Βιβλία που σας απογοήτευσαν

[Τσίου]

Ναι, και επειδή δεν με κούρασε, στην αρχή είχα βάλει καλή βαθμολογία. Λίγο καιρό μετά δεν θυμόμουν τίποτα και επειδή μου ήταν αδιάφορο κατέβασα την βαθμολογία. Εντωμεταξύ, παιδιά, άσχετο, αλλά εδώ και πολύ καιρό σκέφτομαι να βγω από το τριπάκι των αστεριών.

Στην ανάρτηση #219 ξέχασα να αναφέρω Το άρωμα του Ζίσκιντ, και το χειρότερο ΟΛΩΝ (απορώ πως το ξέχασα), το Όσες φορές αντέξεις της Αμάντα Μιχαλοπούλου. Έβλεπα βραβεία, διάβαζα επαίνους και έλεγα σε αυτό το τούβλο θα είναι συμπυκνωμένη η γνώση της ανθρωπότητας σαν γάλα. Ναι. Αν ήμουν φίλη της και μου έλεγε εσύ θα είσαι beta reader, στα μισά του βιβλίου θα της έλεγα κάφτο, αυτό το πράγμα δεν σώζεται με τίποτα. Το είχα διαβάσει παλιά, όταν η αφρόκρεμα των αναγνωστών αντιδρούσε μόνο για την ποιότητα των έργων της Μαντά και της Δημουλίδου (πριν ακόμη η Δημουλίδου δώσει λαβές με την αλαζονεία της) και τότε ακριβώς ήταν που εκτίμησα την αυθεντικότητα ενός κακού βιβλίου, που ξέρει ότι είναι κακό και δεν πλασάρεται ως "σοβαρή λογοτεχνία".

 

[Πίκος Απίκος]

Ξεκιναω πολλες φορες βιβλια με μεγαλο ενθουσιασμό αλλά απαγοητεύμαι ευκολα.
Τα βιβλία του Τομας Πυντσον τα βρίσκω βαρετα, κυριως αυτα που αλλοι τα θεωρουν αριστουργηματα λχ Το ουράνιο τόξο της βαρύτητας. Υπτίθεται πως η ανάγνωση είναι ευχαριστηση οχι αυτοτιμωρία. Αν θέλω δυο ωρες να τελειωσω μια παραγραφο τι στο καλό;

Βρήκα επίσης την Γιορτη του Τράγου πολύ κατώτερο των προσδοκιών που είχα. Νομίζω αυτός ο συγγραφέας το παρακάνει χωρίς λόγο. Ο λόγος του μου θυμίζει προεκλογική καμπάνια.

 

[Βραδύπους]

Όταν παίρνω την απόφαση να ξεκινήσω την ανάγνωση ενός βιβλίου, ανεξάρτητα από το είδος στο οποίο ανήκει, έχω την ψυχαναγκαστική απαίτηση να φτάσω ως το τέρμα, ακόμη κι αν ο δρόμος γίνεται αρκετά δύσβατος σε κάποια σημεία. Θα σφίξω τα δόντια, θα κάνω υπομονή, θα κάνω και καμιά προσευχή και θα συνεχίσω. Υπάρχει όμως ένα βιβλίο, το μοναδικό αν δεν απατώμαι (ή τέλος πάντων ένα από τα ελάχιστα), το οποίο το παράτησα πριν καν αγγίξω τη μέση. Και πρόκειται για την Ανάσταση του Τολστόι.

Έχουν περάσει περίπου δύο χρόνια από τότε που έκανα την προσπάθεια και γι' αυτόν το λόγο δεν έχω συγκρατήσει πολλά στη μνήμη μου, αλλά θυμάμαι ότι μου φάνηκε πολύ ανιαρό και άνοστο. Εκεί που ξεπηδούσαν κάποιες υποψίες ανάκαμψης, μετά από λίγο βυθιζόμουν ξανά στην απογοήτευση. Το πάλεψα αρκετά είναι η αλήθεια, αλλά τελικά παραιτήθηκα.

