Βιβλία... δανεικά κι αγύριστα

Μα και γω σαφως επηρεασμενος, και χωρις να το προβαλλω σε καμια περιπτωση ως δικαιολογια, διαβαζοντας το συγκεκριμενο τοπικ, εχω φοβηθει πολυ καιρο και αποφευγω να δανειζω βιβλια...
Ισως εχει περασει η αντιληψη οτι το βιβλιο, δεν ειναι απαραιτητα και εξαναγκαστικα ειδος προς επιστροφη...
 
Εγώ δανειζω τα βιβλία μου αλλά πλέον προσέχω σε ποιους/ες τα δανειζω. Για παράδειγμα σε μια ξαδέρφη μου που έχουμε πολύ καλές σχέσεις, διαβάζει βιβλια και τα προσέχει τις τα δανειζω ευχάριστα. Δέχεται βέβαια τις ιδιοτροπίες μου γιατί έχει κι αυτή δικες της (δεν παίρνει για παράδειγμα δανεισμένο βιβλιο μου εκτός σπιτιού). Την έχω πατήσει κι εγώ με το να γίνει βιβλίο δανεικό κι αγύριστο δυστυχώς :λυγμ: αλλά οφείλω να ομολογήσω πως ευθύνομαι κι εγώ. Το δάνεισα σε μια μια κοπέλα όπου δεν είχαμε ποτέ κοντινές σχέσεις και βρισκόμασταν μια στο τόσο. Απλά τώρα που το σκέφτομαι, θα πάω να το πάρω η ίδια, τώρα που πήρα δίπλωμα και μπορώ. Βιβλιαρακι μου θα σου έρθω. :ναι:
 
Συνήθως δε δανείζω βιβλία, μάλιστα γνωστοί και φίλοι το γνωρίζουν και δε μου ζητούν. Πριν 9 χρόνια είχε συμβεί το ακόλουθο περιστατικό : είχα δανείσει σε ζευγάρι φίλων το "Ελληνική Τηλεόραση" του Στάθη Βαλούκου. Ύστερα από 3-4 μήνες μου το επέστρεψαν, αλλά μέσα σε 5 λεπτά κατάλαβα...πως δεν ήταν το δικό μου αντίτυπο!!! Πέρασε πολύς καιρός, μιλώντας εμπιστευτικά με κοινό φίλο μου εκμυστηρεύτηκε τι έγινε : Τη βραδιά πρόκρισης του Παναθηναικού στο Final Four του μπάσκετ το 2007, ο φίλος μου πετάχτηκε να πανηγυρίσει τη νίκη με αποτέλεσμα να περιλούσει με καφέ το βιβλίο!!! Ντράπηκαν να μου το πουν, αγόρασαν άλλο κρυφά με την ελπίδα να μην το καταλάβω. Γίνεται όμως κάποιος να μην αναγνωρίσει τα "παιδιά" του;
 
Τουλάχιστον πρέπει να τους αναγνωρίσεις το γεγονός ότι σου πήραν αλλο αντίτυπο και δε σου εδωσαν μονο μια απλή απολογία. :ρ
 
Όντως Βάγγυ, συμπεριφέρθηκαν πολύ εντάξει, πάντως φαντάσου να είχε...εξαντληθεί το συγκεκριμένο!!!
 
Χαχαχα σε αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε να το ξανα-εκδώσουν οι ίδιοι. :χαχα::χαχαχα:
 
Καλημέρα & καλή χρονιά σε όλους !!!!!!
Οσο σκληρό και αν φαίνεται το τετριμμένο………Δάνεισε μου να σε δανείσω!!!!!
 
Προτείνω επιστροφή στο Μεσαίωνα

Είμαι έξω φρενών. Μετά την πρόσφατη απώλεια δύο βιβλίων που είχα δανείσει και που για μένα είχαν μεγάλη συναισθηματική αξία, νομίζω ότι μόνο αν καταφύγω σε μεσαιωνικές λύσεις θα διασώσω τα υπόλοιπα βιβλία μου. Θα τα αλυσοδέσω.


Το ένα ήταν Αγγλική έκδοση του Ζορμπά του Καζαντζάκη του έτους 1952 και το άλλο η Ασκητική στα ελληνικά, έκδοση του 1951. Ήταν συγγενικού μου προσώπου, που δεν υπάρχει πια. Αυτός που τα πήρε, τα δάνεισε σε άλλο άτομο, αυτός σε άλλο και τώρα τα ψάχνουμε. Τα ήθελαν για μαθητική εργασία για στον Καζαντζάκη και έκθεση βιβλίων του και τους τα δάνεισα. Συνήθως δε δανείζω βιβλία.
 
