Διάβασε ένα αγαπημένο μου βιβλίο — 4 (Οκτ 2014)
- Thread starter Ίζι
- Start date
Θέλω να γράψω για το "Μη μ' αφήσεις ποτέ" αλλά είμαι τόσο στεναχωρημένη που δεν ξέρω τι να πω...
Χτες τελείωσα το βιβλίο και αμέσως μετά είδα την ταινία. Καιρό είχα να νιώσω τόσο βαθειά λύπη εξ αιτίας ενός βιβλίου... Το θέμα που θίγει ο συγγραφέας συζητιέται πολύ λίγο στις μέρες μας. Ή έστω πολύ λιγότερο απ' όσο θα περίμενε κανείς. Πιστεύω όμως, όπως πολύ ωραία λέει η Ίζι στην παρουσίασή της, πως θα μπορούσαμε να διευρύνουμε τον προβληματισμό που θέτει το βιβλίο. Αυτά που περιγράφονται μπορεί να μην συνέβησαν όντως. Όμως συνεχώς γίνονται διακρίσεις εις βάρος της μιας ή της άλλης ομάδας ατόμων. Οι διακρίσεις αυτές, αν το καλοσκεφτείς, δεν απέχουν πολύ απ' αυτά που φαντάστηκε ο Ισιγκούρο.
Στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου νόμιζα πως επέστρεψα σ' ένα άλλο οικοτροφείο/παρθεναγωγείο, στο κολέγιο του Σαιν Κλαιρ, που ήταν ένα αγαπημένο μου παιδικό ανάγνωσμα. Παρ' όλο που καταλάβαινα πως υπάρχει κάτι που δεν το κατανοώ πλήρως και που θα ξεκαθάριζε στη συνέχεια, απολάμβανα αυτή την αίσθηση, ότι δηλαδή απλώς διαβάζω τις περιπέτειες μιας παρέας μαθητών. Ίσως γι' αυτό, η αποκάλυψη του μυστικού να έγινε ακόμα πιο τρομερή, όταν τελικά επήλθε.
Κάτι που με εντυπωσίασε πολύ ήταν ο τρόπος που ο συγγραφέας έβαζε την Κάθυ να απευθύνεται στους φανταστικούς αναγνώστες της: "Δεν ξέρω πως ήταν εκεί που πήγατε εσείς..." ή "σίγουρα θα έχετε ακούσει να γίνεται λόγος για..." Αυτή η αίσθηση, πως η Κάθυ μας αντιμετωπίζει σαν άτομα που βρίσκονται στην ίδια θέση μ' αυτήν, με έκανε να νιώθω τόσο άσχημα.
Επίσης, με προβλημάτισαν τα ονόματα των ηρώων. Κάθυ Χ., Τόμι Ν., κλπ κλπ. Πως ακριβώς έπαιρναν τα παιδιά το όνομά τους;
Η ταινία μου άρεσε επίσης πάρα πολύ. Μια απορία: Καταλάβατε τι ήταν οι μεταλλικές ταυτότητες/κλειδιά που είχαν στα χέρια τους; Δεν θυμάμαι να αναφέρονται πουθενά στο βιβλίο.
Έγραψα πάλι την ιστορία της ζωής μου... Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ Ίζι για την πρόταση και για την προειδοποίηση να αποφύγω τα σπόιλς. Προτείνω κι εγώ με τη σειρά μου σε όσους δεν το έχουν διαβάσει, να το βάλουν οπωσδήποτε στη λίστα τους.
Ελπίζω μέσα στους επόμενους μήνες (όταν θα μου περισσεύουν χρήματα) να πάρω και τα άλλα 2 βιβλία που μου πρότεινες. Νομίζω πως θα μου αρέσουν εξίσου!
Σημ.: Δεν νομίζω να αποκαλύπτω κάτι απ' την πλοκή, γι' αυτό δεν έβαλα πουθενά πλοκές. Πάντως αν νομίζεις, Ίζι πως θα έπρεπε σε κάποια σημεία να μπουν, feel free to do it.
