Οδυσσέας Ελύτης

Από την συλλογή "Τα ρω του έρωτα", του Οδυσσέα Ελύτη, το πολύ αγαπημένο ποίημα "Το δελφινοκόριτσο":

Εκεί στης Ύδρας τ' ανοιχτά και των Σπετσώ
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο

Μωρέ του λέω που 'ν' το μεσοφόρι σου
έτσι γυμνούλι πας να βρεις τ' αγόρι σου;

-Αγόρι εγώ δεν έχω μου αποκρίνεται
βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται

Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται
ξανανεβαίνει κι απ' τη βάρκα πιάνεται

Θε μου συχώρεσέ μου σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει το παλιόπαιδο

Σαν λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε

-Χάιντε μωρό μου ανέβα και κινήσαμε
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε.

Το λατρεύω αυτό το ποίημα, όπως και το τραγούδι του Βιολάρη, ένα απ' τα τραγούδια που με νανούριζαν μικρή κ μου άφησε υπέροχες θαλασσινές εικόνες :)
 
Από Τα ρω του έρωτα. Το στολίδι της βιβλιοθήκης μου.

ΣΟΥ ΤΟ ΄ΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Σου το 'πα για τα σύννεφα
σου το 'πα για τα μάτια τα κλαμένα
για τα σημάδια που άφησαν τα χέρια μας
πάνω στα τραπεζάκια τα βρεμένα

Στα φανερά και στα κρυφά
σου το 'πα για τα σύννεφα
Για σένα και για μένα
Σου το 'πα με τα κύματα
σου το 'πα με τη σκοτεινή ρουφήχτρα
με το σκυλί και με το κλεφτοφάναρο
με τον καφέ και με την χαρτορίχτρα
Ψιθυριστά και φωναχτά
σου το 'πα με τα κύματα
Σου το 'πα μες στη νύχτα
Σου το 'πα τα μεσάνυχτα
σου το 'πα τη στιγμή που δε μιλούσες
που με το νου μου μόνο λίγο σ' άγγιζα
κι άναβε το φουστάνι που φορούσες

Από κοντά κι από μακριά
σου το 'πα τα μεσάνυχτα
Με τ' άστρα που κοιτούσες


Η ΤΕΛΕΤΗ

Σύννεφο σύννεφο που πάς
είδα και πέρασε παπάς
Δίχως το καλημαύχι του
κι είχε σταυρό στη ράχη του

Τις ξέρω αυτές τις μυρωδιές
τα γιούλια και τις πασχαλιές
Τις ρόδες που ακουστήκανε
κι οι ξώπορτες κλειστήκανε

Συννέφιασε συννέφιασε
κι έτσι ο Θεός μας έφιασε
Στους έρωτες και στους καιρούς
ν' αφήνουμε μικρούς σταυρούς.

----------------
Θα τολμήσω ένα σχόλιο μόνο: Ράκη από μνήμες, που τα συνθέτει Ο Ελύτης με μαεστρία και προκαλεί κύματα συναισθημάτων.
 
Last edited:
Top