Εάν πρέπει να διαλέξω ένα, αλλά και δύο, και τρία, θα ..αλλάζω γνώμη κάθε εξάμηνο....
Η διαρκής πορεία μας σε τούτον τον κόσμο, και τα συμπαρομαρτούντα αυτής, μας οδηγούν συνεχώς σε νέα, απάτητα μονοπάτια.
Από τον Ιούλιο Βέρν και τα 50 βιβλία των (θρυλικών) εκδόσεων «Αστήρ» που με συντρόφευσαν στα πολύ μικράτα μου, έφτασα κάποτε, με μεγάλο θαυμασμό, στα έργα του Χόμπσμπάουμ, στους beatάμπουρες, στον Στάνισλαβ Λεμ, τον Μπέρνχαρντ, τον Γκομπρόβιτς, τον Μάρεκ Χλάσκο, τον Παβέζε και απροσμέτρητους άλλους.
Θα διαλέξω τρία από τα υπερ-αγαπημένα μου, με την αξιολογική σειρά της …στιγμής:

))
1) Ο φύλακας στη σίκαλη (αρνούμαι πεισματικώς να γράφω τον …νέο τίτλο που του έδωσε εσχάτως η μεταφράστρια…η ίδια που είχε κάνει και την παλιά μετάφραση! )
2) Φράουλες και αίμα (του Τζέιμς Κούνεν - το γνωστό και από την ταινία).
3) Χίπηδες και Κυνικοί (του ολιγότερου γνωστού Ξενάκη).
Μόλις προκύψουν ουσιαστικές αναταράξεις στην λίστα θα τα ξαναπούμε.
Λίαν συντόμως δηλαδή...