Αγαπημένη λογοτεχνική ηρωίδα παγκόσμιας λογοτεχνίας

[Αριάδνη]

Να δώσω μερικά ονόματα:

Τζέην Ευρ- Τζέην Ευρ ( Μπροντέ)
Ελίζαμπεθ Μπένετ- Περηφάνια και προκατάληψη ( Ώστεν)
Άννα Καρένινα- Άννα Καρένινα ( Τολστόι)
Έμμα Μποβαρύ- Μαντάμ Μποβαρύ ( Φλωμπέρ)

Σόνια- έγκλημα και Τιμωρία ( Ντοστογέφσκι)

Άμπρα - Ανατολικά της Εδέμ ( Στέινμπεργκ)
Μαργαριτα Γκωτιέ- Η κυρία με τις καμέλιες ( Δουμάς υιός)
Ελεν Ολένσκα- Η εποχή της αθωότητας ( Γουόρτον)
Φερμίνα Δάσα- Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας ( Μαρκές)
Έστέλα Χάβισαμ- Μεγάλες προσδοκίες ( Ντίκενς)

έβαλα 10 γυναίκες που μας έχουν συντροφευσει αλλον πολύ ,άλλον λίγο στις λογοτεχνικές μας αναζητήσεις!

Ποια αγαπήσαμε και λατρεψαμε μεσα από τις σελίδες ενος βιβλίου; Ποια μίλησε στην ψυχή μας και μας έκανε να δακρύσουμε; Ποια ζηλέψαμε λίγο και θα θελαμε να ζήσουμε κάτι απο την λάμψη της ζωής της; όλες πάντως ηταν γοητευτικότατες, κλασσικές και ανεπανάληπτες! Καθεμία, αντιπροσωπεύει και κάτι διαφορετικό! Προσπάθησα να βάλω πολλους τύπους γυναικών, διαφορετικών μεταξύ τους για να συμπεριλάβουμε όλα τα γούστα έχουμε μιλήσει για τα περισσότερα βιβλία εδω μέσα που εμφανίζονται οι ηρωιδες!


Μάλλον το θεμα , έπρεπε να το κάνω στην παγκόσμια μέρα γυναικας

 

[Διας]

Δυστυχώς έχω διαβάσει τα 3 από τα 10 βιβλία που αναφέρεις. Για αυτό θα ψηφίσω την Σόνια για την δύναμη της ψυχής και της αγάπης!!

 

[Ρεγινόρα]

Η δική μου ψήφος θα πάει στην Τζέην Έϋρ..

 

[Μαργαριτα]

Πολύ ωραίο θέμα Αριάδνη!!
Χμ αν και δεν έχω τελειωσει τις Μεγάλες Προσδοκίες ακόμη δεν νομίζω πως θα ψήφιζα την Εστέλα αρκετά αντιπαθητική θα έλεγα,η Φερμίνα Δάσα τώρα ώρες ώρες μου έσπαγε τα νεύρα και δεν θα την χαρακτήριζα με τίποτα αγαπημένη μου.Η Τζέιν Έυρ είναι μια απο της αγαπημένες μου και ποιός δεν θα αισθανόταν θλίψη διαβάζοντας αυτά που έχει περάσει ειδικά στα παιδικά της χρόνια,παρόλα αυτά όμως κατάφερε να γίνει μια ανεξάρτητη γυναίκα που πήρε τη ζωή στα χέρια της.Η Ελίζαμπεθ Μπένετ τώρα...επίσης απο τις αγαπημένες μου (αν όχι η αγαπημένη μου) αν και δεν ξέρω πόσο αντικειμενική μπορώ να είμαι μαζί της καθώς είναι ηρωίδα του αγαπημένου μου βιβλίου όμως θα την χαρακτήριζα για την εποχή της δυναμική , υποστήριζε την άποψή της με κάθε τρόπο ε και όλοι ξέρουμε πως κατάφερε να κερδίσει την καρδιά του αγαπημένου μου κ.Ντάρσυ.Ψηφίζω την Ελίζαμπεθ λοιπόν αλλα σίγουρα αν είχαμε δυνατότητα να ψηφίσουμε πάνω απο μία θα ψήφιζα και την Τζέιν Ευρ .

