Σήμερα ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2011. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη είδηση είναι ότι ο Ντίνος Χριστιανόπουλος αρνήθηκε να λάβει το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων που του απονεμήθηκε. Ανεξαρτήτως του αν συμφωνώ ή όχι επί της ουσίας, βρίσκω την επιλογή αυτή ενδεικτική της συνέπειας του ποιητή. Επί της ουσίας, μάλλον επιφυλάσσομαι. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ το θέμα των λογοτεχνικών βραβείων. Αλλά η συνέπεια λόγων και έργων με εντυπωσιάζει πραγματικά σ' αυτή την εποχή του "όπου φυσάει ο άνεμος"...
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος αρνήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων 2011
- Thread starter Αθηνάααα
- Start date
Διαφωνώ με την στάση του Χριστιανόπουλου, καθώς και με άλλων που τηρούν παρόμοια στάση. Η επιβράβευση του ξεχωριστού μόνο αναξιοπρέπεια δεν προσδίδει.
Ούτε για τη συνέπειά του μπορώ να τον συγχαρώ. Αν π.χ είχε πει σε μια συνέντευξη ή σε ένα ποίημα 30 χρόνια πριν ότι είναι εναντίον των διακρίσεων και το έπαιρνε τώρα, ε οκ, τόσα χρόνια έχουν περάσει και δικαιούται μεγαλοπρεπώς να αναθεωρήσει το οτιδήποτε.
Ούτε για τη συνέπειά του μπορώ να τον συγχαρώ. Αν π.χ είχε πει σε μια συνέντευξη ή σε ένα ποίημα 30 χρόνια πριν ότι είναι εναντίον των διακρίσεων και το έπαιρνε τώρα, ε οκ, τόσα χρόνια έχουν περάσει και δικαιούται μεγαλοπρεπώς να αναθεωρήσει το οτιδήποτε.
Μα, ναι, εντάξει, συμφωνούμε σ' αυτό. Η αναθεώρηση των απόψεων είναι επίσης θαρραλέα πράξη. Το θέμα είναι ότι ο Χριστιανόπουλος δεν είχε αναθεωρήσει. Αυτό μέχρι και πολύ πρόσφατα (δες στο 2:28). Για 'μένα, τον τιμά το γεγονός ότι δεν αναθεώρησε ακριβώς ενόψει της βράβευσης. Θα ήταν λίγοι αυτοί που θα παρελάμβαναν το βραβείο σκεπτόμενοι "σώπα, μωρέ, ποιος θυμάται τώρα τι έλεγα πριν τριάντα ή πριν δύο χρόνια"; Στην άρνησή του να ενδώσει σ' αυτόν τον εμπαιγμό - κυρίως του εαυτού του, αλλά και των αναγνωστών του - εγώ βγάζω το καπέλο.
Πάντως, επειδή αυτό έχει ξαναγίνει, κι εμένα μου προκαλεί ένα περίεργο συναίσθημα. Δεν νομίζω ότι μου αρέσει σαν πράξη αυτή η άρνηση να λάβεις κάποιο βραβείο και ίσως (κάποιες φορές, όχι απαραίτητα στη συγκεκριμένη) αυτός που αρνείται να θέλει απλώς να γίνει η σχετική φασαρία γύρω από το όνομά του.
Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι για να λάβεις ένα βραβείο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, πρέπει να δηλώσεις συμμετοχή στον διαγωνισμό ή κατά κάποιο τρόπο ορίζονται οι υποψηφιότητες. Είναι λοιπόν πολύ άσχημο να δέχεσαι αρχικά την υποψηφιότητα, στη συνέχεια κάποιοι άνθρωποι να μελετούν το έργο σου και στο τέλος να αρνείσαι το βραβείο.
(Όλα αυτά τα έχω βιώσει από τη θέση της επιτροπής)
Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι για να λάβεις ένα βραβείο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, πρέπει να δηλώσεις συμμετοχή στον διαγωνισμό ή κατά κάποιο τρόπο ορίζονται οι υποψηφιότητες. Είναι λοιπόν πολύ άσχημο να δέχεσαι αρχικά την υποψηφιότητα, στη συνέχεια κάποιοι άνθρωποι να μελετούν το έργο σου και στο τέλος να αρνείσαι το βραβείο.
