Έχετε διαβάσει την Αγία Γραφή;

[Αντέρωτας]

Ριο ειναι ετσι ακριβως οπως τα λες και ειναι πολυ ενδιαφερον θεμα. Κατα τα αλλα υπαρχουν δυο δεδομενα:
1. ο ανθρωπος εξ ορισμου δεν δυναται να ειναι τελειος
2. τουλαχιστον στην ΑΓ η διαθηκη εξελίσσεται. Πρωτα υπηρχε πχ ο Νομος του Νώε, μετά ο Νόμος του Μωυσή κλπ. Για παράδειγμα οταν ο ενας σκοτωνε τον αλλον για το παραμικρο, ηρθε το "βαρβαρο" για μας σημερα "οφθαλμος αντι οφθαλμου" για να φερει μια ταξη σε αυτο το χαος. Και αργοτερα ο Χριστός ειπε οτι πλεον ουτε αυτο ισχυει και να γυριζουμε το αλλο μαγουλο

 

[Φαροφύλακας]

Στο Χριστιανισμο δεν ισχυει αυτουσιο το Λεβιτικό δικαιο (τουλαχιστον οχι ολο)

Πώς το εννοείς αυτό;

 

[Δρουγγάριος]

Οπότε, το να λες ότι πιστεύεις στον χριστιανικό θεό και ν' αρνείσαι αυτά που η θρησκεία που επέλεξες ορίζει ως αλήθεια, είναι σα να βάζεις πατάτες, αντί για μακαρόνια. Από μένα, εντάξει, βάλε και μπρόκολα, αλλά μην το λες καρμπονάρα...

Συμφωνώ τόσο μα τόσο πολύ. Κατά τα άλλα δε θα ήθελα να επεκταθώ σε θεολογικές συζητήσεις σε αυτό το thread καθώς όπως είπε και η Ρεγινόρα το θέμα εδώ είναι η ανάγνωση της αγίας γραφής και φαντάζομαι κάποιο λογοτεχνικό σχόλιο επί αυτής.

 

[Αμοντιλιάδο]

Ας δώσω κι εγώ το +1 μου σε αυτό που είπε ο Ρίο, γιατί είναι μια από τις πιο σημαντικές και καίριες αλήθειες, κι ας μείνω εδώ.

 

[Ρίο]

Κι εγώ σταματώ κάπου εδώ, δεν έχω σκοπό να θίξω την πίστη κανενός. Μιας και δεν είμαι γνώστης του κειμένου, δεν μπορώ να κρίνω τη λογοτεχνική του (ή άλλη) αξία.

 

[Μακρυγιάννης]

Tη διάβασα με πολύ κόπο, γιατί μου αρέσει να διαβάζω βιβλία που είναι βάση για να γραφτούν άλλα. Τη διάβασα το 1990 από την καταπληκτική έκδοση: Αγία Γραφή - Βίβλος των εκδόσεων Κ. Κουμουνδουρέα. Λέω ότι είναι καταπληκτική έκδοση γιατί σε κάθε σελίδα έχει πλήθος από φωτογραφίες έργων τέχνης, που κάνουν την ανάγνωση πιο ευχάριστη. Δυστυχώς η "ερμηνευτική" μετάφραση του Θ. Κολιτσάρα και των Ζωικών δεν με ικανοποίησε καθόλου.
Ορισμένα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης όπως οι Ψαλμοί, οι Παροιμίες και το Άσμα Ασμάτων μου αρέσουν πολύ και τα διαβάζω συχνά από το πρωτότυπο. Η μετάφραση της Αποκάλυψης (από την Καινή Δ.) του Ο. Ελύτη μου άρεσε επίσης.
Ορισμένα βιβλία, όπως αυτά που προανέφερα, πράγματι έχουν μεγάλη λογοτεχνική αξία. Κάπου είχα διαβάσει ότι ο Λούθηρος όταν προσπαθούσε να μεταφράσει τα βιβλία αυτά στα Γερμανικά έγραφε: "Πανάγαθε Θεέ, πόσο δύσκολα αναγκάζεις τους εβραίους συγγραφείς να μιλήσουν γερμανικά!. Είναι σαν το αηδόνι που, αφού χάσει τη λαλιά του, είναι υποχρεωμένο να μιμηθεί τον κούκο και τον μονότονο σκοπό του." Μεγάλη λοιπόν σημασία έχει η μετάφραση. Να υπενθυμίσω εδώ, ότι μόνον η Π.Δ. γράφτηκε στα εβραϊκά και μεταφράστηκε από τους εβδομήκοντα. Η Κ.Δ. γράφτηκε στα ελληνικά.
Δεν θα προχωρήσω στη σημασία του βιβλίου αυτού, γιατί δεν είμαι ειδικός και γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου ικανό να αντιπαραβάλει τη σκέψη του με διάνοιες όπως ο ιερός Αυγουστίνος. Γνώμη έχω, αλλά τι είναι μπροστά στα τόσα που έχουν γραφτεί για το βιβλίο αυτό. Προτιμώ να σιωπήσω γιατί δεν θα βγάλει πουθενά η συζήτηση και αυτό φάνηκε από τα προ λεχθέντα στο νήμα. Καλή σας νύχτα.

