Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Μετά το ονειρεμένο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) "Όταν Έκλαψε ο Νίτσε", περνάω σε κάτι άλλο πολύ επίκαιρο, λόγω της Ισπανικής Κρίσης : "Πεθαίνοντας στην Καταλονία" του Τζορτζ Όργουελ !!!

Ξεκίνησα τον " Σατανά με την Πλερέζα" της Αγκάθα Κρίστι. Οκ, κλασική Αγκάθα, από τις πρώτες σελίδες σε κάνει να κολλάς, λογικά το βράδυ θα το έχω τελειώσει.

Ο/Η Ιαβερης έγραψε:

Ξεκίνησα τον " Σατανά με την Πλερέζα" της Αγκάθα Κρίστι. Οκ, κλασική Αγκάθα, από τις πρώτες σελίδες σε κάνει να κολλάς, λογικά το βράδυ θα το έχω τελειώσει.

Click to expand...

Θεωρείται από τα καλύτερα της και στα ελληνικά αυτήν την στιγμή δεν κυκλοφορεί!

Τελείωσα τον Σατανά με την Πλερέζα, όντως από τα καλύτερα της Κρίστι. Φυσικά δεν βρήκα τον δολοφόνο για άλλη μια φορά αλλά δε βαριέσαι!
Τώρα συνεχίζω με κάτι εντελώς διαφορετικό δηλαδή με τον Ματωμένο Γάμο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.

Διαβάζω την αννα των αγρων, που μου έκανε δωρο η Εμιλυ και ευτυχως υπάρχει το κινητό και το ιντερνετ , οτι λέξη αγνωστη υπάρχει την βρίσκω αμέσως και προχωρω πιο ομαλά από το παλιο ψάξιμο με λεξικό

Ξεκινησα τον «Καλόγερο» του Μάθιου Λουις και οι πρωτες 120σελιδες εφυγαν νεράκι!

Γιάννη, πολύ καλός ο Καλόγερος!

Πάει ο Ματωμένος Γάμος και δεν τρελάθηκα για να είμαι ειλικρινής. Πρώτον, το θέμα δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα,το περίμενα πιο τραγικό, πιο συγκινητικό. Δεύτερον, δεν μου άρεσε η γραφή του Λόρκα, δεν ξέρω εάν έφταιγε η μετάφραση του Νίκου Γκάτσου, όμως μου φάνηκε πολύ ποιητικό κι εγώ γενικά με τη ποίηση δεν τα πάω καλά, όπου βλέπω ρίμες τρέχω μακριά. Για να μην τον αποκλείσω εντελώς του έδωσα και δεύτερη ευκαιρία διαβάζοντας το δεύτερο έργο που υπήρχε στη συλλογή, το Ο Περλιμπλίν και η Μπελίσα. Κι εκεί τα ίδια,γλυκανάλατη γραφή και εντελώς βαρετή υπόθεση. Γι'αυτό, Λόρκα ξανά γιοκ! Συνεχίζω με τη συλλογή Ο Απρόβλεπτος Κύριος Τσέχωφ για να συνέλθω λίγο.

Θα σου έλεγα να δώσεις μια ευκαιρία και στη Γέρμα. Από κει και πέρα, γενικά έχω την αίσθηση ότι ένα θεατρικό έργο το "καίμε" κατά κάποιον τρόπο όταν το διαβάζουμε. Δεν είναι προορισμένο για διάβασμα αλλά για παράσταση. Εκεί το βλέπει κανείς ολοκληρωμένο και μπορεί να το κρίνει καλύτερα.

Επίτρεψέ μου να εκφράσω διαφορετική άποψη, Ίζι. Μεγάλωσα κατά κύριο λόγο διαβάζοντας θεατρικά. Μπορεί να είναι διαφορετική η εμπειρία αλλά δεν χάνεται κάτι.

Εγω παντως Ιζι αν και ποτε δεν το ειχα σκεφτει ετσι, θα συμφωνησω μαζι σου. Εχω διαβασει πολλα θεατρικα και μαλιστα των κορυφαιων θεατρικων συγραφεων και ποτε κανενα δεν με τραβηξε ιδιαίτερα, ενοιωθα σαν κατι να του λειπει που δεν μπορουσα να προσδιορισω. Μεχρι που διαβασα την αναρτηση σου που την βρηκα εξαιρετικα διαφωτιστική τουλαχιστον οσον αφορα την επιδραση της σε μενα.

Διαβάζω την πείνα του Κνουτ Χάμσουν (πρόταση της Στιλλ) και έχει μπει ήδη στα αγαπημένα. Εντωμεταξύ έπεσα πάνω σε λέξη με γίντις ρίζα και ενώ ξέρω ότι αυτό δεν έχει σημασία διότι δεν έγινε με σκοπιμότητα, στο δικό μου μυαλό καταχωρήθηκε ως η μεγαλύτερη ακούσια τρολλιά που θα μπορούσε να κάνει ένας μεταφραστής.

