Δημήτρης Φύσσας : "Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος"

[Δρουγγάριος]

Τίτλος: Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος
Συγγραφέας: Δημήτρης Φύσσας
Εκδόσεις: Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Έτος έκδοσης: 2011
Έτος πρώτης έκδοσης: 2005
ISBN: 960-05-1224-8

Γιατί λοιπόν βρίσκομαι στον τομέα της επιστημονικής φαντασίας; Υπάρχει λοιπόν ένα μικρό παρακλάδι της λογοτεχνίας που δε μπορεί να καταταχθεί ακριβώς στο ιστορικό μυθιστόρημα, μιας και δεν είναι ακριβώς..."ορθόδοξο". Εξηγούμαι:
Ξεκινάμε την ιστορία στο Καλλιμάρμαρο, πριν από μια μεγάλη γιορτή προς τιμήν του..εθνικού μας ποιητή (ο οποίος μπορεί να θυμίσει κάποιον σε μερικούς..). Όλα φαίνονται νορμάλ, μέχρι που αναφέρεται η Νεολαία, το Κόμμα, και οι οδοί της Αθήνας που έχουν μετονομαστεί σε πιο...Αγωνιστικές. Η Αθήνα του 1973 είναι Σοσιαλιστική, στη σφαίρα επηρροής της ΕΣΣΔ, η οποία ελευθέρωσε την Ελλάδα από τον Γερμανικό ζυγό το 1945.
Όλο αυτό το σενάριο λοιπόν είναι γνωστό ως εναλλακτική ιστορία και θεωρείται κομμάτι της λογοτεχνίας επιστημονικής φαντασίας. Κάτι έχει αλλάξει στο παρελθόν (point of divergence) και έχει ενεργοποιήσει μια ολόκληρη σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων που φέρνουν σε εμάς μια πολύ διαφορετική από τα γνωστά σε εμάς κατάσταση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η απελευθέρωση της χώρας και η ροή του χρόνου δεν είναι απόλυτα αυστηρή μιας και ο συγγραφέας θέλει να πλησιάσει κάποιες σύγχρονες με το έργο καταστάσεις για να κάνει μια καυστική σύγκριση.
Πως θα ήταν η Ελλάδα λοιπόν αν κρυβόταν και αυτή πίσω από το παραπέτασμα; Πόσα πράγματα θα ήταν διαφορετικά; Πόσα θα έμεναν ίδια; Η ιστορία ακολουθά χαρακτήρες με έντονους προβληματισμούς από τις αρχές της δεκαετίας του 50 εως και το 1973-74.
Ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον χρόνο( ; ) , για μια καυστική κριτική των δυνάμεων που διαμορφώσαν τη σύγχρονη Ελλάδα και για ένα πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα που θα πιείτε μονορούφι. Συνεχώς λέμε πως η χώρα μας δε "παράγει" ιδιαίτερα στον τομέα της λογοτεχνίας τα τελευταία χρόνια αλλά εδώ υπάρχει ένα διαμαντάκι που πολλοί δε θα ανακαλύψουν. Λίγο από 1984, λίγο από τη γνωστή μας μεταπολεμική Ελλάδα, λίγο ρεμπέτικο, πολύ Σοσσιαλισμός, τι θα βγει από αυτό το μίξερ; Ανακαλύψτε το.

Ο Δημήτρης Φύσσας, γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Σπούδασε Νεοελληνική φιλολογία και Πολιτικές επιστήμες. Γράφει στο Έψιλον και το Athens Voice.

 

[Γιωργος Τ]

Το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον, σίγουρα το προσθέτω στην λίστα μου για αγορά. Σ'ευχαριστώ που μας το παρουσίασες!

 

[Δρουγγάριος]

Σ'ευχαριστώ που μας το παρουσίασες!

Να είσαι καλά φίλε μου. Εγώ χαίρομαι που σας φαίνεται ενδιαφέρον και που καταφέρνω να το δείξω και σε άλλους ανθρώπους μιας και δεν είχε και τρομερή προώθηση. Το ευχαριστήθηκα πάντως πολύ στην ανάγνωση.

 

[Φένια]

Παρα πολυ ενδιαφερον, Δρουγγαριε. Ειχα διαβασει κατι αντιστοιχο, οπου στον εμφυλιο πολεμο των ΗΠΑ εχουν επικρατησει οι Νοτιοι. Κι εκεινο η κριτικη το χαρακτηριζε ΕΦ, κατα τη γνωμη μου δεν ειναι σωστη καταταξη. Φαντασια ναι, αλλα επιστημονικη; Παντως θα επιδιωξω να το διαβασω.

