Ήταν ένα μικρό καράβι...

[Αντίβαρο]

Ήταν ένα μικρό καράβι
ήταν ένα μικρό καράβι
που ήταν αταξίδευτο
που ήταν αταξίδευτο
οεοέ οε οε
Κι έκαν' ένα μακρύ ταξίδι
κι έκαν' ένα μικρό ταξίδι
μέσα εις την Μεσόγειο
μέσα εις την Μεσόγειο
οεοέ οε οε
Και σε πεντέξι εβδομάδες
και σε πεντέξι εβδομάδες
σωθήκαν ο - ο - όλες οι τροφές
σωθήκαν ο - ο - όλες οι τροφές
οεοέ οε οε
Και τότε ρίξανε τον κλήρο
και τότε ρίξανε τον κλήρο
να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί
να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί
οεοέ οε οε
Κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
κι ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο
που ήταν α - α - αταξίδευτος
που ήταν α - α - αταξίδευτος
οεοέ οε οε
Κι ο κλήρος πέφτει στα αγόρια
κι ο κλήρος πέφτει στα αγόρια
που ήταν σαν σαν σαν σκυλόψαρα
που ήταν σαν σαν σαν σκυλόψαρα
οεοέ οε οε
Κι ο κλήρος πέφτει στα κορίτσια
κι ο κλήρος πέφτει στα κορίτσια
που ήταν σαν σαν σαν πριγκίπισσες (ή σκουπόξυλα)
που ήταν σαν σαν σαν πριγκίπισσες
οεοέ οε οε

Πριν χρόνια έβλεπα έναν έλληνα youtuber που έκανε νύξη στο θέμα, είχα μπεί στο γοθγλε και έιχα ψάξει την ιστορία. Αυτό το αθώο κατά πολλούς τραγουδάκι, που μεγάλωσε γενιές γενιές δεν είναι παρά μια μακάβρια αληθινή ιστορία.
Το τραγούδι μιλάει για το ναυάγιο μια γαλλικής φρεγάτας με το όνομα Μέδουσα.
Αφού το καράβι είχε μείνει για αρκετό καιρό στη θάλασσα και είχαν τελειώσει οι τροφές, οι «ναύτες έκαναν κλήρο για να φάνε τον πιο μικρό». Για την αναφορά στον πιο «μικρό», η ιστορία λέει πως οι επιζώντες κάθε φορά έτρωγαν τα πτώματα που είχαν προκύψει σε μια απόπειρα να καταπνίξουν την πείνα τους.

Για περισσότερες πληροφορίες στο θέμα έκανα παράθεση μερικών πηγών.

ΥΓ: Για όσους δεν το γνώριζαν συγγνώμη που κατέστρεψα τα παιδικά σας χρόνια

πηγή 1η: https://el.wikipedia.org/wiki/Ήταν_ένα_μικρό_καράβι
πηγή 2η: https://www.mixanitouxronou.gr/na-doume-pios-pios-pios-tha-fagothi-i-makavria-istoria-kanivalismou-piso-apo-to-pediko-tragoudi-itan-ena-mikro-karavi/

 

[Φαροφύλακας]

Νομίζω πως για μένα από σχετικά νωρίς ήταν ξεκάθαρο το περιεχόμενο του τραγουδιού. Επίσης, ο κανιβαλισμός σε καράβια, που απέμεναν δίχως τροφή και στεριά για καιρό, ίσως να συνέβαινε ανά καιρούς. Δηλ. δεν πρέπει να ήταν μόνο μία η περίπτωση.

Να θυμίσω πως οι "Πειρατές" (1986) του Πολάνσκη ξεκινούν με δυο πεινασμένους πειρατές σε μια σχεδία, όπου ο αρχιπειρατής ρίχνεται να φάει τον δεύτερο.

Οι δύο τελευταίες στροφές που παραθέτεις νομίζω πως είναι "ανεπίσημες" και απλά τις τραγουδούσαν τα παιδιά στις εκδρομές όπου αγόρια και κορίτσια κοιτούσαν να φωνάξουν δυνατά και προσβάλουν και να... υπερκαλύψουν το αντίθετο φύλο. Τα επίθετα ήσαν ποικίλα.

Ωραίο θέμα.

 

[Αντίβαρο]

Νομίζω πως για μένα από σχετικά νωρίς ήταν ξεκάθαρο το περιεχόμενο του τραγουδιού. Επίσης, ο κανιβαλισμός σε καράβια, που απέμεναν δίχως τροφή και στεριά για καιρό, ίσως να συνέβαινε ανά καιρούς. Δηλ. δεν πρέπει να ήταν μόνο μία η περίπτωση.

