Γκράφιτι (φωτογραφίες δικές μας)

[Έλλη Μ]

Αν ειναι να μιλησουμε για δρομους, ας εχουμε αναφορα καποιο μπαρ.
Στη στοα Πραξιτελους ειναι το bartesera και βρισκεται (η στοα) εκει που σμίγουν Λεκκα, Κολοκοτρωνη και Πραξιτελους (την οδο). Σαν τα Κύθηρα που βρισκονται στη συμβολή 3 πελαγων.(Ντόινγκ!)
Το γκραφιτι, μου φαινεται, ειναι στη Λεκκα (παει καιρος που τραβηξα τη φωτο), εκτος κι αν τα εχω μπλεξει, οδους, στοες, μασονους κλπ. Βγαλε με απο οποια πλανη διαπιστωσεις

 

[Πεταλούδα]

Καμία πλάνη, μια χαρά τα θυμάσαι όλα, κι έμαθα πως λένε και την στοά!

 

[Έλλη Μ]

Επόμενη σταση η στοά των εμπόρων. Τη διασχιζεις, φτανεις στο τερμα, κατεβαινεις τα σκαλια and down the rabbit hole.

 

[Έλλη Μ]

Εξάρχεια, σε αγαπημένη αυλη.

 

[Φαροφύλακας]

παιδάκια λύνουν σταυρόλεξο

 

[Σαώρη]

Σ' ένα στενάκι κάπου κοντά στην Καραϊσκάκη στην Πάτρα.

 

[Πεταλούδα]

Ψυρρή, Θέατρο Εμπρός - ο άγγελος που αργότερα μεταμορφώθηκε σε φυλακισμένο

 

[Αζαθοθ]

Κι από τη μικρή συνοικία του Ψυρρή, στο πολύβο(υ)ο Παρίσι. La rue Rataud, 2019.


.

 

[Πεταλούδα]

Μου έκαναν εντύπωση τα κρεμασμένα παπούτσια από το καλώδιο, έχει τύχει κι έχω δει πραγματικά, εδώ είναι ζωγραφιστά, σωστά;

Κάτι είχα ακούσει ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να αφήνουν μηνύματα, άνθρωποι του υποκόσμου, όπως και να έχει βρήκα ένα ενδιαφέρον άρθρο εδώ τώρα που το κοίταξα λίγο.

 

[Αζαθοθ]

Όχι, όχι δεν είναι ζωγραφιστά.

Πιστεύουν ότι έτσι θα διατηρήσουν τις εμπειρίες που έζησαν εκεί στη μνήμη τους.

Θα κρατήσω (μοναχά) αυτό από το άρθρο.
Ακόμα κι αν τα συγκεκριμένα παππούτσια, σε ένα δρόμο που αγαπώ να τον περπατώ στο Παρίσι, δεν είχαν καμία ερμηνεία ή λόγο ύπαρξης, τώρα πλέον έχουν -γι’ εμένα. Κι αυτό τους αρκεί, ώστε να αποκτήσουν μία ιστορία για να αφηγούνται.

«Βάζεις» μαζί δύο πράγματα που ποτέ άλλοτε δεν είχαν τοποθετηθεί μαζί. Κι ο κόσμος έχει αλλάξει. Οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- δε θα το παρατηρήσουν τη στιγμή που συμβαίνει, αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ο κόσμος έχει αλλάξει έτσι κι αλλιώς.

 

[Χρυσόστομος]

Κι εγω ζωγραφιστα νομιζα οτι ήτανε. Παντως και εδω στο Ηρακλειο σε μια γειτονιά το έχω δει. Παντως απο το αρθρο όλες οι θεωρίες που λέει περισσότερο για αστικοί μυθοι μου φαίνονται. Περισσότερο θα συμφωνήσω με την τελευταία εξήγηση. Οτι έτσι απλώς τα κρεμάνε χωρις ιδιαίτερο λόγο. Ισως ακουγεται λιγότερο ρομαντικό αλλά αυτο νομίζω συμβαίνει.

