Δημοτικό (και μάλλον με χιούμορ)

[Φαροφύλακας]

Λοιπόν, ας μεταφέρουμε εδώ αυτό που ξεκίνησε πριν λίγο στο ομιλητήριο.
Ένα δημοτικό τραγούδι όπου ο καθένας μπορεί να προσθέσει έναν δικό του στίχο.
Κανόνες:
1. Ο καθένας προσθέτει δύο ομοιοκατάληκτους στίχους σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο.
2. Για να αναρτήσει κανείς ξανά, πρέπει να έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον δύο άλλες αναρτήσεις από την τελευταία δική του.

πάμε; ))

 

[Γλωσσολάγνος]

Πώς ξεκίνησε αυτή η υπόθεση: σήμερα στο ομιλητήριο, με αφορμή ένα σχόλιο άκρα σιωπή του Φαροφύλακα, συνεχίζει η Λορένα: στον κάμπο βασιλεύει... προσθέτει ο Φαροφύλακας: λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί... κ.λπ.

Κάπου εκεί πετάχτηκα κι εγώ:
Του Κίτσου η μάνα κάθεται και πλέκει ένα πουλόβερ...

Απαντά ο Φαροφύλαξ:
της έφυγε η βελονιά και βρίζει στον αέρα

Και συνεχίζω:
"Γιατί βρε σακοράφα μου το στραβοβελονιάζεις;"

Ποιος θα είναι ο επόμενος; )

 

[Αριστοτέλης]

μην θέλεις στην πελότα σου απάνω να κουρνιάζεις;

 

[Φαροφύλακας]

δεν βλέπεις πώχουμε δουλειά, δύο φαρδιά μανίκια

(εντάξει.. όπως πρότεινε ο Γλωσσολάγνος στο ομιλητήριο, ας το συνεχίσουμε σε ομοιοκατάληκτα δίστιχα)

 

[Λορένα]

για να τυλίξουνε ζεστά τα χέρια τα αντρίκεια;

 

[Αριστοτέλης]

Μάνα του Κίτσου του βαρύ του άντρακλα του μέγα
βαρέθηκα στα σκοτεινά κάτω απ΄το φως του Βέγα

 

[Φαροφύλακας]

άντε.. ας το πάμε κατά τον Αριστοτέλη, δίστιχα:

Και πώς με θέλεις να πιαστώ με τα φαρδιά μανίκια
Αφού αντί γι' αγνό μαλλί μού 'δωκες μαύρα φύκια;

(για να προσαρμόσω και τους Κανόνες, επάνω..)

 

[Οκτάνα]

Κάλλιο να μου'βαζες κυρά χρυσές κλωστές γνεσμένες
τα χέρια του να ντύνουνε φτερούγες στολισμένες

(Μιλάω για τα μανίκια, για να μην ξεχνιόμαστε. Ξύπνησε ο μέσα μου!!)

 

[Αριστοτέλης]

κι όταν θ' ανοίγει τα φτερά ψηλά θε να πετάει
κι ακόμη και το σούπερμαν να τονε κοπανάει

 

[Φαροφύλακας]

και άμα ρίχνει από καμιά φτυσιά παλικαρίσια
να βρέχει, να ποτίζονται αγροί και κυπαρίσσια

(παρεμπιπτόντως, μιλάει ακόμη η βελόνα, έτσι; )

 

[Φαροφύλακας]

Σύνοψις

Γι να δούμε λιγάκι συνοπτικά το έργο μας ώστε να βοηθηθεί η έμπνευσή μας:

Του Κίτσου η μάνα κάθεται και πλέκει ένα πουλόβερ...
της έφυγε η βελονιά και βρίζει στον αέρα

η μάννα του Κίτσου:
«Γιατί βρε σακοράφα μου το στραβοβελονιάζεις;
Μην θέλεις στην πελότα σου απάνω να κουρνιάζεις;
Δεν βλέπεις πώχουμε δουλειά, δύο φαρδιά μανίκια
Για να τυλίξουνε ζεστά τα χέρια τα αντρίκεια;»

