Βιβλία που δεν χορταίνεις να διαβάζεις

[Δροσούλα]

Εννοώ τη σελίδα ΚΕΙΜΕΝΑ, όπου υπάρχει η μεγαλύτερη ελληνική ποιητική ανθολογία στο διαδίκτυο.

Δυστυχώς, εκείνα τα κόμικς δεν τα έχω. Ήταν η "Βάρδια τέταρτη". [από τη σ.51 - σ.61 (Εκδ. ΑΓΡΑ)] Τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχει πιθανότητα να το είδα και στο "βαβέλ". Μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση τα γραφικά. Έγινε αφορμή να αγοράσω το πεζό έργο του.

 

[Ιαβερης]

οταν ενα βιβλιο με συγκινει ειναι αυτονοητο για μενα να το ξαναπιασω στα χερια μου,μαλιστα μπορω να πω οτι στα καθε 3-4 βιβλια που διαβαζω το ενα ειναι καποιο πολυαγαπημενο.απο παιδικη λογοτεχνια επιστρεφω συχνα στις ''Περιπετειες του Χωκ Φιν",το ''Χωρις Οικογενεια'' και φυσικα τους ''Τρεις Σωματοφυλακες''!επισης αλλο ενα παιδικο βιβλιο το οποιο ειναι απο τα αγαπημενα μου και το οποιο εχω ξαναδιαβασει παρα πολλες φορες, ειναι η "Καρδια'' του Εντμοντο ντε Αμιτσι,δεν ειναι γνωστο στην Ελλαδα επειδη πολυ απλα δεν εχει μεταφραστει ποτε,κι ας ειναι ενα πολυ σπουδαιο παιδικο μυθιστορημα με πολυ διδακτικο χαρακτηρα...Στην πιο ωριμη λογοτεχνια παιρνει την πρωτια το ''Πλουσιος,Φτωχος'' του Ιρβινγκ Σω,καθε χρονο το διαβαζω απο μια και μπορει και δυο φορες.υστερα ακολουθουν ''Οι Αθλιοι'' του Ουγκω και το ''Ανατολικα της Εδεμ'',το καθε ενα διβασμενο πανω απο 6-7 φορες.Επισης βιβλια του Ντοσοτογιεβσκι εχω ξαναδιαβασει,αλλα οχι πολλα (εγραφε και μεγαλα μυθιστορηματα ο ανθρωπος,3-4 κιλα το καθενα!),συγκεκριμενα το ''Εγκλημα και Τιμωρια'',τον ''Ηλιθιο'' και τους ''Δαιμονιασμενους''.

 

[Μελουζίνα]

Διάβασα και ξαναδιάβασα πολλές φορές το "Περηφάνεια και προκατάληψη" της Όστεν στα αγγλικά. Δεν το χόρταινα! Επίσης, "Ο Φτωχούλης του Θεού" του Καζαντζάκη. Όσες φορές και να το διαβάσεις, ανακαλύπτεις ολοένα και βαθύτερα νοήματα.

 

[Κλεοπάτρα]

Δε χορταίνω να διαβάζω τον Γιουγκερμαν του Καραγάτση, το Όνομα του Ρόδου, Τα παιδιά της Νιόβης του Αθανασίαδη και τον Ηλίθιο και το Έγκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι. Ένας θεός ξέρει πόσες φορές έχω διάβασει το καθένα!

 

[Φριντα]

Λατρευω το Ανεμοδαρμενα Υψη. Το εχω διαβασει 3-4 φορες. Γενικα δεν διαβαζω σχεδον ποτε 2η φορα βιβλιο απο την στιγμη που ξερω που θα καταληξει αλλα το σιγκεκριμενο απλα το λατρευω, μου βγαζει πολλα συναισθηματα, πολλες εικονες....

 

[Φτωχόπαιδο]

Έχω κι εγώ μερικά (αρκετά θα έλεγα!) βιβλία που δεν τα "χορταίνω".
Ένα είναι το: "Η ΙΣΤΟΡΙΑ (κωμικοτραγική) ΤΟΥ ΝΕΟΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1830-1974" του Βασίλη Ραφαηλίδη. (3-4 φορές το διάβασα)
Επίσης το: "Ο Αναρχικός Των Δύο Κόσμων" της Ursula K. Le Guin (2 φορές)
Για "χαλαρούς ρυθμούς"! είναι και το: "Εχθροί εξ αίματος" του Αρκά (2-3 φορές)
Είναι και κάποια άλλα...