Χτες τελείωσα το βιβλίο και αμέσως μετά είδα την ταινία. Καιρό είχα να νιώσω τόσο βαθειά λύπη εξ αιτίας ενός βιβλίου... Το θέμα που θίγει ο συγγραφέας συζητιέται πολύ λίγο στις μέρες μας. Ή έστω πολύ λιγότερο απ' όσο θα περίμενε κανείς. Πιστεύω όμως, όπως πολύ ωραία λέει η Ίζι στην παρουσίασή της, πως θα μπορούσαμε να διευρύνουμε τον προβληματισμό που θέτει το βιβλίο. Αυτά που περιγράφονται μπορεί να μην συνέβησαν όντως. Όμως συνεχώς γίνονται διακρίσεις εις βάρος της μιας ή της άλλης ομάδας ατόμων. Οι διακρίσεις αυτές, αν το καλοσκεφτείς, δεν απέχουν πολύ απ' αυτά που φαντάστηκε ο Ισιγκούρο.
Στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου νόμιζα πως επέστρεψα σ' ένα άλλο οικοτροφείο/παρθεναγωγείο, στο κολέγιο του Σαιν Κλαιρ, που ήταν ένα αγαπημένο μου παιδικό ανάγνωσμα. Παρ' όλο που καταλάβαινα πως υπάρχει κάτι που δεν το κατανοώ πλήρως και που θα ξεκαθάριζε στη συνέχεια, απολάμβανα αυτή την αίσθηση, ότι δηλαδή απλώς διαβάζω τις περιπέτειες μιας παρέας μαθητών. Ίσως γι' αυτό, η αποκάλυψη του μυστικού να έγινε ακόμα πιο τρομερή, όταν τελικά επήλθε.
Κάτι που με εντυπωσίασε πολύ ήταν ο τρόπος που ο συγγραφέας έβαζε την Κάθυ να απευθύνεται στους φανταστικούς αναγνώστες της: "Δεν ξέρω πως ήταν εκεί που πήγατε εσείς..." ή "σίγουρα θα έχετε ακούσει να γίνεται λόγος για..." Αυτή η αίσθηση, πως η Κάθυ μας αντιμετωπίζει σαν άτομα που βρίσκονται στην ίδια θέση μ' αυτήν, με έκανε να νιώθω τόσο άσχημα.
Επίσης, με προβλημάτισαν τα ονόματα των ηρώων. Κάθυ Χ., Τόμι Ν., κλπ κλπ. Πως ακριβώς έπαιρναν τα παιδιά το όνομά τους;
Η ταινία μου άρεσε επίσης πάρα πολύ. Μια απορία: Καταλάβατε τι ήταν οι μεταλλικές ταυτότητες/κλειδιά που είχαν στα χέρια τους; Δεν θυμάμαι να αναφέρονται πουθενά στο βιβλίο.
Έγραψα πάλι την ιστορία της ζωής μου... Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ Ίζι για την πρόταση και για την προειδοποίηση να αποφύγω τα σπόιλς. Προτείνω κι εγώ με τη σειρά μου σε όσους δεν το έχουν διαβάσει, να το βάλουν οπωσδήποτε στη λίστα τους.
Ελπίζω μέσα στους επόμενους μήνες (όταν θα μου περισσεύουν χρήματα) να πάρω και τα άλλα 2 βιβλία που μου πρότεινες. Νομίζω πως θα μου αρέσουν εξίσου!
Σημ.: Δεν νομίζω να αποκαλύπτω κάτι απ' την πλοκή, γι' αυτό δεν έβαλα πουθενά πλοκές. Πάντως αν νομίζεις, Ίζι πως θα έπρεπε σε κάποια σημεία να μπουν, feel free to do it.
Το ίδιο κι εγώ.
Για τις ταυτότητες
φαντάζομαι ότι τα παιδιά είχαν τσιπάκι με τα στοιχεία τους που λειτουργούσε και ως σύστημα καταμέτρησης παρουσιών. Όμως έχεις δίκιο, δεν υπήρχε αυτό στο βιβλίο, ήταν φαίνεται εύρημα του σεναριογράφου.