Ίζι, θεατρικά έργα άρχισα να διαβάζω τα τελευταία 1-2 χρόνια και σαν είδος μου αρέσει πολύ κυρίως για την αμεσότητα και τη ζωντάνια που έχει. Νομίζω ότι διαβάζοντας Τσέχωφ, Ίψεν, Τενεσί Ουίλιαμς, Άρθουρ Μίλλερ δεν έχασα τίποτα από τη δυναμική των έργων τους. Σίγουρα εάν έβλεπα τον Θάνατο του Εμποράκου σε θεατρική παράσταση η συγκίνηση θα ήταν διαφορετική όμως και το κείμενο αυτό καθεαυτό καταφέρνει να με ταρακουνήσει. Ο Λόρκα απλά δεν μου ταίριαξε, δεν κατάφερε να με αρπάξει όπως οι άλλοι μεγάλοι του θεάτρου. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός, αλίμονο,τον έχει αναγνωρίσει τόσος κόσμος! Απλά εμένα δεν μου άρεσε.

Κι εμένα μ'αρέσουν τα θεατρικά. Ιαβέρη, να διαβάσεις τον μαξιλαρένιο του ΜακΝτόνα

Ο/Η Τσίου έγραψε:

Κι εμένα μ'αρέσουν τα θεατρικά. Ιαβέρη, να διαβάσεις τον μαξιλαρένιο του ΜακΝτόνα

Click to expand...

Μπήκε ήδη στα προσεχώς για τον επόμενο μήνα, μου άρεσε η υπόθεση έτσι όπως την είδα. Βλέπω ότι είναι Ιρλανδός ο κύριος και λίγο με τρομάζει αυτό, δε πιστεύω να γράφει σαν τον άλλον συμπατριώτη του, τον Τζόυς;

:χαχαχα: όχι, όχι! Καμία σχέση. Προχώρα και μη φοβάσαι τίποτα!

Διάβασα μια πρόταση από το "Η τέχνη και ο τρόπος να προσεγγίσεις τον προϊστάμενο της υπηρεσίας σου για να του ζητήσεις αύξηση" του Georges Perec και μάλλον θα συνεχίσω με το "Ελεος" της Toni Morrison ( Έλλη).

Ο/Η Ιπποπόταμος έγραψε:

θα συνεχίσω με το "Ελεος" της Toni Morrison ( Έλλη).

Click to expand...

Ελπίζω να πλήξεις λιγότερο απ' όσο έπληξα εγώ.
Κάτσε, γιατι τωρα στρόφαρα: την Αυξηση του Περεκ, εννοείς; Τη Μαμζέλ Γιολάντα; Και τι εννοείς "μια πρόταση";

Α μην μου λες τέτοια για την Μόρισον..

Όσον αφορά το "Η τέχνη και ο τρόπος να προσεγγίσεις τον προϊστάμενο της υπηρεσίας σου για να του ζητήσεις αύξηση" του Georges Perec τον οποίο προτιμω να τον γράφω με λατινικούς χαρακτήρες γιατί αν τον γράψω στα ελληνικά θα πρέπει να τον πω είτε Πέρεκ είτε Περέκ και αν τον πω Πέρεκ θα το έχω τονίσει λάθος και αν τον πω Περέκ θα θυμηθώ το ποντιακό περέκ και θα μου ανοίξει η όρεξη οπότε είτε θα πάω να φάω είτε θα κρατηθώ και θα σου απαντήσω και αν τυχόν καταφέρω το δεύτερο τότε έχει καλως αλλά αν πάω να φάω κάτι είτε θα έχω κάτι έτοιμο οπότε και θα γυρίσω να απαντήσω είτε δεν θα έχω κάτι έτοιμο και τότε είτε θα ανοιγοκλείσω 2-3 φορές το ψυγείο για να βρώ κάτι είτε θα το πάρω απόφαση πως δεν έχω τίποτα έτοιμο και θα πρέπει να να έτοιμασω κάτι αν βέβαια δεν βαριέμαι αν όμως βαριέμαι θα σκεφτώ αν θα παραγγείλω ή όχι και .... για να απλουστεύουμε γιατί η πρέπει πάντα να απλουστεύουμε "Η τέχνη και ο τρόπος να προσεγγίσεις τον προϊστάμενο της υπηρεσίας σου για να του ζητήσεις αύξηση" του Georges Perec που είτε γράφεται τονισμένα λάθος Πέρεκ είτε με κίνδυνο να μας έρθει λιγούρα Περέκ είναι νεότερη έκδοση της "Αυξησης" (Υψιλον) από τον Καστανιώτη.


υγ: εντάξει δεν διάβασα μόνο μια πρόταση γιατί διάβασα και το επίμετρο

Τελειωσα το μετριο "Εγκλημα και μνημη" και συνεχιζω με το "Σκοτεινα μυστικά" των Γιουρτ και Ρουσενφελντ.