Τα αγαπημένα μας βιβλιοπωλεία

Το να βρίσκομαι μέσα σε ένα σωστό βιβλιοπωλείο είναι σαν -δεν μπορώ να βρω μία παρομοίωση να με εκφράζει απόλυτα, πάντως είναι ιδιαίτερη εμπειρία. Είπα να μοιραστώ μαζί σας τα βιβλιοπωλεία της ζωής μου και να γράψετε κι εσείς ότι έχετε ευχαρίστηση.
Βιβλιοπωλείο Νο1: Ειρμός: Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να μην ξέρει πού είναι αυτό το βιβλιοπωλείο. Στις γιορτές έμπαινα μέσα με όλο μου το σόι κι έβγαινα γεμάτος βιβλία. Όταν μπήκα στην εφηβεία ο Μιχάλης (ο ιδιοκτήτης) έδειξε πολλά αναγνώσματα, αλλά τον ευγνωμονώ κυρίως για τον Λάβκραφτ και τον Μπουκόφσκι. Από τότε που ήμουν πρώτη δημοτικού μέχρι που έφτασα δεύτερο έτος, ήταν το ένα μέρος που αγαπούσα.
Στη Χίο, όσο ήμουν για σπουδές δεν είχα προτίμηση σε κάποιο βιβλιοπωλείο. Απλά όταν έβρισκα ένα βιβλίο που με ενδιαφέρει πήγαινα όπου να' ναι και έκανα παραγγελία.
Βιβλιοπωλείο Νο2: Έχει κλείσει οπότε δεν χρειάζεται να τον αναφέρω: Ξεχνάω πώς είχα πρωτομπεί. Θυμάμαι που άραξα, που μου πρότεινε βιβλία ο βιβλιοπωλης, τα αγόρασα, τα διάβασα και τα σχολιάζαμε. Σιγά-σιγά έσπασε ο πάγος, αρχίσαμε να βριζόμαστε (καλοπροαίρετα πάντα) και καταλήξαμε να συζητάμε τα προβλήματά μας. Δεν ήταν καλός επιχειρηματίας, αν του παράγγελνε κάποιος βιβλίο τον έγραφε στα παλιά του τα παπούτσια, οπότε έκλεισε. Παρόλα αυτά είμαστε ακόμα φίλοι και πηγαίνουμε για κανένα καφέ.
Κάπου εκεί βαρέθηκα στην Μυτιλήνη και γύρισα Χίο για δικούς μου λόγους. Βρήκα έναν φίλο μου που πίστευε πως τα βιβλία δεν είναι για να σκονίζονται αλλά για να διαβάζονται κι εφόσον δεν διάβαζε κάτι δεύτερη φορά, ήθελε να τα χαρίσει σε κάποιον "διαβαστερό". Μου έδωσε καμιά εξηνταριά βιβλία. Ανάμεσά τους ήταν αριστουργήματα που δεν είχα ακουστά και δεν θα ερχόμουν σε επαφή μαζί τους εκτός αν μου τα χάριζαν όπως το "Μπέρλιν Αλεξάντερπλατς" του Άλφρεντ Ντέμπλιν και "ο Αιγύπτιος" του Μίκα Βαλτάρι. Είχε και Κέρουακ, και Ντικ και Αλιέντε αλλά είναι πιο μεγάλη ευεργεσία το να σε φέρνουν σε επαφή με κάποιον που δεν θα διάλεγες κάτω από κανονικές συνθήκες παρά να σου δίνουν κάτι που παίζει να αγόραζες και μόνος σου. Είχε και αρκετά σκουπίδια για να είμαι ειλικρινής αλλά παραμένει μακράν το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ. Ο τύπος με ενέπνευσε και υιοθέτησα την λογική του "ό,τι δεν διαβάζεται χαρίζεται (ή κλέβεται χοχο)" και για καιρό δεν πατούσα σε βιβλιοπωλείο. Μέχρι που, όταν άραζα με έναν φίλο μου σε μία καφετέρια, είδα μία διαφημιστική αφίσα που έλεγε: "Κρομύδας: βιβλία με 5€". Μία ώρα το έψαχνα. Έσκασα κατά τις 11 το πρωί και με ρώτησε: "να κεράσω κονιακάκι;" σκέφτηκα ότι είναι δικός μου. Μπήκα στοχεύοντας να ξοδέψω 20€, βγήκα έχοντας ξοδέψει τον προϋπολογισμό για το νοίκι και για φαΐ μίας εβδομάδας.
Βιβλιοπωλείο νούμερο 4: Κάπου στο φόρουμ έχω ξανααναφέρει για αυτό. Άνοιξε το '55, πιο παλιά ο τύπος που το είχε συνεργαζόταν με κάποιον άλλο αλλά τα σπάσανε. Ήταν αριστερός επί χούντας, του είχανε κατάσχει βιβλία και τέτοια. Αργότερα μπήκε κι ο γιος στην μπίζνα. Το πρόλαβα όταν ήταν μέσα κι οι δύο. Την πρώτη φορά που είχα μπει είχα ζητήσει την μεταμόρφωση του Κάφκα. Έρχεται ο πατέρας και μου λέει "δεν το έχουμε, αλλά να ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρόμπινς" "το έχω διαβάσει" λέω. Μετά μου πρότεινε Βίλχεμ Ράιχ και κάτι άλλα άκυρα. Του κάνει ο γιος "τι του λες του αθρώπου; τίποτα πιο άσχετο δεν μπορούσες να βρεις;". "Δεν είσαι καλός έμπορος" "Εσύ δεν είσαι καλός έμπορος"... Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό θα γινόταν το βιβλιοπωλείο μου. Αργότερα, όταν είχε αποσυρθεί ο πατέρας, όταν χάζευα ένα βιβλίο ήρθε ο γιος και μου είπε "εντάξει, το έχω λίγο τσιμπημένο αλλά καταλαβαίνεις..." Γενικά όταν σου μιλάει είναι η πεμπτουσία της ειλικρίνειας. Πλέον έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη του και ξεθάβει ωραίες εκδόσεις για να μου προτείνει. Είναι το ιδανικό περιβάλλον για να αρχίσει παραμύθι για τα βιβλία γιατί έχει αποκρυφισμό, θρησκείες και φιλοσοφία σε αρχαίες εκδόσεις.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
κατάρα! δεν θυμάμαι να έχω ποτέ πραγματικά το βιβλιοπωλείο και τον βιβλιοπώλη μου...