Εγώ σχετικά μεγάλη το ανακάλυψα. Ίσως γιατί είχα ξεχάσει ότι μας τα τραγουδούσαν οι γιαγιάδες μας. Υπήρχε και εκείνο το μεγάλο κενό στην εφηβεία που τα είχα όλα γραμμένα........και μετά μπαμ.

Το original τραγούδι είναι γαλλικό και διαφέρει από τους ελληνικούς στίχους. Απλά επειδή δεν έβρισκα section για τη γαλλική->ιστορία, είπα να το βάλω για την ελληνική γλώσσα.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Να θυμίσω πως οι "Πειρατές" (1986) του Πολάνσκη ξεκινούν με δυο πεινασμένους πειρατές σε μια σχεδία, όπου ο αρχιπειρατής ρίχνεται να φάει τον δεύτερο.

Και εν συνεχεία όμως το εξομολογείται στον παπά!

Και σε ένα βιβλίο του Πόε συναντάμε κάτι παρόμοιο. "Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ από το Ναντάκετ", όπου το πλήρωμα ενός πλοίου αποφασίζει να φάει νομίζω κάποιον που πέθανε. Δεν το θυμάμαι καλά βέβαια γιατί πέρασαν χρόνια, αλλά μου είχε μείνει το όλο σκηνικό. Δυστυχώς, το ένστικτό αυτοσυντήρησης που βρίσκεται στον γενότυπο μας δε σταματάει πουθενά και μπορεί να μας ωθήσει σε ακρότητες...

 

[Φαροφύλακας]

Και εν συνεχεία όμως το εξομολογείται στον παπά!

Ναι, και του λέει "Ήθελα να φάω τον 'Βάτραχο'", που είναι το παρατσούκλι του νεαρού ναύτη, και του λέει ο παπάς: ε εντάξει, με τέτοια πείνα δεν τρέχει και τίποτα να θελήσεις να φας έναν βάτραχο.

Πράγματι, τον σκέφτηκα κι εγώ τον Πυμ αλλά κι εγώ το διάβασα πριν πολλά χρόνια και δεν θυμόμουν καλά.

Γενικά πρέπει να έχει διάφορες σχετικές αναφορές στην τέχνη.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Υπάρχει και μια ταινία νομίζω με τον Ήθαν Χοκ που πέφτει το αεροπλάνο κάπου στις Άλπεις (ή μπορεί και όχι) και οι επιζήσαντες αποφασίζουν να φαν τους νεκρούς για να μην πεθάνουν κι αυτοί...
Κάπου εκεί διερωτάται ένας από τους πρωταγωνιστές για την ύπαρξη του θεού και τις βουλές του.
"Άρα αν υπάρχει θεός μας δοκιμάζει με την υπέρτατη δοκιμασία ή θα δείξει κατανόηση που θα κανιβαλίσουμε πεθαμένους ανθρώπους και θα μας συγχωρέσει;" (κάπως έτσι το είχε διατυπώσει).

Νομίζω η ταινία ήταν εμπνευσμένη από πραγματικό γεγονός. Δεν την θυμάμαι καλά αλλά σίγουρα θυμάμαι πως όταν έφτασε η ώρα να δοκιμάσουν ανθρώπινο κρέας ήταν όλοι σιωπηλοί και σοκαρισμένοι.

 

[Φαροφύλακας]

Βέβαια, σωστή κι αυτή η αναφορά. Είναι η ταινία Alive (1993) και πράγματι, είναι βασισμένη σε πραγματικό περιστατικό.

Οπότε τώρα, συνειρμικά, μου έρχεται κατά νου η ταινία (και βιβλίο) The Road (2009) όπου σε μια δυστοπική Γη, ελλείψει πόρων και τροφής, οι άνθρωποι στρέφονται στον κανιβαλισμό. (Εάν θυμάμαι καλά την ταινία γιατί είδα μόνο ένα μέρος της με σκοπό να συνεχίσω την θέαση αργότερα, πράγμα που ποτέ δεν έγινε.)

 

[Τσίου]

Λέτε για την ταινία "οι επιζήσαντες" σωστά; Την συζητούσαν πολύ οι δικοί μου, και προβαλλόταν συχνά πυκνά στην τηλεόραση. Την είχα δει σε μικρή ηλικία και αντί να σοκαριστω με την ταινία, πιο πολύ σοκαρίστηκα με την αντίδραση μου. Το είχα βρει λογικό.
Σε περιόδους λιμοκτονίας...

 

[Λέανδρος]

Υπάρχει και μια ταινία νομίζω με τον Ήθαν Χοκ που πέφτει το αεροπλάνο κάπου στις Άλπεις (ή μπορεί και όχι) και οι επιζήσαντες αποφασίζουν να φαν τους νεκρούς για να μην πεθάνουν κι αυτοί...

