Βιβλία... δανεικά κι αγύριστα

Κατά πάσα πιθανότητα το βιβλίο που δανείστηκα "Ο Κήπος του Επίκουρου" του Γιάλομ, έγινε "δικό" μου :)
...αρκεί βέβαια να μην είναι θαμώνας της Λέσχης!
 
Πολύ δύσκολη απόφαση να δανείσεις ενα βιβλίο...εγώ έχω δανείσει μερικά μυθιστορήματα σε φίλους και τρομάζω να τα πάρω πίσω...όλο θα το φέρω την άλλη φορά και το ξέχασα είναι... αλλά δεν πειράζει έτσι είναι οι φίλοι...το βασικό είναι ότι στο τέλος τα παίρνω πίσω....Αυτά όμως που δεν δανείζω ποτέ και τα προσέχω σαν κόρη οφθαλμού είναι βιβλία αρχαίων συγγραφέων!!:όχιόχι:
 
Έτσι είναι αγαπητέ Οδυσσέα...ειδικά αν τα άπαντα του Αισχύλου είναι απο την σειρά μεταφρασμένων συγγραφέων των εκδόσεων Ζήτρος.(Έχω τα άπαντα Αριστοφάνη , Μένανδρου, Αισχύλου Σοφοκλή , Ευρυπίδη και Ησίοδου απο αυτήν την σειρά και είναι απο τις αγαπημένες μου.) Τον Λουκιανό τον έχω απο εκδόσεις Γεωργιάδη.
Και εγώ! Πως θα μπορούσα να δώσω τον τόμο με όλες τις τραγωδίες του Αισχύλου; ή τους Νεκρικούς Διαλόγους;:πανικός::πανικός::μπρ::μπρ::όχιόχι::όχιόχι::όχισουλέω::όχισουλέω:
 
Αγύριστο ευτυχώς δεν μου έχει τύχει, αλλά γυρισμένο σε κακή κατάσταση (μουντζουρωμένο,σκισμένο κτλ) έχει τύχει, όχι μόνο μία φορά :οργή: Δανείζω λοιπόν κι εγώ μόνο σε άτομα που εμπιστεύομαι απόλυτα, ξέρω πως αγαπούν τα βιβλία και θα μου τα επιστρέψουν στην ίδια κατάσταση που τους τα έδωσα (ελάχιστα είναι αυτά τα άτομα). Χθες συζητούσα με μια γνωστή μου και αναφέρθηκε ο Αλχημιστής του Κοέλιο (το οποίο διαβάζω τώρα) και μου ζήτησε να της το δανείσω, της απάντησα με ενθουσιασμό εννοείται, αλλά μετά θυμήθηκα πόσο τσαπατσούλα είναι και πόσο δεν προσέχει τα πράγματά της και το μετάνιωσα, αλλά τώρα δεν μπορώ να το πάρω πίσω, μπορώ; :ωιμέ:
 
Δεν μπορείς!
Αλλά μπορείς να κάνεις τον Κινέζο!
Ξέρεις δεν το χω τελειώσει ακόμα...Σε καμιά βδομάδα ίσως γιατί τώρα δεν προλαβαίνω...
Ε!Θα περάσουν οι μέρες, θα το ξεχάσει στο τέλος!

Εμείς δυστυχώς είχαμε δανείσει (η μάνα μου δλδ) 2 βιβλία του Καζαντζάκη με σκληρό εξώφυλλο πέρασαν τα χρόνια και ξεχάσαμε και που τα δανείσαμε
Μια μέρα πήγαμε στο σπίτι του Καζαντζάκη που χει γίνει μικρό μουσείο και ο πατέρας μου τα αγόρασε ξανά.
Από τότε γράφουμε το όνομά μας σ'όλα τα βιβλία.
Και δεν μ' αρέσει καθόλου αυτό! Τα θέλω όλα καθαρά. Τετράδια έχω και σημειώνω ότι θέλω.
Νομίζω έχω έναν μικρό ψυχαναγκασμό με τα καθαρά βιβλία.
 
Χε χε είναι μια λύση κι αυτή του Κινέζου! :ωραίος:
Τον ίδιο ψυχαναγκασμό για τα καθαρά βιβλία έχω κι εγώ εκτός αν μου τα έχουν κάνει δώρο, η ευχή στην αρχή του βιβλίου από έναν καλό σου φίλο το κάνει ακόμα πολυτιμότερο (σταματάω εδώ γιατί βγαίνω εκτός θέματος).
 