Last edited:
Καποτε δανειζα βιβλία. Μετα απο καιρο και αφου ορισμενα γινανε αγυριστα (ευτυχως οχι πολλα, 7-8 βιβλια εκ των οποιών 2-3 τα ξανααγορασα γιατι ηθελα να τα εχω) αποφασισα να μην ξαναδανεισω η τουλαχιστον να ειμαι πιο προσεκτικός που δανειζω. Πριν καιρο μια φιλη της γυναικας μου δανειστηκε ενα βιβλίο και αφου περασαν αρκετοι μήνες και δεν το επεστρεφε είπα στην γυναικα μου να της το ζητησει όπως και έκανε. Εν τελει μετα απο εναν χρονο επεστραφη το βιβλιο το οποίο όπως έμαθα δεν το είχε ανοιξει καν. Ακομα μου έχει τυχει στο παρελθον να μου τα γυρισουν με τσακισμενες σελιδες, τσαλακωμενα κ.λ. Τώρα μια αλλη φίλη της γυναικας μου η οποία μας κανει και μπειμπισιτινγκ καποιες φορές οταν ειχε ερθει σπίτι μας εντυπωσιαστηκε με την βιβλιοθηκη μου, βρηκε αρκετους τιτλους που την ενδιεφεραν και μου ζητησε να δανειστει ένα. Της εδωσα και η κοπέλα μου το επεστρεψε στο εικοσημερο στην ιδια κατασταση βεβαια που το πήρε. Απο τότε ειναι η μοναδικη πλέον που της δανειζω και παντα μου τα φερνει πίσω στον μηνα το πολυ. Μαλιστα μια φορά με είχε παρει τηλεφωνο πανω στον μήνα περιπου και μου ζητησε να το κρατησει καμια εβδομαδα ακομα επειδη δεν είχε προλάβει να το τελειώσει. Απο ολα αυτα καταλαβα οτι ενας πραγματικα βιβλιόφιλος, επειδη ξερει τι σημαινουν τα βιβλία για εμάς και θα το προσέξει και θα στο επιστρέψει συντομα. Τωρα ενας "καλοκαιρινος αναγνώστης" πολυ πιθανον να το πεταξει σε μια γωνια και θα ξεχάσει την υπαρξη του. Αν επιβιώσει το βιβλίο. Εχω δει σε φιλικά μου σπίτια να χρησιμοποιουν τα βιβλία για σουβερ και να εχει γεμισει το εξωφυλο και το οπισθοφυλο με στρογγυλες σταμπες απο τα ποτηρια, να τα εχουν στα χερια τους οι πιτσιρικάδες και να τα μουτζουρώνουν κ.λ. (παρεπιμπτοντως ενδιαφερον θα ηταν ενα τέτοιο νημα με τιτλο ας πουμε "τι εχουμε δει να κανουν με τα βιβλία". Κατι τετοιο).
 
Μου έχουν "χάσει" την "Έξοδο" του Βενέζη και την τριλογία του Μπερναρντ Λεντερίκ, "Τα παιδιά της Θεσσαλονίκης", "Το μυστικό μιας γυναίκας" και "Άρτεμις".
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Μακρυγιάννη, τώρα σε είδα! Chained Library! η σωστή λύση! Ωστόσο υπάρχει κι άλλη! Εκτός των τυπωμένων σημάτων Ex Libris, υπάρχουν και τα αναθέματα/κατάρες, που αναγράφονται στα χειρόγραφα βιβλία και δεν είναι παρά μια ευχή δυσάρεστη γι’ αυτόν που αφαιρεί ένα τέτοιο βιβλίο...και δεν ήταν μια συνήθεια των ελλήνων γραφέων μόνο, αλλά και των ξένων
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Είμαι έξω φρενών. Μετά την πρόσφατη απώλεια δύο βιβλίων που είχα δανείσει και που για μένα είχαν μεγάλη συναισθηματική αξία, νομίζω ότι μόνο αν καταφύγω σε μεσαιωνικές λύσεις θα διασώσω τα υπόλοιπα βιβλία μου. Θα τα αλυσοδέσω.

