Αυτοβιογραφίες

[Οπερα]

“η μαγικη καμερα»
αυτοβιογραφια του Ινγκμαρ Μπέργκμαν
(βεβαια,στα σουηδικα ο ανθρωπος προφερεται "Μπέριμαν"

τιτλος πρωτοτυπου: Laterna magica ,1987
μτφ. Θ Καλλιφατιδης
Κακτος ,1989 286 σελ.


η αυτοβιογραφια του κορυφαιου σκηνοθετη μοιαζει αρκετα με τα εργα του: ελκυει και απωθει,ανακατευει αληθειες με ψεμματα,σοκαρει και εκπλησσει...με πολλα φλασμπακ παρελαυνουν οι πεντε γαμοι του ,οι ερωτικες του σχεσεις,οι σκληρες παιδικες μνημες,ολα δοσμενα θεατρικα....κυνικος και ευαισθητος στη γνωμη του για τον κοσμο και την κοινωνια μας...η εικονα μιας εντονα συναισθηματικης ψυχης που δεν λεει να προσαρμοστει σ`εναν κοσμο κρυο και σκληρο,οπως αυτος τον ενοιωθε...ας ειναι ελαφρο το χωμα που σκεπαζει τον δημιουργο του τοσο καταλυτικου «Σκηνες απο ενα Γαμο»...

 

[Χρυσηίδα]

Μια αξεπέραστη αυτοβιογραφία για μένα είναι η Αναφορά στον Γκρέκο του Καζαντζάκη. Ήταν ένα βιβλίο που με σημάδεψε όταν το διάβασα.

Με γοήτευσαν οι περιγραφές της Κρήτης, οι περιγραφές του συγγραφέα για τις σχέσεις του με το άλλο φύλο, και ο τρόπος που προσπαθεί να καταγράψει το βαρύ φορτίο που του δίνει το γεγονός ότι γεννήθηκε Έλληνας, και πιο συγκεκριμένα απόγονος του Γκρέκο. Εξαιρετικά περιγράφει και τις θρησκευτικές του ανησυχίες.

 

[Οπερα]

Μια αξεπέραστη αυτοβιογραφία για μένα είναι η Αναφορά στον Γκρέκο του Καζαντζάκη. Ήταν ένα βιβλίο που με σημάδεψε όταν το διάβασα.

Με γοήτευσαν οι περιγραφές της Κρήτης, οι περιγραφές του συγγραφέα για τις σχέσεις του με το άλλο φύλο, και ο τρόπος που προσπαθεί να καταγράψει το βαρύ φορτίο που του δίνει το γεγονός ότι γεννήθηκε Έλληνας, και πιο συγκεκριμένα απόγονος του Γκρέκο. Εξαιρετικά περιγράφει και τις θρησκευτικές του ανησυχίες.

Χρυσηίδα,
1000% συμφωνος

 

[Φεγγαράδα]

Οπερα, κι εγώ λάτρεψα και λατρεύω τον Μπέργκμαν ή Μπέριμαν Είναι ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης. Αλήθεια πως γίνεται το "ι" των Σουηδών να το προφέρουν όλοι οι άλλοι "γκ" ή είναι ειδική περίπτωση. ..(μου θυμίζει την έκπληξή μου όταν πρωτο-άκουσα στη Γαλλία τον Μπετόβεν να τον λένε Μπετόβ. ). Εχω δε΄όλα τα έργα του και πολλά δύο και περισσότερες φορές. Την αυτοβιογραφία του δεν την έχω διαβάσει μ΄πως την γύρισε σε ταινία (ξεχνάω το όνομα της )η Λιβ Ούλμαν ?

 

[Οπερα]

Φεγγαραδα,
ειναι σιγουρο οτι τον ανθρωπο τον ελεγαν Μπέριμαν...αν ειναι εξαιρεση ή οχι δεν γνωριζω...ψαχνοντας στην ιστοσελιδα www.us.imdb.com,
που περιεχει τεραστιο πλουτο πληροφοριων για ταινιες,διαπιστωσα οτι υπαρχει ενα ντοκυμαντερ 60 λεπτων,με τον τιτλο the Magic Lantern(1989),για τη ζωη του,με πρωταγωνιστη τον ιδιο,γυρισμενο απο καποιον M Winterbottom(=κ.Χειμωνόκωλο)

ιδου

 

[Οπερα]

"Η Συβαριτισσα" της Λιλης Ζωγραφου
(πρωτη εκδ.1993 ,εκδ.Γαβριηλιδης)

μυθιστορηματικη αυτοβιογραφια

εισαγωγη:
ΕΚΠΟΙΟΥΝΤΑΙ απαντα τα υλικα,πλανες και παλια καλα χρονια γενικως

Κατα την κατεδαφισιν
απαγορευονται δακρυα,οδυρμοι,επικηδειοι...