γενικότερα προτιμώ τα μαγαζιά όπου δεν με προσέχει κανείς και μπορώ να τριγυρίζω μόνος μου.. οπότε, όπως καταλαβαίνει κανείς, προτιμώ τα μεγάλα βιβλιοπωλεία.
 
Είναι όμορφο να έρχεσαι πιο κοντά με αυτούς που έχουν τα βιβλιοπωλεία, να ξέρεις 5 πράγματα γι' αυτούς και το σκεπτικό με το οποίο διαχειρίζονται το βιβλιοπωλείο. Αυτόματα ξέρεις το ίδιο το βιβλιοπωλείο καλύτερα. Έστω να έχεις εμπειρίες να θυμάσαι.
Προσωπικά, πλέον πηγαίνω σε μεγάλα βιβλιοπωλεία και το μόνο σπουδαιο είναι ότι ξέρω να πηγαινοέρχομαι εκει μέσα όταν ψάχνω κάτι, αλλά έχω ένα κάποιο δέσιμο μ' ένα μικρό βιβλιοπωλείο στο οποίο δεν πολυπηγαίνω πια. Όταν ήμουν μικρή, σαν αυθεντία για τα βιβλία είχα/έχω τον νονό μου. Στην φάση που ήθελα να διαβάσω Σαίξπηρ, με πήγε εκεί και η κοπέλα που το είχε με βοήθησε πολύ στο να διαλέξω από θεατρικό μέχρι και εκδόσεις λέγοντάς μου ακριβώς αυτά που ήθελα ν' ακούσω σαν κριτήρια. Δεν είναι ότι ήταν καλή επιχειρηματίας, απλά είχε διαβάσει ό,τι υπήρχε εκεί μέσα κι εγώ ήμουν πιτσιρίκι. Μου άρεσε το μποέμικο στυλ που είχε, παρατούσε το μαγαζί κι έφευγε για ταξίδια που μπορούσαν να διαρκέσουν από μισή μέρα μέχρι 2 χρόνια, τη συμπαθούσα και κατά συνέπεια την εμπιστευόμουν, ενώ δε μπορώ να πω ότι τα λέγαμε, μικρό παιδί ήμουν. Έκτοτε πήγαινα μόνο εκεί και αγόραζα αρχικά Σαίξπηρ, ο οποίος έγινε ο αγαπημένος μου συγγραφέας, θεωρώντας ταυτόχρονα σπουδαία ανακάλυψη τις εκδόσεις. Και κάθε φορά που πήγαινα ήταν σαν να πηγαίνω για καφέ, επειδή η κοπέλα ήξερε την αυθεντία μου κι ένιωθα πως περιφερόμουν εκεί μέσα λες και είμαι στη βιβλιοθήκη μου. Και το πρώτο βιβλίο για τον Γκεβάρα, φυσιογνωμία που θαυμάζω απίστευτα, από 'κει το πήρα και γενικώς είναι συνδεδεμένο με την πρώτη μου σοβαρή επαφή με τα βιβλία.
 
