Άγκαθα Κρίστι (Agatha Christie): "Ο Μπαλαντέρ του Θανάτου" (Cards on the table)


Τίτλος: Ο Μπαλαντέρ του Θανάτου
Πρωτότυπος τίτλος: Cards on the table
Συγγραφέας: Άγκαθα Κρίστι (Agatha Christie)
Γλώσσα: Αγγλική
Μετάφραση: Λουκάς Λοράνδος
Εκδόσεις: Λυχνάρι
Έτος έκδοσης: 2012
Έτος πρώτης έκδοσης: 1936
Διαστάσεις: 19x12
Αριθμός σελίδων: 224
ISBN: 9789605170677


Η ιστορία μας αρχίζει σε μια έκθεση με ταμπακέρες στο Ουέσεξ Χάουζ όπου παρευρίσκεται και ( ποιος άλλος; ) ο Ηρακλής Πουαρό και συναντιέται με έναν εκκεντρικό συλλέκτη τον κ. Σαϊτάνα που θέλει να παριστάνει συνεχώς τον Μεφιστοφελή και εκτός από διάφορα αντικείμενα μαζεύει και...δολοφόνους! Όχι τους συλληφθέντες αλλά αυτούς που διέφυγαν τη δικαιοσύνη γιατί τους θεωρεί «καλλιτέχνες» στο είδος τους... Προσκαλεί τον Πουαρό σε ένα από τα περίφημα πάρτι που διοργανώνει όπου είναι προσκεκλημένοι και άλλοι έξι άνθρωποι... Ο ταγματάρχης Ντέσπαρντ, εξερευνητής, η Ανν Μέρεντιθ, ένα χαριτωμένο κορίτσι, ο δρ. Ρόμπερτς, διάσημος γιατρός και η κυρία Λόριμερ, χήρα. Οι άλλοι τρεις είναι η κα Όλιβερ, συγγραφέας ευτελών αστυνομικών μυθιστορημάτων, Ο συνταγματάρχης Ρέις και ο αρχιεπιθεωρητής Μπατλ της Σκότλαντ Γιαρντ. Τα τραπέζια του μπριτζ στήνονται και όλοι οι παίκτες είναι προσηλωμένοι στο παιχνίδι και ο ιδιοκτήτης κάθεται αναπαυτικά δίπλα στο τζάκι αλλά ένας παίκτης καταφέρνει να τον δολοφονήσει εν αγνοία των υπολοίπων... Όμως ποιος είναι ο δολοφόνος; Άλλη μια υπόθεση για τον Ηρακλή Πουαρό αρχίζει...


Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης

Το βιβλίο μπορώ να πω πως μου άρεσε αρκετά. Ακολουθούσε το μοτίβο όλων των μυθιστορημάτων της με μερικούς όρους του μπριτζ. Διέκρινα κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία της Κρίστι μέσω της κυρίας Όλιβερ η οποία λατρεύει τα μήλα και σκέφτεται την υπόθεση των έργων της τρώγοντας μήλα όπως ακριβώς και η Κρίστι... Μου άρεσε που πήγαινε τις υποψίες για την δολοφονία από τον έναν ύποπτο στον άλλον και στο τέλος αποκάλυψε τον πραγματικό δολοφόνο! Ωραίο βιβλίο και με αγωνία. Διαβάστε το!
 
Ναι, αυτή η συνεχής μεταφορά των υποψιών μου αρέσει πάρα πολύ και η Κρίστι είναι αναμφίβολα η μεγάλη κυρία του είδους. Ο Πουαρώ είναι από τους πιο αγαπημένους μου χαρακτήρες. Μου αρέσει πάρα πολύ και η σάτιρα της Κρίστι για τους Άγγλους μέσα από τα σχόλια του ήρωά της!
 
Ωραίο βιβλίο, σατιρίζει τις εκκεντρικότητες της αγγλικής καλής κοινωνίας. Μου αρέσει πολύ όπου εμφανίζεται ο χαρακτήρας της Αριάδνης Όλιβερ, γιατί πιστεύω είναι αυτοσαρκασμός του εαυτού της. Δύσκολο όμως βιβλίο, γιατί δεν ξέρω τα του μπριτζ, που παίζουν μεγάλο ρόλο και είναι και στοιχεία πλοκής. και μπερδεύομαι και δυσκολεύομαι αρκετά.
 
Χμμ, πριν από λίγες μέρες το ξαναδιάβασα και θυμήθηκα γιατί ήταν από τα βιβλία της Κρίστι που δεν μου πολυάρεσαν. Εκτός απ' το θέμα του μπριτζ, το οποίο ανέφερα και παραπάνω, ο τρόπος που αποκαλύπτεται ο δολοφόνος μου φάνηκε τελείως ανόητος και τυχαίος.
Στην ουσία, λέει ψέματα ο Πουαρό και ο αναγνώστης δεν μπορεί να συμπεράνει ότι είναι αυτός που λέει ο δολοφόνος. Κι άλλες φορές έχει στήσει παγίδα στο δολοφόνο, αλλά όχι τόσο προφανή και ψεύτικη.
 
Top