 

[Φαίη]

Γενικώς είμαι της άποψης πως υπάρχουν τόσα βιβλία που με περιμένουν να τα διαβάσω, οπότε δύσκολα ξαναδιαβάζω κάτι. Μοναδική ίσως εξαίρεση ο άρχοντας των δαχτυλιδιών (είναι και τεράστιος ο άτιμος!).

 

[Αλίκη]

Αυτο που εχω παρατηρησει ειναι πως οταν ημουν μικρη δεν υπηρχε περιπτωση να διαβασω τα βιβλια μου μονο μια φορα. Τα ξαναδιαβαζα και τα ξαναδιαβαζα συνεχεια. Τωρα που μεγαλωσα η σκεψη πως υπαρχουν τοσο πολλα βιβλια που θελω να διαβασω με εμποδιζει να το κανω αυτο. Βεβαια ανετα θα ξαναδιαβαζα τα ξαναδιαβασμενα παιδικα μου βιβλια γιατι ισως απο το πολυ ξαναδιαβασμα να τα αγαπησα περισσοτερο, ή ισως ηταν απλα εκεινη η ηλικια που κανει τα παντα να φανταζουν τελεια κι εντυπωσιακα!

Για να επιστρεψω στην ερωτηση, αυτον τον καιρο ξαναδιαβαζω (νομιζω για 3η φορα) Χαρι Ποτερ, επισης θα ξαναδιαβασω παρα πολλες φορες τα Κομιξ του Ντον Ροσα, κι εχω διαβασει και την Καινη Διαθηκη δυο-τρεις φορες και θα την ξαναδιαβασω, αλλα γενικα δεν τα ξαναδιαβαζω πλεον τα (μεγαλιστικα) βιβλια μου...

 

[Σταυρούλα]

Ναι και εγώ όταν ήμουν μικρή διάβαζα παραπάνω από μία φορές τα παιδικά μου βιβλία...ήταν σαν να βλεπεις τηλεόραση!!!! Με τα χρόνια άρχισα να διαβάζω βιβλία μεγαλύτερα σε όγκο αν και όχι όλα... αλλά αυτά που έχω διαβάσει πολλές φορές είναι: Εγκλημα και τιμωρία, Φ.Ντοστογιεφσκι....το οποίο διάβασα τρεις φορές...την πρώτη δεν το κατάλαβα οπότε το διάβασα και δευτέρη για να το καταλάβα και μετά αφού το κατάλαβα και μου άρεσε το διάβασα και μια τρίτη . Επίσης, διάβασα πολλές φορές το "Το πέπλο της ερήμου" του Πώλ Σούσμαν και το "Εκείνο το καλοκαίρι" του Γκιγιόμ Λε Τουζ, είναι από τα αγαπημένα μου και τα δύο..παρόλο που το δεύτερο ανήκει σε εφηβική λογοτεχνία

 

[Φαίη]

Παλιότερα - και κυρίως όταν είχα τις μαύρες μου - ανέτρεχα στο Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις, του Μπουσκάλια. Πολύ αισίοδοξο βιβλίο. Όταν το διάβαζα είχα τη διάθεση να αγκαλιάσω όλον τον κόσμο

 

[Πολυξενη]

Όταν μου αρέσει ένα βιβλίο θα το διαβάσω σίγουρα και δεύτερη φορά. Υπάρχουν πολλά που έγιναν καλοί φίλοι με τα χρόνια, αυτά που μου έρχονται πρώτα:

Ενα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν της Μπέτυ Σμιθ
Το Αίμα δε Μιλάει του Ναζιμ Χικμέτ
Οι Πανθέοι του Τάσου Αθανασιάδη
Η Ελληνική Μυθολογία του Τσιφόρου
Αιολική Γη του Βενέζη
Πριγκηπέσα Ιζαμπώ του Τερζάκη
και η Ασκητική του Καζαντζάκη

 

[Ελένιον]

