Η θεία (σύγκρυο) Ελλη προτείνει

Καλησπέρα, αγαπημένοι.
Αποφάσισα, χωρίς να ρωτήσω κανέναν, να εγκαινιάσω απο τουτο δω το νημάτιο, μια στηλη με προτάσεις επι παντός του επιστητου (καθότι έχω άποψη Τα Πάντα όπως έχετε καταλάβει έως τώρα) που θα ενημερώνεται κατα τις διαθέσεις μου.
Μιας και σήμερα, λοιπόν, φτιάχνω κριτσινάκια είπα να μοιραστώ μαζί σας τη συνταγη, την προέλευση της οποίας αγνοώ, παρολ' αυτα σε μένα δόθηκε απο έτερη θεία.

Το λοιπόν, θα χρειαστούμε:

500γρ αλευρι πφμτ (φαριναπ, δηλαδίς)
1 ποτήρι κρασί λευκό
>>μπόα σε φούξια χρώμα
1 ποτήρι καλαμποκέλαιο
1/2 κουταλάκι αλατι
>>μάσκα θαλάσσης
1/2 κουταλάκι σόδα μαγειρική
1 κουταλάκι ζάχαρη
>>σιντι με τις 4 εποχές


προαιρετικά! ηλιοσπορους και ένα μπαστουνι του γκολφ.

Εκτέλεση:

Βαζουμε να παιζει ο Βιβάλντι, προκειμενου να αρχίσει η ψυχική ανάταση.
Στη συνεχεια, παίρνουμε ένα βαθυ μπώλ και κοσκινιζουμε το αλευρι.
Αφου φορέσουμε το μποα και τη μάσκα, ριχνουμε στο αλευρι τη σοδα, τη ζαχαρη, το άλας κι ανακατευουμε. To αλέγρο της πριμαβέρα δρα καταπραϋντικά επομένως αναδευουμε με μια κάποια χαρη.
Ριχουμε τα υγρα στοιχεία της συνταγης (εξαιρείται η μάσκα θαλάσσης) κι ανακατεύουμε εως ότου η ζύμη γινει ελαστική και μαλακή. Εδω, μπορουμε να κάνουμε μια παυση, αφού κλεισουμε το μπωλ με μια μεμβράνη- και στριβουμε ένα τσιγάρο. Εναλλακτικά, γέρνουμε νωχελικά στο παραθυρο και χαζευουμε τη βροχή (ή τις δεκαοχτούρες απέναντι που θωπεύουν η μια την άλλη).

Πλάθουμε λεπτά μπαστουνάκια και τα αραδιάζουμε σε ταψί με λαδόκολλα, αφήνοντας κενο μεταξύ τΩν, μιας και φουΘκώνουν.

Εννοείται οτι εχουμε προθερμάνει κανα δεκάλεπτο τον φουρνο στους 180, αέρα. Ψηνουμε μεχρι να ροδίσουν ελαφρώς.

Δε θα σας πω οτι "ξετρελαινουν μικρους και μεγαλους", αλλά οτι τρώγονται για πλάκα, με κρασι, τυρι, ρακή, μπύρα, νερο, καρακόλα κλπ.



Προς δαιχειριστάς, υπερσυντονιστάς και λοιπάς δυνάμεις:
Αν θεωρειτε οτι το παρόν ειναι άκυρο, παρακαλώ να το σβησετε, αλλά να κρατησετε τη συνταγή. :))

Μπον απετιτ και σανς!
Ε.
 
Ε,
αν και με αυτή τη κατηγορία μαγειρικής δεν καταπιάνομαι, σε ευχαριστώ που τη μοιράστηκες. Αν δεν έχει πρόβλημα το μάνατζμεντ, θα μοιραστώ μια που μου είπε ένας καλός φίλος: κριθαρώτο εργένικο!
 
Λοιπόν, αρχίζω (τη συνταγή που ανέφερα παραπάνω- Προσοχή! Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν εθιστικό) :

Σκεύη:
- τηγάνι (προσωπικά χρησιμοποιώ wok)
- Κατσαρόλα
- Σουρωτήρι.

Υλικά:
Κριθαράκι
1 κρεμμύδι
1 πιπεριά
Λάδι
αλάτι
πιπέρι
μέλι
μουστάρδα.

