τα σέβη μου, δεν κατάλαβα τιποτε.
Βιβλιοφιλικά μ' αρέσει δεν μ' αρέσει
- Thread starter ΚρίτωνΓ
- Start date
Καταραμένο Τ9τα σέβη μου, δεν κατάλαβα τιποτε.
Εδθτ:μου αρέσει που διάβασα το μήνυμά πριν το στείλω. Ή να το θέσω καλύτερα, προσπάθησα να διαβάσω
Last edited:
Δεν μου αρέσουν αυτοί οι οποίοι διαχωρίζουν την τέχνη με δικά τους κριτήρια, τα οποία μάλιστα τα θεωρούν και θέσφατα. Για παράδειγμα, υπάρχει μια συγκεκριμένη κατηγορία αναγνωστών που ό,τι και να διαβάσουν το συγκρίνουν με λογοτέχνες περασμένων αιώνων όπου και μοιραία η πλάστιγγα γέρνει πάντα προς το κλασικό.
Δεν μου αρέσει που ορισμένοι αναγνώστες / κριτικοί κρύβονται πίσω από τη σιγουριά των κλασικών έργων.
Δεν μου αρέσουν τα επίμετρα και οι πρόλογοι στα βιβλία που "βλέπουν" παντού αλληγορίες.
Δεν μου αρέσει που οι εκδόσεις "Πόλις" δεν επανεκδίδουν εξαντλημένα βιβλία τους, τα οποία όμως τα διαφημίζουν συνεχώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
******
Μου αρέσουν οι εκδόσεις Κίχλη.
Μου αρέσει το δώρο να είναι βιβλίο.
Δεν μου αρέσει που ορισμένοι αναγνώστες / κριτικοί κρύβονται πίσω από τη σιγουριά των κλασικών έργων.
Δεν μου αρέσουν τα επίμετρα και οι πρόλογοι στα βιβλία που "βλέπουν" παντού αλληγορίες.
Δεν μου αρέσει που οι εκδόσεις "Πόλις" δεν επανεκδίδουν εξαντλημένα βιβλία τους, τα οποία όμως τα διαφημίζουν συνεχώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
******
Μου αρέσουν οι εκδόσεις Κίχλη.
Μου αρέσει το δώρο να είναι βιβλίο.
Δεν μου αρεσει οταν δεν μου αρεσει ενα βιβλιο, και πρεπει να απολογηθω επειδη θεωρειται αριστουργημα ή γιατι αρεσε στην απαυτουλα. Ειλικρινα, αυτο με ξεπερνα. Υποθετω ειναι χαρακτηριστικο των περισσοτερων ανθρωπων να πατανε πανω στην "κακογουστια" του αλλου για να φαινονται ψηλοτεροι, αλλα οι βιβλιοφιλοι, νομιζω, το εχουν τερματισει. Ευτυχως που μονο διαβαζουν βιβλια και δεν γραφουν, αλλιως θα ειχαμε πολυ δραμα.
Συμφωνώ. Εκτός κι αν δε σου αρέσει βιβλίο που αρέσει σε μένα οπότε, ναι, πρέπει να απολογηθείς. Πάντως, δε νομίζω πως αυτό συμβαίνει περισσότερο στους βιβλιοφάγους απ' ό,τι σε όλους τους άλλους.
Να πω κι ένα δικό μου. Δεν μου αρέσουν οι εισαγωγές. Ειδικά όταν αυτός που έχει γράψει την εισαγωγή πασχίζει να φέρει τον συγγραφέα και το έργο του στα δικά του ιδεολογικά, φιλοσοφικά κλπ μέτρα ή όταν η εισαγωγή είναι τόσο μεγάλη όσο και το βιβλίο. Αν ήθελα να διαβάσω τις απόψεις και το έργο σου ρε μπάρμπα(ή θείτσα) θα έπαιρνα ένα δικό σου βιβλίο. Αλλά δεν το πήρα. Οπότε τι με ζαλίζεις;
Αυτά είναι προσωπικά δεδομένα. Αλλά από εσάς τους σκοτεινούς απογραφείς τι να περιμένει κανείς;Σε σενα, εννοειται, θα απολογηθω γιατι παιζει να χεις τον Κθουλου στο speed dial
Δε διαβάζω ιατρικά. Με δυσκολεύουν. Ειδικά αυτά τα οφθαλμολογικά...α πα πα πα
με πεθανεςΥπερβολές....Σφύζεις από ζωντάνια ακόμα...