 

[Γλωσσολάγνος]

(...) Μπέργκμαν ή Μπέριμαν (...) Αλήθεια πως γίνεται το "ι" των Σουηδών να το προφέρουν όλοι οι άλλοι "γκ" ή είναι ειδική περίπτωση.

Με βάζεις σε πειρασμό να το αναλύσω εκτενώς, Φεγγαράδα, αλλά θα προσπαθήσω να είμαι σχετικά σύντομος. Το σουηδικό g, ας το πω απλοϊκά, "μαλακώνει" μπροστά από ορισμένα φωνήεντα, με τον ίδιο περίπου τρόπο που το ελληνικό γ προφέρεται διαφορετικά πριν από τους φθόγγους /α/, /ο/, /ου/ και διαφορετικά πριν από τους /ε/ και /ι/. Επίσης, στο τέλος των λέξεων (ή των συνθετικών), προφέρεται πάλι "μαλακό". Το επώνυμο Bergman περιέχει τη λέξη berg ("βουνό"), το οποίο προφέρεται /μπέργ(ι)/, με μαλακό γάμμα. Μπορείς να το ακούσεις εδώ, κάνοντας κλικ στις λέξεις "ett berg".

Στα Αγγλικά έχει συμβεί το ίδιο. Η αρχαία λέξη για τη "μέρα" ήταν dag, αλλά με τους αιώνες το -g "μαλάκωσε", κι έτσι η προφορά εξελίχτηκε σε /ντάι/, οπότε η ορθογραφία αναθεωρήθηκε σε day. Επίσης, στα επίθετα και επιρρήματα που έληγαν σε -ig, το g "μαλάκωσε" και αφομοιώθηκε από το i. Έτσι, επίθετα όπως mihtig, manig, εξελίχτηκαν σε mighty, many. Δηλαδή ο αρχαίος ήχος /γκ/ έγινε /ι/.

Ελπίζω να σε διαφώτισα κάπως

 

[Μιχαλιος]

Λάγνε πολύ ωραία η "σύντομη" ανάλυση. Που να το ανάλυες και εκτενώς;
Μου άρεσε και ο σύνδεσμος, βρήκα παιχνιδάκι.

 

[Οκτάνα]

Ω! Πράγματι τέλειο παιχνιδάκι Μιχαλιέ! Πλάκα-πλάκα λες να μάθουμε Σουηδικά έτσι;
Λάγνε υπάρχει κάτι αντίστοιχο με άλλες γλώσσες; (ξέρω, εκτός θέματος, αλλά εμείς τα παιδάκια θέλουμε να πάιξουμε!)

 

[Οπερα]

" Θεσσαλονίκην, ου μ' εθέσπισεν : Αυτοβιογραφικά κείμενα "
Ντίνος Χριστιανόπουλος • εικονογράφηση Νίκος Β. Νικολαΐδης. -
2η έκδ. - Θεσσαλονίκη : Ιανός, 2008. - 248σ.
1η έκδοση: 1999.

πολυ ενδιαφερον βιβλιο και για τη ζωη του Χριστιανοπουλου(ιδιαιτερα το πρωτο μισο της) και για την πολη της Θεσσαλονικης

 

[Οπερα]

τίτλος: Το φοβερο βημα: αυτοβιογραφια
συγγραφέας: Κωστας Ταχτσής
εκδόσεις: Εξάντας
έτος πρώτης έκδοσης: 1989
μέγεθος: 21 x 14 εκ.
αριθμός σελίδων: 377

το πιο τολμηρο του βιβλιο...

 

[Οπερα]

Τίτλος: Η Τελευταία Πνοή
Πρωτότυπος τίτλος: Mon Dernier Soupir
Συγγραφέας: Λουίς Μπουνιουέλ (Luis Buñuel)
Μετάφραση: Μαρία Μπαλάσκα
Εκδόσεις: Οδυσσέας
Έτος έκδοσης: 2006
Αριθμός σελίδων: 379

αυτοβιογραφια του ρηξικελευθου Καταλανου σκηνοθετη(1900-1983)

τί να θυμιζω τωρα; Τους «Ολβιδαδος»; Την «κρυφη γοητεια της μπουρζουαζιας»;,το «σκοτεινο αντικειμενο του ποθου»;τον «Γαλαξια»;.....

