Διάβασε ένα αγαπημένο μου βιβλίο 2019

@Τσίου, παρήγγειλα το «Ο επιθεωρητής έρχεται». Θαρρώ πως μέσα στη βδομάδα θα το έχω στα χέρια μου. :)
 
@ Διχασμένη, μου άρεσε η ανάρτησή σου για το Μολλόυ αν και δυστυχώς επαληθεύτηκαν οι φόβοι που είχα οτι σε αρκετούς μπορεί να μην αρέσει. Όταν μιλούσα για την υπόθεση/ θέμα του έργου εννοούσα οτι δεν έχει με τη έννοια που συναντάμε στα περισσότερα βιβλία.
Ενδιαφέρουσα και η σκέψη σου σχετικά με τον Β' παγκόσμιο, δεν το είχα σκεφτεί καθόλου και μόλις βρω χρόνο θα το ψάξω.

Εύχομαι να σου αρέσει το τουλάχιστον το Φαρενάιτ και να μην σε χαντακώσω τελείως :-)
 
Ολοκλήρωσα πριν από 2 μέρες το Όρυξ και Κρέικ που πρότεινε η Στιλλ Ιλλ και μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την λογοτεχνική παραγωγή της Άτγουντ και μου άρεσε πολύ. Ευχαριστώ για την πρόταση.
 
Χαίρομαι που το ευχαριστήθηκες. Ειναι τριλογία αν ενδιαφέρεσαι αλλα γενικώς μπορείς να επεκταθείς και στο υπόλοιπο έργο της. Αξίζει. :ναι:

Εγώ διαβάζω την μία απο τις προτάσεις της μεταλλαγμένης, συγκεκριμένα τον Ρόμπινς και τους αγριεμένους ανάπηρους. Δεν έχω ξετρελαθεί μεχρι στιγμής αλλα κυλάει ευχάριστα. Στην συνέχεια, θα πιάσω μια απο τις δικές σου προτάσεις.
 
@Τσιου κατεφθασα κι εγώ.
Διάβασα το ο επιθεωρητής έρχεται. Ρε συ, τι ωραίο πού ήταν; Πραγματικά μ' άρεσε πάρα πολύ! Πίστευα ότι θα μου αρέσει αλλά αυτό με ενθουσίασε. Είναι τρομακτικά οικείο νομίζω ότι εποχή κι αν διαβαστεί. Ευχαριστώ για την πρόταση σου, ηταν πολλή καλή ευκαιρία να διαβάσω θεατρικό, που δεν είχα διαβάσει ποτέ και ανακάλυψα ότι μου ταιριάζει το είδος. :))
Έψαξα και είδα ότι παίζεται αυτήν την περίοδο η παράσταση στην Αθήνα και πραγματικά εύχομαι να έρθει και προς Θεσσαλονίκη μεριά, θα ήθελα πάρα πολύ να το δω στο θεατρο. :)
 
Μια και το ανέφερες Βάγγυ, είδα την θεατρική παράσταση πριν λίγες ημέρες. Αν και δεν το περίμενα, με ενθουσίασε η θεματολογία του έργου, αλλά και η σκηνοθεσία/ηθοποιία. Από τις καλές παραστάσεις της χρονιάς.
 
Μπου, επιτέλους τελείωσα τα ''Εγκλήματα της Οδού Μοργκ'' και δηλώνω τουλάχιστον ενθουσιασμένη! Πλοκή πρωτότυπη, γλαφυρή γλώσσα, εντυπωσιακή λύση μυστηρίου και ειδικότερα στην πρώτη ιστορία. Η δεύτερη ιστορία ''Το μυστήριο της Μαρί Ροζέ'' ίσως επειδή βασίζεται και σε πραγματικό γεγονός, μου φάνηκε λίγο πιο γοτθικό, πιο ''μαύρο''. Τέλος το ''Κρυμμένο γράμμα'' αποτελεί πραγματικά την ανάδειξη της ευφυούς σκέψης που δεν χρειάζεται πάντα να είναι πολύπλοκη.
Χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω βιβλίο του Πόε, του γενείτορα του αστυνομικού μυθιστορήματος όπως πληροφορήθηκα και σίγουρα δεν θα σταματήσω μόνο σε αυτό του το έργο.

Συνεχίζω με την επόμενη πρότασή σου, το βιβλίο του Κέρουακ και θα επανέλθω με σχόλια!
 
@Βαγγυ :γιούπι: η χαρα μου ειναι διπλη μιας και δοκιμασες να διαβασεις κατι σε διαφορετικη, απο τα συνηθισμενα, φορμα και ειδες οτι σου ταιριαξε. Φοβομουν λιγο μη σου φανει παλιομοδιτικο, αλλα πονταριζα στην ουσια του εργου που, δυστυχως, ειναι διαχρονικη.
Δουλτσινεα, ευχαριστουμε για την ενημερωση!
 
Καλά έκανες και πόνταρες εκεί, διαχρονικοτατο (δυστυχώς). Μέχρι στιγμής, το παιχνιδάκι δε με έχει απογοητεύσει και πραγματικά κάθε φορά, διαβάζω κάτι που δεν το ήξερα καν και το ανακάλυψα μέσω αυτού. Γι'αυτο μ' αρέσει!
 