(Όλα αυτά τα έχω βιώσει από τη θέση της επιτροπής)
Είναι εντελώς διαφορετικό το να δώσεις την ευκαιρία στο αναγνωστικό κοινό να εκφράσει την άποψή του για το πνευματικό σου έργο, και είναι εντελώς άλλο θέμα το αν θα λάβεις μέρος σε κάποια "παράσταση", με ένα τσούρμο μαλακο....δες και αγαθομ...ες. Ο καλλιτέχνης ως ελεύθερος άνθρωπος δεν είναι αναγκασμένος να αποδεχτεί να γίνει μέρος του θιάσου.
Μάλλον δεν κατάλαβες τι λέω, γιατί δεν βρίσκω πού ακριβώς κολλάει η απάντηση που δίνεις.
Προσωπικα δεν συμφωνω 100% με τους λογισμους του, αλλα μπορω να πω οτι τον καταλαβαινω. Σε μια προσφατη περιοδο ειχα μια ιδεολογια κατα των διακρισεων, των ηρωων, των νικητων κλπ.
Στις πολιτικα ορθες εποχες, ειναι σωστο βεβαια να δειχνουμε σεμνοτητα οταν διακρινομαστε και να υποβιβαζουμε το κατορθωμα μας σε 'απλα κανω το καθηκον μου'. Απο εκει ερχεται και το παροιμιώδες "Ευχαριστώ τον Θεο, τους γονεις μου, το σκυλο μου..." κλπ, του να αφιερώνουμε τη διάκριση σε ατομα πισω απο μας, που το αξιζουν οσο εμεις, αλλα και του να συγχαιρουμε τους υπόλοιπους "για την προσπάθειά τους". Ποσοι ομως τα νιωθουν αυτα οταν τα λενε;
Σε καποια φαση ειχα κερδισει ενα επιτραπεζιο παιχνιδι σε μια κληρωση, και θεωρησα ηθικα σωστο, αντι να το θεωρω ιδιοκτησια μου, να το χαρισω καπου.
Στις πολιτικα ορθες εποχες, ειναι σωστο βεβαια να δειχνουμε σεμνοτητα οταν διακρινομαστε και να υποβιβαζουμε το κατορθωμα μας σε 'απλα κανω το καθηκον μου'. Απο εκει ερχεται και το παροιμιώδες "Ευχαριστώ τον Θεο, τους γονεις μου, το σκυλο μου..." κλπ, του να αφιερώνουμε τη διάκριση σε ατομα πισω απο μας, που το αξιζουν οσο εμεις, αλλα και του να συγχαιρουμε τους υπόλοιπους "για την προσπάθειά τους". Ποσοι ομως τα νιωθουν αυτα οταν τα λενε;
Σε καποια φαση ειχα κερδισει ενα επιτραπεζιο παιχνιδι σε μια κληρωση, και θεωρησα ηθικα σωστο, αντι να το θεωρω ιδιοκτησια μου, να το χαρισω καπου.
Last edited:
ο ανθρωπος ειναι σαφης "δεν σκεφτηκαν να με ρωτησουν αν το δεχομαι".......αν αυτο αληθευει,ειναι απολυτα συνεπης με την θεση του κατα των λογοτεχνικων βραβειων,που την εχει τονισει κατ`επαναληψη και την εχει συγ-γραψει με τον Γιαννη Σκαριμπα στο "Εναντιον"...ας μην ξεχναμε οτι καποιοι επινοησαν συνταξεις λογοτεχνων Α και Β κατηγοριας(δεν ξερω αν ισχυουν ακομα)
Μπορείτε να δείτε κι αυτό.