Την έχω δει κι εγώ αυτή την ταινία. Αν δεν κάνω λάθος ήταν μια αθλητική ομάδα που ταξίδευε.
Μια παρόμοια ταινία ήταν και η '' Gulag '' που αναφερόταν σ' ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων στη σιβηρία, όπου δυό γερμανοί αιχμάλωτοι σχεδιάζουν να δραπετεύσουν και παίρνουν και έναν τρίτο μαζί τους, πολύ αδύναμο, ώστε να πεθάνει πρώτος αυτός και να αποτελέσει τροφή για τους άλλους δυό.
Παρεπιπτόντως Νικόλα, αυτή είναι μια από τις '' καλές '' ταινίες του γερμανικού κινηματογράφου.

 

[Νιλς]

Πάντως όσον αφορά στην ταινία, επειδή την έχω δει, με πρόχειρους υπολογισμούς, 1.500.000 φορές, το αεροπλάνο πράγματι μετέφερε Ουρουγουανούς αθλητές και έπεσε στις Άνδεις. Οι επιζώντες έμειναν εκεί πάνω από δύο μήνες. Και βεβαίως γυρνώντας κατηγορήθηκαν άπαντες για κανιβαλισμό (ο οποίος στο σύνολο των ανεπτυγμένων χωρών είναι παράνομος) αλλά στη συνέχεια αθωώθηκαν.
ΥΓ: Πράγματι, @Νικόλας Δε Κιντ έπαιζε ο (τότε πιστιρικας) Ήθαν Χοκ.

 

[Νιλς]

Κοίτα τώρα που με ψησανε για το βιβλίο του Πόε.. Νικόλα να το τσιμπήσω;

 

[Λευκή Σελίδα]

Μα ποιος μπορεί ν' αντισταθεί στον Πόε;;; Έχεις ήδη πει ναι και δεν το έχεις καταλάβει.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Παρεπιπτόντως Νικόλα, αυτή είναι μια από τις '' καλές '' ταινίες του γερμανικού κινηματογράφου.

Ποιά είναι αυτή; Χρονολογία; imdb;

 

[Λέανδρος]

Έκανα λάθος Νικόλα, δεν είναι γερμανική η ταινία.
''Gulag - Hölle ohne Wiederkehr'' ist ein Film aus dem Jahr 1985 vonRoger Young mit David Keith, Malcolm McDowell und Warren Clarke.
Πάντως είναι πολύ καλή. Μιά μικρή περιγραφή:
Όταν ο αθλητής Mickey Almon έγινε ρεπόρτερ, είχε την εντολή να περιγράψει τους Ολυμπιακούς αγώνες στη Μόσχα. Ωστόσο, η KGB τον θεωρεί ως κατάσκοπο και, μετά από μια εξαναγκαστική εξομολόγηση, τον φυλακίζει σε ένα gulag. Στο στρατόπεδο των φυλακών της Σιβηρίας, ο Μίκυ επιζεί και σχεδιάζει μια τολμηρή απόδραση ...

Αν την βρεις πρέπει να την δεις όπωσδήποτε...

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Είδες που σου είπα πως δεν το έχεις ψάξει πολύ τον γερμανικό κινηματογράφο.;

 

[Λέανδρος]

Εντάξει, γράψε ένα λάθος Είπα κι εγώ, τόσο καλή ταινία και να είναι γερμανική;

 

[Νιλς]

Τώρα @Λέανδρος σε έπιασε στο στόμα του ο @Νικόλας Δε Κιντ .. Άσ'τα έδωσες λαβές. Βέβαια έδωσα και εγώ σε άλλο νήμα, οπότε κλαφ'τα Χαράλαμπε..

 

[Αντίβαρο]

Και όπως έλεγε και ο Στάλιν ''Ένας θάνατος είναι τραγωδία. Ένα εκατομμύριο θάνατοι είναι στατιστική''.

Και ο Λιμός στην Ουκρανία, νομίζω είναι μια καλή στατιστική.

 

[Νιλς]

Και ο Λιμός στην Ουκρανία, νομίζω είναι μια καλή στατιστική.

Μην σου πω, ότι τον λιμό στην Ουκρανία σκεφτόταν, όταν είπε το τσιτάτο αυτό.

 

[Λέανδρος]

Μην σου πω, ότι τον λιμό στην Ουκρανία σκεφτόταν, όταν είπε το τσιτάτο αυτό.

Σοβαρά; Όχι το πάνω από ένα εκατομμύριο που καθάρισε; ( Εβραίους, αντιπάλους κλπ )