Last edited:
Και εγώ προτιμώ σε γενικές γραμμές τα μεγάλα βιβλιοπωλεία.... μου αρέσει να βλέπω όλα αυτά τα άπειρα βιβλία συγκεντρωμένα σε ένα χώρο!!! Είναι όμως ένα βιβλιοπωλείο στην Καβάλα , "Εκλογή" λέγεται, πολύ όμορφα διακοσμημένο και με ζεστή ατμόσφαιρα που σε προτρέπει να το επισκεφτέις και να περάσεις ώρες σ'αυτό!!! Επίσης, στο Βέλγιο είχα βρεί ένα πολύ παλιό βιβλιοπωλείο που είχε μεταχειρισμένα βιβλία και σε ταξίδευε σε άλλη εποχή!! Δεν έχει τύχει να γνωρίσω ποτέ προσωπικά κάποιον βιβλιοπώλη.... θα αποτελούσε ,όμως, πολύ ωραία εμπειρία ...όπως λέει και η Γαία. :)
 
Δυστυχώς, άρχισα να επισκέπτομαι βιβλιοπωλεία σε μεγάλη ηλικία, μετά τα 23, οπότε δεν είχα την ευκαιρία να δεθώ με κάποιον βιβλιοπώλη και να αποκτήσω φιλικές σχέσεις. Κάποιε Άλλε, ζηλεύω αφάνταστα τις εμπειρίες σου. Και γω συνηθίζω πάντως τις μεγάλες αλυδίδες όπου βρίσκεις μέσα και μεγάλα παραρτήματα με κόμιξ.

Το όνειρό μου βέβαια, είναι να αποκτήσω το δικό μου μικρό, ζεστό βιβλιοπωλείο, με επιλεγμένες εκδόσεις, καναπέδες για χουχούλιασμα, μηχανή για ζεστή σοκολάτα, μέσα στην πέτρα και το ξύλο, και άπειρη διάθεση για να έχω τους δικούς μου αφοσιωμένους πελάτες...
(ήδη το ψάχνω)! :ναι:
 
@Ρεγινόρα νομιζω το ονειρο σου ειναι ονειρο και πολλων αλλων εδω μεσα, και δικο μου φυσικα!

Εγω απο μικρη θυμαμαι μου εδιναν χρηματα και πηγαινα μονη μου στο βιβλιοπωλειο της γειτονιας μου και αγοραζα βιβλια. Παντα αυτα που μου προτειναν οι πωλητριες, μετα καπου στην εφηβεια αρχισα να πηγαινω σε ενα αλλο βιβλιοπωλειο, που ηταν ασφυκτικα μικρο και γεματο βιβλια με τους βιβλιοπωλες ανετους και χαμογελαστους παντα. Τωρα το συγκεκριμενο εκλεισε και μεταφερθηκε αλλου, πιο μεγαλο και πολυ πιο τακτοποιημενο, και αν και ειναι το αγαπημενο στην πολη μου, δεν ειναι το ιδιο.
Στη Θεσσαλονικη που σπουδαζα πηγαινα συχνα στον "Μαλλιαρη" στην Καμαρα, εχω διαβασει ολοκληρο βιβλιο στα τραπεζακια του, λατρευα το "Παπασωτηριου" για καποιο λογο ενιωθα πως εμπαινα σε ενα βιβλιοπωλειο της Αγγλιας, και μετά ανακαλυψα τον "Ιανο", που μ'αρεσε επισης πολυ μου θυμιζε Θεσσαλονικη, τον "Ελευθερουδακη" κατω στην παραλιακη που ειναι παντα τοσο ησυχο βιβλιοπωλειο, κι απο εκει με εστειλαν μια μερα στην "Πρωτοπορια" που ειναι ισως το πιο φθηνο βιβλιοπωλειο που ξερω. Α! Να μην ξεχασω και τα Public, αγαπημενος χωρος με βιβλια! Θα μπορουσα να ζησω εκει μεσα!
Τωρα γενικα ψωνιζω απο τη Θεσσαλονικη τα βιβλια μου, και μου αρκει να την επισκεφτω μονο και μονο για να κανω βολτα στα αγαπημενα μου βιβλιοπωλεια. Και μαλλον τα αγαπημενα μου βιβλιοπωλεια ειναι κι εμενα τα μεγαλα, που δεν εχεις κανεναν πανω απο το κεφαλι σου να σε πρηζει, γιατι δεν ξεχναω που πηγα σε ενα χαρτοβιβλιοπωλειο εδω στην πολη μου τις προαλλες και εριχνα μια ματια στα βιβλια οσο η μαμα μου ψωνιζε και ερχεται τρεχοντας ο εμπορος (ναι, εμπορος, οχι βιβλιοπωλης!) και αρχισε να με ρωταει τι βιβλια διαβαζω και να μου προτεινει το ενα και το αλλο λες και ειμαι καμια ασχετη! Νταξει, θα μου πειτε κι αυτος τη δουλεια του εκανε...
 

