Γιατί αγαπάμε τα κακά παιδιά και κολλάμε

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Με αφορμη τον "τραμπουκο της Αργυρουπολης" που εσπασε το κεφαλι της γυναικας θυμηθηκα αυτο το θεμα...

Τελικα νομιζω οτι απο ενα σημειο και περα τα "κακα παιδια" ειναι επιλογη. Ο τυπος ειχε προβληματικο βιαιο παρελθον, κακοποιουσε γυναικες και γενοβολουσε για να διαιωνισει τις γονιδιαρες του συμφωνα με το νομο του Δαρβινου που θιξαμε πιο πανω. Δεν μπορει να πει κανενας οτι τα θυματα δε γνωριζανε. Το να ερωτευτεις και να εισαι με τετοιο τυπο απο ενα σημειο και περα ειναι προτιμηση και επιλογη. Αυτο δεν τον αθωωνει ουτε τον δικαιολογει. Απλα λεω.
 
Θα συμφωνήσω ως ένα μεγάλο βαθμό με αυτό που λες.
Δε ξέρω αν έχει ειπωθεί για την συγκεκριμένη αν γνώριζε εξαρχής το ποιόν του ή όχι.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Για αν το γνώριζε είναι καθαρά επιλογή εξαρχής να είναι μαζί -όσο δηλαδή δεν τον είχε ερωτευτεί- γιατί πάντα υπάρχει αυτό το περιθώριο πριν ερωτευτείς τον άλλον.
Πάρα πολλές δεν το αντιλαμβάνονται από την αρχή. Υπάρχει και το σκηνικό να μη δείχνει ο άλλος το τι είναι και να παρουσιάζεται σε όλους και σε εσένα ως ιδανικός και σιγά-σιγά να αφαιρεί κάτι από αυτό το ιδανικό και τότε είναι που έχεις χάσει την μπάλα.

Το ρητό "έρωτας με των πρώτη ματιά" θεωρώ ότι απλά συγκαλύπτει με ωραίο τρόπο αυτό που θέλει να πει -το ότι διεγείρεσαι σεξουαλικό από κάποιον- γιατί ανήκει και σε άλλη εποχή.

Από εκεί και πέρα το "κολλάω με το κακό παιδί" δε ξέρω κατά πόσο είναι κινηματογραφικό προϊόν ή όχι. Με τη συνεχόμενη προβολή ενός τέτοιου προτύπου έγινε εν τέλει πιστευτό... (αν και πιστεύω το ίδιο ισχύει και με τους άντρες και τη femme fatale).
 
Οι άντρες, ως πιο απλό και άξεστο είδος, απλά αρεσκόμαστε σε "ωραίες γκόμενες". Τελεία. (Τρομερό κριτήριο επιλογής - αντίστοιχα καλό με τα κακά παιδιά!) Τώρα αν αυτές είναι πιο βούρλα και από τα βούρλα, πιο διαβολικές και από τη μητριά της σταχτοπούτας ή πιο κακότροπες από αγουροξυπνημένη αρκούδα την άνοιξη, κακό του κεφαλιού μας. Τουλάχιστον (συνήθως) τρώμε λιγότερη κακοποίηση και πολύ και σίγουρα πολύ σπανιότερα ξύλο από ότι οι γυναίκες με τα "κακά παιδιά" κι συνήθως βγαίνουμε ζωντανοί (ο.κ με ψυχολογικά, αλλά ζωντανοί).
 
Last edited:
Οι γυναίκες απλά ελκύονται από κάποια χαρακτηριστικά που έχουν τα "κακά παιδιά" (π.χ. αυτοπεποίθηση, δυναμισμός) και πηγαίνουν μαζί τους. Δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να είναι παλιάνθρωπος :ανέκφραστος:. Από κει και πέρα, ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του...
 