 

[Οπερα]

καταχρηστικα,μια βιογραφια

"Ενας Αντρας " της γνωστης ιταλιδας δημοσιογραφου Οριανα Φαλατσι
(Oriana Fallaci, Un Uomo,1979)

κυκλοφορησε στα ελληνικα απο τον ΕΞΑΝΤΑ το 1980

μεσω της αισθηματικης σχεσης της με τον Αλεκο Παναγουλη στα λιγα χρονια της Μεταπολιτευσης που τού γραφτηκε να ζησει,η Φαλάτσι συγκεντρωσε πολυτιμο υλικο που τής επετρεψε να γραψει την πολιτικη του βιογραφια....φωτιζοντας απλετα προσωπα και πραγματα της χουντικης και της πρωτης μεταπολιτευτικης περιοδου...και δινοντας- μας αναγλυφα τη τυραννοκτονα δραση του ηρωα,την ασυνθηκολογητη σταση του στα βασανιστηρια και τη φυλακη,την αναζητηση των "αρχειων της ΕΣΑ" που τελικα ουδεις ξερει πού βρισκονται,την περιφρονηση του για οσους βολευτηκαν μετα την ανατροπη της χουντας...μεχρι τον απροσδοκητο θανατο του(δολοφονια κατα την Φαλατσι) πριν καν κλεισει τα 37...

κριμα για την Φαλατσι,που ,αργοτερα, υιοθετησε εντονα αντιαραβικες και αντιισλαμικες θεσεις,ενισχυοντας μια αντιδεξια υστερια...

 

[Οπερα]

αυτοβιογραφια του Μικη Θεοδωρακη
ΔΕΝ αναφερομαι στην προσφατα εκδοθεισα (αυτο)βιογραφια "Άξιος εστί: Ο Μίκης Θεοδωράκης αφηγείται τη ζωή του στον Γ. Π. Μαλούχο",οπου ο συνθετης φτανει μεχρι το σημερα

αναφερομαι στο πεντατομο "Οι δρόμοι του αρχάγγελου"που πρωτοεκδοθηκε απο τον Κεδρο,1986-88 και ξαναεκδοθηκε,διτομο,το 2009 στις Παν/μιακες Εκδοσεις Κρητης

μού αρεσαν ιδιαιτερα οι 3 πρωτοι τομοι αυτης της αυτοβιογραφιας του,που καλυπτουν τη ζωη του απο παιδι μεχρι τα 25 του χρονια,το 1949......απ`οτι θυμαμαι ο 4ος μιλαει πολυ για συμφωνικη μουσικη(που δεν ειναι το φορτε μου)...τον 5ο τομο δεν τον ανοιξα

ουσιαστικα αναφερεται στην περιοδο δικτατορια Μεταξα,Κατοχη,Απελευθερωση,Εμφυλιος.....εστω και σαν ιστορικο ντοκουμεντο ειναι απολυτως αξιο αναγνωσης

 

[Οπερα]

Μια αυτοβιογραφια που μού αρεσε πολυ και σάς την συνιστω

( Arthur Miller , Timebends:a life,1987)
Στη δίνη του χρόνου
Άρθουρ Μίλερ
μετάφραση: Φώντας Κονδύλης
Καστανιώτης, 1988
541 σελ.
ISBN 960-03-0089-5, ISBN-13 978-960-03-0089-5,

Παραθετω την παρουσιαση του εκδοτη

O μεγαλύτερος σύγχρονος θεατρικός συγγραφέας της Aμερικής αυτοβιογραφείται. Kαι αυτοβιογραφείται με έναν τρόπο μοναδικό, όπως μοναδικά είναι τα έργα που τον έκαναν διάσημο, όπως μοναδική είναι η ζωή που έζησε. Aπό τις σελίδες της αυτοβιογραφίας του περνάνε ο μακαρθισμός, το αντικομμουνιστικό "κυνήγι των μαγισσών", ο πολυσυζητημένος γάμος του με τη Mαιριλιν Mονρόε, οι περιπέτειες για το ανέβασμα έργων που στη συνέχεια έγιναν διάσημα (όπως το "O θάνατος του εμποράκου" και το "Mετά την πτώση"), οι συναντήσεις του με προσωπικότητες σαν τον Λουκίνο Bισκόντι ή τον Tζων Xιούστον, οι αγώνες του κατά του πολέμου του Bιετνάμ, η απογοήτευσή του από τον "υπαρκτό" σοσιαλισμό -όλες οι μεγάλες στιγμές που σφράγισαν την καλλιτεχνική και πολιτική ζωή στις HΠA στο μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα. Aπό τις σημαντικότερες αυτοβιογραφίες που γράφτηκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια, το βιβλίο του Mίλερ είναι όμως και κάτι παραπάνω: η ζωντανή μαρτυρία ενός ανθρώπου που συνεχίζει να βλέπει το ρόλο του διανοούμενου ως ένα ρόλο μαχητικό, ικανό "να αρπάξει το λαό από το σβέρκο και να τον ταρακουνήσει".