Χαρακτηριστικά:
Και από τη στιγμή που κάποιος μαθαίνει ότι θα είναι προτεινόμενος για ένα βραβείο, αν έχει αποφασίσει ότι δεν θα το παραλάβει σε περίπτωση που το κερδίσει γιατί δεν ζητάει να αποσυρθεί η συμμετοχή του από πριν; Ή γιατί από τη στιγμή που δηλώνει ότι δεν έχει ανάγκη το χρηματικό έπαθλο που συνοδεύει το βραβείο δεν το προσφέρει σε κάποιον άλλο που το έχει ανάγκη; Κάτι που πιθανότατα θα ενίσχυε τον συμβολισμό της κίνησής του. Μήπως γιατί θέλει να το κερδίσει μόνο και μόνο για να αρνηθεί;
Πώς όμως από τη μια αποκηρύσσεις ένα κρατικό βραβείο και το χρηματικό του έπαθλο αποστρεφόμενος το κράτος και τους συμβολισμούς του και από την άλλη έχεις υπάρξει υπάλληλος δημοτικής βιβλιοθήκης, εμφανίζεσαι επανειλημμένα στην κρατική τηλεόραση ή λίγο καιρό πριν δέχεσαι να γίνεις επίτιμος διδάκτορας ενός ελληνικού πανεπιστημίου, το οποίο είναι ένα κρατικό ίδρυμα;
Να συμπληρώσω εγώ ότι
α) Ο Χριστιανόπουλος μου φαίνεται ότι υποκινείται από μια χριστιανική αντίληψη περί ταπεινότητας, πιστός ων κι ο ίδιος.
β) Δεν μπορώ να πω ότι θαυμάζω ιδιαίτερα το πνεύμα του. Ενδεικτικά, είδα σε συνέντευξή του στην εκπομπή "Στα άκρα" πως ασπάζεται την αδιανόητη φανφάρα περί της δήλωσης του Χένρι Κίσσινγκερ για την καταπολέμηση της ιστορίας και της γλώσσας της Ελλάδας κ.ο.κ.
Χαρακτηριστικά:
Και από τη στιγμή που κάποιος μαθαίνει ότι θα είναι προτεινόμενος για ένα βραβείο, αν έχει αποφασίσει ότι δεν θα το παραλάβει σε περίπτωση που το κερδίσει γιατί δεν ζητάει να αποσυρθεί η συμμετοχή του από πριν; Ή γιατί από τη στιγμή που δηλώνει ότι δεν έχει ανάγκη το χρηματικό έπαθλο που συνοδεύει το βραβείο δεν το προσφέρει σε κάποιον άλλο που το έχει ανάγκη; Κάτι που πιθανότατα θα ενίσχυε τον συμβολισμό της κίνησής του. Μήπως γιατί θέλει να το κερδίσει μόνο και μόνο για να αρνηθεί;
Πώς όμως από τη μια αποκηρύσσεις ένα κρατικό βραβείο και το χρηματικό του έπαθλο αποστρεφόμενος το κράτος και τους συμβολισμούς του και από την άλλη έχεις υπάρξει υπάλληλος δημοτικής βιβλιοθήκης, εμφανίζεσαι επανειλημμένα στην κρατική τηλεόραση ή λίγο καιρό πριν δέχεσαι να γίνεις επίτιμος διδάκτορας ενός ελληνικού πανεπιστημίου, το οποίο είναι ένα κρατικό ίδρυμα;
Να συμπληρώσω εγώ ότι
α) Ο Χριστιανόπουλος μου φαίνεται ότι υποκινείται από μια χριστιανική αντίληψη περί ταπεινότητας, πιστός ων κι ο ίδιος.
β) Δεν μπορώ να πω ότι θαυμάζω ιδιαίτερα το πνεύμα του. Ενδεικτικά, είδα σε συνέντευξή του στην εκπομπή "Στα άκρα" πως ασπάζεται την αδιανόητη φανφάρα περί της δήλωσης του Χένρι Κίσσινγκερ για την καταπολέμηση της ιστορίας και της γλώσσας της Ελλάδας κ.ο.κ.
Last edited:
Μόντι, συμφωνώ σε όλα, άλλωστε το έχω πει και παραπάνω. Μία μονάχα επιφύλαξη έχω, μήπως το συγκεκριμένο βραβείο που του πρόσφεραν (για το σύνολο του έργου του) δεν ήταν με υποψηφιότητες. Μήπως δηλαδή τον βράβευσαν χωρίς να έχει υποβάλει υποψηφιότητα ή τελοσπάντων εντελώς εν αγνοία του.
