Έχω κάνει τα εξής σκηνικά ) :
1. Είχα δανείσει βιβλίο σε συνάδελφο, η οποία το κράτησε πάνω από χρόνο. Κάποια στιγμή άρχισα να της το ζητάω όλο και πιο επίμονα, χωρίς αποτέλεσμα. Το ξέχναγε! Τελικά, με τρόμο πληροφορήθηκα ότι είχε παραιτηθεί κι ότι μέσα στις επόμενες μέρες θα έφευγε για να πάει να εγκατασταθεί σε άλλη πόλη. Τις τελευταίες μέρες της στο γραφείο, η επιμονή μου είχε γίνει τόσο μεγάλη (σ' αυτή τη φάση δεν το έβρισκε) που τελικά μου το έφερε ακριβώς την τελευταία μέρα προκειμένου να μην την ακολουθήσω ΚΑΙ στην άλλη πόλη. Το βιβλίο δεν μου άρεσε καν τόσο. (Εκείνη την περίοδο ήμουν πολύ κτητική με τα βιβλία μου. Τώρα όχι πια, αν εξαιρέσεις τη συλλογή μου του Κινγκ. Ειλικρινά, αν την ξανάβλεπα θα της το χάριζα).
2. Πάμε λοιπόν στη συλλογή μου του Κινγκ. Ο κολλητός μου, κάποια στιγμή αποφάσισε ότι ήθελε να γράψει ένα βιβλίο, οπότε με πολλή χαρά του δάνεισα το "Περί Συγγραφής" του Σ. Κινγκ για να πάρει ιδέες. Τότε το έβρισκες ακόμα στα βιβλιοπωλεία. Ο καιρός πέρασε, το βιβλίο εξαντλήθηκε, έγινε σπάνιο, ο κολλητός μου πήγε για διδακτορικό στην Αγγλία, μετά τέλειωσε το διδακτορικό στην Αγγλία και άρχισε να εργάζεται (στην Αγγλία), ερχόταν εδώ μια-δυο φορές το χρόνο κατά τη διάρκεια των οποίων, το τελευταίο που τον απασχολούσε ήταν το βιβλίο μου. Πολύ απλά, μια μέρα πήγα και χτύπησα το κουδούνι στο πατρικό του, είπα στη μητέρα του τι ακριβώς ήθελα, πήγα στη βιβλιοθήκη του, πήρα το βιβλίο μου και έφυγα. Ο κολλητός μου βιβλίο δεν έγραψε ποτέ. Απ' την πλευρά μου, πολύ χάρηκα που ξανάδα το "Περί Συγγραφής". Αυτό το βιβλίο ΔΕΝ θα το χάριζα πουθενά.
1. Είχα δανείσει βιβλίο σε συνάδελφο, η οποία το κράτησε πάνω από χρόνο. Κάποια στιγμή άρχισα να της το ζητάω όλο και πιο επίμονα, χωρίς αποτέλεσμα. Το ξέχναγε! Τελικά, με τρόμο πληροφορήθηκα ότι είχε παραιτηθεί κι ότι μέσα στις επόμενες μέρες θα έφευγε για να πάει να εγκατασταθεί σε άλλη πόλη. Τις τελευταίες μέρες της στο γραφείο, η επιμονή μου είχε γίνει τόσο μεγάλη (σ' αυτή τη φάση δεν το έβρισκε) που τελικά μου το έφερε ακριβώς την τελευταία μέρα προκειμένου να μην την ακολουθήσω ΚΑΙ στην άλλη πόλη. Το βιβλίο δεν μου άρεσε καν τόσο. (Εκείνη την περίοδο ήμουν πολύ κτητική με τα βιβλία μου. Τώρα όχι πια, αν εξαιρέσεις τη συλλογή μου του Κινγκ. Ειλικρινά, αν την ξανάβλεπα θα της το χάριζα).
2. Πάμε λοιπόν στη συλλογή μου του Κινγκ. Ο κολλητός μου, κάποια στιγμή αποφάσισε ότι ήθελε να γράψει ένα βιβλίο, οπότε με πολλή χαρά του δάνεισα το "Περί Συγγραφής" του Σ. Κινγκ για να πάρει ιδέες. Τότε το έβρισκες ακόμα στα βιβλιοπωλεία. Ο καιρός πέρασε, το βιβλίο εξαντλήθηκε, έγινε σπάνιο, ο κολλητός μου πήγε για διδακτορικό στην Αγγλία, μετά τέλειωσε το διδακτορικό στην Αγγλία και άρχισε να εργάζεται (στην Αγγλία), ερχόταν εδώ μια-δυο φορές το χρόνο κατά τη διάρκεια των οποίων, το τελευταίο που τον απασχολούσε ήταν το βιβλίο μου. Πολύ απλά, μια μέρα πήγα και χτύπησα το κουδούνι στο πατρικό του, είπα στη μητέρα του τι ακριβώς ήθελα, πήγα στη βιβλιοθήκη του, πήρα το βιβλίο μου και έφυγα. Ο κολλητός μου βιβλίο δεν έγραψε ποτέ. Απ' την πλευρά μου, πολύ χάρηκα που ξανάδα το "Περί Συγγραφής". Αυτό το βιβλίο ΔΕΝ θα το χάριζα πουθενά.