1.5 χρονο μετα την αναρτηση σου.θελω να σου πω πως αν δεν κανω λαθος,η υποθεση του βιβλιου εχει σαν βαση την ιστορια της Συλβια Μαρι Λινκενς το στορυ εδω ,γι'αυτο και σου φανηκε τοσο αποκρουστικο και απορησες με την φαντασια του συγγραφεα .Υπαρχει και η ταινια An American Crime ,η οποια ειναι βασισμενη ακριβως στην ιστορια της κοπελας,αλλα και το The girl next door βασισμενο στο βιβλιο που διαβασες.
Βιβλία που σας απογοήτευσαν
- Thread starter Λορένα
- Start date
Πάντως ο Υπέροχος Γκάτμπυ αδικείται από το χαρακτηρισμό υπερτιμημένο. Νομιζω πως απεικονίζει άψογα την εποχή που γράφτηκε, το αμερικάνικο όνειρο, τη ματαιότητα του 20ου αιώνα. Και είναι από τα καλύτερα αναγνώσματα για εισαγωγή στην αμερικάνικη λογοτεχνία.
Επίσης, μια ένσταση για το τίτλο: Μήπως να γίνει πιο ''υποκειμενικός''; Δηλαδή, ποια βιβλία θεωρούμε υπεριμημένα και γιατί; Έτσι όπως το διάβασα, μου κακοφάνηκε λίγο -χωρίς να θέλω να σε θίξω φίλε-η Κρίκοβιτς. Κάθε άποψη, άλλωστε, είναι σεβαστή στη λέσχη!
Επίσης, μια ένσταση για το τίτλο: Μήπως να γίνει πιο ''υποκειμενικός''; Δηλαδή, ποια βιβλία θεωρούμε υπεριμημένα και γιατί; Έτσι όπως το διάβασα, μου κακοφάνηκε λίγο -χωρίς να θέλω να σε θίξω φίλε-η Κρίκοβιτς. Κάθε άποψη, άλλωστε, είναι σεβαστή στη λέσχη!
Για εμένα δεν υπάρχουν υπερκτιμημένα βιβλία,είναι λάθος το νήμα η μάλλον για να το θέσω πιο σωστά ο τίτλος του νήματος και λυπάμαι αν το λέω.Ίσως με κάποιον άλλο τιτλο να ήταν ανεκτό και να μην γινόταν τόσο θέμα.
Η άποψη μου είναι ότι αυτά τα βιβλία είναι δοκιμασμένα στο πέρασμα του χρόνου,διαβασμένα από εκατομμύρια αναγνώστες με διαφορετικούς εσωτερικούς κόσμους,κοιτάζοντάς τα ο καθένας απο την δική του οπτική γωνία και είτε τον έχουν κερδίσει είτε όχι!
Προσωπικά εμένα δεν μου άρεσε ο ξένος του Καμύ,δεν ξέρω αν είναι κακό βιβλίο πάντως εμένα δεν με άγγιξε όπως συνέβη σε πολλούς άλλους.
Η άποψη μου είναι ότι αυτά τα βιβλία είναι δοκιμασμένα στο πέρασμα του χρόνου,διαβασμένα από εκατομμύρια αναγνώστες με διαφορετικούς εσωτερικούς κόσμους,κοιτάζοντάς τα ο καθένας απο την δική του οπτική γωνία και είτε τον έχουν κερδίσει είτε όχι!
Προσωπικά εμένα δεν μου άρεσε ο ξένος του Καμύ,δεν ξέρω αν είναι κακό βιβλίο πάντως εμένα δεν με άγγιξε όπως συνέβη σε πολλούς άλλους.
Last edited:
Πως νομιζα οτι ειχα γραψει σ'αυτο το νημα; Μαλλον σε αλλο παρομοιο νημα ειχα γραψει τα παραπονα μου 
Ειχα αναφερει το "Ονομα του Ροδου" αλλα δεν ειναι οτι με απογοητευσε ακριβως, οσο οτι δεν μου πολυαρεσε στη διαρκεια που το διαβαζα γτ δεν με διασκεδαζε κ δεν με εκανε να νιωθω ομορφα.
Επισης τα βιβλια της σειρας του Λυκοφωτος με απογοητευσαν, απο το δευτερο κ μετα, γιατι μαλλον περιμενα να γινουν περισσοτερα πραγματα. Ομως οσο περναει ο καιρος σκεφτομαι οτι δεν θα πρεπει να σκεφτομαι ετσι, αλλα θα πρεπει να αποδεχτω οτι ειναι απλα βιβλια με μια ιδιαιτερη ιστορια βρυκολακων που ειναι ετσι οπως ειναι κ τελος.
Αυτο που πραγματικα με απογοητευσε ηταν η "Ιστορια της Λισι" κι αυτο γτ ο Κινγκ ειναι αγαπημενος κ αυτο το βιβλιο του δεν μπορουσα να το διαβασω, μ'επιανε νυστα απο μια παραγραφο κ μονο :χαχαχα: Ομως δεν το τελειωσα ποτε, οποτε μπορει να κανω λαθος κ να εχει πολυ σπουδαιο τελος.