Ξέρουμε τίποτα πάνω σ' αυτό;
Ξέρουμε τίποτα πάνω σ' αυτό;
Συμφωνώ πολύ με τον Χόλντεν ότι είναι απλώς θέμα προσωπικής επιλογής το αν θα δεχτεί κανείς ένα βραβείο ή όχι. Γι' αυτό διαφωνώ με τα κείμενα που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις προθέσεις του Χριστιανόπουλου. Όποια και αν είναι η πρόθεσή του, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με αυτήν, δικαίωμά του είναι να την εκφράσει. Γιατί, δηλαδή, να συμμετάσχει σε μία τελετή βράβευσης, ενώ νιώθει ότι κάτι τέτοιο δεν τον εκφράζει; Νομίζω ότι αυτό δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να είσαι δημόσιος ή δημοτικός υπάλληλος για να βιοπορίζεσαι. Ο Χριστιανόπουλος δεν δημοσίευσε και κανένα αντιεξουσιαστικό μανιφέστο για να αρνηθεί τη βράβευσή του.
Χρυς, εγώ θεωρούσα δεδομένο ότι δεν είχε συμμετάσχει σε διαγωνιστική διαδικασία, αλλιώς θα ήταν σχιζοφρενικό να αρνηθεί το βραβείο. Σε αντίθετη περίπτωση, όντως θα έπρεπε να δεχτεί αμείλικτη κριτική.
Δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργεί στην πράξη, αλλά με αυτή την ευκαιρία έψαξα τον νόμο για τα Κρατικά Βραβεία. Δεν προβλέπει διαγωνιστική φάση. Οι επιτροπές που συγκροτούνται από το Υπουργείο επιλέγουν τους συγγραφείς και τα έργα με αιτιολογημένη απόφασή τους που επικυρώνεται από τον Υπουργό Πολιτισμού. [Στην "πλοκή" παραθέτω τις σχετικές διατάξεις. Εντάξει, κάπως οξύμωρο μου φαίνεται το σχήμα πλοκή-νομικές διατάξεις
, αλλά για να μη βγει και τεράστια η ανάρτηση...
]
Αν και, όπως είπα, ποτέ δεν είχα σκεφτεί την ουσία του θέματος, διαβάζοντας τον νόμο σκέφτομαι ότι μπορεί κάποιος να μη θέλει να μπει στη διαδικασία να αξιολογηθεί "η στάθμη του λογοτεχνικού του έργου" (μπλιάχ!) από μία διορισμένη επιτροπή.
Παρεμπιπτόντως, διάβασα και την αιτιολογική έκθεση για τη βράβευσή του εδώ. Αν τη διαβάσει κάποιος, ας μας πει τη γνώμη του. Εγώ ένιωσα σαν να διάβαζα άρθρο Βικιπαίδειας. Δεν βλέπω την ουσιαστική αξιολόγηση του έργου του που οδήγησε στη βράβευσή του. (Αυτό το τελευταίο σχόλιο αφορά περισσότερο την ουσία του θεσμού, παρά το θέμα που συζητάμε εδώ.)
Χρυς, εγώ θεωρούσα δεδομένο ότι δεν είχε συμμετάσχει σε διαγωνιστική διαδικασία, αλλιώς θα ήταν σχιζοφρενικό να αρνηθεί το βραβείο. Σε αντίθετη περίπτωση, όντως θα έπρεπε να δεχτεί αμείλικτη κριτική.
Δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργεί στην πράξη, αλλά με αυτή την ευκαιρία έψαξα τον νόμο για τα Κρατικά Βραβεία. Δεν προβλέπει διαγωνιστική φάση. Οι επιτροπές που συγκροτούνται από το Υπουργείο επιλέγουν τους συγγραφείς και τα έργα με αιτιολογημένη απόφασή τους που επικυρώνεται από τον Υπουργό Πολιτισμού. [Στην "πλοκή" παραθέτω τις σχετικές διατάξεις. Εντάξει, κάπως οξύμωρο μου φαίνεται το σχήμα πλοκή-νομικές διατάξεις
, αλλά για να μη βγει και τεράστια η ανάρτηση...]Άρθρο 40 Ν. 3905/2010
"4. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, απονέμεται κάθε χρόνο Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων σε δημιουργούς με σημαντική προσφορά στα γράμματα για το σύνολο του έργου τους, ανεξάρτητα από προηγούμενη βράβευση τους.
[...]