Για να δανειστώ βιβλίο θα πρέπει να μην το βρίσκω πουθενά και να θέλω απελπισμένα να το διαβάσω.Τότε και μόνο τότε θα δανειστώ και θα είμαι πάρα πολύ προσεχτική.Το βιβλίο θα επιστραφεί στην κατάσταση που μου δόθηκε και σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Παλιότερα την είχα πατήσει αρκετές φορές με βιβλία που δεν ξαναείδα ποτέ ή βιβλία που επέστρεψαν σε τραγική κατάσταση.Θυμάμαι μια φίλη είχε δανειστεί μια τριλογία,την οποία την είχε 6 μήνες χωρίς να την αγγίξει και τελικά μετά από κάνα χρόνο τα βιβλία τα πήρα σχισμένα,λερωμένα,στραπατσαρισμένα.Η δικαιολογία ήταν:Ότι το έκανε η κορούλα της.
Οπότε πλέον σπάνια δανείζω βιβλία.Σε ελάχιστα δικά μου άτομα που ξέρουν το κόλλημα μου και φροντίζουν να μου τα επιστρέψουν όπως τα πήραν.Τους δίνω πάντα και σελιδοδείκτη για να μην μου τσαλακώνουν τις σελίδες.:ρ
 
AΝ περασει καιρος και το θυμηθει δεξου να της το δανεισεις ,...και μετα δηλωσε πως το εχεις χασει/πως το εχεις αφησει στο εξοχικο κτλ κτλ...
Αντι να απολογουνται αυτοι απολογουμαστε τωρα εμεις,ουφ...
 
Last edited:
Χθες συζητούσα με μια γνωστή μου και αναφέρθηκε ο Αλχημιστής του Κοέλιο (το οποίο διαβάζω τώρα) και μου ζήτησε να της το δανείσω, της απάντησα με ενθουσιασμό εννοείται, αλλά μετά θυμήθηκα πόσο τσαπατσούλα είναι και πόσο δεν προσέχει τα πράγματά της και το μετάνιωσα, αλλά τώρα δεν μπορώ να το πάρω πίσω, μπορώ; :ωιμέ:
Δεν είναι ντροπή (τα λέω να τα ακούω κι εγώ) να πεις πριν καν το δανείσεις πως επειδή σου έχουν ήδη χαλάσει βιβλία, έχεις ένα θέμα με τον δανεισμό και αν γίνει να ξέρει να το προσέξει πολύ αλλιώς καλύτερα να μην το πάρει. Εγώ θα προτιμούσα να μου το πουν έτσι στα ίσια παρά να καταλάβω πως με ψιλοδουλεύει. Βέβαια αν δεν ξέρεις τον άλλον ήδη σε αυτό το θέμα, πάντα είναι ρίσκο να δανείσεις.
 
Αφού μιλάμε κυρίως για αγύριστα, στο μυαλό μου έρχονται τα βιβλία του Ίρβιν Γιάλομ, που δεν μου επιστράφηκαν ποτέ. :λυγμ: Στην βιβλιοθήκη μου έχει μείνει μόνο Το Πρόβλημα Σπινόζα, κι αυτό επειδή είναι σχετικά καινούργιο (2012 νομίζω) και δεν έκανα την βλακεία να το δανείσω σε κανέναν...ακόμη.
 
Δεν είναι ντροπή (τα λέω να τα ακούω κι εγώ) να πεις πριν καν το δανείσεις πως επειδή σου έχουν ήδη χαλάσει βιβλία, έχεις ένα θέμα με τον δανεισμό και αν γίνει να ξέρει να το προσέξει πολύ αλλιώς καλύτερα να μην το πάρει. Εγώ θα προτιμούσα να μου το πουν έτσι στα ίσια παρά να καταλάβω πως με ψιλοδουλεύει. Βέβαια αν δεν ξέρεις τον άλλον ήδη σε αυτό το θέμα, πάντα είναι ρίσκο να δανείσεις.
Συμφωνώ,εφόσον προθυμοποιήθηκα να το δανείσω, ξέρω ήδη πως θα το κάνω τελικά,διαφορετικά θα το σκέφτομαι και θα νιώθω άσχημα. Θα ζητήσω να το προσέχει όσο περισσότερο γίνεται και ας ελπίσουμε για το καλύτερο!
 