Ο Μιλλερ πεθανε το 2005, σε ηλικια 90 ετων

 

[Οπερα]

G I Gurdjieff
Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους
εκδ.Χατζηνικολή, 1981
305 σελ.
Γλώσσα πρωτοτύπου: ρωσικά (μετάφραση από τα αγγλικά)
Τίτλος πρωτοτύπου: Meetings with remarkable men

Μισο-ταξιδιωτικο,μισο-αυτοβιογραφικο,ξεκιναει απο την παιδικη ηλικια του Γκούρντιεφ(γεννημενος στον Καυκασο,απο πατερα Ελληνα) και σιγα-σιγα αφηγειται την αναζητηση μιας παναρχαιης σοφιας, διατρεχοντας ολη την Ανατολη, απο την Αιγυπτο μεχρι τα Ιμαλαια,

(γυριστηκε και κινηματογραφικη ταινια,στα αγγλικα,μετριοτατη)


επισης το


. Η ζωή είναι πραγματική μόνον όταν είμαι
Εκδ Πύρινος Κόσμος, . - 211σ. • 21x14εκ.
Γλώσσα πρωτοτύπου: αγγλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Life is Real Only then When I am

Με μπολικα αυτοβιογραφικα στοιχεια

 

[Οπερα]

το διαβασα και μού αρεσε

Ποιους θα δαγκώσω άμα λυσσάξω : Η αυτοβιογραφία μου σαν μυθιστόρημα
Παντελής Καλιότσος
1η έκδ. - Αθήνα : Καστανιώτη, 2009. - 237σ. • 21x14εκ.

ISBN 978-960-03-5011-1
€ 17,04

απο την εισαγωγη...

"Τα πρώτα συμπτώματα λύσσας εκδηλώνονται όταν θυμώνεις πολύ και δεν σ' ακούει κανείς.
Τον χειμώνα του 1959, διαβλέποντας τον κίνδυνο να αρρωστήσω από θυμό άρχισα να συντάσσω έναν ονομαστικό κατάλογο μ' εκείνους που θα ήθελα να δαγκώσω στην περίπτωση που λυσσάξω. Η Ελλάδα είχε τότε περίπου επτάμισι εκατομμύρια ανθρώπους - θα ήταν αδύνατο να βάλω
στον κατάλογό μου έστω και τους μισούς.
Έτσι αποφάσισα να βάλω μόνο όσους ήταν "υπεράνω υποψίας". Υπεράνω υποψίας ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιάκωβος. Αυτόν έβαλα πρώτο, ενώ πρώτη έπρεπε να βάλω τη βασίλισσά μας τη Φρειδερίκη (την οποία άλλωστε θα ήταν εντελώς αδύνατο να δαγκώσω).
Σημειώνω ότι εκείνη την εποχή δεν είχα τεχνητή οδοντοστοιχία.
Όσο για τον Θεό, δεν ξέρω τίποτα - μου λείπουν οι λέξεις.
Τη μια μέρα πιστεύω ότι υπάρχει και την άλλη πως δεν υπάρχει. Στην πρώτη περίπτωση με βασανίζει μια μεγάλη απορία: Γιατί δούλεψε μόνο έξι μέρες και μετά τα παράτησε κι έφυγε; Για το πού πήγε δεν με απασχολεί - άμα το σκέφτομαι μου φέρνει ζάλη. Οι κακοτεχνίες Του με εξοργίζουν και η πρόωρη συνταξιοδότησή Του".

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ο γνωστος συγγραφεας γεννηθηκε στην Αθηνα το 1925...η διασκεδαστικη και πονεμενη αυτη αυτοβιογραφια αρχιζει απο τα πρωτα χρονια της ζωης του..μάς διηγειται με (αυτο)σαρκασμο πολλα συγκινητικα περιστατικα,περιεργα,αστεια,σκληρα... και πολλλες πληροφοριες για το κλιμα της εποχης,απο πρωτο χερι...