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Το βιβλιοπωλειο "Παπανικολαου" ηταν το πρωτο που επισκεφτηκα οταν πρωτοπηγα γυμνασιο. Ειχα παει να αγορασω τα τετραδια του σχολειου και τα λοιπα σχολικα ειδη. Μεχρι τοτε τα αγοραζα απο το μπακαλικο του χωριου μου. Μου επαιρναν ομως οι γονεις μου βιβλια απο κει, και για πολυ καιρο (πριν παω) το φανταζομουν με αμετρητα βιβλια..

Ηταν ομως μικρο. Βιβλια δεν ειχε πολλα,αλλα απο αυτα που ειχε τα περισσοτερα ηταν παιδικα και του γουστου μου (παιδικη λογοτεχνια Αγκυρας κτλ) και λειτουργουσε περισσοτερο σαν καταστημα με ειδη σχολικα, τσαντες, παιχνιδια, τα χριστουγεννα εφερνε και στολιδια. Για μενα ηταν ενας ονειρεμενος χωρος γιατι εκει εβρισκα ολα τα πραγματα που θα μπορουσε να λαχταρησει ενα παιδι. Ο ιδιοκτητης (γνωστος πλεον στους δικους μου, αφου ηταν παλιοι πελατες), παντα με αφηνε να χαζευω με τις ωρες, και με βοηθουσε οταν ηθελα να παρω κατι.

Το επομενο βιβλιοπωλειο ηταν ο "Τηληγάδας" που ηταν αντιγραφο του πρωτου, με περισσοτερα ομως και βιβλια, περιοδικα και εφημεριδες. Απο κει επαιρνα τα περιοδικα μου, και εψαχνα περισσοτερο για βιβλια, χαζευα γενικα οτι υπηρχε και δεν υπηρχε, ομως.. αν τυχαινε να υπαρχει και στο πρωτο βιβλιοπωλειο, το επαιρνα παντοτε απο το πρωτο.

Οταν θυμαμαι τα παλια, τα δυο αυτα καταστηματα εχουν ξεχωριστη θεση στην καρδια μου. Για μενα ηταν ο παραδεισος με ολα τα καλα του μεσα.. :)

Μου εμεινε απο τοτε, το να μην μπορω να αντισταθω στα σχολικα ειδη περα απο την θεα ενος βιβλιοπωλειο πολλα βιβλια,

Σημερα στα Τρικαλα, εχω καποιο συγκεκριμενο βιβλιοπωλειο που ηταν στο ισογειο ενος νεοκλασσικου σπιτιου, και γι'αυτον ακριβως τον λογο το προτιμω. Εχω καιρο ομως να παω.