Εκτέλεση:
Στο τηγάνι, ζεσταίνουμε το λάδι (αρκετό λαδάκι!). Κόβουμε πιπεριά και κρεμμύδι και τα σοτάρουμε προσθέτοντας το αλάτι και το πιπέρι.
Αφού σοτάρουμε, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και προσθέτουμε το μέλι (1 γεμάτη κ. σούπας προτιμώ) και την μουστάρδα (χρησιμοποιώ την κανονική).
Βάζουμε μουστάρδα με το μάτι, τόση ώστε το μείγμα στο τηγάνι, αφού ανακατέψουμε, να κάνει ένα "ίζημα" κάτω από το λάδι. Αφήνουμε δυο-τρία λεπτά και κατεβάζουμε από το μάτι.

Στη κατσαρόλα, βράζουμε το κριθαράκι σε νερό (2 κούπες είναι αρκετές για 4 άτομα). Αφού βράσει το σουρώνουμε και το ρίχνουμε μέσα στο τηγάνι. Ανακατεύουμε για να πάει η σάλτσα παντού.

Χρόνος παρασκευής: όχι πάνω από 10 λεπτά.

Αν είστε μερακλήδες, μπορείτε να προσθέσετε ό,τι τραβά η όρεξή σας! Προτιμώ το μπέικον.

Προσοχή με το αλάτι! Η μουστάρδα έχει ήδη αρκετό.
 

Καλικάντζαρος

Δαγεροτύπης
Αφου σοταρεις κρεμμυδια κτλ στο τηγανι,γιατι δε βαζεις κατευθειαν το κρυθαρακι μεσα με προσθετοντας σιγα σιγα λιγο νερο ή ζωμο και παιδευεσαι με σουρωμα-ξεσουρωμα? (γλυτωνεις και τη λατζα!)
Γλασσαρει καλυτερα απο το αμυλο και σου βγαζει την υφη του ρυζωτου,συν του οτι θα παρει μεσα ολη τη γευση απο τα υπολοιπα!
:)
 
Last edited:
Καλι, εχεις δίκιο.
Όλα τα εις -ότο (ριζοτο, κριθαρότο, τραχανότο,) θελουν τον τροπο μαγειρέματος που περιγράφεις.
 
...γιατι δε βαζεις κατευθειαν το κρυθαρακι μεσα...
διότι α) δεν μου το είπε ο εμπνευστής,
β) γιατί δεν το σκέφτηκα!! :lol:

Αλλά να ρωτήσω κάτι;
Γιατί στα μακαρόνια δεν το κάνουμε αυτό αλλά τα βράζουμε ξεχωριστά και μετά τα βάζουμε στη σάλτσα;
 
Γλυκουλη Κόρτο, ντεν τρωμε ντελίβερι.
Το σημερινο μενου σε φιλους είχε οσομπουκο στο φουρνο με πατατες, σαλατα με διαφορες πρασιναδες, βαλεριάνα (!!), πιπεριες, καρύδια, ανιθο, ντοματα και ντρέσιν και μια εξαιρετική τάρτα με καραμελωμένα κρεμμυδια, φέτα, λουκάνικο (που οκ, δε με τρελανε) και γραβιερα.
 
Έλλη, ντελίβερι από την κουζίνα σου στο σπίτι μας θα εννοούσε ο Κόρτο (εγώ πάντως αυτό θα εννοούσα, χοχο, ακόμα και πριν διαβάσω περί σαλατών με βαλεριάνα κουλουπου).
 
Επειδή εσεις το ζητήσατε! (Ντόινγκ και ντόινγκ):
Εσεις εχετε τα τσιπουρα
Εμεις τα βιβλια
Στειλτε τσιπουρα
Να παρετε βιβλια
Εκτός από τσίπουρα....
Πάμε στο τσίπουρο λοιπόν!!! Έμενα προσωπικά δεν μου αρέσει πολύ του Τυρνάβου διότι έχει γλυκάνισο και βαράει!!!
Εμένα από την άλλη, δε μου αρέσει γενικά το τσίπουρο.
Στο καλύτερο μπητς μπαρ που έχω βρεθει, εχω πιει τα παρακάτω ποτά και τα φτιαχνω στο σπίτι το καλοκαίρι.