Βρεθηκα στη δυσαρεστη θεση να αρνηθω να δανεισω βιβλιο απο την βιβλιοθηκη μου..
Δεν δανειζομαι ποτε, αλλα ομολογω να πω οτι αποτελει ιδιοτροπια μου μεγαλη, το θεμα "αποχωριζομαι βιβλιο".
Το ασχημο ειναι οτι αρνηθηκα σε αρκετα κοντινο μου ανθρωπο, και γι αυτο ενιωσα τυψεις σχετικα.
Η αληθεια ομως ειναι οτι η "παραξενια" μου υπερισχυει, των τυψεων μου..
Αναρωτιεμαι αν αυτο εχει να κανει με την αισθηση της ιδιοκτησιας, ή αν αφορα συγκεκριμενα το βιβλιο και οτι περικλυει αυτο.
Και μια ερωτηση σε οσους εχουν ορεξη να απαντησουν...:) (αυτος ειναι ο σκοπος του ποσταρισματος μου)
Θα πρεπει να εχω τυψεις, αρνουμενος να δανειζω βιβλια, ή καλα κανω διαβαζοντας τουλαχιστον εδω οτι τα περισσοτερα γινονται "δανεικα και αγυριστα";
Και κατι αλλο εχοντας κατα νου...
Τα βιβλια που αγοραζω σημερα, τα βλεπω ως παρακαταθηκη- κληρονομια για τα παιδια μου αργοτερα· ανεξαρτητα με το αν θα τα εκμεταλευτουν ή οχι και με ποιο τροπο...
 
Φαντάζομαι ότι το θέμα νοιώθω τύψεις είναι προσωπικό. Αν σου πω δηλαδή ότι "ναι πρέπει να νοιώσεις τύψεις" θα νοιώσεις; Προσωπικά πάντως νομίζω ότι ο καθένας πρέπει να κάνει ό,τι νοιώθει αυτός ότι είναι το σωστό. Αν εσύ νιώθεις ότι δεν πρέπει επ' ουδενί να δανείσεις βιβλίο σου, μην το δανείζεις, αυτό είναι το σωστό γι' αυτόν. Αν ο άλλος νοιώσει ότι πρέπει να σου κόψει την καλημέρα αφού του αρνήθηκες, τότε αυτό είναι το σωστό, να σου κόψει την καλημέρα.
 
δεν θα δάνειζα ποτέ κάποια συγκεκριμένα βιβλία... όλα τα άλλα τα δανείζω... και δεν με νοιάζει ιδιαίτερα η κατάσταση που θα γυρίσουν, αρκεί να γυρίσουν. Ξέρω ότι οι άνθρωποι που δανείζονται από μένα βιβλία σε γενικές γραμμές τα προσέχουν, αλλά επειδή είμαστε και άνθρωποι... και έχουμε και τις άτυχες στιγμές μας... δεν θα σκάσω κιόλας... Κι εγώ έχω λερώσει δικό μου βιβλίο με καφέ... και ένα άλλο που έπαιρνα στην παραλία (η παγωμένη πριγκίπισσα) έκανα το λάθος να το αφήσω ανοιγμένο σε σημείο της πετσέτας που ήταν μούσκεμα... και μετά είχε την εικόνα ενός βιβλίου που η πριγκίπισσα άρχισε να ξεπαγώνει πάνω στις σελίδες του βιβλίου μου... αλλά σκασίλα μου και πάλι... Εγώ έχω την τάση να χαίρομαι πιο πολύ όταν δανείζω βιβλία παρά όταν τα αγοράζω ή όταν τα διαβάζω... σκέφτομαι ότι επειδή τα βιβλία είναι και πανάκριβα... τουλάχιστον να κάνουν απόσβεση... Αυτή την εποχή έχω την μεγάλη χαρά (πραγματικά το χαίρομαι, με κάθε ειλικρίνεια) να δανείζω τα βιβλία μου σε 2 φίλους και να μοιράζομαι βιβλία με άλλους 2...