Θεσ.κη παω στον Ιανο. Εκει παω και χαζευω και ψωνιζω, καθε φορα που ανεβαινω. Οταν βγαινω απο κει, το συναισθημα ειναι λες και ηρθα απο καποιον αλλον κοσμο. Μου παιρνει μερικα λεπτα, να επανελθω στους ρυθμους της πολης (συνηθως ειναι Σαββατο και συνεχιζω με βολτα στην αγορα).
Το παθαινει και κανεις αλλος αυτο;
 
Ειμαι κι εγω της μοναχικοτητας στην αγορα βιβλιου.Μ αρεσει να μην με περιτριγυριζει κανεις, να μην με κοιταει επιμονα καθως χαζευω, να μην με περιμενει να τελειωσω κλπ κλπ κλπ. Νομιζω το ιδανικο ειναι ενα βιβλιοπωλειο στο οποιο θα μπορεσω να νιωσω ανετα να κατσω με τις ωρες να ψαξω, να χαζεψω ή οτιδηποτε και γενικα να νιωσω ανεση εκει μεσα. Να γνωρισω τον ιδιοκτητη και να μπορω ρε παιδι μου να αναπτυξω αυτη την εμπιστοσυνη που λετε και το παρε δωσε στα βιβλια. Προτασεις, συζητησεις κλπ. Ωραια πραματα.
 
Εγω συνηθως παιρνω βιβλια μεσω Ιντερνετ, καθως εκει βρισκω περισσοτερες προσφορες. Αμα τυχει να παω σε καποιο βιβλιοπωλειο διαλεγω το ''Παπασωτηριου'', αλλα οπως ειπα πηγαινω πολυ σπανια.
 
πηγαινω στα μεγαλα βιβλιοπωλεια μονο γιατι ετσι μπορω να κανω ανετη τις βολτες μου και να μη μ'εννοχλει κανεις.εχω ομως ενα κολλημα και γι αυτο ελπιζω να μη με θυμαται καποιος υπαλληλος,τις περισσοτερες φορες που αγοράζω ενα βιβλιο λεω οτι ειναι για δωρο γιατι μου αρεσει μετα να το ανοιγω:χαχα:(λιγακι τρελο το ξερω και καθολου οικολογικο αλλα ειναι κολλημα),ειναι σαν να κανω δωρο στον εαυτο μου!!:))))
 
Όταν θέλω απλά να χαζέψω και να δω τι καλό κυκλοφορεί, μπορεί να χάνομαι με τις ώρες στα Public, που δεν θα με ενοχλήσει και κανείς. Νιώθω τύψεις πάντως όταν αγοράζω από πολυκαταστήματα γιατί με τον τρόπο αυτό συμβάλλω κι εγώ στο μαρασμό των μικρών επιχειρήσεων. Όταν αυτό είναι λοιπόν δυνατόν πηγαίνω να ψωνίσω και σε μικρότερα βιβλιοπωλεία, χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση.
 
Γενικως μου αρεσουν τα μεγαλα βιβλιοπωλεια γιατι εκει μπορω να χαζεψω οσα

βιβλια μου ερχονται στο μυαλο εκεινη την στιγμη. Επισης και οταν θελω καποιο

συγκεκριμενο βιβλιο, ειναι πολυ πιο πιθανο να το βρω σε καποιο μεγαλο παρα σε καποιο

πιο μικρο βιβλιοπωλιο. Ενα αλλο προτερημα ειναι πως δεν θα με εχει απο κοντα ο

πωλητης, πραγμα που οταν γινετε με αγχωνει και δεν απολαμβανω την βολτα μου στα

βιβλια. Τα τελευταια χρονια πηγαινω Πρωτοπορεια πολυ συχνα και λιγοτερο στα Public.

Τα βρησκω και τα 2 πολυ ενημερωμενα. Τωρα σχετικα με τα μικρα βιβλιωπολεια, ναι

ειναι τελεια και η αληθεια ειναι πως θα ηθελα πολυ να εχω ενα τετοιο κοντα μου

σχετικως, να πηγαινω εκει να χαζευω και να πινω καυτη σοκολατα (και εξω να χιονιζει),

αλλα δεν νομιζω πως θα ηταν και τοσο πρακτικο απο αποψη τιμης 1ον αλλα και 2ον στο

οτι σπανιως θα εβρισκα αυτο που θα ηθελα εκεινη την στιγμη, καθοτι δεν ειμαι και τοσο

πολυ υπομονετικη. Αυτα...:)
 
Νομίζω ότι έχουμε ξεφύγει λίγο από αυτό που μας παροτρύνει το νήμα να γράψουμε.
 