 

[Ειφφελ]

Έχω προσπαθήσει να την διαβάσω πολλές φορές. Σχετικά πρόσφατα έπεσε η Καινή Διαθήκη στα χέρια μου και για να πω την αλήθεια δεν την συμπάθησα πολύ. Δεν την διάβασα όλη γιατί αισθάνθηκα άσχημα που κορόιδευα τα κείμενα της (διάβασα λίγο την αρχή και στη συνέχεια τυχαία μέσα από το βιβλίο).

Για την κουβέντα και μόνο έχω να πω ότι αν μπορεί να βοηθήσει κάποιον να γίνει καλύτερος άνθρωπος ας το κάνει, δυστυχώς όμως η ιστορία έχει δείξει ότι πολλές φορές έχει γίνει και το αντίθετο.
Εγώ πάντως μετά από αυτό που διάβασα, επειδή πιστεύω στην ισότητα των δύο φύλων και γενικά των ανθρώπων (οι οποίοι ας κριθούν από τις πράξεις τους) δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τον Χριστιανισμό. Οι γυναίκες απαγορεύεται να μπαίνουν στο ιερό της εκκλησίας, απαγορεύεται να πάνε στο Άγιο Όρος. Συγνώμη παιδιά, αυτά δεν τα βρίσκω λογικά.

Όσο για το ότι κρίνεται η Παλαιά Διαθήκη σαν βιβλίο που έχει γραφτεί από ανθρώπους που είχαν διαφορετική αντίληψη και ότι η Καινή είναι πιο σωστή και λοιπά παρόμοια σχόλια πραγματικά το βλέπω όπως είναι. Μιλάμε για θεόπνευστα γραπτά που θα έπρεπε να μένουν διαχρονικά σωστά και όχι να προσαρμόζονται.

Δεν θέλω να προσβάλω κανένα και αν το έκανα ζητάω συγνώμη απλά ήθελα να πω την γνώμη μου όπως αυτή είναι.


Υ.Γ.: 2012 το νήμα!! το παρατήρησα τώρα.. Ένα έχω να πω "Ωχ"

 

[Μακρυγιάννης]

Δεν πειράζει Ειφφελ που είναι του 2012 το νήμα. Να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα νερά. Είναι σπουδαία θέματα αυτά.

 

[Ίζι]

Διάβασα μια φορά όλη την Καινή Διαθήκη σαν λογοτεχνικό βιβλίο στα 15-16 μου. Πολύ περισσότερο απ' το περιεχόμενο με τράβηξε η έκδοση με τις γυαλιστερές, λεπτές σελίδες, τα καλαίσθητα γραμματάκια, την ωραία μυρωδιά κ.λπ. Είχε ενδιαφέρον αλλά με παραξένεψαν οι διαφορές ανάμεσα στα Ευαγγέλια. Τα καλύτερο, αν θυμάμαι καλά, ήταν το Κατά Λουκάν. Τις Επιστολές του Παύλου τις αντιπάθησα σφόδρα, και νομίζω ήταν ένας απ' τους πρώτους λόγους που τελικά απέρριψα τον χριστιανισμό και ακολούθως όλες τις θρησκείες. Η Αποκάλυψη είχε μεγάλο ενδιαφέρον.

Όμως πολύ πιο ενδιαφέρουσα από την Καινή είναι η Παλαιά Διαθήκη. Όταν ήμουν μικρή ένα απ' τα αγαπημένα μου βιβλία ήταν μια παιδική διασκευή της, την οποία είχα διαβάσει τόσες φορές που έφτασα στο σημείο να διορθώνω το δάσκαλο στο μάθημα των θρησκευτικών. Θυμάμαι κι έναν μύθο της ΠΔ, αυτόν με τον Δαυίδ και τη Βηθσεβά που δεν τον ήξερε καν ο δάσκαλος κι επειδή δεν με καταλάβαινε όταν προσπαθούσα να πω το όνομα "Βηθσεβά", με σήκωσε στον πίνακα να το γράψω. Αξέχαστες φάσεις Εννοείται ότι αργότερα διάβασα μεγάλο μέρος της ΠΔ, και παιδιά... γίνονται τα απίστευτα εκεί μέσα. Έχει πραγματικά τρομερό ενδιαφέρον.