Με τις ταινίες το συνηθίζω. Υπήρχε ταινία που την είδα και δύο μέρες μετά ξαναπήγα κι όταν τέλειωσε η μία προβολή, έκατσα και την ξαναείδα τρίτη φορά. Μεγάλη απόλαυση.
Με τα βιβλία, ξαναδιαβάζω συχνά μικρές ιστορίες.
Ο Παπαδιαμάντης ενδείκνυται. Και το Βιζυηνό τώρα που τον σκέφτομαι τον έχω διαβάσει πάνω από τρεις φορές (από τα αγαπημένα μου)
Το δεύτερο μέρος του Μικρού Πρίγκηπα, αμέτρητες φορές, πάντα με συγκινεί.
Τα τέσσερα βιβλία του Σάλιντζερ με διάστημα 15 χρόνων από την πρώτη φορά, εξαιρετική εμπειρία.
Βέβαια το Άρωμα που το ξαναδιάβασα αντίστοιχα έβριζα! τι εξαιρετική ιδέα, τι κρίμα να μην την έχει σκεφτεί ένας καλός συγγραφέας (θα πέσει πολύ "ξύλο" με αυτή την προπετή μου δήλωση; )
Το να ξαναγυρίζεις μετά από χρόνια σε αγαπημένα βιβλία είναι ένα συναρπαστικό ...ρίσκο. Αλλά με τα πολύ μεγάλα, δεν το τολμώ. Ίσως αρχίσω τώρα, που έχω πεθυμήσει τον Ντοστογιέφσκι.

Πολλά τα βιβλία που δεν χορταίνονται, που όταν κλείσεις καί την τελευταία σελίδα μουρμουρίζεις: "γιατί; γιατί; γιατί τελείωσε;!"
Πολύ έντονα το παθαίνω αυτό με τον Ντοστογιέφσκη. Συχνά διαβάζοντας κάποιο δικό του βιβλίο το κλείνω κι ελέγχω με πραγματική ανησυχία αν έχει ακόμη αρκετό ή αν βρίσκομαι κοντά στο τέλος. Ευτυχώς τα μυθιστορήματα τού αγαπημένου Ρώσου είναι απολαυστικά μεγάλα, συχνά δίτομα και τρίτομα. Είναι τόσο όμορφη η ιστορία, η ηθογραφία, τόσο καλογραμμένο στο σύνολό του και τόσο καλή η μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου που πραγματικά δεν χορταίνεται!
Όμως ευτυχώς πολλά, πάρα πολλά τα βιβλία που δεν χορταίνονται.

Ακριβώς έτσι (αφαίρεσα το "ξαναδιάβασμα" γιατί δεν το έχω κάνει )
Κύριε Φαροφύλακα, εκτός από τα πολύ γνωστά του, έχετε να μου προτείνετε άλλο τι; Ευχαριστώ.

 

[Φαροφύλακας]

από τον Θόδωρα συνιστώ όλα τα μεγάλα: Αδερφοί Καραμάζοφ, Δαιμονισμένοι, ο Έφηβος, ο Παίκτης, Έγκλημα και Τιμωρία κτλ. και πάνω από όλα, φυσικά, ο Ηλίθιος, το καλύτερο βιβλίο που γράφτηκε ποτέ στο σύμπαν. ( )

 

[Ελένιον]

Αδερφοί Καραμάζοφ, Έγκλημα και Τιμωρία, ο Ηλίθιος*, καθώς και Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων, τα διάβασα, αλλά με τα διάφορα ύπουλα νημάτια σας, μου άνοιξε η όρεξη να τα ξαναδιαβάσω.
Δαιμονισμένοι, ο Έφηβος, ο Παίκτης μπαίνουν στη λίστα, ευχαριστώ πολύ!

*(επίδοξος συγγραφέας, ομολόγησε αυτή του τη φιλοδοξία, σ' έναν έμπειρο μεταφραστή, ζητώντας παράλληλα συμβουλή. "Έχεις διαβάσει Ντοστογιέφσκι; Τον Ηλίθιο για παράδειγμα; Εσύ τι θα γράψεις;" )

 

[Βασιλης]

Πειράζει που δεν έχω ακόμα κάποιο τέτοιο βιβλίο και απλά παίρνω ιδέες από εσάς?Κάποια από που έχετε πει τα έχω διαβάσει βέβαια..