 

[Πολυξενη]

Θα ψάξω κι εγώ να το βρω, μου αρέσει αυτό το είδος της ιστορίας. Υπάρχει και ένα βιβλιαράκι που δε μπορώ να θυμηθώ τον τίτλο και το θέμα του είναι "τι θα είχε συμβεί αν.." και αναλύει πως θα εξελίσονταν η ιστορία αν μάχες πόλεμοι ή συμμαχίες είχαν διαφορετικοη εξέλιξη.

 

[Διας]

Σαν την ταινία με τον Λίνκολ να κυνηγάει βαμπίρ. (ΕΠ.ΕΦ.)

 

[Δρουγγάριος]

Πολυξένη έχω ένα τεύχος αν και αυτό του εξωτερικού πιστευώ ότι είναι πολύ καλύτερο. Πολύ με ενδιαφέρει η εναλλακτική ιστορία πάντως τα κυνηγώ αυτά. Σύντομα θα πάω να πάρω το Fatherland.

 

[Παρωνύμιος]

Πολύ ωραία η παρουσίαση και το βιβλίο δείχνει συμπαθητικό.

Γράφει ακόμα στο Έψιλον;

 

[Πολυξενη]

Fatherland.

Αυτό θα μου αρέσει σίγουρα. Πολλές φορές σκέφτηκα πως θα ήταν ο κόσμος μετά από νίκη της Γερμανίας στον ΒΠΠ και βλέπω πως είναι του Ρόμπερτ Χάρις που τα βιβλία του δε με έχουν απογοητεύσει ποτέ.

 

[Ασμοδαίος]

Αυτό θα μου αρέσει σίγουρα. Πολλές φορές σκέφτηκα πως θα ήταν ο κόσμος μετά από νίκη της Γερμανίας στον ΒΠΠ και βλέπω πως είναι του Ρόμπερτ Χάρις που τα βιβλία του δε με έχουν απογοητεύσει ποτέ.


Δε φανταζόμουν πως υπήρχαν βιβλία για την "Λαική Δημοκρατία της Ελλάδας" και σήμερα είδα δύο! Πάντως ο σύνδεσμος σου μας δίνει τον χαρακτηρισμό που ψάχναμε για το είδος αυτό : Μυθιστόρημα εναλλακτικής ιστορίας

Γραμμένα από Έλληνες υπάρχουν 5 μυθισταρήματα του είδους. Τα 4 εξ αυτών σε μια μορφή η άλλη έχουν και μια μορφή Λαίκής Δημοπκρατίας της Ελλάδας. Το πέμπτο είναι... το τελευταίο μυθιστόρημα του Χωμενίδη "Ο κόσμος στα μέτρα του" Το οποίο σαφέστατα είναι εναλλακτική ιστορία (ο ήρωας σαν διορισμένος από τον Ανδρέα κύβερνήτης του Αγιου ο οποίος Άγιος είναι υπερποντια κτήση της Ελλάδας παραχωρημένη από την εποχή του Λινκολν...) Βέβαια δεν ξέρω αν θα συμφωνήσει κι ο Χωμενίδης μαζί μου.

Τα υπόλοιπα εκτός από τις δύο Πλατείες είναι η "Επέτειος" του Βέμπου και το "Καλοι κι οι κόκκινοι" του Ράπτη και τα δύο γραμμένα τη δεκαετία του 1990.

Ναι ακριβώς, είχα διαβάσει μια πολύ λεπτομερή παρουσίαση σε ένα μπλόγκ που έθιγε ακριβώς αυτά τα σημεία. Μιας και εγώ θέλω ένα μυθιστόρημα εναλλακτικής ιστορίας και όχι ένα πως-θα-τα-θελε-τα-πράγματα η πολιτική μου γραμμή, θα το διαβάσω από καθαρή περιέργεια.

Προσωπικά και σαν φανατικός του είδους διαβάζω οτι εχει να κάνει με εναλλακτική ιστορια και βγαίνει στα Ελληνικά εκτός κι αν είναι μετάφραση. Η πλατεία ήταν μάλλον το χειρότερο που κυκλοφορεί...