και μερικοι αφορισμοι απο το εργο:

αμα ο ανθρωπος χανει το ΕΤΣΙ κερδιζει το ΑΛΛΙΩΣ...επειδη το ΕΤΣΙ και το ΑΛΛΙΩΣ δεν πανε ποτέ μαζι

αυτο που νομιζω πραγματικοτητα δεν ειναι παρα τα συναισθηματα μου

ο Ελληνας για να ανεβει ενα βουνο,θα ψαξει να βρει κατηφορο

(μια ωραια παραδοξολογια)
αν αποκτησω ποτέ μου λεφτα,θα αγορασω πορτοφολι να τα βαλω μεσα

(αλλοτριο)
υπαρχουν τρεις προθεσεις που αν τίς βαλεις τη μια πλάι στην αλλη κανουν τη φτωχεια:
ανα-παρα-διά

...τον ρωτησα αν εχει συναντησει ποτέ ανθρωπο που να αισθανεται με το μυαλο και να σκεφτεται με την καρδια,διοτι αυτο επαθα εγω...

ο θυμος καταστρεφει τα δοντια
(ενας οδοντογιατρος)

δυο μηχανικοι ειναι σκυμμενοι πανω απο μια μηχανη
"δεν εχουμε Αληθεια",λεει ο ενας
"δεν πειραζει,θα βαλουμε Ειλικρινεια ",απαντα ο αλλος,"το ιδιο κανει "

 

[Οπερα]

Τίτλος: μια κινητη γιορτη
Πρωτότυπος τίτλος: A Moveable Feast
Συγγραφέας: Ερνεστ Χεμινγουέι(Ernest Hemingway)
Μετάφραση: Σταυρος Παπασταυρου
Εκδοσεις: Καστανιωτης
Έτος έκδοσης: 2004
Έτος πρώτης έκδοσης: 1964 (Αγγλικά)
Μέγεθος: 21x14
Αριθμός σελίδων: 218


Μυθιστορηματικη αυτοβιογραφια...τα χρονια που περασε στο Παρισι στην δεκαετια του `20,με την πρωτη του γυναικα,...... -ειμασταν φτωχοι,αλλά ευτυχισμενοι...συναντησεις με καταπληκτικους ανθρωπους,κυριως λογοτεχνες(Γερτρ.Στάιν,Εζρα Παουντ,Τζ Τζους,Σκωτ Φιτζεραλντ και η μοιραια γυναικα του Ζελντα...)..)...οι ανησυχιες ενος εκκολαπτομενου συγγραφεα...
μια νεα τεχνικη γραψιματος:
-αρκει να γραψεις μια αληθινη προταση...γραψε την πιο αληθινη προταση που ξερεις...
αργοτερα το ειπε αλλιως :
-ο καλος συγγραφεας πρεπει να διαθετει εναν ενσωματωμενο ανθεκτικο-στους-κραδασμους σκατο-ανιχνευτη(για να ξεχωριζει τί θα ξεσκαρταρει)

πρωτοδημοσιευτηκε το 1964, τρια χρονια μετα την αυτοκτονια του...διαβαζεται μονορουφι

 

[Οπερα]

"Ο Θάνος και ο Μικρούτσικος"

μια αυτοβιογραφια του συνθετη, μεσα απο 24 συναντησεις με τον Οδυσσεα Ιωαννου

εκδ.Πατακη,2011

με παραπλευρη περιγραφη του μουσικο-πολιτικου κλιματος απο την δεκαετια του πενηντα μεχρι σημερα......ο συνθετης(και καταπληκτικος πιανιστας)δεν παιρνει βεβαια αριστα στην μετριοφροσυνη,αλλά δικαιωμα του διοτι ειναι ο δημιουργος αθανατων τραγουδιων, οπως


οι εφτα νανοι συν το ανταριασμενο σολο
η πιρογα
Ροζα
σε τουτη την πατριδα τί γυρευω;
τούς εχω βαρεθει
Ροζα Λουξεμπουργκ
μεσανυχτα μάς μηνυσες θα βγεις....
και να τί θελω τωρα να σας πω
Θεσσαλονικη
Ελενη
εβγαλε βρωμα η ιστορια οτι ξοφλησαμε......

 

[Οπερα]

στο αυτοβιογραφικο "Πουλαμε τη ζωη,χρεωνουμε τον θανατο",της Αγαθης Δημητρουκα,(Πατακης,2010) υπαρχουν καμποσες ενδιαφερουσες σελιδες για τον συντροφο της ,τον Νικο τον Γκατσο....