Νομίζω ότι έχουμε ξεφύγει λίγο από αυτό που μας παροτρύνει το νήμα να γράψουμε.
Λίγο..ίσως γιατί οι περισσότεροι έχουμε συνυφάνει τα βιβλιοπωλεία με τις πιο όμορφες σκέψεις και επιθυμίες μας!
Αλλά δεν πειράζει...εκείνο που ξέχασα να αναφέρω είναι Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ...!!!! (προφανώς δεν έχω βρεθεί ποτέ στη Αθήνα σε αντίστοιχη έκθεση γι'αυτό και δεν την αναφέρω) Η γιορτή του βιβλιού!!! Βιβλιά να χορτάσει το μάτι σου!!! Μ'αρέσει πολύ να αγοράζω βιβλία από τις εκθέσεις...αν και κάποιες χρονιές δεν αγόρασα γτ έτυχε να μην έχω λεφτά εκείνες τις ημέρες :( Αποτελεί,όμως, παράδοση ...όπως και κάθε καλοκαίρι στην Εκθεση βιβλίου της Καβάλας! Αυτά :))))
 
Με γυρίζει πίσω πολλά χρόνια το νήμα. Στη Δράμα τα βιβλιοπωλεία ήταν τότε τρία τέσσερα, σε μιά από τις πρώτες βόλτες που έκανα μόνη μου στην πόλη ανακάλυψα στην οδό Βενιζέλου τον "Ναό της Σοφίας". Μου φάνηκε διαφορετικό από οσα είχα δει μέχρι τότε, πού βαρύ, χωρίς παιχνίδια και έντονα χρώματα. Διστακτικά μπήκα και συνάντησα για πρώτη φορά τον κ. Βασίλη. Ευγενικός με άφησε να τριγυρίσω και να ψάξω με την ησυχία μου. Έμαθα πως αγαπούσε από μικρός τα βιβλία και η μεγάλη του στεναχώρια ήταν που δεν μπόρεσε να σπουδάσει, σε μέγάλη ηλικία άφησε τη δουλειά του, ήταν μαραγκός, και άνοιξε τον Ναό για να είναι κοντά σε ανθρώπους που αγαπούσαν το διάβασμα. Ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο με τίτλο "Είκοσι χιλιάδες μέρες" είδα στην τρίτη σελίδα την ίδια φωτογραφία που είχε κορνιζαρισμένη πίσω από το ταμείο και τότε έμαθα πως το είχε γράψει αυτός και ήταν η ιστορία του. Φυσικά το αγόρασα. Το βιβλιοπωλείο αυτό ήταν από τις πιο όμορφες γωνιές της πόλης, μόνο που δεν έκλαψα όταν έκλεισε. :(

Τώρα όταν χρειάζομαι βιβλία πηγαίνω στον "Ειρμό" αλλά τα περισσότερα τα αγοράζω από ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία, Πρωτοπορία, greekbooks και books2u.
 
Τα τελευταία χρόνια, οι αγορές μου γίνονται αποκλειστικά (σχεδόν) από Πρωτοπορία 80% και Περιζήτητο 20% πάνω-κάτω, και on-line λόγω χιλιομετρικής απόστασης. Είμαι αρκετά ευχαριστημένος με την όλη διαδικασία, βέβαια μου λείπει η φυσική παρουσία μου στα βιβλιοπωλεία, αλλά... :χμ:
 
Συνηθως αγοραζω βιβλια απο την "Πρωτοπορία", αλλά τωρα τελευταία με νευριάζει η αγενής συμπεριφορά και η αδιαφορία τους...
Έχω ανακαλυψει την "Πολιτεία" με εξισου καλες τιμες και πιο χαμογελαστα προσωπα...Ειναι απο τα πραγματα που προσεχω γενικα στα μαγαζια.
 
