Από πού το παρωνύμιό σου;

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ας ξεκινήσουμε εδώ το απαραίτητο νημάτιο για τα παρωνύμιά μας.

Από πού πήραμε το παρωνύμιό μας; Τί σημαίνει για εμάς; Βέβαια πολλές φορές είναι απλά το όνομά μας όμως άλλες φορές έχει μια πιο ιδιαίτερη προέλευση και νόημα.

Πάντοτε σκεφτόμουν πόσο ιδιαίτερη πρέπει να είναι η δουλειά τού φαροφύλακα. Απομόνωση και χρόνος για ταξίδια προς τα μέσα. Κάπως έτσι πρέπει να ξεκίνησα να γράφω και τον Άνεργο Φάρο και ίσως αναπόφευκτα ταυτίστηκα με τον Φαροφύλακα έτσι που όταν ξεκίνησα την Λέσχη σχεδόν δίχως σκέψη επέλεξα αυτό για παρωνύμιο! :)))

Εσείς;
 
Ψιτ, παιδιά, γιά Θέατρο από που πάνε;

Καθώς δεν υπάρχει πρόβλεψη για θέατρο, θα μπορούσα να αναρτήσω και στις βιογραφίες. Ή, εκεί που ρωτάει η Λορένα από πού πήραμε το ψευδώνυμό μας. Ε, εγώ το δικό μου, το πήρα από τούτες τις αράδες...

…Είμαι -λένε- η Φαντασία, που έχει δύναμη μεγάλη
ώστε ο ένας να νικάει, με χιλιάδες σαν τα βάλει.
Είμαι Αγέρας, που φυσάει κι όλους σας σας ξεσηκώνει
για ταξίδι ονειρεμένο. Χρυσοφώς και Αστροσκόνη
που όπου κάτσει και σκονίσει πράγματα συνηθισμένα,
στη στιγμή όλα τ’ αλλάζει και τα κάνει μαγεμένα.
Της Παραμυθούς η κόρη, ξεναγός για σας τους άλλους,
θα σας πάρω για ταξίδι, όλους σας! Μικρούς-μεγάλους!
Δράκους και νεραϊδολίμνες, πόλεμους και παλικάρια,
άλογα και βασιλιάδες, ναύτες, κύματα κι αμπάρια,
σκούπες, μάγισσες, βατράχια, των παραμυθιών κομμάτια,
θα σας πάρω να τα δούμε! Κλείστε στόμα, κλείστε μάτια…

Παραμυθού
 
Last edited:
Οι Μοίρες στην Αρχαία Ελλάδα, θεωρούντο θεότητες
και τις παρίσταναν με τις μορφές τριών γυναικών
και όριζαν το μέλλον, το πεπρωμένο των ανθρώπων.
Τα ονόματα τους ήταν Κλωθώ, Λάχεσις και Άτροπος...

Η Κλωθώ έγνεθε το νήμα της ζωής και το ξετύλιγε σιγά σιγά.

Η Λάχεσις παρουσιάζεται να κρατά αδράχτι, την άτρακτο,
και τυλίγει σιγά σιγά το νήμα που ξετύλιγε η Κλωθώ.
Επίσης είναι εκείνη που τραβούσε τους κλήρους και τους
μοίραζε, καθορίζοντας το γραφτό, την ειμαρμένη του
κάθε ανθρώπου...


Η Άτροπος κα παλι έκοβε απρόσμενα και
απότομα το νήμα της ζωής, με το ψαλίδι της..

Η ΛΑΧΕΣΙΣ ενυπάρχει στην φαντασία, είναι η θεότητα που ο καθένας μπορεί να στοχαστεί, και να περιμένει κάτι από αυτή...

Μοιρολάτρες σε μεγάλο βαθμό οι Έλληνες έλεγαν:
''ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ''
και πίστευαν ότι τα πάντα είναι καθορισμένα από τις Μοίρες.

Αυτο κατα καποιο τροπο πιστευω κι εγω...
Γι αυτο διαλεξα το συγκεκριμενο παρωνυμιο!:)
 
Τη Χρυσηίδα του Ομήρου φαντάζομαι να τη θυμάστε. Η Χρυσηίδα που ίσως δε γνωρίζετε είναι από το θεατρικό του Σαίξπηρ, Τρωίλος και Χρυσηίδα (Troilus and Cressida). Δεν είναι από τα γνωστά έργα του, γιατί απλούστατα δεν είναι τόσο καλό. Ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία και ίσως αυτό να είναι τελικά που αδειάζει τον αναγνώστη / θεατή.



Αυτή είναι μια σκηνή από μια μοντέρνα εκδοχή του έργου που ανέβηκε πέρσι στο Λονδίνο. Η εμμονή μου για κάθε τι βρετανικό είναι δεδομένη, τόσο η επική όσο και η θεατρική Χρυσηίδα μου μοιάζουν, το όνομά μου δεν απέχει και πολύ απ' το όνομα της ηρωίδας, ε, για να μην τα πολυλογώ, κάπως έτσι διάλεξα το παρωνύμιό μου.
 
Δεινομάχη δηλαδή Δεινή = ικανή στη μάχη!

Στη μυθολογία αναφέρεται Αμαζόνα Δεινομάχη η οποία ανήκε στη βασίλισσα Αντιόπη ή Ιππολύτη κατά άλλους.


Παράσταση από αρχαίο ελληνικό βάζο.

Ιστορικά υπάρχει Δεινομάχη η οποία διέπρεψε στην ιατρική.
Επίσης Δεινομάχη απο το γένος των Αλκμεωνιδών, ονομαζόταν η μητέρα του Αλκιβιάδη (450 π.Χ.-404 π.Χ.) Αθηναίου στρατηγού και πολιτικού.
 