 

[Αμελί]

Ένα βιβλίο που δεν χορταίνω να διαβάζω είναι ο μικρός πρίγκιπας...Και κάθε φορά νιώθω λες και το διαβάζω για πρώτη φοράΕίναι απλά υπέροχο!!
Άλλα βιβλία που εχω διαβάσει παραπάνω απο μια φορά και δεν εχω πρόβλημα να ξαναδιαβάσω είναι:
Η πάπισσα Ιωάννα - Ροΐδης
Στη φωλιά του κούκου - Κ.Κέσει
Χάρι Πότερ
Το παλτό, Η μύτη, Το ημερολόγιο ενός τρελού - Διηγήματα του Ν.Γκογκόλ

 

[Ανναμου]

Ξαναδιαβάζετε τα παλιά σας βιβλία?

Είναι μια απορια που την εχω εγω και θα ηθελα να μαθω τις αποψεις σας επ αυτου.

προσωπικα σπανια ξαναδιαβαζω βιβλιο το οποιο το εχω στη βιβλιοθηκη μου και το εχω διαβασει παλαιοτερα.δε μπορω να βρω ακριβως το λογο, ισως μονο επειδη επειδη γνωριζω το τελος του θελω μετα να αρχισω καποιο νεο και χωρις να γνωριζω τη πλοκη.

σπανια εχει τυχει να διαβασω ξανα βιβλιο(και μιλαω και για χρονια μετα τη 1η τους αναγνωση) και αυτο επειδη δε θυμομουν πραγματα και ηθελα να τα απολαυσω για αλλη μια φορα.

θα ηταν ενδιαφερον να καναμε και μια δημοσκοπηση πανω σε αυτο το ζητημα.

 

[Μανταλενα]

Υπαρχουν βιβλια που τα εχω διαβασει αρκετες φορες, θα ελεγα με συντροφευουν κατα διαστηματα. εννοειται ενα απο αυτα ειναι το ''Χωρις οικογενεια'', τοσο αγαπημενο που τελευταια φορα το διαβασα πριν κανα διμηνο. ο Μικρος πριγκιπας, η Νινετ (Ζωρζ Σαρη), η Αιθουσα του θρονου (Αθανασιαδης). αυτα βεβαια ειναι βιβλια που εχω μεγαλωσει μαζι τους.
γενικα με ενα βιβλιο που εχω περασει καλα ,μπορω να το ξαναδιαβασω.κ με μερικα το επιδιωκω κιολας με σκεπτικο οτι δε φτανει μια πρωτη αναγνωση κ οντως ανακαλυπτω καινουρια πραγματα.
κοιταζω τη βιβλιοθηκη μου σε περιοδους στερησης κ λεω: μμμ για να σε ξεφυλλισω ξανα. κ πολλες φορες ειτε το ξαναδιαβαζω ειτε ψαχνω συγκεκριμενα αποσπασματα που μου ειχαν αρεσει..

 

[Ρίο]

Προσπαθώ να μη διαβάζω τα ίδια βιβλία, γιατί υπάρχει ένας σωρός που περιμένει να τον διαβάσω. Όμως, μια φορά τον χρόνο διαβάζω το "The Picture of Dorian Gray", ό,τι και να γίνει. Περισσότερες από μία φορές έχω διαβάσει το "Silmarillion", ενώ όταν ήμουν μικρός, έβαζα τη μητέρα μου να μού διαβάζει ξανά και ξανά το "the Hobbit", το "A Christmas Carol" και τη σειρά "Secret Seven".

 

[Χρυσηίδα]

Προσπαθώ να μη διαβάζω τα ίδια βιβλία, γιατί υπάρχει ένας σωρός που περιμένει να τον διαβάσω. Όμως, μια φορά τον χρόνο διαβάζω το "The Picture of Dorian Gray", ό,τι και να γίνει. Περισσότερες από μία φορές έχω διαβάσει το "Silmarillion", ενώ όταν ήμουν μικρός, έβαζα τη μητέρα μου να μού διαβάζει ξανά και ξανά το "the Hobbit", το "A Christmas Carol" και τη σειρά "Secret Seven".

Τους Μυστικούς Εφτά τους διάβαζα κι εγώ ξανά και ξανά μικρή. Τώρα αν ξαναδιαβάσω, θα είναι μόνο απόσπασμα από κάτι που μου άρεσε και αυτό το κάνω συχνά. Από τον Ντόριαν Γκρέι που αναφέρεις, Ρίο, έχω ξαναδιαβάσει πολλές φορές έναν διάλογο που βρίσκω εκπληκτικό και που πολλές φορές σκέφτηκα να τον αναρτήσω εδώ στη λέσχη, αλλά δεν το έχω κάνει ακόμα.