Ντίνος Χριστιανόπουλος: "Τα αλαμπουρνέζικα ή η γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων"

Τίτλος: Τα αλαμπουρνέζικα ή η γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων
Υπότιτλος: Μια συζήτηση με τον Περικλή Σφυρίδη
Συγγραφέας: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Εκδόσεις: Μπιλιέτο
Έτος έκδοσης: 2003
Έτος πρώτης έκδοσης: 1990

Μια συζήτηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου με τον Περικλή Σφυρίδη, όπου σχολιάζουν την ακαταλαβίστικη γλώσσα που χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον οι κουλτουριάρηδες και την ανεπανόρθωτη ζημιά που αυτή μπορεί να κάνει στην ελληνική γλώσσα. Όπως πάντα δηκτικός και αντισυμβατικός, κατακρίνει έντονα τους κουλτουριάρηδες τους οποίους μισεί όσο τίποτε άλλο. Αφού θεωρεί πως ο λόγος πρέπει να είναι κατανοητός στον απέναντι και ιδιαίτερα στους νέους. Καταλήγοντας, υποστηρίζει πως ο λόγος πρέπει να είναι ζωντανός και όχι εκφράσεις ακαταλαβίστικες προκειμένου να κάνουμε εντύπωση και επίδειξη γλωσσικής ευμάρειας.

[...] "Κουλτουριάρηδες είναι οι διανοοούμενοι που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ό,τι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι' αυτούς μεγαλύτερη αξία από τη σκέψη. Κουλτουριάρηδες βρίσκονταν σ' όλες τις εποχές. Στην αρχαία Ελλάδα τους κοροϊδεύει πολύ άσχημα ο Αριστοφάνης επειδή χρησιμοποιούν πάντα καινούριες και παράξενες λέξεις για να ξιπάσουν τον κόσμο. Και οι σοφιστές ήταν ένα είδος κουλτουριάρηδες της εποχής τους" [...]

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Δίχως να έχω δει όλη την σχετική τοποθέτηση του Χριστιανόπουλου, έτσι όπως μας παρουσιάζεται εδώ, συμφωνώ πολύ. Και πρώτος και καλύτερος μού έρχεται στο μυαλό ο Ζουράρης.

Το έχω διαβάσει, στην παλιότερη έκδοση από τα "τραμάκια". Δεν είμαι πολύ φαν του Χριστιανόπουλου, αλλά αυτό το βιβλίο είναι πράγματι πολύ καλό. Ο Χριστιανόπουλος κατακρίνει κάποιες ακαταλαβίστικες κριτικές τέχνης, πραγματικά γελοίες, και κάποια φιλοσοφικο-θρησκευτικά κείμενα νεορθοδόξων με πολύ μπερδεμένη έκφραση (όχι του Ζουράρι περιέργως).
Πάντως υπάρχουν και τα χειρότερα, βλ. κάποια βιβλία θεωρίας λογοτεχνίας ή κάποιες φιλοσοφικές μεταμοντέρνες παπαρδέλες, που εκεί πια είναι αδύνατον να βγάλεις νόημα τί λένε. Η γλώσσα του πνευματικού ιερατείου έχει χειροτερέψει πολυ περισσότερο από την εποχή αυτού του βιβλίου...

Εμενα παλι ο Χριστιανοπουλος ειναι μεγαλη μου αδυναμια και πραγματικα συμφωνω πολυ με αυτο που λεει εδω...

Δηλαδή ο Ζουραρις(αλήθεια γιατί γράφει το όνομα του με γιώτα;) θεωρείται διανοούμενος;Γιατί σε μένα φαίνεται ότι δεν ξερει τι του γίνεται.