@Αζαθοθ πολύ όμορφη η τελευταία σου παράγραφος!

 

[Αζαθοθ]

η τελευταία σου παράγραφος!

Μία άχλυς της μνήμης σελίδων ενός βιβλίου άξιου παρατήρησης, αφού κατόρθωσε να ενσταλαχθεί σε ανάμνηση. Σε παράφραση λόγω περιστάσεων.

Ίσως Julian Barnes, δεν παίρνω όρκο.

 

[Δομάζ]

Ανάλογα κρεμμασμένα παπούτσια βλέπω κι εγώ κάθε μέρα σε ένα συγκεκριμένο σημείο κοντά στην παραλιακή, καθώς δουλεύω.
Εγώ ήμουν βέβαιος ότι ήταν τρόπος μπούλινγκ στη γενιά μου (80s και βγάλε). Έβγαζε ο νταής τα παπούτσια από κάποιο καημένο παιδάκι, τα πετούσε στα σύρματα αναγκάζοντας τον μικρό να γυρίσει σπίτι του ξυπόλιτος και κάθε μέρα που θα πηγαίνει σχολείο θα θυμάται την πλάκα που του έκαναν αφού δεν μπορούσε να τα κατεβάσει. Σαν να θυμάμαι σαν σε όνειρο ότι είχε συμβεί σε ένα παιδί στο σχολείο μου. Μπορεί πάλι απλά να το ονειρεύτηκα.

 

[Πεταλούδα]

Μοναστηράκι - Poems n' crimes

 

[Νιλς]

@Πεταλούδα το ξέρεις ότι ήμουν ο δικηγόρος τους επί σειρά ετών ε;

 

[Πεταλούδα]

Είχες πρόσβαση και στα βιβλία τους.. τα λογοτεχνικά;

 

[Νιλς]

Χαχαχαχαχ υποθέτω αν ήθελα. Αλλά δεν το προσπάθησα ποτε.

 

[Φαροφύλακας]

Μου έκαναν εντύπωση τα κρεμασμένα παπούτσια από το καλώδιο, έχει τύχει κι έχω δει πραγματικά, εδώ είναι ζωγραφιστά, σωστά;

Κάτι είχα ακούσει ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να αφήνουν μηνύματα, άνθρωποι του υποκόσμου, όπως και να έχει βρήκα ένα ενδιαφέρον άρθρο εδώ τώρα που το κοίταξα λίγο.

Από όλες τις ενδεχόμενες επεξηγήσεις που δίνονται εκεί, η μόνη που με πείθει:

Επίσης, μια καλή εξήγηση είναι ότι πολλοί το κάνουν χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Απλώς αντιγράφουν κάτι που είδαν....

Μέσα σε όλη την βρομιά και το χάος της πόλης το μόνο που δεν έλειπε είναι το δικό μου ζευγάρι παλιοπάπουτσα.

 

[Πεταλούδα]

Μέσα σε όλη την βρομιά και το χάος της πόλης το μόνο που δεν έλειπε είναι το δικό μου ζευγάρι παλιοπάπουτσα.

Μάλλον είναι θέμα οπτικής. Έψαχνα για μια φωτογραφία, σε άλλη έπεσα, αλλά κάνει και αυτή. Αφού υπάρχουν οι παρεμβάσεις, προτιμώ ένα ζευγάρι παλιοπάπουτσα που θα με κάνει να αναρωτιέμαι και να φαντάζομαι, παρά μια πεζή και άκυρη (να γραφτεί πάνω σε αυτό το κείμενο) διόρθωση με στυλό.

 

[Φαροφύλακας]

Προτείνω να οργανώσουμε εκστρατεία εικαστικής παρέμβασης. Προσθήκες στην πόλη που όποιος της συναντήσει, θα τον κάνουν να αναρωτιέται.