 

[Λορένα]

Παλια ηταν η Τζεην Ευρ.

Τωρα ομως προτιμω την Ελιζαμπεθ Μπενετ

 

[Αριάδνη]

Συμφωνώ και με την Ρεγινόρα και με την Λορένα και με την Μαργαρίτα ! Αγαπημένες δικές μου και η Ευρ και η Μπένετ! ειναι άλλωστε στην μνήμη αναμειγμένες και συνδεδεμένες με παιδικά βιώματα και αναμνήσεις. Ομως ψήφισα Λίζι, λόγω της οξύνειας του νου και εξαιτίας της ύπαρξης του κυρίου Ντάρσι.

Να ρωτησω, το εργο λέγεται ''περηφανια και προκαταληψη'', την προκατάληψη την δειχνει η Λίζι και την περηφάνια; ο Νταρσι; απέναντι της; στην αρχη τουλάχιστον δεν δειχνει να του αρεσει, μετα γινεται το θαυμα..αστραπιαια! Το εχετε σίγουρα προσέξει πως στην αρχη, ξυνιζει λίγο, οταν πρωτοσυναντά την Λίζι!
Αυτην που δεν πολυσυμπαθώ ειναι η Εστέλλα και η παγερή ομορφιά της!

Εχω κλάψει με την Γκωτιέ και την τραγική της ιστορία και εχω θαυμασει την Ελεν Ολένσκα λόγω του υπέροχου γούστου της, της υψηλής αισθητικής της και για τις γνωσεις της γύρω απο την τέχνη και τα ταξίδια! Αυτά

 

[Μαργαριτα]

Να ρωτησω, το εργο λέγεται ''περηφανια και προκαταληψη'', την προκατάληψη την δειχνει η Λίζι και την περηφάνια; ο Νταρσι; απέναντι της; στην αρχη τουλάχιστον δεν δειχνει να του αρεσει, μετα γινεται το θαυμα..αστραπιαια! Το έχετε σίγουρα προσέξει πως στην αρχη, ξυνιζει λίγο, οταν πρωτοσυναντά την Λίζι!

Έτσι το έχω κι εγώ στο μυαλό μου και το έχω σκεφτει αρκετες φορές ότι προκατειλημμένη ήταν η Λιζυ και περήφανος ο κ.Ντάρσυ τουλάχιστον στην αρχή ( αν σκεφτούμε ότι προσπάθησε να πείσει τον Μπιγκλι να μείνει μακριά απο την Τζέιν λόγο της κοινωνικής της θέσης αυτό βέβαια τον κάνει και λιγάκι προκατειλημμένο .... )

 

[Σόφκι]

Καλε η Λιζυ ειναι περηφανη για την καταγωγη της...Βασικα δεν ειναι γιατι την μαμα της και τις αδερφες της δεν τις εχει σε ιδιαιτερη εκτιμιση αλλα παλι δειχνει περηφανη παρολο που δεν ανηκει σε πιο υψηλη ταξη...ο Νταρσυ ειναι προκατειλημμενος απεναντι στην Λιζυ αλλα και στην αδερφη της λογω καταγωγης...

 

[Μαργαριτα]

Νομίζω πως και οι δυο ειναι περήφανοι και προκατειλημμένοι σε κάποιες φάσεις του βιβλίου για διάφορους λόγους..Αλλά ποτέ δεν μου φάνηκε η Λίζυ περήφανη για την καταγωγη της,για το άτομο της και τον χαρακτήρα της ίσως αλλά για την καταγωγή και να ήθελε δεν μπορούσε..