Τα γράφω όλα αυτά γιατί θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του Τολστόι και οι προσδοκίες μου πριν αρχίσω να διαβάζω τις πρώτες αράδες ήταν πολύ υψηλές, αλλά ίσως η κολακευτική στάση της κριτικής απέναντί του είναι επηρεασμένη από το γεγονός ότι το έγραψε στη δύση της καριέρας του. Προσωπικά μου δίνει την εντύπωση - με την επιφύλαξη που προκύπτει από το ότι δεν το ολοκλήρωσα - ενός συγγραφικού ξεθωριάσματος, αλλά είναι κάτι φυσιολογικό αν σκεφτούμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που άφησε πίσω του τεράστιο έργο και ότι όταν εκδόθηκε το βιβλίο είχε πατήσει ήδη τα 71.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Τα τελευταία διηγήματα του Τολστόι. Εντελώς τραγικά...
Ειδικά το "Η σονάτα του Κρόυτσερ". Ένα κακότεχνο παραλήρημα ενός ανθρώπου που δεν μπορούσε να καταλάβει βασικές έννοιες. Κοντά εκεί και ο "Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς". Προσωπικές απόψεις, απολυτότητες και πάει λέγοντας.
Σίγουρα πιο το δεύτερο ήταν πιο καλογραμμένο αλλά μέχρι εκεί...
Αν δεν σεβόμουν το όνομα του συγγραφέα θα έλεγα πως μιλάμε για βλακείες.

 

[Ιαβερης]

Αμάν, ρε Νικόλα, τον ισωπεδωσες τον άνθρωπο! " Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς" είναι από τα πιο αγαπημένα μου διηγήματα και θεωρώ από τα καλύτερα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, με τη Σονάτα όπως και τα υπόλοιπα διήγηματα του Ρώσου όμως δεν θυμάμαι να ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα οπότε ίσως καταλαβαίνω που δεν σου άρεσε. Ομολογουμένως ο Τολστόι χριστιανοταλιμπανίζει αρκετά στα τελευταία του έργα, εγώ προσωπικά βόγκηξα με την " Ανάστασή" του, μιλάμε για 400-500 σελίδες κήρυγμα.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Βασικά κάνει προπαγάνδα, και μάλιστα χειρίστου είδους.
Επιστημονικά αβάσιμη και κομπογιαννίτικη...
Καλή η ρωσική σχολή, αλλά με το θέμα της πίστης είχαν όλοι ένα θεματάκι και με την πατριαρχική οικογένεια.
Εξαίρεση μόνο ο Αντρέγιεφ, γιαυτό και φρόντισαν να τον θάψουν καταλλήλως...

 

[Προφέσορας]

Το πρωτο "Υφαντο της Φιοναβαρ" (δε διαβασα τα υπολοιπα)

Το βιβλιο περιγραφει πως 3 παιδια απο τον πραγματικο κοσμο μεταφερθηκαν σε ενα αρχετυπικο κοσμο που ειναι ο κεντρικος ολων των αλλων κοσμων

Η διαφωνια μου ειναι στο πως ο συγγραφεας εκανε τα παιδια ετσι σχετικα αβιαστα να δεχτουν την τηλεμεταφορα, αλλα και το ποσο ρηχα αντιμετωπισαν ολα τα καινουργια εβλεπαν.

Εδω οταν πατησαμε στο φεγγαρι το θεωρησαμε ιστορικη στιγμη για την ανθρωποτητα... αν καποιος μου ελεγε οτι το συμπαν και η πραγματικοτητα δεν ειναι αυτο που βλεπω αλλα υπαρχουν και αλλες, και μαλιστα ημουν ο πρωτος που θα πηγαινα σε μια απο αυτες, δε θα ημουν απλος τουριστας εκει, οπως οι πρωταγωνιστες της ιστοριας ;)

Εκτος αυτου οι περιγραφες βιας η φυσικων ελαττωματων ειναι σχεδον σαδιστικες σε αυτο το βιβλιο

Με εκπλήσσει που δεν σου άρεσε, καθώς σκεφτόμουν να τα αποκτήσω. Από Guy Gavriel Key έχω διαβάσει μόνο το 'Ενα Τραγούδι για την Αρμπόν που μου άρεσε αρκετά.

 

[ΚρίτωνΓ]

Με απογοήτευσε η Αποκάλυψη του Ιωάννη (για να μην πάρει η μπάλα όλη την Καινή Διαθήκη) διότι με τόσες ασάφειες δεν ξέρουμε αν το χάραγμα είναι το εμβόλιο, τα barcode, οι νέες ταυτότητες ή τι άλλο!
ΥΓ: Ναι, ρε, την έχω διαβάσει.