Κάτι με αγγούρι
Αρχικά, φτιάχνετε τη βαση ως εξής: Θα πάρετε τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο και θα το βάλετε σε μεγάλη γυάλα. Θα κοψετε 2-3 αγουρια σε μακριές φέτες, θα τις προσθεσετε στη γυαλα και θα αφησετε το μειγμα τουλάχιστον 7-8 μερες.
Σε ψηλό ποτήρι θα βάλετε 1/2 λάιμ και 1 κ.σ λευκή ζάχαρη. Με το γουδοχέρι λιώστε το λίγο και ρίξτε 1 δόση απο το αγγουροτσίπουρο, 4-5 φετάκια αγγουριου τριμμένο πάγο και συμπληρώστε με σόδα.
Κατι με ρακόμελο (ε;;):
Μια δόση ρακόμελου με λάιμ και 1 κ.σ ζάχαρη, γουδοχέρι >> τριμμένος πάγος >> 1/2 πορτοκάλι κομμένο σε κομμάτια >> συμπληρώνετε με σόδα.

Ειδικά το πρώτο, ειναι πολύ δροσιστικό. Το δευτερο μοιάζει με το μοσκίτο, μιας κι εμεις οι πρωτευουσιάνοι μ' αυτό μεγαλώσαμε. :ρ
 
Tα λικέρ σας αρέσουν;
Κρασί ροζέ έχετε;
Ζάχαρη στο ντουλάπι; Ακόμη κι εγώ που πίνω σκέτο οποιοδήποτε αφέψημα, ζαχαρη έχω (συνηθως).
Γλάστρα με αρμπαρόριζα έχουμε στο μπαλκόνι; Στον κήπο; Δε μπορει, έστω μάνα, θεία ή γιαγιά με γλάστρα αρμπαρόριζας στο μπαλκόνι ή στον κήπο;

Ωραία.
Κατσαρόλα > μέσα το κρασί[SUP]1[/SUP] > μέσα η ζάχαρη[SUP]2[/SUP] > μέσα τα φύλλα[SUP]3[/SUP] αρμπαρόριζας. Βράσιμο έως ότου λιώσει η ζάχαρη. Αφου κρυώσει, το απαλλάσσουμε απο τα φυλλα. Μπουκάλι, ψυγείο.

Ευχαριστείτε, παρακαλώ. :)

1. 1-1/2lt
2. 300gr
3. 30-40
 
(για κάποιον λόγο δεν μου παίζει το κουμπακι της παράθεσης)
Εγώ βασικά περιμένω καμια καλή συνταγή για κεφτεδάκια από την θεία (χιχιχι) Έλλη!!!:))))
Καλέ μου Νικόλα,
προσπερνώ το "θεία" κυρίως γιατί απέφυγες το "θείτσα" και απαντώντας στην επιθυμία σου, καθότι προσταγή για μένα, θα μοιραστώ μαζί σου τα μυστικά μου (ξεκαβάλα, μανδάμ!).

Το λοιπόν, δεν κάνω διακριση ανάμεσα στα μπιφτέκια και τα κεφτεδάκια: για μενα τα ύστερα είναι ίδια με τα πρότερα, στο πιο μικρό.
Κατα δευτερον, δεν τηγανίζω κεφτεδάκια. Ψήνω. :ναι: Για την ακρίβεια, δεν τηγανίζω.
Εκεί που βάζουν ψωμί, εγώ βάζω φρυγανιά και, συνηθέστερα, τριμμένη βρώμη. Πολλά τριμμένα λαχανικά (καρότο, κολοκυθι, πιπερια κοκκινη, ντομάτα κλπ).
Κάποιοι αναμειγνύουν χοιρινό με μοσχάρι (μια φορά που δοκίμασα σε μια φίλη, με ενοχλουσε τόσο πολύ το χοιρινό, που αναγούλιασα). Αρκετά συχνά, τα φτιάχνω με κιμά απο κοτόπουλο. Τα προτιμώ καλύτερα.
Στο τρελό κέφι, θα βαλω γάλα μέσα ή μια κουταλιά ξύδι. Προφανώς, πρασινάδες, κρεμμύδι και ένα αυγό (αν έχεις. Αν δεν έχεις, πες πως έβαλες, γιατι οι μανάδες σοκάρονται, όταν τους αλλάζεις τη συνταγη. :)))):)))). Κατα τη γνώμη τους, τα φαγητά φτιάχνονται με έναν τρόπο, τον δικό τους. Τέ λος!!:)))))

Αυτά, ελπίζω να συνέβαλα στις γαστριμαργικές αναζητήσεις σου. :))
 