 

[Φένια]

Για κάποιο περίεργο λόγο, ουδέποτε ταυτίστηκα με καμμία ηρωίδα βιβλίου. Ολες οι γυναίκες που αναφέρονται στην παραπάνω λίστα (εκτός της Φερμίνα Δάσα- δεν έχω διαβάσει το βιβλίο) είναι ρομαντικές, αθώες υπάρξεις, ταγμένες στην υπηρεσία, την εξουσία και τον έρωτα των ανδρών. Ακόμα και η ανεξάρτητη Μαργαρίτα Γκωτιέ είναι θύμα της ανδρικής προκατάληψης κατά της γυναικείας σεξουαλικότητας. Αλλά το θέμα του νήματος είναι ενδιαφέρον και με έκανε να αναρωτηθώ αν υπάρχουν αξιόλογοι και αυτοδύναμοι γυναικείοι χαρακτήρες στη λογοτεχνία. Δυσκολεύτηκα να εντοπίσω τέτοιες γυναίκες- υποθέτω ότι αυτό οφείλεται στην ελλιπή γνώση μου των σύγχρονων σπουδαίων βιβλίων. Ενδιαφέρων μου φάνηκε ο ομώνυμος χαρακτήρας στο πολύ καλό αστυνομικό- ψυχολογικό "Η Δεσποινίς Σμίλλα Διαβάζει το Χιόνι" (Miss Smilla' s sense of snow) του Δανού Πήτερ Χαιγκ. Μία ανεξάρτητη, μοναχική γυναίκα 37 ετών στη σύγχρονη Κοπεγχάγη, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μία δολοφονία. ΥΓ. Στη δημοσκόπηση, ψηφίζω την Τζέην Ευρ.

 

[Μπάμπης]

Ψηφίζω Ελίζαμπεθ Μπένετ.

Κι εγώ νομίζω ότι η Λίζυ είναι η προκατηλειμένη και ο Ντάρσυ ο ψωροπερήφανος (στην αρχή). Ο αρχικός τίτλος που είχε δώσει η Ωστεν ήταν "Πρώτες εντυπώσεις" που μάλλον πάει στη Λίζυ πιο πολύ, που η πρώτη εντύπωση που σχημάτισε για τον Ντάρσυ ήταν εξαιρετικά αρνητική. Ίσως όμως πάει και στον Ντάρσυ, που αρχικά σνομπάρει ως βλαχαδερή σύσσωμη την οικογένεια Μπένετ.

Πάντως η χαρά μου είναι πολύ μεγάλη που βρήκα ένα φόρουμ που η ωστενο-φιλία ζει και βασιλεύει. Φαντάζομαι τη ζοχάδα των μη ωστενικών μελών να διαβάζουν ξανά και ξανά και ξανά-μανά για την Ωστεν και τους χαρακτήρες των έργων της. Ε, τι να γίνει, συμπάθειες είναι αυτές! :χαχαχα:

 

[Αριάδνη]

Εγώ πιστεύω ότι ολόκληρο το έργο προσπαθει να κάνει φανερές τις επιπτώσεις των δύο αυτών αντιλήψεων μέσα από τη συμπεριφορά των ηρώων του. Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι τους, σε διαφορετικό βέβαια βαθμό ο καθένας, παρουσιάζουν συμπεριφορές που προσεγγίζουν τη μια ή την άλλη κατάσταση. Είναι αυτό που κυριαρχεί και στη ζωή. Τίποτα δεν είναι απόλυτα μαύρο και τίποτα δεν είναι απόλυτα άσπρο.
Τώρα όσο αφορά την αγαπημένη μας ηρωίδα. Αριάδνη, ξέχασες να συμπεριλάβεις στις προτεινόμενες τη Σκάλετ Ο΄Χάρα από το " Όσα παίρνει ο άνεμος " της Μαργκαρετ Μίτσελ. Η Σκάρλετ είναι μια μοναδική περίπτωση γυναίκας σ΄έναν ανδροκρατούμενο κόσμο που αγωνίζεται με αισιοδοξία να φέρει βόλτα τη ζωή της χρησιμοποιώντας ότι όπλα έχει στα χέρια της : πονηριά, δουλειά, θηλυκότητα και κυρίως αποφασιστικότητα και δύναμη.