Γρίλε επιτέλους ξεκίνησα με τις προτάσεις σου. Ελπίζω να μην απογοητεύτηκες απο την αργοπορία μου. Ξεκινάω με το Locke Key και εν συνέχεια πάλι με την δικιά σου πρόταση Mika Waltari Ιωάννης Άγγελος.
 
Μεταλλαγμένη ήρθε η σειρά σου. Δανειστικα το Κουρδιστό πουλί του Μουρακάμι, οπότε μέσα στην επόμενη βδομάδα θα το ξεκινήσω.
 
Λοιπόν Μεταλλαγμένη διάβασα εν ριπή οφθαλμού την Λε Γκέν, και ήταν εντελώς του γούστου μου οπότε σ'ευχαριστώ για την πρόταση. Η δεύτερη ιστορία μου άρεσε κι αυτή αν και ήταν κάπως πιο αδύναμη σε σχέση με την πρώτη που ήταν εξαιρετική και πολυ ενδιαφέρουσα. Μαρεσε η οπτική της σε όλα τα θέματα τα οποία άγγιξε (σεξ, πολιτική, ανθρώπινα δικαιώματα) και ήταν και υπέροχη και αφοπλιστική ως αφηγήτρια.

Αν δεν με κρατήσει ο Ρόμπινς που τον έχω αφήσει στην άκρη, θα συνεχίσω με τον Φρενίατρο απο τις προτάσεις του Κόρτο.
 
Last edited:
Βάααγγυυυ! Τελείωσα το μαγαζάκι των αυτοκτονιών, και μου άρεσε πάρα πολύ, αν και νευρίασα.
Το τέλος ταιριαστό, δεν μπορώ να πω, αλλά με θύμωσε.
Ο Άλαν (:αγαπώ:) μου θύμισε Τζίζους Κράιστ σε τραλαλά έκδοση.
Εντωμεταξύ, χθες όταν έφτασα στο σημείο που εξηγεί την ονοματοδοσία του Άλαν, έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ που διάβασα πρόσφατα αυτό το όνομα. Και ιδού! :))))
Κάθε δωμάτιο είναι αφιερωμένο σε έναν μεγάλο επιστήμονα της Πληροφορικής πχ Αλαν Τούρινγκ (...)
Διαβάζεται σαν παραμυθάκι και με έκανε να γελάσω (και να νευριάσω, να τα ξαναλέμε αυτά). Ευχαριστώ πολύ για την πρόταση, καλή συνέχεια στους υπόλοιπους!
 
Τσίου, να σε πετυχαίνω πιο συχνά καλέ αν είναι να διαβάζεις τα πάντα από τις επιλογές μου. :χαχα: Χαίρομαι που σ' άρεσε, η αλήθεια είναι ότι γι' αυτο δε φοβόμουν ιδιαίτερα αν θα σ' αρέσει, είναι και μικρούλη και φεύγει γρήγορα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γελάει δυνατά (με φωνή που θα έλεγε κι ο Φάρος :) ). Εντέλει, το βρήκες σε κάποιο βιβλιοπωλείο; Γιατί θυμάμαι ότι ήταν εξαντλημένο αλλά στην πολιτεία το είχε.
 
:χαχαχα: είπα φέτος να διαβάσω δύο από τις τρεις προτάσεις, και αν μπορώ να επεκταθώ στα αγαπημένα των άλλων ζευγαριών (όχι με σχολιασμό εδώ, εννοείται). Όντως κύλησε γρήγορα, στην αρχή δεν κατάλαβα για πότε έφτασα στα μισά. Ναι, το βρήκα στην πολιτεία!
 
Τελειωσα κι εγω το βιβλιο (Αναμισης Ντενεκες, του Γιαννη Μακριδακη) που ειχε προτεινει το ταιρι μου. Και μπορω να πω οτι μου αρεσε πολυ. Ωραια γραφη και ζωντανη, ενω οι ιδιωματισμοι και γενικα η διαλεκτος της Χιου, που χρησιμποποιει ο Μακριδακης, δεν με κουρασαν καθολου (που ηταν και ο φοβος της Σαωρη). Ειδικα στα πρωτα κεφαλαια η γραφη μου θυμισε καπως τον Καζαντζακη. Ωραια και η ιστορια και ολος ο μυθος γυρω απο τον ηρωα. Το μονο που καπως με ξενισε καπως, ειναι οτι ο συγγραφεας διακοπτει την αφηγηση για να μας δωσει στοιχεια για την ερευνα που εκανε προς ανευρεση στοιχειων. Ξεχασα να πω, πως η ιστορια ειναι αληθινη και εχει περασει στη σφαιρα το μυθου για τους κατοικους της Χιου. Ειναι κι αυτο κατι που προσθετει στην ολη αναγνωστικη εμπειρια.
 
Είναι μερικές μέρες που τελείωσα το κουρδιστό πουλί του Μουρακάμι που προτείνει η Μεταλλαγμένη (πώς να μην μεταλλαχθεί χωρίς μπύρα...). Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, ήταν βέβαια το 6ο του συγγραφέα που διαβάζω οπότε ήξερα τι να περιμένω αλλά γενικά το βρήκα πολύ καλό.
 
Top