Κι ακριβώς λόγω αυτής της "ιδιοτροπίας" μου, να χαίρομαι όταν δανείζω βιβλία, δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να πω εντελώς σταράτα και χωρίς δικαιολογίες και περιστροφές, ότι αυτό το βιβλίο δεν το δανείζω (αν μου ζητηθεί βιβλίο που δεν θέλω να δανείσω),
 
Βρεθηκα στη δυσαρεστη θεση να αρνηθω να δανεισω βιβλιο απο την βιβλιοθηκη μου..
Δεν δανειζομαι ποτε, αλλα ομολογω να πω οτι αποτελει ιδιοτροπια μου μεγαλη, το θεμα "αποχωριζομαι βιβλιο".
Το ασχημο ειναι οτι αρνηθηκα σε αρκετα κοντινο μου ανθρωπο, και γι αυτο ενιωσα τυψεις σχετικα.
Με δεδομένα τα μπολνταρισμένα, γιατι δεν το δωρίζεις;;

(ειμαι γαλαντόμα με ξένες τσέπες:)))))

Καλή χρονια ευχομαι, που δεν το βλέπω, αλλά...Καλή χρονια!
 
Σε παρόμοια θέση έχω βρεθεί και εγώ...
Έχω δανείσει στη γυναίκα του φίλου μου αρκετά βιβλία τα οποία μου τα επέστρεφε με συνέπεια...
Δυστυχώς η τελευταία δυάδα που της δάνεισα...
* Στο Φάρο - Virginia Woolf
* Η Βουή και η Μανία - William Faulkner ( :λυγμ: το θέλω πίσω, δεν πρόλαβα να το διαβάσω και κάθε φορά που βλέπω ότι είναι εξαντλημένο στα βιβλιοπωλεία καταρρέω )
...δεν έχουν επιστραφεί ακόμα ενώ κοντεύουν δυο χρόνια από τότε που τα αποχωρίστηκα

Επίσης ένα θεματάκι έχω και ε την κοπέλα μου (σπουδάζει σε δραματική) αφού έχω γίνει δανειστική βιβλιοθήκη όλης της σχολής...τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση έχω την άνεση να τα ''αρπάξω" από το σπίτι της όποτε θέλω :)))
Θα μοιραστώ μαζί σας ότι με αγχώνει πολύ η ατάκα:
-"Έλα βρε αγάπη μου, αφού τα μοιραζόμαστε όλα...θα έχουμε κοινή βιβλιοθήκη"
-Ε όχι εγώ θέλω τα δικά μου βιβλία τοποθετημένα με το δικό μου τρόπο στη δικιά μου βιβλιοθήκη (θέλω να της απαντήσω άλλα σκέφτομαι την επακόλουθη γκρίνια)

Έχω καταντήσει πάντως να κρατάω ένα excel με τα βιβλία που έχω δανείσει κ σε ποιους (ημερομηνίες δε βάζω δεν είμαι και κανένα κάθαρμα)
 
Έχω καταντήσει πάντως να κρατάω ένα excel με τα βιβλία που έχω δανείσει κ σε ποιους (ημερομηνίες δε βάζω δεν είμαι και κανένα κάθαρμα)
Εγώ τα βγάζω φωτογραφίες.... α χα χα χααααααααα (αν δεν γυρίσουν... τουλάχιστον να έχω μια φωτογραφία τους... :ρ )
Και μάλιστα λόγω αυτής της συνήθειάς μου, μου έχει ζητηθεί φωτογραφία, για να θυμηθούν ποια βιβλία πρέπει να μου επιστρέψουν...

Για το μόνο βιβλίο που ακόμα κλαίω... τα 100 χρόνια μοναξιάς... που ήταν δώρο.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Αστραίε, μια συμβουλή! Κοινή βιβλιοθήκη ό,τι κι αν συμβεί μεταξύ σας όχι! Δεν φαντάζεσαι τι τραβάω εγώ τώρα μετά από 33 χρόνια κοινής βιβλιοθήκης...:))))

στην αρχή τα μάρκαρα με το μονόγραμμά μου...μετά το αμέλησα...εκεί το χάσαμε τελείως...
 
Χθες που διαβαζα ΑΡΚΑ θυμηθηκα οτι εχω δανεισει εδω κ μια 4ετια τον ΙΣΟΒΙΤΗ (Επιτομο)κ αποφασισα να το διεκδικησω πισω!
Ε,δεν ειναι κι οι γερμανικες αποζημιωσεις δα-πιστευω θα μου το στειλει επιτελους πισω η φιλη μου.
Ποτε ξανα!!!!Κριμα
 
Top