Άλλο ένα πολύ καλό βιβλίο από την Αγκάθα Κρίστη.
Ο Πουαρό έχει συνταξιοδοτηθεί και κάνει διακοπές με το κολλητάρι του, τον Χάστινγκς. Εκεί συναντούν μια νεαρή κοπέλα, την Νικ, που τους διηγείται πως μέσα σε δυο μέρες είχε τρία ατυχήματα που παραλίγο να τής κοστίσουν την ζωή. Καθώς μιλούν η Νικ διαμαρτύρεται για μια σφήγκα που περνάει μπρος από το πρόσωπό της. Όταν φεύγει, ξεχνάει το καπέλο της πίσω κι όπως ο Πουαρό το κρατά στα χέρια του, με την σκέψη να τής το επιστρέψει, διαπιστώνει μια μικρή τρύπα σε αυτό και λίγο πιο 'κεί μια σφαίρα κι απ' ό,τι φαίνεται αυτό που πέρασε μπρος από το πρόσωπο τής Νικ δεν ήταν σφήγκα αλλά αυτή η σφαίρα που αστόχησε για λίγο. Έτσι ο Πουαρό αφήνει την αργία και βάζει σαν στόχο να προστατεύσει την Νικ γιατί όπως φαίνεται κάποιος προσπαθεί να την σκοτώσει. Όμως, αλίμονο, και δεν υπάρχει βιβλίο τής Κρίστη δίχως φόνο αλλά και μήτε Πουαρό δίχως να λύσει το όποιο εγκληματικό μυστήριο.
Το βιβλίο είναι αληθινά απολαυστικό με γρήγορη εξέλιξη και συνεχές ενδιαφέρον. Το απολαύσαμε εδώ στην λέσχη σε ομαδική ανάγνωση και προσωπικά το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον φίλο τής Κρίστη.
Για όσους τής ομάδας ανάγνωσης δεν το χόρτασαν, ίσως μια ιδέα είναι να βρουν και να παίξουν το σχετικό παιχνίδι. (Είν' αυτό που λέμε, πάμε δεύτερο γύρο;
)
(Παρακαλώ, σε αυτό το νήμα τίποτα το αποκαλυπτικό ως προς τον δολοφόνο κτλ. Όποιος θέλει μπορεί να παραθέσει στοιχεία βιβλίο ή/και εξώφυλλο σε επόμενη ανάρτηση).
Ο Πουαρό έχει συνταξιοδοτηθεί και κάνει διακοπές με το κολλητάρι του, τον Χάστινγκς. Εκεί συναντούν μια νεαρή κοπέλα, την Νικ, που τους διηγείται πως μέσα σε δυο μέρες είχε τρία ατυχήματα που παραλίγο να τής κοστίσουν την ζωή. Καθώς μιλούν η Νικ διαμαρτύρεται για μια σφήγκα που περνάει μπρος από το πρόσωπό της. Όταν φεύγει, ξεχνάει το καπέλο της πίσω κι όπως ο Πουαρό το κρατά στα χέρια του, με την σκέψη να τής το επιστρέψει, διαπιστώνει μια μικρή τρύπα σε αυτό και λίγο πιο 'κεί μια σφαίρα κι απ' ό,τι φαίνεται αυτό που πέρασε μπρος από το πρόσωπο τής Νικ δεν ήταν σφήγκα αλλά αυτή η σφαίρα που αστόχησε για λίγο. Έτσι ο Πουαρό αφήνει την αργία και βάζει σαν στόχο να προστατεύσει την Νικ γιατί όπως φαίνεται κάποιος προσπαθεί να την σκοτώσει. Όμως, αλίμονο, και δεν υπάρχει βιβλίο τής Κρίστη δίχως φόνο αλλά και μήτε Πουαρό δίχως να λύσει το όποιο εγκληματικό μυστήριο.
Το βιβλίο είναι αληθινά απολαυστικό με γρήγορη εξέλιξη και συνεχές ενδιαφέρον. Το απολαύσαμε εδώ στην λέσχη σε ομαδική ανάγνωση και προσωπικά το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον φίλο τής Κρίστη.
Για όσους τής ομάδας ανάγνωσης δεν το χόρτασαν, ίσως μια ιδέα είναι να βρουν και να παίξουν το σχετικό παιχνίδι. (Είν' αυτό που λέμε, πάμε δεύτερο γύρο;
)(Παρακαλώ, σε αυτό το νήμα τίποτα το αποκαλυπτικό ως προς τον δολοφόνο κτλ. Όποιος θέλει μπορεί να παραθέσει στοιχεία βιβλίο ή/και εξώφυλλο σε επόμενη ανάρτηση).
Πάντως δεν μου φάνηκε τόσο διασκεδαστικό όσο άλλα της