 

[Βασίλισσα]

@ΚρίτωνΓ λύσσαξες

 

[Χανκ Μουντυ]

Με εκπλήσσει που δεν σου άρεσε, καθώς σκεφτόμουν να τα αποκτήσω. Από Guy Gavriel Key έχω διαβάσει μόνο το 'Ενα Τραγούδι για την Αρμπόν που μου άρεσε αρκετά.

Να διαβασεις και το Τιγκανα, που ειναι το καλυτερο του και ενα απο τα καλυτερα φαντασυ που εχω διαβασει ποτε!

 

[Προφέσορας]

Να διαβασεις και το Τιγκανα, που ειναι το καλυτερο του και ενα απο τα καλυτερα φαντασυ που εχω διαβασει ποτε!

Μπορεί και να το πάρω επειδή αρέσει σε πολλούς. Είναι και το Όνομα του Ανέμου που σκέφτομαι αλλά είναι τρία βιβλία στα ελληνικά τουλάχιστον και δεν έχει ολοκληρωθεί η σειρά ενώ το Τιγκάνα είναι ολοκληρωμένο και αυτοτελές.

 

[Βασίλισσα]

Με απογοήτευσε το καινούργιο βιβλίο της Jane Harper Αυτοί που επέζησαν. Υποτίθεται πως είναι αστυνομικό. Πιο αργό πεθαίνεις, χωρίς κανένα ενδιαφέρον, δεν κατάλαβα καν να υπάρχει πλοκή στο βιβλίο αυτό. Δεν κατάλαβα καν γιατί είναι γνωστή στο κύκλο του αστυνομικού μυθιστορήματος. Αφήνω ένα παράθυρο μόνο στα αγγλικά να έχουν νόημα αυτά που λέει και να το χάνουμε εμείς εδώ στην μετάφραση.

 

[Λούνα]

@Βασίλισσα με είχε απογοητεύσει της ίδιας συγγραφέως η Άγρια Φύση ( το δεύτερο που έγραψε) .Οπότε με γλίτωσες απ τη διαδικασία να πάρω και το καινούριο της.

 

[Βασίλισσα]

@Λούνα Δυστυχώς δεν ήταν δυνατό βιβλίο. Πιο πολύ σαν πεζογραφία έμοιαζε παρά σαν αστυνομικό.

 

[Καιστηνκορυφήκανέλα]

Άγριο Βασίλειο Τζιν Φίλιπς,παίζει να είναι το χειρότερο βιβλίο που έχει κυκλοφορήσει σε σημείο να προβληματίζομαι αν θα πρέπει να το πετάξω στα σκουπίδια η όχι,ούτε καν για δώρο δεν είναι.Κρίμα

 

[Σελεφά]

Για το 2021

Αν εξαιρέσεις το Siege and Storm, ίσως και το Λύκος, που το περίμενα για όλα τα άλλα είχα ελπίδες...

 

[ΚρίτωνΓ]

@Σελεφά σαν να έχεις στήσει καταδίκους στον τοίχο για εκτέλεση τα έβαλες!

 

[Σελεφά]

Μη νομίζεις... το έκανα εικόνα...

 

[Ειφφελ]

Μετά από πολύ καιρό αποφασίζω να αφήσω αδιάβαστο βιβλίο. Διαβάζω, ή μάλλον καλύτερα, διάβαζα, τον τροπικό του καρκίνου. Νόμιζα ότι με κούραζε το γεγονός ότι το διάβαζα στα αγγλικά. No no no είναι πολύ κουραστικό και πολύ μακρυά από τα γούστα μου.

Παρολαυτα, προσπάθησα να βρω ένα λόγο να συνεχίσω να το διαβάζω, έψαξα μέσα στη λέσχη και τελικά ενίσχυσα την απόφαση μου, θα το σταματήσω. Θα συνεχίσω με τον πυρόσβεση που μου αρέσει, να απολαύσω λίγο το διάβασμα.

Πριν αρχίσω το διάβασμα, ένα gaming διάλειμμα για να έρθω στα ίσια μου

 

[Χρυσόστομος]

Και καλα έκανες @Ειφφελ που το παρατησες. Όταν δεν τραβαει καλυτερα να το παραταμε και να μην παιδευομαστε. Οταν δεν ευχαριστιεσαι την αναγνωση δεν αξιζει. Καποτε δεν παραταγα βιβλίο, ψυχαναγκαστικά έπρεπε να το τελειωσω. Πλεον το προσπαθω λιγό αλλά αν δεν τραβαει το παραταω ελαφρά τη καρδία. Υπαρχουν τόσα αλλα βιβλία που περιμενουν!