Το ένα ήταν Αγγλική έκδοση του Ζορμπά του Καζαντζάκη του έτους 1952 και το άλλο η Ασκητική στα ελληνικά, έκδοση του 1951. Ήταν συγγενικού μου προσώπου, που δεν υπάρχει πια. Αυτός που τα πήρε, τα δάνεισε σε άλλο άτομο, αυτός σε άλλο και τώρα τα ψάχνουμε. Τα ήθελαν για μαθητική εργασία για στον Καζαντζάκη και έκθεση βιβλίων του και τους τα δάνεισα. Συνήθως δε δανείζω βιβλία.
Μάθημα: δεν δανείζουμε βιβλία που είναι σημαντικά για εμάς. :όχισουλέω:
 
Αχ πονεμένο νήμα αυτό. Στο γυμνάσιο είχα δανείσει σε μια κοπέλα (όχι φίλη μου ακριβώς,γνωστή θα έλεγα) το πέμπτο βιβλίο του Λέμονι Σνίκετ από το μια σειρά από ατυχή γεγονότα. Ε, σήμερα είμαι 25 χρονών γαϊδάρα και το κενό από το 4 στο 6 ακόμη μου δημιουργεί ένα κόμπο στο στομάχι..Ευτυχώς τα καλά νέα είναι ότι ο εκδοτικός οίκος επαναλειτουργεί πρόσφατα και κυκλοφόρησαν τα 3 πρώτα βιβλία άρα ελπίζω να ξαναπάρω το βιβλιαράκι μου :γιούπι: Το αγόρι μου επιμένει να πάω να τις το ζητήσω στο σπίτι της μια και ξέρω που μένει αλλά τι θα πάω στο άκυρο και θα πω για με θυμάσαι τότε που σου δάνεισα ένα βιβλίο μου...; Παίζει η κοπελιά σήμερα να μη θυμάται τη φάτσα μου γιατί δε διατηρούμε επαφές αλλά χάρισμά της μια και επανακυκλοφορούν τα πρώτα λογικά θα έρθει και το βιβλίο 5!
 
Δάνεισα 2 χρόνια πριν το Περί έρωτος του Σταντάλ από τις εκδόσεις Εξάντας, σε γνωστό μου, χωρίς να το έχω διαβάσει...συνήθως δεν δανείζω παρά βιβλία που έχω διπλά και δεν με νοιάζει να πάθουν κάτι, ή προτιμώ να τα χαρίσω στην τελική, για να μην έχω την αγωνία αν θα επιστρέψουν και σε τι κατάσταση (freak). Έτυχε.
Τώρα τελευταία ξανασυναντώ τακτικά σε χώρο εργασίας το άτομο που το δάνεισα και διστάζω να το ζητήσω πίσω (ντρέπομαι μάλλον).
Η έκδοση αυτή εξαντλήθηκε, υπάρχει άλλη έκδοση από τον Πατάκη, ας μου πει κάποιος ότι η έκδοση του Εξάντα ήταν χάλια για να μην στεναχωριέμαι :)
Τελικά να σκάσω το 20ευρω για την έκδοση του Πατάκη, και ούτε γάτα ούτε ζημιά...ή να το ζητήσω πίσω..; Και πως το ζητάμε πίσω; χμμ...
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Πιστεύω πως μπορείς να το ζητήσεις με έναν γλυκό τρόπο κι ένα χαμόγελο, λέγοντας απλά την αλήθεια: "Το 'Περί έρωτος' που το βλέπω κατρακυλάει εδώ, θα μου το δώσεις πίσω να το διαβάσω κι εγώ επιτέλους;"


Θυμάμαι πως είχα συναντήσει ύστερα από πολλάαααα χρόνια ένα βιβλίο μου στην βιβλιοθήκη ενός φίλου (με τον οποίο από άλλη χώρα ξεκινήσαμε και σε άλλη καταλήξαμε και ξαναβρεθήκαμε), το οποίο ούτε θυμόμουν εάν το είχα δανείσει και πού το είχα χάσει μέσα στα χρόνια, και ευτυχώς, είχα τα αποδεικτικά στοιχεία καθώς έφερε αφιέρωση στο εσώφυλλο.
:)

Γουλφ, προχώρα! Εγώ τουλάχιστον είμαι πίσω σου! :)))
 
Γούλφ αν χρειαστείς μπάκ απ, είμαστε εδω. Πες του οτι αν δεν σου το δώσει πίσω θα σκάσει το κρού απο την λέσχη να κάνει πανικό. :)))
 
Φαροφύλακα ευχαριστώ για την στήριξη!!!
Το θέμα είναι ότι παλιά μιλούσαμε αρκετά, μάλιστα -κυρίως- για βιβλία, εξ ου και ο δανεισμός...τώρα με το ζόρι μια καλημέρα...
η (παρανοϊκή;) σκέψη ότι αυτό οφείλεται στο να αποφύγει να του ζητήσω το βιβλίο είναι άκρως βασανιστική και πιθανότατα λανθασμένη. Μάλλον το έχει ήδη ξεχάσει/χάσει κλπ.
Πφφφ, ποτέ ξανά.
Ίσως είναι προτιμότερο να ξαναπληρώσω από μια αμήχανη συνομιλία... αν μπορούσα να έχω ξανά την ίδια έκδοση μάλλον δεν θα το σκεφτόμουν καν.
 
Top