Χαίρομαι αφάνταστα που σου άρεσε και σε άγγιξε Ιωάννα μου! Είναι ένα απ' τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ. Βρήκα τα σχόλιά σου πολύ εύστοχα. Σύντομα θα διαβάσω το "Κεκλεισμένων των Θυρών" και θα γράψω εδώ
Πέρασα το σημερινό πρωινό παρέα με το Κελεισμένων των Θυρών του Σαρτρ, που μου πρότεινε η Ιωάννα. Πρόκειται για ένα πασίγνωστο και πολυπαιγμένο θεατρικό έργο, η φήμη του οποίου τελικά δεν είναι καθόλου τυχαία. Το κείμενο, ένα σύντομο μονόπρακτο, μας παρουσιάζει τη ζοφερή κόλαση που φαντάστηκε ο συγγραφέας, ένα ελαφρώς επιπλωμένο δωμάτιο χωρίς παράθυρα, με πόρτα κλειστή. Οι χαρακτήρες του έργου, τρεις κολασμένοι, σύντομα αντιλαμβάνονται ότι μαρτύριο και καταδίκη τους είναι η αναγκαστική τους συνύπαρξη και το ξεγύμνωμα της ψυχής του καθενός ενώπιον των άλλων. Πρόκειται για έργο συμβολικό και βαθιά φιλοσοφικό, για την ανάλυση και κατανόηση του οποίου δεν επαρκεί μία ανάγνωση. Μόνο το γνωστό απόφθεγμα "η κόλαση είναι οι άλλοι" επιδέχεται πλήθος ερμηνειών. Μια από τις πολλές φράσεις που μου εντυπώθηκαν είναι η άποψη της Ινέζ ότι τον δήμιο τον αναγνωρίζει κανείς από το φοβισμένο ύφος του. Το έργο, παρά την απουσία πλοκής, είναι συναρπαστικό, με την ένταση ανάμεσα στους χαρακτήρες να αυξάνεται κλιμακωτά, και το ψυχικό τους μαρτύριο να γίνεται ολοένα και πιο δυσβάσταχτο.
Ιωάννα μου σ' ευχαριστώ που μου πρότεινες αυτό το συγκλονιστικό υπαρξιακό κείμενο. Αξίζει να διαβαστεί από όλους! Ανυπομονώ να μου δοθεί η ευκαιρία να το παρακολουθήσω και στο θέατρο!
Ιωάννα μου σ' ευχαριστώ που μου πρότεινες αυτό το συγκλονιστικό υπαρξιακό κείμενο. Αξίζει να διαβαστεί από όλους! Ανυπομονώ να μου δοθεί η ευκαιρία να το παρακολουθήσω και στο θέατρο!
Ίζι, έρχομαι καθυστερημένα να σου απαντήσω!
Χάρηκα πάρα πολύ που σου άρεσε το κεκλεισμένων των θυρών! Πράγματι, σηκώνει πολλή συζήτηση και πολλές ερμηνείες.
Άντε, με το καλό όταν παιχτεί στο θέατρο να κανονίσουμε να πάμε παρέα!!))
Χάρηκα πάρα πολύ που σου άρεσε το κεκλεισμένων των θυρών! Πράγματι, σηκώνει πολλή συζήτηση και πολλές ερμηνείες.
Άντε, με το καλό όταν παιχτεί στο θέατρο να κανονίσουμε να πάμε παρέα!!
))
@ Φίλη Μιντόρι σε ενημερώνω πως το "Νορβηγικό Δάσος" βρίσκεται στα χέρια μου και μάλλον θα το ξεκινήσω από Δευτέρα!!! Είμαι περίεργος να δω ....περί τίνος πρόκειται!!!
@ Μιντόρι μπράβο, "έγραψες"!!! Το βιβλίο είναι καταπληκτικό!!! Σ'ευχαριστώ που μου πρότεινες ένα έργο που δεν το είχα προσέξει αδίκως!!! Θα γράψω αναλυτικά την άποψη μου στο σχετικό νήμα......