Εχεις απόλυτο δίκιο για την Σκαρλετ! Πως την ξεχασα!!! εχω κάνει και ξεχωριστο θέμα για την εν λόγω ηρωιδα: η Σκάρλετ και η εποχή της

όσο για την αποψη σου σχετικά για την εννοια της περηφάνιας και προκατάληψης, να σου πω, πως μου ανοίγεις νεους δρόμους και οτι μπορει η πλάστιγκα να γερνει ποτέ κατα την μια, πότε κατα την άλλη πλευρά, δεν το είχα σκεφτει..

Για κάποιο περίεργο λόγο, ουδέποτε ταυτίστηκα με καμμία ηρωίδα βιβλίου. Ολες οι γυναίκες που αναφέρονται στην παραπάνω λίστα (εκτός της Φερμίνα Δάσα- δεν έχω διαβάσει το βιβλίο) είναι ρομαντικές, αθώες υπάρξεις, ταγμένες στην υπηρεσία, την εξουσία και τον έρωτα των ανδρών..

κοιτα Φενια την Εστελλα δεν την λες ακριβως αθωα, ρομαντική !!!

 

[Μελουζίνα]

Εγώ ήμουν ανάμεσα σε δύο - την Ελίζαμπεθ του αγαπημένου μου βιβλίου και την Έμμα Μποβαρύ. Επειδή ταυτίστηκα σε αρκετά σημεία με την Μποβαρύ, την ψήφισα. Και ναι ήταν σοβαρή παράλειψη η Σκάρλετ...αυτήν θα διάλεγα αν ήταν στην λίστα.

 

[Χρυσηίδα]

Μποβαρύ κι από μένα. Έχω αναφέρει στο "δικό της" νήμα τους λόγους. Γενικότερα, πάντως, όπως λέει η Μελουζίνα παραπάνω ταυτίστηκα πολλές φορές κι εγώ.

 

[Αριάδνη]

Exω ακούσει οτι η Μαρίνα του Καραγάτση ειναι συγκλονιστική ηρωιδα αλλά δυστυχώς δεν έχω διαβάζει την Χιμαιρα και την περιμένω πως και πως από καμιά εφημερίδα σε προσφορά, οπότε δεν γνωρίζω την προσωπική της ιστορία της! Διαβαζοντας τον κίτρινο φάκελο, βλέπω οτι οι γυναικειοι χαρακτήρες του Καραγάτση, εχουν την προσωπική, ιδιαιτερη γοητεία τους..

Για κάποιο περίεργο λόγο, ουδέποτε ταυτίστηκα με καμμία ηρωίδα βιβλίου. Αλλά το θέμα του νήματος είναι ενδιαφέρον και με έκανε να αναρωτηθώ αν υπάρχουν αξιόλογοι και αυτοδύναμοι γυναικείοι χαρακτήρες στη λογοτεχνία. Δυσκολεύτηκα να εντοπίσω τέτοιες γυναίκες- υποθέτω ότι αυτό οφείλεται στην ελλιπή γνώση μου των σύγχρονων σπουδαίων βιβλίων. Ενδιαφέρων μου φάνηκε ο ομώνυμος χαρακτήρας στο πολύ καλό αστυνομικό- ψυχολογικό "Η Δεσποινίς Σμίλλα Διαβάζει το Χιόνι" (Miss Smilla' s sense of snow) του Δανού Πήτερ Χαιγκ..

Και όμως η Αμπρα ακολουθεί την καρδιά της σε πολλά σημεία, αν και είναι νεαρότατη, δεν χάνει την προσωπική της δύναμη και τον δικό της δρόμο!

όσο για την Χαβισαμ, κινειται πάντα με γνωμονα το προσωπικό συμφερον αλλά κινειται..και η Λίζι καταφερνει να μην παντρευτει ετσι απλά για να παντρευτεί..
όσο για την Ελεν των χρόνων της αθωοτητας, ξερει να σταθεί, ξερει να μιλήσει, ξερει από τεχνη, από ζωή, ειναι θαυμάσια συνομιλήτρια!