Γιατί τα κακά αγόρια ή τα κορίτσια (κρυφά ή φανερά στους τρίτους) προτιμούν –έστω και για λίγο, μέχρι να βρουν το επόμενο θύμα– καλά κορίτσια/αγόρια; ε; :ματιά:
Γιατί είναι πιο εύκολο να εξαπατηθούν και να χειραγωγηθουν. Χωρίς αυτές τις δύο δυνατότητες, σχέση με κακα παιδιά δεν υφίσταται. Τρέφονται από αυτό. Γι' αυτό και δεν σέβονται τα ταίρια τους, διότι για εκείνους κι εκείνες είναι αντικείμενα, μαριονέτες. Κάπου το έχω ξαναπεί, δεν θυμάμαι με τι αφορμή, σαν καρχαρίες μυριζονται το αίμα και ορμουν. Το καλό παιδί που "κολλάει" και παραμένει σε τέτοιες σχέσεις, μετά από στραπάτσο, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση (που καμιά σχέση δεν έχει με την χαμηλή αυτοπεποίθηση). Θεωρεί πως δεν του αξίζει καλύτερη συμπεριφορά, η ανοχή είναι απεριόριστη. Πίσω από την χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να κρύβεται το σύνδρομο του "Λευκου ιππότη" σε λαιτ εκδοχή, πράγμα που ο άλλος/άλλη έχει μυριστεί και κάνει τη δουλίτσα του πιο εύκολα.
Μαθαίνουμε στα παιδιά μας πως αξίζουν να τα αγαπούν, ώστε να αποφευγουν την σαπίλα (είτε φοράει πουκάμισο, είτε φούτερ) και να μην ανέχονται απιστίες στην καλύτερη, βια στην χειρότερη.
:ευχαριστώ: for coming to my Ted Talk.
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Εχω την αισθηση πως σε μικρη ηλικια πιστευουμε , πως η αγαπη πραγματωνεται μεσα απο εμποδια και δυσκολιες και ισως μαλιστα, πως το μεγεθος αυτων προσθετει στην αξια της αγαπης. Βλ. αγαπη χωρις πεισματα δεν εχει νοστιμαδα. Οποτε το "κακο παιδι" ειναι εκεινο που θα μας δυσκολεψει και αρα η μεταξυ μας αγαπη θα εχει περισσοτερη αξια. Αν βεβαια οσο μεγαλώνεις, φας στη ζωη τα στραπατσα σου 2-3 φορες, στρωνεις και συνειδητοποιεις, πως η αγαπη πρεπει να ρεει σαν το γαργαρο νερο και πως οποιος αγαπαει, δεν παιδευει.:)
Αυτα τα κοινοτοπα απο μενα. Ομως δεν ορισαμε το κακο παιδι!
Για παραδειγμα προσωπικα δεν εντασσω εκεινον, που βγαινει καθε βραδυ (τοτε που βγαιναμε), πινει, καπνιζει και εχει αστατη αλλα -σε καθε επιπεδο- εντιμη ζωη στην κατηγορια των κακων παιδιων.
 
Χωρίς να έχω ψαχτεί σχετικά με το θέμα, πιστεύω ότι όλα έχουν να κάνουν με τον παράγοντα "αυτοπεποίθηση". Το "κακό αγόρι" βγάζει μια αυτοπεποίθηση και μια δυναμικότητα στον χαρακτήρα του που ελκύει το αντίθετο φύλο. Αυτό λογικά έχει να κάνει με τα πρωτόγονα ένστικτα των ανθρώπων για επιβίωση. Η γυναίκα θα προτιμήσει κάποιον που θα μπορεί να την προστατέψει και να της παρέχει ασφάλεια. Είχα διαβάσει παλιά, σε αυτές τις popular μελέτες για χαζο-άρθρα, ότι ο λόγος που ελκύονται οι γυναίκες από γυμνασμένους άντρες είναι ακριβώς επειδή ο γυμνασμένος τύπος φαίνεται πιο κυρίαρχος από κάποιον αγύμναστο και αδύναμο, οπότε είναι καταλληλότερος για ταίρι.

Βέβαια το "κακό αγόρι" είναι μια έκδοση του άνδρα με αυτοπεποίθηση. Υπάρχουν και άλλες εκδόσεις ανδρών με αυτοπεποίθηση που μπορούν να αποτελέσουν πιο υγιή πρότυπα για τα αρσενικά. Εμένα το πρότυπο μου είναι ο "English Gentleman" δηλαδή ο ευγένης(αλλά όχι αδύναμος) άνδρας που ξέρει να διαχειρίζεται δυναμικά τις καταστάσεις. Τρανό παράδειγμα ο παρακάτω κύριος:





Ντάξει, μπορεί να μην αρέσει σε όλες τις γυναίκες, αλλά δεν μπορείς ότι ο Henry Cavill δεν έχει πέραση. Ο Cavill έχει αυτό το στυλάκι του καλό αγοριού που όμως δεν μεταφράζεται σε αδυναμία, αλλά συνδυάζει αυτοπεποίθηση και δυναμισμό.(οκ, έχει και τα looks σαν μπόνους να υποστηριζουν το όλο αφήγημα).
 
Σωστά @Χρυσένια δεν είπαμε τι είναι...
Λοιπόν για εμένα είναι αυτός/η που θεωρεί τον εαυτό του/της ανώτερο σε σχέση με εσένα, σε κάνει να πιστεύεις ότι όλα αυτά που είσαι είναι λάθος, βρίσκει πάντα κάτι αρνητικό να πει για εσένα, σε προσβάλλει ακόμα και μπροστά σε άλλους, σε κάνει να αμφισβητείς τα πάντα και να φοβάσαι να μιλήσεις γιατί 1. ξέρεις ότι θα γίνει φασαρία (σε αρκετές περιπτώσεις πέφτει και ξύλο) 2. δε πιστεύεις ότι θα πεις κάτι της προκοπής.