 

[Αντέρωτας]

Έ
Εγώ πάντως μετά από αυτό που διάβασα

Οφ-τοπικ: Επειδη ειμαι βικιπαιδιστης, το συγκεκριμενο ελληνικο αρθρο ειναι χαλια οσον αφορα τα προτυπα της Wikipedia. Βαζει μεσα θρησκεια, εβραικες παραδοσεις, εξω-Γραφικες μεσαιωνικες ερμηνειες, αποκρυφισμο και ποπ κουλτουρα σε ενα πραμα. Συνιστω να διαβασεις το αγγλογλωσσο αρθρο για να ξερεις περι τινος προκειται.

Συνεχιζοντας το οφ-τοπικ: Οσον αφορα αυτα που αναφερεις περι των γυναικων, αυτα απο οσο ξερω δεν ισχυουν "στο Χριστιανισμο" αλλα μονο στην Ορθοδοξη παραδοση. Κατ' αρχας δεν υπαρχει Αγιο Ορος σε αλλη χωρα Στην Καθολικη εκκλησια δεν ισχυει απαγορευση για το ιερο, ενω στην Αγγλικη εκκλησια οι γυναικες μπορουν να γινουν παπαδες αλλα και επισκοποι.

 

[Διατσέντα]

Αν θεωρήσουμε πως η πρωτοχριαστιανική περίοδος ήταν η “καθαρή” περίοδος της χριστιανοσύνης, όπου η διάδοση της θρησκείας ερχόταν απ’ την καρδιά του δάσκαλου προς την καρδιά του μυούμενου και το να ενστερνιστεί κανείς την φιλοσοφία της αγάπης και της αδελφοσύνης ισοδυναμούσε με αφαίρεση απ’ την εξουσία της ίδιας του της ζωής...η χριστιανοσύνη έχει έκτοτε διανύσει τεράστια σταυροδρόμια εκτροπών και όπως λέει κάπου κι ο αφορισμένος Λασκαράτος, “μην ποτέ μιλήσεις του Χριστού για κείνο που λέτε σεις εκεί κάτου χριστιανική θεολογία, επειδή τον πικραίνεις”...

Ακολουθεί σεντόνι που θα γράψω ως γυναίκα και ως στοιχειωδώς φιλοσοφικό ζώον...

Εγώ αιρετική δηλώνω...πιστεύω και δεν πιστεύω...

όλη μου τη ζωή ανιχνεύω τη γυναικεία μου φύση, πράγμα που με έμαθε η ίδια η ζωή και οι συνθήκες και είμαι βέβαιη πως πλευρά των αντρών δεν μπόρεσα να γίνω ποτέ...

αγάπησα κι αφιερώθηκα στους άνδρες που είχα την τύχη να με αγαπήσουν ή πάλι και σ' εκείνους που δεν μ’ αγάπησαν απαραίτητα...και τότε ο πόνος της μονόπαντης αγάπης ήταν αβάσταχτος και η αγάπη θεοζώντανη ακόμα...φευ δυό απ’ αυτούς δεν ζουν πια και τους αγαπώ ακόμα...τους αισθάνομαι ακόμα...όμως μόνο γιατί έτσι ένιωθα κι όχι από χρέος σαν πλευρά τους, σαν πλαινή τους, σαν ακόλουθός τους...

σέβομαι τις γυναίκες που περήφανα πορεύονται και δημιουργούν, με μεγάλωσε μια τέτοια,

ποιά θρησκεία να τα σκοτώσει όλα αυτά και να τα υποτάξει σε ποιά δεοντολογία;

Ποιά θρησκεία θα τα ανακηρύξει δέοντα ή μη δέοντα και το ρόλο μιας γυναίκας κάτι άλλο απ’ αυτόν που πραγματικά είναι; Σαν γυναίκα καμιά θρησκεία δεν μου πρέπει...σ’ άλλες εποχές θα μ’ έκαιγαν στην πυρά...

κρατώ την αγάπη για την Πλάση απ’ τους παγανιστικούς χρόνους και την αγάπη για τους γύρω μου και τις σχέσεις με τους γύρω μου απ’ τον πρωτοχριστιανισμό...

...ναι την Αγία Γραφή την έχω διαβάσει νωρίς, ναι το Άσμα Ασμάτων είναι θεϊκή ποίηση, όποιος δεν έχει διαβάσει έχει χάσει σίγουρα. Ανήκει στα βιβλία που δεν έχω πια στα ράφια μου, τα χαμένα μου βιβλία...δυστυχώς πρέπει να την ξαναποκτήσω...και δεν ξέρω τι έκδοση...τώρα που το συζητάμε...πρέπει να το κάνω...είναι η κατάληλη στιγμή να την ξαναδιαβάσω...ίσως την πάρω στα αγγλικά, απεχθάνομαι τις παραχριστιανικές εκδόσεις...οι κάθε λογής σέχτες με ανατριχιάζουν...