Επειδή θέλω να φροντίζω ΚΑΙ για την πνευματική τροφή σας, αν ξεκινήσει περιοδείες η Αντιγόνη, το συστήνω ανεπιφυλακτα.
Ειναι σπάνιες οι φορές που έχω συγκινηθεί σε θεατρική παράσταση και η χθεσινή συγκαταλεγεται σε μια απο αυτες. Η άψογη αποδοση του Μαρωνίτη μου επέτρεψε να παρακολουθήσω δίχως ίχνος κοπωσης την παράσταση, με εξαίρεση εκεινες τις στιγμές που -μα, ταυτόχρονα;!- συντονιζονταν κάποιοι και έβηχαν. Δε χρειάστηκε να αποδομηθεί ο λόγος τους Σοφοκλή για το αποτέλεσμα μιας παραστασης που, από την αρχή έως το τέλος, σε ελκυε. ΠΑρόλο που αντιπαθώ τη διακοπή λόγω χειροκροτημάτων, και τις δυο φορές που έγινε χθες, ήταν απόλυτα δικαιολογημένες.
Η παράσταση ειναι συνεργασία του Εθνικου, του ΘΟΚ και του ΚΘΒΕ. Η Κονιδη, ως Αντιγόνη, ο Λιγνάδης ως Κρέοντας, η Αρβανίτη ως Τειρεσίας, ο χορός και οι κορυφαίοι, τα σκηνικά. Ήταν μια πραγματικά πολύ αξιόλογη παράσταση. :ναι:
 
Συμφωνώ με Έλλη πως ο ανάμεικτος κιμάς δεν λέει και πολλά, μόνο μοσχάρι ή κοτόπουλο! Μπόλικος μπόλικος μαιντανός! Εγώ βάζω ολόκληρες τις νιφάδες βρώμης, δεν τις καταλαβαίνεις καθόλου όταν ψηθούν.
Να προσθέσω δε πως τριμμένο καρότο και κολοκυθάκια πάνε τέλεια με κιμά γαλοπούλας.
Μπιφτέκια-κεφτεδάκια στο φούρνο ή στη σχάρα μόνο. Πολύ λάδι το τηγανιτό.

Ευτυχώς που θα ανάψουμε κάρβουνα το βράδυ γιατί μου άνοιξες την όρεξη ρε Έλλη, είμαι και λίγο μπιφτεκολάτρης! :))))
 
Μεχρι να καταλάβω οτι μιλάς για μπιφτέκια κι όχι για την Αντιγόνη, σκεφτόμουν οτι κάτι έχασα χθες απο το έργο, κανιβαλισμό, ανθρωποθυσία, εμβόλιμο πεντάλεπτο της Βέφας... :))))
 

Καλικάντζαρος

Δαγεροτύπης
Ελλη δοκιμασε αντι για φρυγανια ή ψωμι να βαλεις σιμιγγδαλι για πιο αφρατο μειγμα ή παξιμαδι ολικης ( αυτο κανω εγω)
Κεφτες,μπιφτεκι,σουτζουκι και κεμπαπ δεν ειναι το ιδιο μειγμα,το αμερικανικο μπιφτεκι "burger" εχει κιμα μοσχαρι αυγο γαλα και αλατοπιπερο τα δικα μας μπορουν να εχουν κρεμμυδια τοματες μαιντανους και οτι χωραει ο νου μας!
Το σουτζουκι θελει εκτος απο σκορδο και κυμινο,κοκκινο κρασι και αλλη διαδικασια μαγειρεματος
Ο κιοφτες σε σχεση με το μπιφτεκι εχει σκορδο και δυοσμο
Το κεμπαπ ειναι 70% αρνι 30% μοσχαρι (αν πας πιο ανατολικα..οπου αρνι βλεπεις προβατινα) και τα αναλογα μυρωδικα και μπαχαρια..σουμακ κτλ

Χαβ φαν!?
 
Επειδή θέλω να φροντίζω ΚΑΙ για την πνευματική τροφή σας, αν ξεκινήσει περιοδείες η Αντιγόνη, το συστήνω ανεπιφυλακτα.
:
Εγώ σκεπτόμουν να πάω στην Αντιγόνη , όχι του Σοφοκλέους αλλά του Ανουίγ . Τελικά θαπάω στον Οιδίποδα Τύραννο. Ελπίζω να είναι καλό . Μ' ενοχλεί ορισμένες φορές που λένε <<διασκευή του έργου>> ή <<δόθηκε στο έργο σύγχρονη πνοή>> , ενώ στην ουσία το μόνο που αλλάζει είναι τα ρούχα!Ελπίζω , αφού το συνιστά η θεία:))) , να παιχτεί και εκτός φεστιβάλ , να το δούμε και εμείς...
 
Last edited:
Top