η βελόνα
«Μάνα του Κίτσου του βαρύ του άντρακλα του μέγα
Βαρέθηκα στα σκοτεινά κάτω απ΄το φως του Βέγα!
Και πώς με θέλεις να πιαστώ με τα φαρδιά μανίκια
Αφού αντί γι' αγνό μαλλί μού 'δωκες μαύρα φύκια;
Κάλλιο να μου 'βαζες, κυρά, χρυσές κλωστές γνεσμένες
Τα χέρια του να ντύνουνε φτερούγες στολισμένες
Κι όταν θ' ανοίγει τα φτερά ψηλά θε να πετάει
Κι ακόμη και το σούπερμαν να τονε κοπανάει
Και άμα ρίχνει από καμιά φτυσιά παλικαρίσια
Να βρέχει, να ποτίζονται αγροί και κυπαρίσσια
»

 

[Γονυπλυθής]

αυτά ο Κίτσος σκέφτουνταν με φαντασία περίσσια
κι η μάνα τ' εκαμάρωνε γνέθοντας πλέξη ίσια

 

[Φαροφύλακας]

(χμ... δηλαδή όλα τα άνωθεν υπήρχανε μοναχά στο μυαλό του Κίτσου; )

 

[Γονυπλυθής]

(ο Κίτσος είναι πολύ προικισμένο παιδί και με μια εικόνα -τη μάνα του που πλέκει και παιδεύεται με τη βελόνα- πλάθει ολόκληρες στιχομυθίες. Το'σωσα ή μπα; )

 

[Αριστοτέλης]

Μάνα παράτα τα πλεκτά, φτιάξε ένα καφεδάκι
να πάρω μία ρουφηξιά πριν πάω για μπιλιαρδάκι

 

[Γονυπλυθής]

Μέτριο το θες, λεβέντη μου, γι(α) ασήκωτο με δίχως;
πο'χεις πουλόβερ ροζουλί και τόσ' αντρίκιο ύφος

 

[Γλωσσολάγνος]

Γονυπλυθή, κλέβεις! Πρέπει να μεσολαβούν τουλάχιστον δύο δίστιχα γραμμένα από άλλους, πριν συνεχίσεις εσύ το ποίημα!

 

[Γονυπλυθής]

Ουυυπς!

Σόρι!..νόμιζα στρέχει ένα παρά ένα
Χμμ...οπότε δεν πιάνεται ο Κίτσος για gender confused? (μα τι έκφραση κι αυτή!)
(Αλήθεια, όταν θέλετε να επιμηκύνετε το δίφθογγο ου, πολλαπλασιάζετε το υ ή όλο το ου? Στο Λούκυ Λουκ νομίζω μόνο το υ, αλλά δεν παίρνω και όρκο!)

 

[Φαροφύλακας]

λοιπόν, ας μού επιτραπεί να διαιτητεύσω! Πιστεύω πως γι' αυτήν την μία φορά μπορούμε να κάνουμε μια εξαίρεση και να επιτρέψουμε το όμορφο δίστιχο τής Γονυπλυθούς που ο χρονισμός της υπερνικήθηκε από τον οίστρο.

Όσο για το "ου" για να δούμε:
δεν θέλω ουουουουουουου
δεν θέλω ουυυυυυυυυυυυυ

καί τα δύο κάπως παράξενα οπτικά.. θα επέλεγα το πρώτο.

 

[Αριστοτέλης]

Τολμώ να προτείνω μικρές αλλαγές στους κανονισμούς.

1. Να μη χρειάζεται να μεσολαβούν 2 απαντήσεις άλλων χρηστών για να ξαναγράψει κάποιος. Μου φαίνεται και μία είναι αρκετή.
2. Να μην είναι υποχρεωτικά τα 2στιχα. Να μπορεί να γράψει κάποιος ένα μόνο στίχο. Αρκεί ο επόμενος να τηρήσει τη ρίμα.

Τι λέει η σύγκλητος;