Αγαπημένο βιβλίο

Υπάρχουν πολλά βιβλία που μου έχουν αρέσει αλλά το αγαπημένο μου είναι η "Φωτογραφία σε σέπια" της Ιζαμπέλ Αλιέντε...νιώθω να ταυτίζομαι απόλυτα με την ηρωίδα του...ήθελα να βάλω το όνομα της σαν ψευδώνυμο αλλά ήταν πιασμένο...
Επίσης να πω ότι είναι το τελευταίο μέρος της εξής τριλογίας: "Το σπίτι των πνευμάτων" (που έχει γίνει και ταινία, πολύ καλή), "Κόρη της μοίρας" και "Φωτογραφία σε σέπια" όπως είπα και πριν...
 
Αγαπημένο βιβλίο...

Αυτό που θεωρώ ως σχεδόν ιερό και όταν το διάβασα τα συναισθήματα μου δεν ήταν κάτι λιγότερο απ το ότι ένοιωθα χαρούμενος και ευλογημένος που ήρθα στη ζωή και το διάβασα, ήταν ο Ζορμπάς του Καζαντζάκη. Τι να πει κανείς για αυτό το βιβλίο και για αυτόν τον συγγραφέα;

Από την άλλη πολλές φορές αλλά βιβλία θεωρούμε τα καλύτερα που έχουμε διαβάσει και άλλα είναι τα αγαπημένα μας. Αγαπημένα συνήθως είναι αυτά που διαβάζουμε στα παιδικά μας χρόνια. Οπότε θα πω πως αγαπημένο μου είναι ο Τομ Σόγιερ που διάβασα τουλάχιστον 10 φορές γιατί ήταν το μόνο βιβλίο που είχα μικρός στο χωριό της γιαγιάς και του παππού μου στην Κρήτη που πήγαινα κάθε καλοκαίρι διακοπές...
Ακολούθησαν βέβαια ο Χακ Φιν και ο Μικρός Πρίγκηπας...
 
Δεν ξέρω ποιο θα μπορούσα να αποκαλέσω αγαπημένο εφοσον το καθε ενα μιλάει με ξεχωριστό τροπο στη ψυχή. Ωστόσο τα βιβλία που θεωρώ οτι με στιγματισαν ειναι ¨Η γέφυρα των στεναγμών¨ του Μισελ Ζεβακο και ¨Οι Αθλιοι ¨ του Βικτορ Ουγκω.
 
Χμ...μάλιστα, αλλά είναι αρκετά δύσκολη αυτή η ερώτηση, ποιο να θεωρήσει κανείς αγαπημένο βιβλίο...μπορούμε να μιλάμε για τέτοιους διαχωρισμούς; Είναι δυνατόν ενώ έχει απολαύσει τόσα όμορφα βιβλία διαβάσματα...Θα συμφωνήσω με τον Καλαμαρά, που λέει πιο πάνω πως αυτά που διαβάσαμε στα παιδικά μας χρόνια μας συνοδεύουν μια ζωή, έτσι χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας θα ομολογήσω πως μεγάλωσα με τον Ιούλιο Βέρν και τις περιπέτειες του στα πέρατα του κόσμου.
Ωστόσο και για να ακριβολογήσω, σήμερα πια θεωρώ αγαπημένα την τριλογία του Άρχοντα των δαχτυλιδιών (όχι πως λησμονώ ποτέ τα πρώτα μου αναγνώσματα του Ιουλίου Βέρν φυσικά) το έπος που πολλοί θεωρούν επίσης αγαπημένο έργο.
 
Το αγαπημένο μου βιβλίο.... αγαπημένο βιβλίο θεωρώ αυτό που έχω διαβάσει πολλές φορές. Και αυτό είναι Οι μικρές κυρίες της Λουίζα Μέι Άλκοτ, είναι παιδικό το ξέρω:) αλλά είναι το μόνο βιβλίο μέχρι σήμερα που έχω διαβάσει πάνω από 5 φορές. Ένα άλλο αγαπημένο είναι η Τζέην Έυρ και ο Μπρούτζινος Καβαλάρης της Πωλλίνας Σίμονς.
 
Είχα ξεκινήσει πριν χρόνια τη "Θεία Κωμωδία" του Δαντη, αλλά δεν την ολοκλήρωσα ποτέ για διάφορους λόγους. Ίσως να το έχω στο μυαλό μου ως απωθημένο να το ολοκληρώσω και γι' αυτό όταν προσπαθώ να σκεφτώ αγαπημένο βιβλίο ο νους μου πάει πρώτα σε αυτό.
 
Θεωρώ ιδιοφυές βιβλίο τον αμφιλεγόμενο "Ξένο" του Καμύ.