Ειχα αναφερει το "Ονομα του Ροδου" αλλα δεν ειναι οτι με απογοητευσε ακριβως, οσο οτι δεν μου πολυαρεσε στη διαρκεια που το διαβαζα γτ δεν με διασκεδαζε κ δεν με εκανε να νιωθω ομορφα.
Επισης τα βιβλια της σειρας του Λυκοφωτος με απογοητευσαν, απο το δευτερο κ μετα, γιατι μαλλον περιμενα να γινουν περισσοτερα πραγματα. Ομως οσο περναει ο καιρος σκεφτομαι οτι δεν θα πρεπει να σκεφτομαι ετσι, αλλα θα πρεπει να αποδεχτω οτι ειναι απλα βιβλια με μια ιδιαιτερη ιστορια βρυκολακων που ειναι ετσι οπως ειναι κ τελος.
Αυτο που πραγματικα με απογοητευσε ηταν η "Ιστορια της Λισι" κι αυτο γτ ο Κινγκ ειναι αγαπημενος κ αυτο το βιβλιο του δεν μπορουσα να το διαβασω, μ'επιανε νυστα απο μια παραγραφο κ μονο :χαχαχα: Ομως δεν το τελειωσα ποτε, οποτε μπορει να κανω λαθος κ να εχει πολυ σπουδαιο τελος.
Πιστεύω ότι δεν υπάρχουν βιβλία που απογοητεύουν τους αναγνώστες, αλλά αναγνώστες που απογοητεύουν τα βιβλία. Όταν παρατάω ένα βιβλίο νιώθω ότι εγώ είμαι λίγος για το συγκεκριμένο ανάγνωσμα, κι όχι αυτό λίγο για μένα (δε μιλάω φυσικά για βιβλία που γράφονται στο πόδι ή είναι αποτέλεσμα "βιομηχανικής" παραγωγής τύπου άρλεκιν κλπ)
Συγγνωμη ηταν βασισμενο και σε αληθινη ιστορια;;;;
Ναι Ιαβερη,και μαλιστα ουτε τα μισα απ'οσα περασε αυτο το κοριτσι δεν εχουν γραφτει...Φαντασου λοιπον,τι ειχε γινει.
Το "θα κλείσω τα φώτα"-Ζoya Pirzad ήταν πραγματικά απογοητευτικό! Έλεγε για μια νοικοκυρά παντεμένη με παιδιά που της άρεσε ο καινούριος γειτονας. Αυτό. Ημουν με την αγωνία αν θα γίνει κάτι αλλά τίποτα. Ένα άλλο βιβλιο που δεν θυμαμαι τίτλο το έχω αρχίσει 4 φορές δεν το έχω τελειώνει καμια από τις 4 γιατί το βαριέμαι. "Εγω και αυτή" νομίζω λέγεται. Υποτείθεται γράφει ένα παιδί για τον ερχομό της μικρής του αδελφής. Αυτό που μου την έσπαγε σε αυτό το βιβλίο ήταν το πόσο απλοϊκά τα έγραφε το παιδί. Τέλος, αυτό που διαβάζω τώρα. Δεν είναι ότι με έχει απογοητεύσει αλλά δεν με ένθουσιάζει. Έχω ένα διλλημα σχετικά με αυτό. Θα άνοιγα καινούργιο νημάτιο αλλά θεώρησα σωστό να το γράψω εδώ μιας και σχετίζεται κάπως. Το βιβλίο που διαβάζω τώρα ("Κάλιξ η γυναίκα λυκάνθρωπος" του Μάρτιν Μίλαρ) δεν μου αρέσει ιδιαίτερα αλλά θέλω να δω τι θα γίνει στην συνέχεια. Το ζήτημα είναι ότι πάει πολύ αργά και περιγράφει κάπως λέπτομεριακά τις καταστάσεις. Ελεγα να το αφήσω αλλά θέλω να δω τι θα γίνει με την πρωταγωνίστρια. Εχετε βρεθεί σε ανάλογη κατάσταση; Και αν ναι τι κάνατε;
"Lightning" της Danielle Steel!! Θα μπορούσε να είναι μια κακογραμμένη μεξικάνικη σαπουνόπερα πραγματικά!! Το πήρα απο τη μαμά μου γιατί στην περίληψη αναφερόταν στην μάχη μιας γυναίκας ενάντια στον καρκίνο, ε.. και είπα θα αξίζει τον κόπο. Έκανα μεγάλο λάθος...το τέλος ειδικά πολυ κατινιάρικο!!
Κατέστρεψα τις φετινές μου διακοπές (3 βδομάδες παρακαλώ!) με το "Χρυσό σημειωματάριο" της Ντόρις Λέσινγκ.