Λατρεύω την Πλάση, τίποτα δεν είναι τυχαίο μέσα της...όλα τα συμβάντα είναι μέρος μιας αέναης αλυσίδας, λατρεύω τις δημιουργικές δυνάμεις μέσα της...τις δυνάμεις που αναδεικνύουν τις γωνιές της...τις δυνάμεις που δεν σκοτεινιάζουν τις σχέσεις που υπάρχουν μέσα της...τις δυνάμεις του φωτός, τις δυνάμεις των δεσμών αγάπης, συνέργειας

και προσπαθώ σε μια κοινωνία που την έχει βαθιά χεσμένη (την Πλάση) ή ασχολείται μαζί της μόνο όταν νομίζει πως την έχει υπό την χειραγώγησή της κι αναγνωρίζει μόνο την επιβίωση μέσα στην απόλυτη κερδοφορία της ύλης, προσπαθώ να ζήσω σύμφωνα με την λατρεία της Πλάσης και όσων την συνιστούν ορατών κι αοράτων...

αναγνωρίζω το μη πεπερασμένο της Πλάσης και έχω επίγνωση της αδυναμίας μου να συλλάβω τα μεγέθη της κι όσα συμβαίνουν σ’ αυτήν, ως εκ τούτου, πιστεύω κι αυτά που δεν βλέπω, αλλά συναισθάνομαι με άλλα μάτια απ’ τα εργαλεία της απτής όρασης,

με τις φτωχές δυνάμεις μου προσπαθώ κι αυτή η προσπάθεια είναι η δική μου κοντινότερη στο θείο πράξη, παρά οποιαδήποτε άλλη...αυτό θεωρώ αγώνα προς τη θέωση που διδάσκει η ορθόδοξη παράδοση...

να το δικό μου πιστεύω...κι η Αγία Γραφή μπορεί να μην έχει πολλά να κάνει μ’ αυτό ή περιστασιακά μπορεί και να έχει...

δεν έχει όμως σημασία, απλά γιατί στην πίστη ή μη πίστη μου συνεργούν ένα σωρό παράγοντες πέραν της Αγίας Γραφής...

Ανήκουμε σ’ ένα χριστιανικό δόγμα εκ παραδόσεως οι Έλληνες που θέλει τα βιβλία αυτά να έχουν ιερή λειτουργία. Προσκυνάμε και ασπαζόμαστε το Ευαγγέλιο για παράδειγμα, ακριβώς όπως και τα εικονίσματα...Δεν έχω την Αγία Γραφή σ’ αυτή τη θέση...όμως τη θεωρώ ένα υπέροχο βιβλίο και θα με κάνετε να το ξαναφέρω στη ζωή μου...αν όχι όλο, τουλάχιστον κάποια απ’ τα μέρη του ναι!

 

[Μπου Ραντλι]

Εγώ πάλι δηλώνω "Αγνωστικιστής", πάντως έχω διαβάσει όλη την Καινή (ήταν πρόταση του γνωστού παπα Τσάκαλου που μας έκανε Θρησκευτικά στην δευτέρα Γυμνασίου). Από την Παλαιά το "Άσμα Ασμάτων" (δώρο γενεθλίων πριν πολλά χρόνια), αλλά γενικότερα έχω ικανή εικόνα και για τα υπόλοιπα, ιδίως τα Ιστορικά.

Δύο έξοχα βιβλία για το θέμα μας είναι :

- "Η Παλαιά Διαθήκη στο Φως της Κριτικής" του Γιάννη Κορδάτου. Ο συγγραφέας μελετάει την πορεία των Εβραίων από τον Αβραάμ μέχρι τα χρόνια του Χριστού από μαρξιστική οικονομική και πολιτική σκοπιά, αναπτύσσοντας την εντυπωσιακή θεωρία πως Ισραηλίτες και Εβραίοι είναι δύο διαφορετικοί λαοί!!!


- "Αντιγνώση : Τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού" της Λιλής Ζωγράφου, μανιφέστο υπεράσπισης της ειδωλολατρικής θρησκείας ως στοιχείο ελληνικότητας. Καταγράφονται οι απώλειες του αρχαίου πνεύματος από την χριστιανική καταδίωξη.

 

[ΙωναΣΣΣ]

Την έχω διαβάσει σχετικά μικρός (25 χρονών) και από τότε δηλώνω μάλλον αγνωστικιστής στην καλύτερη..