)
Τι ωραία που μου θύμησες ότι δεν έχω διαβάσει το Αξολότλ, πράγματι είναι ιδιαίτερο βιβλίο τώρα που το είδα.
Κοίταξα και για την ιστορία του Σάκι που λες (Σάκηηηηηη
- κρυάδες 
..) και μου έβγαλε μια μικρού μήκους που έχει γυριστεί, την έχεις δει; (γέλασα λίγο που την είδα).@Διχασμένη, όντως. Είναι σα να τρως άκυρο.
@Πεταλούδα, δεν το ήξερα. Και δεν πρόλαβα να το δω όλο (
θα παραιτηθώ). Εχει πιάσει την ατμόσφαιρα!
Θα αγοράσω το βιβλίο (αξολοτλ) να διαβάσω και τα υπόλοιπα διηγήματα.
@Πεταλούδα, δεν το ήξερα. Και δεν πρόλαβα να το δω όλο (
θα παραιτηθώ). Εχει πιάσει την ατμόσφαιρα! Θα αγοράσω το βιβλίο (αξολοτλ) να διαβάσω και τα υπόλοιπα διηγήματα.
Να πεταχτώ και εγώ ως νέο μέλος και να πω τον "πόνο μου". Λοιπόν, δεν μου αρέσει που η πλειονότητα δεν θεωρεί την τέχνη σοβαρή. Αφορμή για αυτό στάθηκε κυρίως μια άποψη που διάβασα πρόσφατα στο βιβλίο εισαγωγή στην φιλοσοφία του Θεοδωρίδη, που εκτός του ότι δηλώνει ξεκάθαρα ότι στην τέχνη λείπει το στοιχείο του σοβαρού την χαρακτηρίζει προεκταση του παιχνιδιού. Βεβαίως υπάρχουν διαφορες μορφές τέχνης απο κωμική έως και δραματική, αλλά αυτή η ιδέα του μη σοβαρού που ακολουθεί τους καλλιτέχνες με εκνευρίζει αφανταστα. Επίσης, ασχολούμενη η ίδια με γραφιστική το έχω βιώσει αυτό και στην δουλειά μου και πολλοί άλλοι οπως έχω ακούσει. Φανταστείτε πόσο ανυπόφορος θα ήταν ο κόσμος χωρίς τέχνη. Αυτό το κάνει αρκετά σοβαρό για μένα.
Δεν μ' αρέσει:
Εφόσον δεν μιλάμε για Μαθηματικά ή σκληρές επιστήμες με peer reviewed papers για θεωρίες με αποδείξεις και δεν συμμαζεύεται, όλα μια ιδέα είναι και ο καθείς έχει μια γνώμη.
Έπειτα, η τέχνη δυστυχώς συσχετίζεται από τον μέσο άνθρωπο από αυτά που βλέπουν στα ΜΜΕ (από τραγουδιάριδες έως ψευτοκουλτούρα από τρίχες τυπάδες), όχι με αυτό που νομίζεις εσύ.
- Ότι το goodreads έχει καταντήσει εδώ και πολλά χρόνια χαβούζα μάρκετινγκ και αυτοπροβολής και απόλυτα ελεγχόμενο από τα τρεντς της μαμάς αμάζον στοχευμένη στο max κέρδος-προώθηση συγκεκριμένων βιβλίων. Οι κριτικές στα τρέντι βιβλία είναι απλά γελοίες και θυμίζουν ποστ στο linkedin από φιλ γκουντ ινφλουένσερς. Το χειρότερο δε είναι οι κριτικές πέντε αστεριών σε βιβλία που θα βγουν κάποτε ή στην καλύτερη σε κάτι μήνες....
- Ότι τα μπουκ κλάμπς (στο εξωτερικό τουλάχιστον) σε μεγάλο βαθμό συνεχίζουν να είναι είτε κλίκες γυναικών/γυναικοπαρέες με αυστηρή "no-boys club" νοοτροπία και γενναίες δόσεις κρασιού (και κουτσομπολιού), είτε μπαρ που ο καθένας γράφει/κάνει ότι γουστάρει με rotating-doors καταστάσεις μελών, είτε τσιφλίκι του "αρχηγού". Μεγάλο ζόρι να βρεις κάτι σωστό.
