Αν σου τελειώσει το μανό, πιάσε την όζα!

χαχα, Ιαβέρη, γέλασα μέχρι δακρύων με την περιγραφή σου! Αξίζει να γράψεις ένα χιουμοριστικό διήγημα με το υλικό αυτό. Αλλωστε η συζήτηση αυτή γίνεται κάθε φορά που συναντιόμαστε με τον άνδρα της αδελφής μου, που ως βέρος Αθηναίος επιμένει να διαπληκτίζεται μαζί μου σχετικά με τυρί/ κασέρι, καλαμάκι/ σουβλάκι κλπ.
Οσο για την γκαζόζα, είναι προφανές ότι πρόκειται για παραφθορά του γαλλικού "eau gazeuse", ήτοι αναβράζον νερό (συνήθως διά προσθήκης διοξειδίου του άνθρακος).
 
χαχα, Ιαβέρη, γέλασα μέχρι δακρύων με την περιγραφή σου! Αξίζει να γράψεις ένα χιουμοριστικό διήγημα με το υλικό αυτό. .
σε πληροφορω,Φενια οτι εχω γραψει διηγημα με αυτο το περιστατικο οπως και με πολλα αλλα που βλεπω και αντιμετωπιζω καθημερινα.απλα δεν τα ανεβαζω εδω, πρωτον,τα διηγηματα ειναι πολυ μεγαλα,κι επειδη τα γραφω σε χαρτι,κατι το οποιο ειναι αρκετα κουραστικο,μετα δεν εχω καθολου κουραγιο να τα ξαναγραψω στον υπολογιστη. Δευτερον,ντρεπομαι και λιγακι,δεν ξερω τι αντιμετωπιση θα εχουν.
 
επίσης, έχω ακούσει τους 'Νότιους" να λένε : τραγούδαγα, γέλαγα, μίλαγα κτλ κτλ (και μόνο που γράφω έτσι τις λέξεις, νομίζω ότι τις "βιάζω")
συγκριτικά μ'εμάς - εδώ πάνω - που λεμε : τραγουδούσα, γελούσα, μιλούσα κτλ κτλ
 
(ξερετε κι οι γριες πως το λενε αυτο ''πιδιμ')
Στο νομό Σερρών (στα Σέρρας!!! ) το λένε και παιδούδι! Χρησιμοποιούν αυτή την κατάληξη σε πολλές άλλες λέξεις επίσης: παιδούδι, κορτσούδι, κρασούδι (το έχω δεί γραμμένο και σε ετικέτα κρασιού!), ζουμούδι (δεν θυμάμαι τώρα άλλες).
Και κάτι που μου έλεγε η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή:' Άντε, σ'κωθούς(σήκω), πλυθούς, ντηθούς, χτενιστούς και πάμε!' :γιούπι:
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Η κατάληξη -ούδι νομίζω είναι συχνή και στα κυπριακά. Το προφέρουν νομίζω -ούι και στον πληθυντικό -ούθκια: παιδούι, παιδούθκια.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Το -ούδι είναι η κυρίαρχη κατάληξη υποκοριστικών στα θρακιώτικα ιδιώματα.
 
Όμως και στα τυριά έχουμε κάποια απόκλιση. Στον Βορρά λοιπόν όταν λέμε τυρί αναφερόμαστε κυρίως στην ποικιλία της φέτας ενώ στον Νότο αναφερόμαστε σε όλα τα τυριά ανεξαρτήτως. Στον Βορρά όταν λέμε κασέρι αναφερόμαστε σε όλα τα κίτρινα τυριά ανεξαρτήτως (π.χ. γκούντα, γραβιέρα κ.τ.λ.) ενώ στον Νότο σε συγκεκριμένη ποικιλία που φέρει την συγκεκριμένη ονομασία.
Ενω με τα υπόλοιπα που έγραψες ήμουν εξοικειωμένη και μου φαινονταν αστειες οι διαφωνίες, οταν μετακομισα στη Θεσσαλονικη και πήγα σ/μ να ψωνισω, έφυγα ημιτρελη! Εγω να ζηταω πχ γραβιερα και να πεταγεται στην κουβεντα το κασέρι! :):):)

-Μα δε θελω κασερι!
-Και τι θες;
-Αλλο τυρί!
(κι εβαζε φετα)
Ενα απογευμα εκατσα μπροστα απο τον παγκο με τα τυρια (ΟΟΟΛΑ τα τυρια) μεχρι να καταλάβω οτι μπορεις να ζητησεις μισο κιλο κασερι γραβιερα και να βγαζει νόημα. :χαχα:
 
Χριστέ μου. Ευτυχώς που στην τριήμερη ήμασταν ξενοδοχείο-κλαμπ, κλαμπ-ξενοδοχείο.
 
