Βιβλία που δεν χορταίνεις να διαβάζεις

[Ρίο]

Καλά, το "Shock for the Secret Seven" πρέπει να το έχει μάθει απ' έξω η μάνα μου τόσες φορές που την είχα βάλει να μου το διαβάσει! Ευτυχώς που η (πολύ παλιά) έκδοση ήταν γερή και δεν έγινε φύλλο και φτερό. Αγωνία κάθε φορά αν θα έβρισκαν τον σκύλο! Ε, εντάξει, έχω χρόνια να τα διαβάσω πλέον... Αλλά δεν ήξερα ότι είχαν μεταφραστεί και στα ελληνικά! Πολύ χαίρομαι που το μαθαίνω!

Τώρα προετοιμάζω βιβλία για να μεταφέρω τη γνώση στην επόμενη γενιά και η σειρά "Secret Seven" θα μετακομίσει στη Σκωτία προσεχώς.

To "The picture of Dorian Gray" είναι, για μένα, το καλύτερο λογοτεχνικό έργο που έχω διαβάσει και με μεγάλη απόσταση απ' το δεύτερο.

 

[Πιούζυ]

Δε μου χει τυχει να ξαναδιαβασω βιβλιο που εχω ηδη διαβασει και δεν ξερω αν θα το εκανα ποτε. Μου αρεσει να μενω με την πρωτη εικονα και τα πρωτα συναισθηματα που μου δινει ενα αγνωστο ως προς την πλοκη του βιβλιο. Φοβαμαι οτι με μια δευτερη αναγνωση, θα χασω τα συναισθηματα και τις εικονες της πρωτης. Και δεν το θελω. =/

 

[Εχέμυθη]

Μου αρεσει να ξαναδιαβαζω βιβλια εφοσον ομως εχει μεσολαβισει χρονικο διαστημα τουλαχιστον ενος χρονου.
"Η τελευταια μαυρη γατα" του Ε.Τριβιζα ειναι ενα απο αυτα
"Το ασημενιο μενταγιον"της Κ.Σινου ειναι ενα απο τα ωραιοτερα για εμενα παιδικα βιβλια
"Η μερα της καταιγιδας" της Ρ.Πιλτσερ αποτελει εξαιρεση μιας και το διαβασα 2 φορες μεσα σε 4 μηνες
καθως και πολλα πολλα αλλα...

 

[Ηλιαχτίδα]

Το μοναδικό βιβλίο που διάβασα πάνω από μία φορά είναι το "Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϋ". Κάθε του γραμμή μου περνάει και πιο βαθιά μηνύματα κάθε φορά. Θεωρώ φιλόσοφο τον Όσκαρ Γουάϊλντ.

 

[Γκουφαρδος]

καποια βιβλια της αγκαθα κριστι τα εχω διαβασει δυο -ισως κ τρεις -φορες.αλλα συνηθως ξεφυλλιζω καποια εγκυκλοπαιδεια ιστορικου περιεχομενου.με τον καιρο ξεχναω αυτα που εχω {ξανα}διαβασει οποτε ενα "φρεσκαρισμα" δεν με χαλαει.

 

[Ελτζ]

κι εχω διαβασει και την Καινη Διαθηκη δυο-τρεις φορες και θα την ξαναδιαβασω, αλλα γενικα δεν τα ξαναδιαβαζω πλεον τα (μεγαλιστικα) βιβλια μου...

Και εγω Αλικη συμφωνω απολυτα μαζι σου.Το μοναδικο βιβλιο που εχω διαβασει παρα πολλες φορες ,ειναι η Καινη Διαθηκη.Ανεξαντλητο βιβλιο !!!!! Δεν θα σταματησω να το μελεταω!!!! Οσο για τα αλλα ,οσο και να μου αρεσει καποιο ,που μου αρεσουν αρκετα,με περιμενουν τοσα να διαβασω ,που δεν εχω χρονο για ξαναδιαβασμα.

 

[Αλίκη]

Και εγω Αλικη συμφωνω απολυτα μαζι σου.Το μοναδικο βιβλιο που εχω διαβασει παρα πολλες φορες ,ειναι η Καινη Διαθηκη.Ανεξαντλητο βιβλιο !!!!! Δεν θα σταματησω να το μελεταω!!!! Οσο για τα αλλα ,οσο και να μου αρεσει καποιο ,που μου αρεσουν αρκετα,με περιμενουν τοσα να διαβασω ,που δεν εχω χρονο για ξαναδιαβασμα.