Ένας άλλος τύπος κακού παιδιού είναι αυτός/η που σε κοιτάει μόνο για τα χρήματά σου ή για το status σου και φοράει όχι μόνο μάσκα, αλλά αρματώνεται με υποκρισία λες και πάει στο πόλεμο (αυτό το κάνουν κυρίως οι γυναίκες... και φυσικά υπάρχουν άντρες που το κάνουν).

Και ένας τελευταίος τύπος που θα περιγράψω είναι αυτοί που ξεφεύγουν από αυτό που είπε η Χρυσένια ότι δε θεωρεί ως κακό παιδί. Δηλαδή είναι αυτός/η που κάνει άστατη ζωή αλλά στο όνομα αυτής δε λογαριάζει ανθρώπους. Θα τους ισοπεδώσει, θα τους χρησιμοποιήσει ως εισόδημα, θα κοιτάξει να τους εθίσει σε ναρκωτικά και θα να τους προωθήσει σε πληρωμένο σεξ.

@Βιβλιολάγνος είμαι φαν του Κάβιλ (προσωπικά μου άρεσε περισσότερο όταν δεν ήταν φουσκωμένος) από τότε που έπαιξε στον Μόντε Κρίστο, ωστόσο, δεν ξέρω... πάντα μου έβγαζε μια επιφύλαξη... Πέρα από αυτό δε ξέρω το κατά πόσο μπορούμε να μιλάμε για ηθοποιούς που ως σε ένα βαθμό προσπαθούν να δείχνουν ότι είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι με αξίες στο κοινό τους, πόσο μάλλον που τα τελευταία χρόνια έρθει τα πάνω κάτω.
 
Last edited:
@Σελεφά

Εννοείται ότι δεν ξέρουμε τι ακριβώς κρύβει πίσω από την "μάσκα" ο κάθε ηθοποιός. Αλλά επειδή έχω δει αρκετές ταινίες του Cavill, καθώς και συνεντεύξεις, μου βγάζει αυτό το στυλ του καλοπροαίρετου αλλά δυναμικού χαρακτήρα. Τώρα δεν ξέρω άμα είναι κανας psycho στην προσωπική του ζωή, αλλά η δημόσια εικόνα του είναι 100% σωστή για εμένα.
 
η μπλάνς ντυμπουά δέν ήταν καλύτερη απο τον Κοβάλσκι, κι ούτε ο δεύτερος λιγότερο ελλειμματικός απο την πρώτη.
Αφενός. (Και μαλλον περισσότερο ως σχολιο προς την ταινία καθεαυτην κινοχι τοσο ως σχολιο στο νημα)

Αφεδύο, διαβαζοντας και πηγαίνοντας πίσω στο θεμα, αυτο που δεν καταλαβαίνω* ποτέ μα ποτέ (αλλα αποδεχομαι, με τον καιρό) ειναι πώς γινεται οοοολα αυτα τα απιθανα που μπορει να ακουω από τους αλλους ως εμπειρια, να μην εχουν συμβεί σε μενα (και σε μερικούς αλλους ανθρώπους που ξερω) ποτε. Να φταιει οτι ντυνομαι καπως βαρια; Να φταιει ο οπλισμός; Και τωρα αν με ρωταγε καποιος τι σημαινει κακό παιδι μαλλον θα απαντουσα οτι ειναι εκεινο που δεν ακούει τη μαμα του και δεν τρωει τις φακες του.

*Καλα, καταλαβαινω, αλλα για την οικονομια της κουβεντας (ή ισως και για το ακριβώς αντίθετό της) κανω την ανιδεη και την ασχετη.

Τώρα, αν μιλησουμε για απροσάρμοστα, να το ξανασκεφτώ το θέμα. :))))

Αυτα πρωι πρωι.
 
Last edited:
@Βιβλιολάγνος εγώ βλέποντας τις συνεντεύξεις μου βγαίνει αυτή η επιφύλαξη.
αχαχααχα απίστευτο πώς 2 άνθρωποι βλέπουν το ίδιο πράγμα αλλά τελείως διαφορετικά. :γιούπι:
 
@Σελεφά

χαχαχ...τι να πω. Καλά ντάξει, το θέμα με τον Κάβιλ το βλέπω τελείως επιφανειακά, μην νομίζεις ότι έχω κάτσει να κάνω ψυχανάλυση πάνω στις συνεντεύξεις του. Ίσως εσύ έχεις καλύτερη παρατηρητικότητα ή ξέρεις να "διαβάζεις" καλύτερα τους ανθρώπους και να έχεις δει κάτι στο Cavill που δεν σου αρέσει. Ή μπορεί να είναι θέμα perspective των αντίθετων φύλων.
 