10. Για τα ετήσια Βραβεία Λογοτεχνίας και το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων, το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα, το Ειδικό Θεματικό Βραβείο, καθώς και για τα Βραβεία Δοκιμίου - Μαρτυρίας συγκροτείται εννεαμελής επιτροπή που αποτελείται από τρεις κριτικούς, τρία μέλη Δ.Ε.Π. Α.Ε.Ι. συναφούς γνωστικού αντικειμένου και τρεις συγγραφείς. Η επιτροπή αυτή επιλέγει επίσης και τα έργα που προτείνονται για το Ευρωπαϊκό Λογοτεχνικό Βραβείο (European Literary Prize) που απονέμεται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
[...]
16. Οι επιτροπές διατυπώνουν τις αποφάσεις τους σε ιδιαίτερα Πρακτικά. Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μηνός Οκτωβρίου κάθε έτους δίνονται στη δημοσιότητα και αναρτώνται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού οι βραχείες λίστες στις οποίες κατέληξαν οι επιτροπές, καθώς και αιτιολογημένη έκθεση, στην οποία εξετάζονται οι τάσεις της λογοτεχνικής παραγωγής, αποτιμάται η στάθμη των λογοτεχνικών έργων της υπό κρίση περιόδου και στην οποία αναφέρεται η αιτιολογημένη γνώμη κάθε Επιτροπής συνολικά και κάθε μέλους της ξεχωριστά. Η ανακοίνωση των βραβείων γίνεται μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μηνός οεμβρίου κάθε έτους. Με την ανακοίνωση των βραβείων δίνεται στη δημοσιότητα και αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού αιτιολογημένη έκθεση, στην οποία αναφέρεται το σκεπτικό της βράβευσης, καθώς και η άποψη της μειοψηφίας, αν υπάρχει [...]"
"4. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, απονέμεται κάθε χρόνο Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων σε δημιουργούς με σημαντική προσφορά στα γράμματα για το σύνολο του έργου τους, ανεξάρτητα από προηγούμενη βράβευση τους.
[...]
10. Για τα ετήσια Βραβεία Λογοτεχνίας και το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων, το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα, το Ειδικό Θεματικό Βραβείο, καθώς και για τα Βραβεία Δοκιμίου - Μαρτυρίας συγκροτείται εννεαμελής επιτροπή που αποτελείται από τρεις κριτικούς, τρία μέλη Δ.Ε.Π. Α.Ε.Ι. συναφούς γνωστικού αντικειμένου και τρεις συγγραφείς. Η επιτροπή αυτή επιλέγει επίσης και τα έργα που προτείνονται για το Ευρωπαϊκό Λογοτεχνικό Βραβείο (European Literary Prize) που απονέμεται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
[...]
16. Οι επιτροπές διατυπώνουν τις αποφάσεις τους σε ιδιαίτερα Πρακτικά. Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μηνός Οκτωβρίου κάθε έτους δίνονται στη δημοσιότητα και αναρτώνται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού οι βραχείες λίστες στις οποίες κατέληξαν οι επιτροπές, καθώς και αιτιολογημένη έκθεση, στην οποία εξετάζονται οι τάσεις της λογοτεχνικής παραγωγής, αποτιμάται η στάθμη των λογοτεχνικών έργων της υπό κρίση περιόδου και στην οποία αναφέρεται η αιτιολογημένη γνώμη κάθε Επιτροπής συνολικά και κάθε μέλους της ξεχωριστά. Η ανακοίνωση των βραβείων γίνεται μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μηνός οεμβρίου κάθε έτους. Με την ανακοίνωση των βραβείων δίνεται στη δημοσιότητα και αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού αιτιολογημένη έκθεση, στην οποία αναφέρεται το σκεπτικό της βράβευσης, καθώς και η άποψη της μειοψηφίας, αν υπάρχει [...]"
Παρεμπιπτόντως, διάβασα και την αιτιολογική έκθεση για τη βράβευσή του εδώ. Αν τη διαβάσει κάποιος, ας μας πει τη γνώμη του. Εγώ ένιωσα σαν να διάβαζα άρθρο Βικιπαίδειας. Δεν βλέπω την ουσιαστική αξιολόγηση του έργου του που οδήγησε στη βράβευσή του. (Αυτό το τελευταίο σχόλιο αφορά περισσότερο την ουσία του θεσμού, παρά το θέμα που συζητάμε εδώ.)