Ελτζ νομίζω δεν είναι απλά ένα βιβλίο, είναι κάτι πολύ παραπάνω. Μου δίνει μαθήματα και συμβουλές ζωής ενώ τα λογοτεχνικά τα διαβάζω απλά για διασκέδαση Όπως και να χει χαίρομαι πολύ να διαβάζουμε πολλοί τη Γραφή ))

 

[Ελτζ]

Ελτζ νομίζω δεν είναι απλά ένα βιβλίο, είναι κάτι πολύ παραπάνω. Μου δίνει μαθήματα και συμβουλές ζωής ενώ τα λογοτεχνικά τα διαβάζω απλά για διασκέδαση Όπως και να χει χαίρομαι πολύ να διαβάζουμε πολλοί τη Γραφή ))

Συμφωνω απολυτα μαζι σου.Δεν ειναι ενα απλο βιβλιο που θα το διαβασεις μια φορα και θα το εξαντλησεις,Και μαλιστα μπορω να πω,οτι οσες πιο πολλες φορες το διαβαζω ,τοσο και ανακαλυπτω οτι εχει ακομα περισσοτερα να μου δωσει.Ειναι οδηγος ζωης για μενα

 

[Φτωχόπαιδο]

Έχω κι εγώ μερικά (αρκετά θα έλεγα!) βιβλία που δεν τα "χορταίνω".
Ένα είναι το: "Η ΙΣΤΟΡΙΑ (κωμικοτραγική) ΤΟΥ ΝΕΟΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1830-1974" του Βασίλη Ραφαηλίδη. (3-4 φορές το διάβασα)
Επίσης το: "Ο Αναρχικός Των Δύο Κόσμων" της Ursula K. Le Guin (2 φορές)
Για "χαλαρούς ρυθμούς"! είναι και το: "Εχθροί εξ αίματος" του Αρκά (2-3 φορές)
Είναι και κάποια άλλα...

Θα προσθέσω ακόμα ένα το: "Η Μεγάλη Περιπέτεια Του Μαρξισμού" κι αυτό του Βασίλη Ραφαηλίδη!

 

[Χανκ Μουντυ]

Το Σιλμαριλλιον του Τολκιν,το εχω διαβασει ηδη 3 φορες και ειμαι σιγουρος οτι θα ακολουθησουν κι αλλες.Γενικα,δηλαδη,Τολκιν μπορω να διαβασω απειρες φορες.

 

[Ελτζ]

Δεν εχω διαβασει καθολου Τολκιν.Υπαρχει καποια σειρα στα βιβλια του? Απο ποιο να ξεκινησω πρωτα?

 

[Φεγγαράδα]

Η Πολιτεία , ο Φάουστ, ο Δον Κιχώτης, η Πάπισα Ιωάννα, πάνω-πάνω. Από 3 φορές κι απάνω,,,
Θα αναδυθουν κι άλλα στο φως αν συνεχίσω τις ανασκαφές, οπ'οτε θασας ενημερώσω...

 

[Βετούλι]

γκεμμα, ανεμωλλια, ιμαρετ, ολα της Δελτα, Ζωρζ Σαρρη,

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Δεν εχω διαβασει καθολου Τολκιν.Υπαρχει καποια σειρα στα βιβλια του? Απο ποιο να ξεκινησω πρωτα?

Η σειρά των βιβλίων είναι Το Σιλλμαρίλιον, Το Χόμπιτ, Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών εκτός από αυτά υπάρχουν και τα Ατελείωτες ιστορίες και τα παιδιά του Χουρίν που οι μύθοι τους είναι τμήματα κυρίως του Σιλλμαρίλιον.

Εγώ πάντως θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις από το Χόμπιτ (που εκδόθηκε πρώτο) ή από τον Άρχοντα των δαχτυλιδιών (που είναι το καλύτερο) ενώ αν κάποτε ασχοληθείς με τις ατέλειωτες ιστορίες, άφησέ το για το τέλος

 

[Αξία]

Ξανά και ξανά την "Περηφάνια και Προκατάληψη".... νομίζω έχω φτάσει στο σημείο να θυμάμαι αποσπάσματα απ'έξω....:ε;:

 

[Φτωχόπαιδο]

Το Σιλμαριλλιον του Τολκιν,το εχω διαβασει ηδη 3 φορες και ειμαι σιγουρος οτι θα ακολουθησουν κι αλλες.Γενικα,δηλαδη,Τολκιν μπορω να διαβασω απειρες φορες.