Ομως δεν ορισαμε το κακο παιδι!
Για παραδειγμα προσωπικα δεν εντασσω εκεινον, που βγαινει καθε βραδυ (τοτε που βγαιναμε), πινει, καπνιζει και εχει αστατη αλλα -σε καθε επιπεδο- εντιμη ζωη στην κατηγορια των κακων παιδιων.
Σωστά @Χρυσένια δεν είπαμε τι είναι...
Λοιπόν για εμένα είναι αυτός/η που θεωρεί τον εαυτό του/της ανώτερο σε σχέση με εσένα, σε κάνει να πιστεύεις ότι όλα αυτά που είσαι είναι λάθος, βρίσκει πάντα κάτι αρνητικό να πει για εσένα, σε προσβάλλει ακόμα και μπροστά σε άλλους, σε κάνει να αμφισβητείς τα πάντα και να φοβάσαι να μιλήσεις γιατί 1. ξέρεις ότι θα γίνει φασαρία (σε αρκετές περιπτώσεις πέφτει και ξύλο) 2. δε πιστεύεις ότι θα πεις κάτι της προκοπής.
Ένας άλλος τύπος κακού παιδιού είναι αυτός/η που σε κοιτάει μόνο για τα χρήματά σου ή για το status σου και φοράει όχι μόνο μάσκα, αλλά αρματώνεται με υποκρισία λες και πάει στο πόλεμο (αυτό το κάνουν κυρίως οι γυναίκες... και φυσικά υπάρχουν άντρες που το κάνουν).
Και ένας τελευταίος τύπος που θα περιγράψω είναι αυτοί που ξεφεύγουν από αυτό που είπε η Χρυσένια ότι δε θεωρεί ως κακό παιδί. Δηλαδή είναι αυτός/η που κάνει άστατη ζωή αλλά στο όνομα αυτής δε λογαριάζει ανθρώπους. Θα τους ισοπεδώσει, θα τους χρησιμοποιήσει ως εισόδημα, θα κοιτάξει να τους εθίσει σε ναρκωτικά και θα να τους προωθήσει σε πληρωμένο σεξ.
@Βιβλιολάγνος είμαι φαν του Κάβιλ (προσωπικά μου άρεσε περισσότερο όταν δεν ήταν φουσκωμένος) από τότε που έπαιξε στον Μόντε Κρίστο, ωστόσο, δεν ξέρω... πάντα μου έβγαζε μια επιφύλαξη... Πέρα από αυτό δε ξέρω το κατά πόσο μπορούμε να μιλάμε για ηθοποιούς που ως σε ένα βαθμό προσπαθούν να δείχνουν ότι είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι με αξίες στο κοινό τους, πόσο μάλλον που τα τελευταία χρόνια έρθει τα πάνω κάτω.
Κορίτσια, @Χρυσένια και @Σελεφά δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση το θέμα ορισμού του "κακού παιδιού". Υπάρχει ψυχαναλυτικός όρος που το καλύπτει απόλυτα. Κακό παιδί είναι ο "νάρκισσος" (με ότι αυτό εμπεριέχει - όλες τις υποκατηγορίες του και προεξάρχουσα ο χειριστικός, ο λεγόμενος κακοήθης νάρκισσος). Τελεία. Από εκεί και πέρα μπορείς να γράψεις εκθέσεις επί εκθέσεων.
 
Γυναίκες παιδί μου.... (σεξιστικό/στερεοτυπικό σχόλιο που ταιριάζει λίγο στην περίπτωση :χαχα::χαχα::))))).

Πέρα από την πλάκα, συμφωνώ...
 
Νομίζω ότι το θέμα έχει καλυφθεί πλήρως από τους προλαλήσαντες. Χειριστικός, αλαζόνας, ναρκισσιστής και ένα φουσκωμένο, υπερτροφικό "εγώ" χαρακτηρίζει το "κακό παιδί". Το πρόβλημα είναι ότι καλύπτει κάποια από τα σκοτεινά στοιχεία τις προσωπικότητάς του με κάποιες αρετές ή χαρίσματα που μπορεί να έχει, με αποτέλεσμα να εκμεταλλεύεται καταστάσεις προς όφελός του...
 
(επίσης είναι πάρα πολλοί. Μου άρεσε, όμως, μια φορά που γκουγκλαριζα πως να τους αντιμετωπίσεις, διότι είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει, και οι πρώτες απαντήσεις του γκουγκλ θύμισαν πως αντιμετωπίζεις φυσική καταστροφή :)))) Μακριά, μακριά).
 
Top