Ας ξεκινήσουμε εδώ το απαραίτητο νημάτιο για τα παρωνύμιά μας.
Από πού πήραμε το παρωνύμιό μας; Τι σημαίνει για εμάς; Βέβαια πολλές φορές είναι απλά το όνομά μας όμως άλλες φορές έχει μια πιο ιδιαίτερη προέλευση και νόημα. Εσείς;
Αχ, Φαροφύλακα, Φαροφύλακα...
Τίποτε το ρομαντικό ή μυστηριώδες... απλά, το ονοματεπώνυμό μου.
Αλλού χρησιμοποιώ το Alexandra1987. Είναι όνομα + ημερομηνία γέννησης.
Συγνώμη, αν σε απογοήτευσα. :)
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Μου αρέσουν οι πεταλούδες, τα χρώματα τους, που πετάνε ξέγνοιαστες, μοιάζουν να χαίρονται την ζωή! Όμως το παρωνύμιο μου το πήρα για άλλο λόγο, απλά κάποια στιγμή ένοιωσα σαν να έβγαινα "μεταμορφωμένη" από ένα νοητό κουκούλι και ήταν σαν να άνοιγα τρεμάμενη και όλο χαρά τα... φτερά μου στη ζωή. Λες έτσι να νιώθουν οι πεταλούδες? Δεν ξέρω. Σίγουρα ήταν υπέροχη αίσθηση, θέλω πάντα να την θυμάμαι..
 
εύμορφον (ευ + μορφή)
εύμορφος >> το να είναι κανείς όμορφος

Το συγκεκριμένο παρωνύμιο ήταν επιλογή της στιγμής και θα μπορούσα κάλλιστα να χρησιμοποιώ το πραγματικό μου όνομα που είναι εξίσου ιδιαίτερο.Η ιδιότητα της ευμορφίας πάντως,δεν σταματά να με συναρπάζει από την πρώτη φορά που έμαθα για αυτήν και παρατήρησα ότι αποτελεί συστατικό στοιχείο της καθημερινότητας και της τέχνης.Πρώτα από όλα η ευμορφία σχετίζεται ετυμολογικά με την μορφή και είναι ευρύτατη έννοια καθώς πάει μαζί με την συμμετρία,τη θετική αντίληψη της υλικής και πνευματικής πραγματικότητας,την φιλοσοφία,την επιστήμη κ.α.
Στην εποχή μας μάλιστα την κατέστησαν και εμπορικό προιόν...αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
 
Η Μπλάνκα για όσους έχουν διάβασει το Σπίτι των Πνευμάτων της Ιζαμπέλ Αλιέντε μου θυμίζει σε πάρα πολλά σημεία τον εαυτό μου.Απλά αυτό........Τίποτα περισσότερο ,τίποτα λιγότερο.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
να σου πω, βλέποντας αυτό το όμορφο σκυλάκι στο αβατάρι σου, πίστευα πως θα είναι το όνομά του.. :) (φταίει που δεν έχω διαβάσει και το βιβλίο που λες)
 
να σου πω, βλέποντας αυτό το όμορφο σκυλάκι στο αβατάρι σου, πίστευα πως θα είναι το όνομά του.. :) (φταίει που δεν έχω διαβάσει και το βιβλίο που λες)
Αγαπητέ μου Φαροφύλακα ,αυτή η φάτσα που βλέπεις ονομάζεται Σηφαλιός (κρητικάτσι είναι!!).Αν και τώρα που το σκέφτομαι θα του ταίριαζε και το Μπλάνκο.....αλλά είναι μάλλον αργά πια.
 
Η Μήτις ήταν κόρη του Ερέβους και της Νύχτας, θεά της σοφίας.
Τη σφία δε νομίζω να μπορεί κανείς να την αγγίξει αλλά όσο αποκτώ εμπειρίες και όσο περισσότερο διαβάζω , νομίζω πως αχνοφαίνεται...
 
Οι Νηρηίδες ήταν οι κόρες του Νηρέα και νύμφες της θάλασσας.Επίσης η λέξη νεράιδα προέρχεται από την παράφραση της λέξης Νηρηίδας, στο πέρασμα των χρόνων. Όχι πως το επέλεξα γιατί νιώθω νεράιδα :))))
Απλά είναι εύηχο και έχω το ίδιο όνομα με μία από τις 50 Νηρηίδες:)
 
το ονομα Ιαβερης το δανειστηκα οπως σωστα φανταζεστε απο τους "Αθλιους" του Ουγκω,οπως εχω πει κι αλλες φορες ειναι ισως ο αγαπημενος μου κακος ηρωας.θυμαμαι οταν ημουν μικρος αφου ειχα διαβασει ηδη το βιβλιο μια φορα,ειδα και μια ταινια αμερικανικης παραγωγης βασισμενη σ'αυτο.τον Ιαβερη επαιζε ο Τζεφρι Ρας και η μορφη αυτη εμεινε ανεξιτηλη στο μυαλο μου μετα απο την εξοχη ερμενεια του ηθοποιου.δεν εχω τιποτα κοινο με τον Ιαβερη,μα τιποτα απολυτως.μη φοβαστε!!!
 
το όνομα μου που δε μου άρεσε καθόλου όταν ήμουν μικρή (μ έφαγε η Σαπφώ Νοταρά ως Πολυξένη και το "μπουρλότο")
και το αγάπησα όταν διάβασα το μύθο της κόρης του Πρίαμου.
 
Last edited by a moderator:
Top