Η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας

«Ίσως οι πολλές καταστροφές της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας να ήταν αναγκαίες, όπως και οι φωτιές στα δάση της Αυστραλίας, χωρίς τις οποίες ο καινούριος σπόρος δε θα είχε καταφέρει να σπάσει το κέλυφός του για να φτιάξει ένα ολοκαίνουριο, καινούριο δάσος» William Golding, A Moving Target

Η παλιά βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας

Η ιστορική βιβλιοθήκη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου υπήρξε η κυριότερη πνευματική εστία της ελληνιστικής εποχής και η ιστορία της είναι συνυφασμένη με την προσπάθεια διάδοσης, συγκέντρωσης και φιλολογικής αποκατάστασης των λογοτεχνικών κειμένων της κλασικής αρχαιότητας.

Αποτελούσε τμήμα του περίφημου Μουσείου της πόλης, που είχε ιδρύσει ο Πτολεμαίος Σωτήρας, και σύντομα εμπλουτίστηκε με πολλές συλλογές πολύτιμων βιβλίων. Την περίοδο της ακμής της αριθμούσε 700.000 τόμους.

Το 48 π.Χ. η πυρπόληση του ρωμαϊκού στόλου από τον Ιούλιο Καίσαρα είχε σαν συνέπεια τη μετάδοση της φωτιάς στη Βιβλιοθήκη του Μουσείου, που καταστράφηκε ολοσχερώς. Αργότερα ανασυγκροτήθηκε, αλλά το 391 μ.Χ. πυρπολήθηκε από τους Χριστιανούς, έπειτα από διαταγή του αυτοκράτορα Θεοδόσιου να καταστραφούν όλα τα εθνικά οικοδομήματα της Βυζαντινής επικράτειας.


Η νέα βιβλιοθήκη



Στις 16/10/2002 εγκαινιάστηκε η σύγχρονη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, που ανεγέρθηκε κοντά στη θέση της παλιάς. Έχει σχήμα κεκλιμένου δίσκου που συμβολίζει τον ήλιο και στεγάζει πέντε ερευνητικά κέντρα, τρία μουσεία, πέντε γκαλερί, ταινιοθήκη, δισκοθήκη, συνεδριακό κέντρο, αμφιθέατρο και πλανητάριο. Η νέα βιβλιοθήκη φιλοδοξεί να συνεχίσει τη σπουδαία πορεία της παλιάς και να αποτελέσει έναν διεθνή τόπο συνάντησης πολιτισμών, καθώς επίσης χώρο συγκέντρωσης και διαφύλαξης του ανθρώπινου πνεύματος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Σε 13 ορόφους φιλοξενεί 8 εκατομμύρια τόμους και διαθέτει συγγράμματα για κάθε επιστήμη και ηλικία, καθώς, εκτός από το κυρίως τμήμα, λειτουργούν παιδικό και νεανικό, τμήμα multimedia και μουσικής καθώς και βιβλιοθήκη τυφλών.

Η καταστροφή τής βιβλιοθήκης τής Αλεξάνδρειας είναι κάτι το οποίο προσωπικά δεν έχω καταφέρει ακόμη να ξεπεράσω...

Ο/Η Χρυσηίδα έγραψε:

«Ίσως οι πολλές καταστροφές της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας να ήταν αναγκαίες, όπως και οι φωτιές στα δάση της Αυστραλίας, χωρίς τις οποίες ο καινούριος σπόρος δε θα είχε καταφέρει να σπάσει το κέλυφός του για να φτιάξει ένα ολοκαίνουριο, καινούριο δάσος» William Golding, A Moving Target

Click to expand...

τί να σου πω! δεν ξέρω αν το παρατήρησε ο κ. Γκόλντινγκ αλλά με την έλευση τού Χριστιανισμού και την καταστροφή τού αρχαίου κόσμου η δύση βυθίζεται σε χίλια χρόνια μεσαίωνα. Κι αυτό που κάνει η Αναγέννηση για ξαναβάλει τελικά το τρένο στις ράγες είναι να ξαναπιάσει το νήμα απευθείας από τα χέρια των αρχαίων.