Θυμάμαι όταν ξεκίνησα να το διαβάζω έχασα τον μπούσουλα με τα...σόγια και τις τοποθεσίες, άνοιξα τον χάρτη που υπάρχει στο βιβλίο, και έτσι έγινε πολύ εύκολο το έργο μου!

 

[Φαντινα]

Οι Αθλιοι του Βικτορ Ουγκο παντα μου δινουν το κινητρο να γινω ενας καλυτερος ανθρωπος κ οποτε νιωθω οτι παρασυρομαι απο την οργη η τον εγωισμο καταφευγω σε αυτο και ξαναρχομαι στα ισα μου.

Ο Θαλασσολυκος του ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ ,επισης μου ασκει μια γοητεια απεριγραπτη κ με την αγωνιωδη πλοκη και με τους καλοδομημενους χαρακτηρες του.Κατα καιρους ,νιωθω μια νοσταλγια γαι το υπεροχο εκεινο ταξιδι στους ωκεανους του Ατλαντικου και της φιλοσοφιας ,νοσταλγω τα προσωπα με τα οποια εχω τοσο δεθει και τοτε τρεχω να τα ξανασυναντησω στο χαρτινο στεκι τους!!

Το ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ της συγκλονιστικης Ελλης Παππα -συντροφου του Ν. Μπελογιαννη,παντα θα μου δινουν δυναμη και κουραγιο καθως ανυψωνουν τον Ανθρωπο τη Μανα ,τη Γυναικα κ τον ερωτα.

Τα κοινωνικα ποιηματα του Λειβαδιτη και του Βρεττακου νιωθω οτι δε θα κορεστουν ποτε.Το ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ του Μιχαλη Κατσαρου,το "Αξιον Εστι" κ το "Μονογραμμα" του Ελυτη."Ο Δρακος Στο Χιονι" απο τα συγχρονα ρομαντικα μυθιστορηματα θα με συγκινει οσες φορες κι αν το διαβασω.

 

[Ματσαμπλόκος]

Ενα βιβλίο που πραγματικά είχα απολαύσει ήταν "Ο Τέταρτος Σπόνδυλος" του Φινλανδού Μάρτι Λάρνι. Θέλω να το ξαναδιαβάσω και θα κάνω αναλυτική παρουσίαση γιατί το αξίζει -αν και νομίζω ότι δεν κυκλοφορεί πλέον στα ελληνικα.

 

[Φτωχόπαιδο]

Ενα βιβλίο που πραγματικά είχα απολαύσει ήταν "Ο Τέταρτος Σπόνδυλος" του Φινλανδού Μάρτι Λάρνι. Θέλω να το ξαναδιαβάσω και θα κάνω αναλυτική παρουσίαση γιατί το αξίζει -αν και νομίζω ότι δεν κυκλοφορεί πλέον στα ελληνικα.

Μη σε απασχολεί αυτό...κατέχουμε και την Φιλανδική!!!!!!!

 

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Ειναι πολυ ευκολο νομιζω να σκεφτει κανεις:Μα καλα,υπαρχουν τοσα βιβλια που δεν εχω διαβασει,θα φαω τωρα 5 ωρες π.χ για να ξαναδιαβασω το ιδιο βιβλιο?Το χω σκεφτει κι εγω.Καταλαβα ομως οτι δεν ειναι δυνατον να διαβασω ολα τα βιβλια που μ ενδιαφερουν.Θελω 2 ζωες τουλαχιστον.Ετσι λοιπον αυτα που μου αρεσουν παρα πολυ καποια στιγμη θα τα ξαναδιαβασω,ειτε ολοκληρα ειτε αποσπασματικα(αφιερωνω δηλαδη κανα 2ωρο για να ξαναθυμηθω τη πλοκη του βιβλιου,τους χαρακτηρες,καποιες ατακες η διαλογους που μου αρεσαν ιδιαιτερα,τη γλωσσα του συγγραφεα..)Θελω δηλαδη, οσο μπορω,να κρατησω ζωντανες τις εικονες και τα συναισθηματα απ αυτα τα βιβλια.Ετσι λοιπον 1 στα 5 βιβλια καποια στιγμη θα το ξαναδιαβασω ολοκληρο και 2 στα 5 αποσπασματικα.Συμφωνω με τον Φαροφυλακα λοιπον.Το ξαναδιαβασμα παιδια,το ξαναδιαβασμα!