- Η ανάγνωση είναι πασέ. Περισσότερο από ποτέ βλέπω να προτείνουν σε ερωτήσεις π.χ. για Ιστορία ή βιογραφίες, βίντεο στο γιουτούμπ. Αντί για κάποιο καλό βιβλίο.
- Ότι στο εξωτερικό τουλάχιστον η νοοτροπία "το ebook δεν είναι βιβλίο" έχει ψιλοχαθεί. Στο μακρινό 2009-10 που ξεκίνησα την πλήρη μετάβαση, όταν έλεγα ότι διαβάζω μόνο ψηφιακά (για διάφορους λόγους), μια γιούχα την έτρωγα από τους λοιπούς βιβλιοφάγους. Τώρα η ηλεκτρονική ανάγνωση είναι μάλλον η νόρμα, ιδίως σε πιο κάζουαλ κοινό.
- Ότι για πρώτη φορά στην Ιστορία υπάρχουν τόσο πολλά βιβλία διαθέσιμα και τρόπος να τα έχεις παντού μαζί σου. Το ebookreader μου έλυσε τα χέρια απλά.
Κοίτα, πρώτα και κύρια η γνώμη του Θεοδωρίδη και κάθε Θεοδωρίδη είναι δική του.
Εφόσον δεν μιλάμε για Μαθηματικά ή σκληρές επιστήμες με peer reviewed papers για θεωρίες με αποδείξεις και δεν συμμαζεύεται, όλα μια ιδέα είναι και ο καθείς έχει μια γνώμη.
Έπειτα, η τέχνη δυστυχώς συσχετίζεται από τον μέσο άνθρωπο από αυτά που βλέπουν στα ΜΜΕ (από τραγουδιάριδες έως ψευτοκουλτούρα από τρίχες τυπάδες), όχι με αυτό που νομίζεις εσύ.
@Πράκτωρ ΔΔ μια και ανέφερες θέματα επιστημολογίας, να πω την άποψή μου (ως κάπως σχετικός).
Η επιστήμη που αναφέρεις σωστά, είναι οι θετικές επιστήμες. Τα επιστημολογικά κριτήρια για τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, φερειπείν, είναι κάπως διαφορετικά. Υπήρξε βέβαια μια εποχή και ένα ρεύμα επιστημολογικό (λογικός θετικισμός) που προσπάθησε να εφαρμόσει τα ίδια κριτήρια επιστημονικής ορθότητας και στις άλλες επιστήμες, με πολλά προβλήματα, οπότε και έχει περισσότερο ή λιγότερο εγκαταλειφθεί.
1. Αυτό δεν καθιστά τις μη θετικές επιστήμες (κοινωνιολογίες, ψυχολογίες, οικονομικά κλπ) λιγότερο σοβαρές επειδή η θεωρίες τους δεν μπορούν να έχουν "σκληρή απόδειξη".
Κοινώς η σοβαρότητα ή όχι ενός εγχειρήματος, είτε είναι επιστήμη, είτε όχι, δεν έχει ως κριτήριο την απόδειξη (και δεν συμμαζεύεται).
2. Η τέχνη είναι ένα ανθρώπινο εγχείρημα που δεν στερείται καθόλου σοβαρότητος. Κριτήριο στην τέχνη υπάρχει (όπως και στην επιστήμη) και μάλιστα σοβαρότατο με πάμπολλες αναλύσεις. Αισθητική. Αν θες να πάμε ένα βήμα πάρα πέρα (αν και δεν είμαι ειδικός) υπάρχει κοινά αποδεκτή αισθητική (ένα μικρός πυρήνας) και αυτή σχετίζεται με το μέτρο και την αρμονία (άρα σκληρά μαθηματικά). Υπάρχει βέβαια παράλληλα και το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Το ότι σχετίζεται η τέχνη με το μέσο άνθρωπο και ότι ο καθένας έχει μία άποψη δεν λέει κάτι. (ο μέσος Έλληνας έχει άποψη και ως γιατρός και ως μηχανικός ως δάσκαλος και ως ψυχολόγος - αυτό δεν στερεί σοβαρότητα στην Ιατρική, τη μηχανική, τη διδακτική ή την ψυχολογία). Το ότι η τέχνη ενέχει πολύ περισσότερους βαθμούς υποκειμενικότητας από ότι η επιστήμη, ούτε της στερεί σοβαρότητα ούτε της στερεί αξία.