Οπότε, ας μην το βγάλουμε πως η ανθρωπότητα είχε και κέρδος από αυτήν την απίστευτη καταστροφή πολιτισμού και γνώσης.

Χαιρετίζω την Νέα Βιβλιοθήκη τής Αλεξάνδρειας και πιστεύω πως χρειαζόμαστε μία παρόμοια κι εδώ στην Ελλάδα και κατά προτίμηση εκτός Αθηνών.

Η βιβλιοθηκη της Αλεξανδρειας ηταν σιγουρα ενα στολιδι του αρχαιου κοσμου.

Κριμα που καηκε, κριμα που χαθηκαν τοσα πολυτιμα-ανεκτιμητα εγγραφα.

Ποσα περισσοτερα δεν θα ξεραμε σημερα για τους αρχαιους αν υπηρχε αυτη η βιβλιοθηκη.

Υ.Γ. αυτο το.. ερχεται κατι νεο και καταστρεφουμε το παλιο δεν το καταλαβαινω. Και δυστυχως και σημερα συμβαινει

Μα γιατί κολλήσατε τόσο πολύ με τη ρήση του Γκόλντινγκ; Λογοτεχνικό είναι! Ο άνθρωπος δεν έζησε καν για να δει τη νέα βιβλιοθήκη! Ίσως να οραματίζεται το "καινούριο δάσος". Ίσως το λέει σαν προτροπή για να μην πάει χαμένο το σπουδαίο παρελθόν της βιβλιοθήκης. Αν δεν γνωρίζουμε το πριν και το μετά της πρότασης αυτής, πώς το καταδικάζουμε;

Και, τεσπα, μου άρεσε και το έβαλα. Με φάγατε .....

Ο/Η Χρυσηίδα έγραψε:

Μα γιατί κολλήσατε τόσο πολύ με τη ρήση του Γκόλντινγκ; Λογοτεχνικό είναι!

Click to expand...

.....αφηρημένη Λογοτεχνία πρέπει να είναι. :χαχαχα:
Έτσι όπως το έγραψες δημιουργεί παρερμηνείες.

Λάγνε,

καλά που είσαι κι εσύ και εξομαλύνεις πού και πού τις παρεξηγήσεις. Όχι, δεν κατάλαβα ότι δεν καταλάβατε ότι ο Γκόλντινγκ είναι ο συγγραφέας του Άρχοντα των Μυγών.

Στόχος μου ήταν να ομορφύνω λίγο την ανάρτηση, γιατί ήταν και ειδική παραγγελία από το πιο καλό κορίτσι της λέσχης (ονόματα δε λέμε)!

μα και που είναι λογοτέχνης τί σημασία έχει; εγώ ακόμη με τον ίδιο τρόπο το καταλαβαίνω. Τεσπα, ας μην κολλήσουμε.

δε βλέπω τι καλό μπορεί να βγει από την απώλεια της γνώσης.
το να περάσει ο άνθρωπος από τη μόρφωση την επιστήμη και την έρευνα στο " πίστευε και μη ερέυνα " είναι αξιοθρήνητο

πόσα πράγματα δεν θα μάθουμε ποτέ λόγω της καταστροφής της βιβλιοθήκης..

Μήπως να αρκεστούμε σε αυτά που έχουν σωθεί (ούτε λίγα είναι, ούτε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς) και να ανακαλύπτουμε εκ νέου όσα χάθηκαν; [είναι παράξενο πως μετά τόση πρόοδο, επιστήμη και τεχνολογία, δυσκολευόμαστε ακόμα να ερμηνεύσουμε ή να εκμεταλλευτούμε όλη την παρακαταθήκη της γνώσης (όση δεν κάηκε ή χάθηκε στους αιώνες). Πόσο μάλλον να την ξεπεράσουμε. Μήπως κάνουμε κάτι λάθος;]