Πονεμένη ιστορία. Αυτο ειδικά με το σάντουιτς και το σουβλάκι, την πρώτη φορά που βγήκαμε έξω κάναμε πόση ώρα για να καταλάβουμε τι εννοούσε η καθεμία μας. Έχω όρεξη για σουβλάκι να λέει η μία, και γώ για σάντουιτς. Γιατί λες και γώ αφου θές σάντουιτς εσύ, να της απαντάω. Παιδάκι μου εγώ το τρώω σάντουιτς, εσύ πάρτο οπώς θες να μου λέει. IQ ραδικιού και οι δυό μας. Επίσης αυτό το θέμα με τα τυριά άλλο πράγμα. Πάντως όσο κόσμο γνώρισα δεν είχε θέμα με τον Πειραιά μονο με την Αθήνα. Είναι παρεξηγημένα τέκνα οι θεσσαλονικείς.
 
:χαχαχα: Οι φίλοι μου ναι, εγώ δεν χρειάστηκε να φάω έξω, έτρωγα στο ξενοδοχείο και γλίτωσα την παράκρουση. (Άσχετο: Το κορυφαίο είναι που κάνει στάση το πούλμαν κοντά στον Λευκό Πύργο και βγαίνω έξω με το μπουφάν στο χέρι. Ο ήλιος ντάλα, να καίει. Γυρνάω στην φίλη μου που ήταν ντυμένη σαν κρομμύδι και λέω "Καλέ εδώ κάνει ζέστη. Τι μαλακίες μας έλεγαν πως κάνει κρύ-" Δεν πρόλαβα να τελειώσω την πρόταση. Φύσηξε αεράκι, εγώ έγινα Καρυάτιδα και η άλλη γελούσε μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο.)
 
:μουάχαχα: για να μάθεις να κάνεις μαγκιές. Ο καιρός στην θεσσαλονική δεν είναι αυτό που νομίζεις.
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Ενα παλιο μελος της παρεας, σε μια συζητηση ειχε αναφερει οτι ειχαν παει στη Θεσσαλονικη με τη σχολή και οσο εκατσαν εκει πεινουσαν. Λεει "φοβομασταν να παμε να παραγγειλουμε, ολα μπουγατσες τα λενε"

Αλλος αστικος θρυλος. Ή πολλά ανέκδοτα :))))
 
Η μπουγάτσα είναι ζωή, και βγαίνει σε καθε πιθανό συνδυασμό. Η τελευταία εξέλιξη είναι το μπουγατσάν.
 
Το θεμα με την μπουγατσα οφειλεται στο κολλημενο μυαλό του Αθηναίου που δεν εννοει να καταλαβει οτι προκειται για το φυλλο. Ετσι, κολλάει ο εγκεφαλος, ρε παιδι μου, δεν τραβαει!
(Αν και το "μπουγατσα με βαγονια" για το τραμ, μου φαινεται ακομη αστειο)

Αληθεια, με το αμε γιατι τετοιο μενος;; :ρ
 
Last edited:
εμεις παντως δυσκολευτηκαμε αρκετα να φαμε απο βολο και κατω.ψαχναμε για σαντουιτς στο βολο και μας εστελναν σε φουρνους.....βρισκουμε ενα ψητοπωλειο καποια στιγμη με τα πολλα και το συζητουσαμε με τον ψητα και ειχαμε πεθανει στο γελιο.Στην Αθηνα ημουν προετοιμασμενη.Παμε στο γυραδικο και του λεω "Για να σου πω επειδη δεν θα συννενοηθουμε θελω ενα ιδιο με εκεινο που δειχνει εκει στη φωτογραφια αλλα χωις κρεμμυδι"..Ενταξει εφαγα...Βεβαια μετα ζητησα μια λεμοναδα γιατι την ζηλεψα καθως ειχε μονο πεπσι στο ψυγειο που δεν την πινω και μου εφερε σπραιτ!!!!!!!!!!!!!!
 
Κι εκεινο το αναψυκτικο που πανω γραφει λεμονιτα γιατι να το πει καποιος λεμοναδα;
 
Από τα πορτοκάλια έχουμε πορτοκαλάδα, από τα βύσσινα βυσσινάδα, από τα μανταρίνια μανταρινάδα γιατί από τα λεμόνια να μην παίρνουμε λεμονάδα;;;:))))

Μήπως κι αυτό είναι από τις Αθηναϊκές πατέντες;;;:ρ
 
Top