Τα ΜΜΕ προωθούν ένα σωρό αηδίες (ακόμα και ως απόψεις "επιστημονικές" - ειδικών κλπ) πρώτα από όλα διότι οι πλείστοι όσοι σχετίζονται με αυτά είναι οι ίδιοι αμόρφωτοι ή ημιμαθείς. Το ότι προωθούν τραγουδιάρες κλπ. δεν έχει να κάνει με τη σοβαρότητα ή όχι της τέχνης αλλά με τη λειτουργία των μέσων ως φορέων μάρκετινγκ (ά! άλλη μια επιστήμη! Εντελώς επιστήμη, από τις δεύτερες αυτές που δεν είναι "σκληρές" - όπως τις λες - και που όμως είναι πολύ σκληρή και ανελέητη).
Κοινώς, αυτά που σωστά είπες, δεν αποδεικνύουν τίποτε σε σχέση με τη σοβαρότητα ή όχι της τέχνης.
Η επιστήμη που αναφέρεις σωστά, είναι οι θετικές επιστήμες. Τα επιστημολογικά κριτήρια για τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, φερειπείν, είναι κάπως διαφορετικά. Υπήρξε βέβαια μια εποχή και ένα ρεύμα επιστημολογικό (λογικός θετικισμός) που προσπάθησε να εφαρμόσει τα ίδια κριτήρια επιστημονικής ορθότητας και στις άλλες επιστήμες, με πολλά προβλήματα, οπότε και έχει περισσότερο ή λιγότερο εγκαταλειφθεί.
1. Αυτό δεν καθιστά τις μη θετικές επιστήμες (κοινωνιολογίες, ψυχολογίες, οικονομικά κλπ) λιγότερο σοβαρές επειδή η θεωρίες τους δεν μπορούν να έχουν "σκληρή απόδειξη".
Κοινώς η σοβαρότητα ή όχι ενός εγχειρήματος, είτε είναι επιστήμη, είτε όχι, δεν έχει ως κριτήριο την απόδειξη (και δεν συμμαζεύεται).
2. Η τέχνη είναι ένα ανθρώπινο εγχείρημα που δεν στερείται καθόλου σοβαρότητος. Κριτήριο στην τέχνη υπάρχει (όπως και στην επιστήμη) και μάλιστα σοβαρότατο με πάμπολλες αναλύσεις. Αισθητική. Αν θες να πάμε ένα βήμα πάρα πέρα (αν και δεν είμαι ειδικός) υπάρχει κοινά αποδεκτή αισθητική (ένα μικρός πυρήνας) και αυτή σχετίζεται με το μέτρο και την αρμονία (άρα σκληρά μαθηματικά). Υπάρχει βέβαια παράλληλα και το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Το ότι σχετίζεται η τέχνη με το μέσο άνθρωπο και ότι ο καθένας έχει μία άποψη δεν λέει κάτι. (ο μέσος Έλληνας έχει άποψη και ως γιατρός και ως μηχανικός ως δάσκαλος και ως ψυχολόγος - αυτό δεν στερεί σοβαρότητα στην Ιατρική, τη μηχανική, τη διδακτική ή την ψυχολογία). Το ότι η τέχνη ενέχει πολύ περισσότερους βαθμούς υποκειμενικότητας από ότι η επιστήμη, ούτε της στερεί σοβαρότητα ούτε της στερεί αξία.
Τα ΜΜΕ προωθούν ένα σωρό αηδίες (ακόμα και ως απόψεις "επιστημονικές" - ειδικών κλπ) πρώτα από όλα διότι οι πλείστοι όσοι σχετίζονται με αυτά είναι οι ίδιοι αμόρφωτοι ή ημιμαθείς. Το ότι προωθούν τραγουδιάρες κλπ. δεν έχει να κάνει με τη σοβαρότητα ή όχι της τέχνης αλλά με τη λειτουργία των μέσων ως φορέων μάρκετινγκ (ά! άλλη μια επιστήμη! Εντελώς επιστήμη, από τις δεύτερες αυτές που δεν είναι "σκληρές" - όπως τις λες - και που όμως είναι πολύ σκληρή και ανελέητη).
Κοινώς, αυτά που σωστά είπες, δεν αποδεικνύουν τίποτε σε σχέση με τη σοβαρότητα ή όχι της τέχνης.