Ναι, αυτό ακριβώς λέω κι εγώ, σχιζοφρενικό και σκανδαλώδες. Και επειδή έχει συμβεί με άλλη συγγραφέα, γυναίκα, και το έζησα από κοντά γι' αυτό και είμαι πολύ επιφυλακτική για τον Χριστιανόπουλο.
Αυτό είναι το περίεργο, ότι κανείς μας δεν είναι σίγουρος. Γιατί δεν υπάρχει κάποια διευκρίνιση στο νόμο, που να λέει είτε ότι οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν υποψηφιότητα, είτε ότι οι επιτροπές βραβεύουν έργα από το σύνολο της ελληνικής λογοτεχνίας (πράγμα που μου φαίνεται κάπως δύσκολο); Όλοι, πάντως, οι διαγωνισμοί, μεγάλοι και μικροί, εγχώριοι και ξένοι, λειτουργούν με υποψηφιότητες. Ακόμα και το Νόμπελ... Αυτός ο κρατικός λειτουργεί διαφορετικά;
Δεν ξέρω τι άνθρωπος είναι ο Χριστιανόπουλος και τους λόγους για τους οποίους αρνήθηκε τη βράβευση. Είδα όμως κάτι αποσπάσματα τις προγούμενες μέρες από κάποιες εκπομπές στις οποίες παραβρέθηκε και μου φάνηκε αντιπαθέστατος! Δεν απαντούσε σε καμιά ερώτηση και ήταν είρωνας. Μα για ποιό λόγο δέχτηκε να πάει στις εκπομπές αυτές αφού ήταν εξαρχής αρνητικός;;;
συμφωνω απολυτα μαζι σου Φαιη!!δε γνωριζω το εργο του,διαβασα γιαυτον οτι εξαρχης ηταν ετσι μια ζωη αντισυμβατικος και επαναστατης.εγω ειδα το αποσπασμα απο την εκπομπη της Τσαπανιδου στο σκαι. δεν εχει αδικο σε πολλα που ελεγε για τα μεσα μαζικης ενημερωσης αλλα απο την αλλη,εφοσον αντιπαθει τα καναλια και τη δημοσιοτητα,πολυ απλα ας μην εβγαινε στο γυαλι καθολου,αυτη θα ηταν η καλυτερη αντιμετωπιση!!
αλλα οχι να βγαινεις κ να εισαι ειρωνικος και να εχεις υφακι.αυτο μονο αντιπαθεια μου προκαλεσε.και δε δεχομαι το οτι τον επρηξαν να βγει σε εκπομπες γιατι θα μπορουσε πολυ απλα χιλιες φορες να αρνηθει να μιλησει.
Στην απορια "αφου δεν του αρεσουν τα καναλια, γιατι βγαινει στο γυαλι;" , μια πιθανη εξηγηση ειναι οτι ο λογος του ως καυστικος κ αποστομωτικος, μπορει να θελει να εκφρασει τον αντιλογο και να οδηγησει σε σκεψη και προβληματισμο, οπως τωρα που ασχολουμαστε και αναρωτιομαστε σ ολοκληρο νηματιο, γιατι ειναι τοσο ειρωνικος και 'τοξικος'. Αλλωστε η τηλεοραση ειναι δημοφιλες μεσο. Με το να επωφεληθει απο την ευκαιρια και να βγει στην τηλεοραση να μιλησει ετσι, ξαφνιαζει τον θεατη κ τον προβληματιζει. Τον εχω δει και σε αλλη εκπομπη (Στα Ακρα) στην οποια δεν ηταν καθολου ειρωνικος, καθε αλλο. Προσωπικα μου φανηκε οτι εσφαζε με το βαμβακι και χωρις να φαινεται παραλογος στα λεγομενα του.
Last edited:
Είναι ένας κούκος που θα ήθελε να είναι κούκλος
Αφού βραβεύουν καλά έκαναν και τον βράβευσαν (μένει όπως ήδη ειπώθηκε να δούμε ποιο νόημα , ποια χρησιμότητα υπάρχει στις βραβεύσεις και από ποιους και πως διεξάγονται).