Προτιμώ τα βιβλιοπωλεία που περνάω απαρατήρητη και μπορώ να χαζεύω χωρίς βιασύνη. Ιδανικά είναι αυτά που διαθέτουν πατάρι ή υπόγειο χωρίς πωλητές. Είμαι της άποψης ότι οι πωλητές 9 στις 10 σε αποπροσανατολίζουν αντί να βοηθήσουν.
Σενάριο:
Ένας ευγενέστατος ομοιοπαθητικός στα βιβλιοπωλεία, σε πριβέ χώρο, με το που μπαίνουμε, παίρνει το πλήρες ιστορικό μας. Ποια τα κύρια ενδιαφέροντα, πότε άρχισαν, από τι επιδεινώθηκε η βιβλιοαρρώστεια μας ή με τι βελτιώνεται, αν υπάρχει κληρονομικότητα, αναγνωστικό ιστορικό, πώς μεταβάλλεται σε διάφορες ψυχολογικές συνθήκες. Αναγνωστικές συνήθειες, συμπάθειες κι απέχθειες, ενδιαφέροντα, θερμοκρασία ποδιών κατά τη νυχτερινή ανάγνωση, διαταραχές ύπνου, σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, αν τρώμε τα νύχια, αν τριχιλοτομούμε, λοιπές ερωτήσεις για δέρμα, γαστρεντερικό, ουροποιητικό, ορμονικό... Όλα αυτά αποθηκεύονται σε καρτέλα πελάτη χωρίς όνομα και λοιπά στοιχεία φυσικά. Κι αντί να πληρώσουμε 80 ευρώ, μας δίνουν το πρώτο ομοιοπαθητικό ... σκεύασμα δωρεάν και 80 εκπτωτικά κουπόνια για τις επόμενες αγορές.:χαχα:
 
δεν θα ελεγα οτι ειναι το αγαπημενο μου αλλα μου αρεσει παρα πολυ να καθομαι να χαζευω εκει με τις ωρες και επισης εχω βρει- μαζι με την πρωτοπορια- τις καλυτερες τιμες στα βιβλια,παντα με εκπτωση 10 και 20%.στην πολιτεια στην ασκληπιου για οσους μενουν αθηνα.απο το σχολειο που ειχα αρχισει να αγαπω τη λογοτεχνια απο εκει ψωνιζω κατα 90% των περιπτωσεων!!
καμια φορα μου τη δινει μονο που αν και γενικα ειναι καλα παιδια,δεν ειναι τοσο χαμογελαστοι ιδιως στο υπογειο ειναι λιγο σα μουντρουχηδες.

και το Public οπως λετε και εσεις μου αρεσει παρα πολυ σαν χωρος και οτι περιηγουμαι χωρις να με κυνηγαει καποιος.

ενα αλλο ηλςκτρονικο βιβλιοπωλειο που με εχει κερδισει ειναι και το greekbooks.gr στο οποιο μου αρεσει παρα πολυ που διαβαζω και κριτικες αλλων αναγνωστων.ετσι οταν θελω να αγορασω καποιο βιβλιο περναω απο εκει για να διαβασω γνωμες και αποψεις και αλλων ανθρωπων.εχε τε το υποψιν σας!
 
Θεωρώ ότι το πλεονέκτημα στα μεγάλα βιβλιοπωλεία είναι το πλήθος των βιβλίων (βρίσκεις σχεδόν τα πάντα) και ότι μπορείς να κάνεις το ψάξιμό σου ανενόχλητος, χαμένος μέσα στον μεγάλο χώρο του καταστήματος ή μέσα στο πλήθος των υπόλοιπων πελατών. Το πλεονέκτημα των μικρών βιβλιοπωλείων (και όταν λέω βιβλιοπωλείων εννοώ κανονικών βιβλιοπωλείων, όχι βιβλιοπωλείο-φωτοτυπίες-χαρτικά-προϊόντα γραφείου!:))))) είναι η ζεστασιά του χώρου, η οικειότητα με τον ιδιοκτήτη ή υπάλληλο, κλπ.
Στην Πάτρα το βιβλιοπωλείο που έχω αγαπήσει είναι η Πρωτοπορία. Έχει πλήθος βιβλίων, υπέροχο χώρο, ιδιοκτήτες-υπαλλήλους που καταλαβαίνεις ότι βλέπουν τα βιβλία με σεβασμό και όχι σαν αντικείμενα κέρδους. Μ'αρέσει να χάνομαι εκεί με τις ώρες, και δυστυχώς πάντα όταν θα μπω, έστω και για βόλτα, θα βγω με μερικά ευρώ λιγότερα στην τσέπη! Ευτυχώς που τα μόνα χρήματα που ποτέ δε λυπάμαι που ξοδεύω είναι αυτά για βιβλία!
Οφείλω να αναφέρω βέβαια και το Πολύεδρο, έναν χώρο που μάλλον αντιπροσωπεύει την εικόνα του βιβλιοπωλείου που είχα μικρός στο μυαλό μου. Μικρό και ζεστό, νιώθεις να κολυμπάς μέσα στα βιβλία!
 
Top