Μπου Ράντλι, χαίρομαι πολύ!!Η αλήθεια είναι ότι φοβόμουν μήπως δεν σου αρέσει!!
Μόλις γνωρίσεις και τη Μιντόρι θα καταλάβεις πολλά!!!χαχαχαχα!(Νομιζω πως δεν θα έφτασες ακόμα στο σημείο αυτό του βιβλίου!!
Υ.Γ.Εγω παλεύω να τελειώσω ένα του Περέκ για να ξεκινήσω τον ''Λεωνή''!
Δεν το ξεχασα ,απλώς δεν προλαβαίνω !
Καλη συνέχεια στην περιπλάνησή σου ....
Νικόλα, ένα πράγμα θα πω για τον Ασώματο Ανθρωπο: με έχει καραπωρώσει 
Πολύ χαίρομαι Μεταλλαγμένη!!! Το έχω προτείνει και σε άλλα μέλη!!!
Μόλις τελείωσα τον Ασώματο Ανθρωπο! Δεν λέω τίποτα παραπάνω, θα μιλήσει η παρουσίαση που θα του κάνω όσο πιο γρήγορα γίνεται!!
Μεταλλαγμένη περιμένω εντυπώσεις πως και πως!!!
Και παρουσίαση!!!
Και παρουσίαση!!!
Επιασα χωρίς δεύτερη σκέψη και το 1984, που το ήθελα εδώ και καιρό. Θέλω να το διαβάσω τώρα, που έχω ακόμα σχετικά φρέσκο τον Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο, ώστε να κάνω τις συγκρίσεις.
Είμαι στο πρώτο κεφάλαιο - και εκτός του ότι με έχει ιντριγκάρει τρελά, όπως περίμενα δηλαδή - δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι εικόνες από την ταινιάρα V For Vendetta. Απ' ότι βλέπω, έχουν και άλλοι την ίδια άποψη. Περισσότερα, όμως, θα πω όταν το τελειώσω.
Είμαι στο πρώτο κεφάλαιο - και εκτός του ότι με έχει ιντριγκάρει τρελά, όπως περίμενα δηλαδή - δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι εικόνες από την ταινιάρα V For Vendetta. Απ' ότι βλέπω, έχουν και άλλοι την ίδια άποψη. Περισσότερα, όμως, θα πω όταν το τελειώσω.
@ Μιντόρι καλησπέρα, είναι πράγματι μοιραίο απ'ότι φαίνεται!!!
Έχεις στα χέρια σου "το σημαντικότερο θεατρικό έργο του 20ου αιώνα" όπως το αποκάλεσαν. Ήταν πρωτοποριακό θεματολογικά όταν κυκλοφόρησε, μιλούσε για τα προβλήματα της τότε νέας γενιάς....
Έχεις στα χέρια σου "το σημαντικότερο θεατρικό έργο του 20ου αιώνα" όπως το αποκάλεσαν. Ήταν πρωτοποριακό θεματολογικά όταν κυκλοφόρησε, μιλούσε για τα προβλήματα της τότε νέας γενιάς....
Μιντόρι, είναι εκδόσεις "Δωδώνη" αυτό που αγόρασες; Αν ναι, έχει μία σύντομη, ουσιώδη εισαγωγή από τη Δέσπω Διαμαντίδου που έχει κάνει και τη μετάφραση....Για να καταλάβεις το πλαίσιο της εποχής!!!
Όχι Μπου Ράντλι ,είναι εκδόσεις Αιγόκερως.Υπάρχει εισαγωγή για να σε βάλει στο πνεύμα! Τώρα το πόσο καλή ειναι δεν το γνωρίζω!!!
Μόλις τελείωσα και το 1984 και είμαι συγκλονισμένη!!! Ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου!! 2 στα 2 το σκορ μέχρι στιγμής, Νικόλα!!!
Περισσότερα, θα πω στο σχετικό νήμα.
Περισσότερα, θα πω στο σχετικό νήμα.