Από κι εκεί και πέρα, συμφωνώντας με τον Χόλντεν, δεν μπορεί να είναι και υποχρεωτικό να παίρνεις ότι σου δίνουν. Χαρακτηρίστηκε ακατάδεχτος, αγενής, ιδιοτελής καθώς αποβλέπει σε μεγαλύτερη δόξα, δεν παύει να είναι ένας συνταξιούχος που απέρριψε ένα σοβαρό χρηματικό έπαθλο. Και συγνώμη κιόλας, αλλά πως το ένα μέλος αυτής της (μη τελικά) δοσοληψίας ελέγχεται τόσο εξονυχιστικά για συνέπεια και το άλλο, το ελληνικό κράτος, καθόλου;
Στη συνέντευξη με την Π. Τσαπανίδου εγώ χειροκροτούσα πάντως. Ενθουσιασμένη.
Μου αρέσει ο Χριστιανόπουλος γιατί είναι διάφανος. Βλέπω μεγαλείο και βλέπω και κάποια ευτέλεια. Με πείθει.
Παράλληλα διάβασα ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Παλιοί Δάσκαλοι» του Τόμας Μπέρνχαρντ στο γνωστό Πιτσιρίκο που μου έδωσε τροφή για σκέψεις.
Ακόμα σκέφτηκα το νόμπελ ειρήνης που πήρε ο Ομπάμα ή την υποψηφιότητα που δεν πήρε ο Καζαντζάκης.
Πόσο χάρηκα όταν ο John Nash βραβεύτηκε και αποδέχτηκε το νόμπελ (βλέποντας την ταινία A beautiful mind )
Πόσο στεναχωρήθηκα που ο Σωκράτης δέχτηκε το "αντιβραβείο" της πολιτείας του.
Και τελικά, πόσο θα χαιρόμουν η ίδια αν έπαιρνα μέρος σε ένα διαγωνισμό και διακρινόμουν. Πολύ.
Αφού βραβεύουν καλά έκαναν και τον βράβευσαν (μένει όπως ήδη ειπώθηκε να δούμε ποιο νόημα , ποια χρησιμότητα υπάρχει στις βραβεύσεις και από ποιους και πως διεξάγονται).
Από κι εκεί και πέρα, συμφωνώντας με τον Χόλντεν, δεν μπορεί να είναι και υποχρεωτικό να παίρνεις ότι σου δίνουν. Χαρακτηρίστηκε ακατάδεχτος, αγενής, ιδιοτελής καθώς αποβλέπει σε μεγαλύτερη δόξα, δεν παύει να είναι ένας συνταξιούχος που απέρριψε ένα σοβαρό χρηματικό έπαθλο. Και συγνώμη κιόλας, αλλά πως το ένα μέλος αυτής της (μη τελικά) δοσοληψίας ελέγχεται τόσο εξονυχιστικά για συνέπεια και το άλλο, το ελληνικό κράτος, καθόλου;
Στη συνέντευξη με την Π. Τσαπανίδου εγώ χειροκροτούσα πάντως. Ενθουσιασμένη.
Μου αρέσει ο Χριστιανόπουλος γιατί είναι διάφανος. Βλέπω μεγαλείο και βλέπω και κάποια ευτέλεια. Με πείθει.
Παράλληλα διάβασα ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Παλιοί Δάσκαλοι» του Τόμας Μπέρνχαρντ στο γνωστό Πιτσιρίκο που μου έδωσε τροφή για σκέψεις.
Ακόμα σκέφτηκα το νόμπελ ειρήνης που πήρε ο Ομπάμα ή την υποψηφιότητα που δεν πήρε ο Καζαντζάκης.
Πόσο χάρηκα όταν ο John Nash βραβεύτηκε και αποδέχτηκε το νόμπελ (βλέποντας την ταινία A beautiful mind )
Πόσο στεναχωρήθηκα που ο Σωκράτης δέχτηκε το "αντιβραβείο" της πολιτείας του.
Και τελικά, πόσο θα χαιρόμουν η ίδια αν έπαιρνα μέρος σε ένα διαγωνισμό και διακρινόμουν. Πολύ.
Έτσι ακριβώς, όπως θα πρέπει να είναι ο κάθε Λειτουργικός-Διανοούμενος, και όχι ο Οργανικός-διανοούμενος που διανοείται κατόπιν παραγγελίας...