658 σελίδες με μικρή γραμματοσειρά και ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο με λεπτομέρεια από πίνακα του Κλιμτ.
Έφτασα με πολύ κόπο στη σελίδα 576 και το παράτησα.
Σκέφτομαι όμως να κάνω μια ταχεία ανάγνωση μέχρι τέλους και να το μετακομίσω στο ράφι ενός φίλου που μου το ζήτησε.
Ο μαζοχισμός έχει και κάποια όρια.
Ζηλεύω όταν βλέπω ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρατάνε ένα βιβλίο. Δε μπορώ να το κάνω ποτέ. Τώρα με τη Λέσινγκ αποφάσισα το κόλπο της ταχείας ανάγνωσης
658 σελίδες με μικρή γραμματοσειρά και ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο με λεπτομέρεια από πίνακα του Κλιμτ.
Έφτασα με πολύ κόπο στη σελίδα 576 και το παράτησα.
Σκέφτομαι όμως να κάνω μια ταχεία ανάγνωση μέχρι τέλους και να το μετακομίσω στο ράφι ενός φίλου που μου το ζήτησε.
Ο μαζοχισμός έχει και κάποια όρια.
Ζηλεύω όταν βλέπω ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρατάνε ένα βιβλίο. Δε μπορώ να το κάνω ποτέ. Τώρα με τη Λέσινγκ αποφάσισα το κόλπο της ταχείας ανάγνωσης
Αλίκη κι εγώ έτσι ακριβώς το διάβασα κι έτσι σκέφτηκα ....
Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει (δις) και αριστούργημα της κλασικής λογοτεχνίας αλλά δεν βρίσκω λόγο να σε κράξω.
))Έχω απογοητευτεί πολύ βρε παιδιά..μα κανείς ή μάλλον καμία δεν διάβασε τις πενήντα αποχρώσεις του γκρι?
Ε ναί λοιπόν το διάβασα το καλοκαίρι νομίζοντας ότι θα κάνω ένα ευχάριστο διάλειμμα απο τα αστυνομικά που είχα πέσει με τα μούτρα και απογοητεύτηκα εντελώς για να το θέσω κομψά..ίσως το χειρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει
Ε ναί λοιπόν το διάβασα το καλοκαίρι νομίζοντας ότι θα κάνω ένα ευχάριστο διάλειμμα απο τα αστυνομικά που είχα πέσει με τα μούτρα και απογοητεύτηκα εντελώς για να το θέσω κομψά..ίσως το χειρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει
Δηλαδή έλεος!Και να σκεφτείς ότι πήγα το Σάββατο στο σπίτι της βαφτισιμιάς μου και όταν τη ρώτησα αν διάβασε κανένα καλό βιβλίο, για να μου το δώσει και μένα να το διαβάσω μου είπε με τα σάλια να τρέχουν 
"Αχ νουνά οι αποχρώσεις του γκρι! Τι βιβλιάρα! Πήρα και τους 3 τόμους (!!!) και ήταν απίθανοι. Φανταστικό βιβλίο".
Κατάπια τη γλώσσα μου και δεν της είπα τίποτα. Too much 150 αποχρώσεις του γκρι
"Αχ νουνά οι αποχρώσεις του γκρι! Τι βιβλιάρα! Πήρα και τους 3 τόμους (!!!) και ήταν απίθανοι. Φανταστικό βιβλίο".Κατάπια τη γλώσσα μου και δεν της είπα τίποτα. Too much 150 αποχρώσεις του γκρι
Νομίζω πως το συγκεκριμένο βιβλίο (η τριλογία τέλος πάντων) αρέσει σε κόσμο που δεν διαβάζει ιδιαίτερα. Έχω προσέξει πόσα πολλά κορίτσια το έχουν λατρέψει και είναι λογικό, στ'αλήθεια, γιατί αυτό που λάτρεψαν είναι μάλλον το ότι διάβαζαν ένα βιβλίο που τους τράβηξε το ενδιαφέρον, η μαγεία της ανάγνωσης. Και είμαι σίγουρη, πως όσο κι αν το εκθιάζουν οι απανταχού φαν, αν συνεχίσουν να διαβάζουν και πάρουν στα χέρια τους καμιά Περηφάνια και Προκατάληψη, καμιά Τζέην Έυρ ή έστω έναν Μπρούτζινο Καβαλάρη, θα καταλάβουν πως αυτό το βιβλίο δεν ήταν στην πραγματικότητα τόσο ξεχωριστό και τέλειο, ήταν απλώς ένα βιβλίο. Άλλωστε κι εμείς έχουμε ερωτευτεί τον κύριο Ντάρσυ, τον κύριο Θόρτον, τον Άραγκορν, τον Φρεντ και τον Τζορτζ, δεν είναι ο Κρίστιαν Γκρέι ο μίστερ ερωτεύσιμος ήρωας βιβλίου που δεν συγκρίνεται με άλλον!