Επίσης, άπαιχτο το "Φάντασμα του Στάλιν" του Martin Cruz Smith, αν και δεν συμφωνώ με όλες τις επιλογές που έχει κάνει στη ζωή του ο ήρωας του βιβλίου, ο συγκλονιστικός detective Renko. Έφαγα μεγάλο "κόλλημα" με τον τύπο...:)

 
Last edited:
Χαίρετε,

Αγαπημένα βιβλία
α.Ο αναρχικός των δύο κόσμων,Ούρσουλα Λε Γκεν
β.Εμείς,Γεβγκένι Ζαμιάτιν
γ.Το τενεκεδένιο ταμπούρλο,Γκύντερ Γκρας
δ.Όι άθλιοι ,Ουγκώ
ε.Βίων Πράσσις,Λουκιανός
στ.Ο φτωχούλης του Θεού,Καζαντζάκης
ζ.Φρειδερικός και Ιωάννης,Ελένη Λαδιά


----Καλό φθινόπωρο και καλώς σας βρήκα[ως μέλος άρτι αφιχθέν ] !
 
Για μενα και ο ζοφερος οικος του ντικενς, μεγαλο αλλα πολυ καλο. Αλλαξε την δικονομια πρακτικα και την δικαιοσυνη στις μερες του! Εχει και μια υπεροχη ηρωιδα την εσθερ σαμμερσον, εναν αγγελο πραγματικο, μια αντι- μποβαρυ οπως χαρακτηριστηκε
 
Αγαπημενο-ανυπερβλητο βιβλιο στην συνειδηση μου μεχρι σημερα ειναι το ¨Εγκλημα και Τιμωρια" του Ντοστογεφσκι, και το εργο του σχεδον στο συνολο της.
 
Το εγκλημα και τιμωρια τυγχανει να ειναι και το δικο μου αγαπημενο βιβλιο. Το διαβασα πρωτη φορα πολυ μικρος και απο τοτε ειναι το νουμερο 1 για μενα.
 
Ο μαιτρ κι η Μαργαρίτα, Μπουλγκάκοφ
Οι Ιστορίες του Αρανιτση
Ο ξένος του Καμύ
Η βουη και η μανία, του Φώκνερ
Οδυσσέας, του Τζόις γιατί περιέχει όλη τη μετά το 1930 λογοτεχνία (και πριν)
Οι αδερφοι Καραμάζοφ, οι δαιμονισμένοι, το εγκλημα και τιμωρια
Οι Μαγεμένοι, του Γκομπροβιτς
Ήμερος και κλινοπάλη-Παπαγιωργης
Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν σε περίεργα πράγματα, του Σερμερ
μερικά του Κούντερα, Σαραμάγκο
Το λεξικό των Χαζαρων, του Πάβιτς
Πεδρο Πάραμο, του Χουάν Ρούλφο
τείνω να αγαπήσω πολύ το Εκκρεμες του Φουκώ
Οι αναστατώσεις του νεαρού Ταιρλες, του Μούζιλ
Η φυσική, του Αρανίτση
 
Αγαπημενα εχω πολλα βιβλία,
αλλα αυτα που μου έχουν μεινει στη μνημη χαραγμένα ειναι το Ψαχνοντας για κοχυλια που το διαβασα καλοκαίρι σε διακοπές στο Πηλιο.
Το άρωμα.... χειμωνιατικο βραδυ στο τζακι εγγυος περιμενοντας την πρωτη μου κόρη. Το νησί.... το πρωτο βιβλιο σε διακοπές καλοκαιρινες μετα απο γεννηση διδδυμων. Αγαπω τα βιβλία και τα τελευταια χρόνια διαβαζω πολλα ιστορικά και αστυνομικά. Λατρευω τον Κινγκ και ψαχνω βεβαια βιβλία του!!!!
Καλές αναγνωσεις να εχουμε ολοι!
 
Δύσκολο να πω ποιο είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Με το "Εγκλημα και τιμωρία" είχα άμεση σύνδεση για κάποιο λόγο. Ενα κλικ που λέμε. Με συνεπήρε όσο ελάχιστα. Κάτι παρόμοιο έπαθα με το "Περί φωτίσεως" του Σαραμάγκου καθώς και με τη "Σπηλιά" του ίδιου. Γενικά τον Σαραμάγκου τον θεωρώ από τους μεγαλύτερους συγγραφείς (και ανθρώπους τολμώ να πω) του 20ου αιώνα.

Από βιβλία τρόμου το αγαπημένο μου, εύκολα, είναι το "Αυτό".
 
Γεια σας. Γράφω πρώτη φορά και δεν έχω ακόμη συνηθίσει να κινούμαι στην ιστοσελίδα. Εγώ δεν έχω καμιά αμφιβολία για το πιο είναι το αγαπημένο μου βιβλίο. Είναι το "Αναφορά στον Γκρέκο" του Ν.Καζαντζάκη.
 
Last edited:
Τα μέχρι τώρα αγαπημένα μου βιβλία είναι
"Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων"
"Ο γυάλινος κόσμος"
"Στην αποικία των τιμωρημένων"
"Νορβηγικό δάσος"
και η τριλογία "Μιλλενιουμ".
Το καθένα με σημάδεψε με το δικό του τρόπο!
 
Αγαπημένο μου, η "Δημιουργία" του Γκορ Βιντάλ. Καλογραμμένο, αποτέλεσμα επίπονης μελέτης.
 
Αγαπημένο βιβλίο : "Η σκιά του ανέμου" του Carlos Ruiz Zafon.
Πέρα από αυτό, λατρεύω σχεδόν ότι βιβλίο πέφτει στο χέρι μου.
 
Top