 

[Εστέλλα]

Νομίζω είναι προφανές ποια ψήφισα. :D

 

[Αλίκη]

Νομίζω είναι προφανές ποια ψήφισα. :D

Αληθεια σου αρεσει η Εστελα, ε; Για ποιους λογους; Σορυ κιολας αλλα εγω δεν την πολυσυμπαθησα...

 

[Μαργαριτα]

Κι εγω δεν την συμπαθώ, όσο προχωράω όμως στο βιβλίο την λυπάμαι λίγο,δεν φαίνεται να περνούσε καλα στο σπίτι της Μις Χαβισαμ...

 

[Χρυσηίδα]

Πάντως νομίζω ότι η Εστέλλα είναι λίγο δύσκολο να συγκριθεί με τις υπόλοιπες ηρωίδες της δημοσκόπησης, γιατί δεν είναι η πρωταγωνίστρια των Μεγάλων Προσδοκιών. Επόμενο είναι ο συγγραφέας και δημιουργός της να μην την έχει σκιαγραφήσει με μεγάλη λεπτομέρεια. Αναρωτιέμαι μάλιστα (πάει καιρός που το διάβασα και έχω μόνο μια θαμπή εικόνα την πλοκής) αν η Εστέλλα εμφανίζεται σε παραπάνω από τα μισά κεφάλαια του βιβλίου.

 

[Εστέλλα]

Αληθεια σου αρεσει η Εστελα, ε; Για ποιους λογους; Σορυ κιολας αλλα εγω δεν την πολυσυμπαθησα...

Κι εγω δεν την συμπαθώ, όσο προχωράω όμως στο βιβλίο την λυπάμαι λίγο,δεν φαίνεται να περνούσε καλα στο σπίτι της Μις Χαβισαμ...

Δεν είναι θέμα συμπάθειας ή αντιπάθειας. Την θεωρώ πολύπλοκο χαρακτήρα, με σκληρά βιώματα και αν μη τι άλλο θύμα των απογοητεύσεων της μις Χάβισαμ. Η ψυχρότητα και ο κυνισμός της προσωπικά μου προκαλούν το ενδιαφέρον και νομίζω βοηθούν στην σύνθεση μιας ιδιαίτερης "προσωπικότητας". Είναι από τους ήρωες που σου μένουν, που σε σαγηνεύουν ή ακόμα και σε προσελκύουν όπως ο Χίθκλιφ στα ανεμοδαρμένα ύψη. Γενικότερα, αναδεικνύεται στα πλαίσια του "αντιήρωα" και αυτό την κάνει να ξεχωρίσει τελικά. Όπως καταλαβαίνετε δεν προβληματίστηκα και ιδιαίτερα με την ψήφο μου. Αντιθέτως, αν συμμετείχε και η Κυρία Ντάλογουεϊ της Β. Γουλφ ή η Οφηλία του Σαίξπηρ τα πράγματα θα ήταν αρκετά δυσκολότερα. ))

Πάντως νομίζω ότι η Εστέλλα είναι λίγο δύσκολο να συγκριθεί με τις υπόλοιπες ηρωίδες της δημοσκόπησης, γιατί δεν είναι η πρωταγωνίστρια των Μεγάλων Προσδοκιών. Επόμενο είναι ο συγγραφέας και δημιουργός της να μην την έχει σκιαγραφήσει με μεγάλη λεπτομέρεια. Αναρωτιέμαι μάλιστα (πάει καιρός που το διάβασα και έχω μόνο μια θαμπή εικόνα την πλοκής) αν η Εστέλλα εμφανίζεται σε παραπάνω από τα μισά κεφάλαια του βιβλίου.

Η Εστέλλα είναι από τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου. Δεν νομίζω ότι είναι υποχρεωτικό να είναι ένας ήρωας "πρωταγωνιστής" ώστε να τον σκιαγραφήσει ο συγγραφέας...