Διάβασε ένα ακόμα αγαπημένο μου βιβλίο (Κλήρωση 2016)

Σαώρη

Θεραπεύτρια Μαγικών Πλασμάτων
Το κιβώτιο ήταν ήδη στα βιβλία που ήθελα να διαβάσω. Το ότι έπεσα και στο μέλος που το είχε προτείνει ήταν ακόμα ένας λόγος, για να το διαβάσω πιο σύντομα απ' ότι υπολόγιζα. Το έχω τελειώσει εδώ και κάτι μέρες και ακόμα σκέφτομαι πολλά σημεία της αφήγησης. Για κάποιον που θα μπορούσε να αντέξει τον τρόπο γραφής (το ασταμάτητο μονόλογο με λεπτομέρειες), αλλά τον ενδιαφέρει το θέμα (εμφύλιος), είναι ένα από τα βιβλία που θα του πρότεινα.
 
Ευχαριστώ παιδιά, ελπίζω να μας βοηθήσει στην ανάγνωση καλών βιβλίων που εως τώρα ίσως και να αγνοούσαμε την ύπαρξη τους.
Και μιας και πριν 2-3 μέρες έπρεπε να περιμένω στο pc για να εγκατασταθούν κάτι προγράμματα, όσο περίμενα έφτιαξα και την αντίστοιχη λίστα για το 2015:
https://www.goodreads.com/list/show/108014._2015_
 
Εκπληκτική δουλειά αυτές οι λίστες! Υπάρχει τρόπος να τις κρατήσω κάπως στον λογαριασμό μου στο Goodreads, σαν like ή favorite ή κάτι τέτοιο? Δεν βρίσκω κάποια τέτοια επιλογή. Τώρα αν θέλω να τις δω, πρέπει να έρθω εδώ να βρω το link.
 
Στο τέλος της λίστας υπάρχει ενα κουμπί που λέει "like".
Οπότε όταν θα πηγαίνεις στο listopia του gr στην πλαϊνή στήλη πατώντας το "Lists I 've liked" θα στο βγάζει λογικά. Επιπλέον νομίζω και στο προφιλ σου έχει στην πλαϊνή στήλη προς το τέλος κάτι αντίστοιχο.

Είμαι νέος στο gr οπότε δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος άλλος πιο βολικός τρόπος
 
Δεν είχα πάει στο Listopia και το Lists I've Liked. To έψαχνα στο προφίλ μου, τελικά τώρα είδα ότι υπάρχει και εκεί, κάτω κάτω δεξιά. Ευχαριστώ, Ιπποπόταμε!
 
Νάσια Κάππα μου; Που είσαι μπρε; Μαύρα μάτια έχουμε κάνει. Θυμάσαι που είχα δώσει 3,5 αστεράκια για την θεωρία των *γκουχ* χορδών; Ε, ήρθε η ώρα του να πάρει προαγωγή. 5 στα 5 κι ας φαίνεται πως ο συγγραφέας είναι άντρας και μάλιστα Λατίνος :φρύδια: & :γρμβ: Είναι μία σκηνή προς το τέλος που δεν περίμενα να μου κολλήσει στο μυαλό και να με τρομάζει ακόμη και τώρα. Μετά απ’ αυτό το ευχάριστο νέο μπορείς να κοιμηθείς ήσυχα :))))
 
Μπέιζιλ διάβασα τα Πορφυρά πανιά και μου άρεσε κυρίως ο τρόπος γραφής του Γκρήν, ήταν πραγματικά απολαυστικός. Όμως με βαθιά λύπη διαπίστωσα οτι δεν είμαι τοσο ρομαντική οσο νόμιζα και οτι δεν με γοητεύουν τα παραμύθια όπως παλιά. Με τις παιδικές ταινίες κλαίω ακόμα όμως πχ την Αναστασία (απο εκεί και το κόλλημα με τους Ρώσους κατα πασα πιθανότητα) ή τον βασιλιά των λιονταριών προς υπεράσπιση μου :))). Πάντως χάρηκα που το διάβασα, αυτό να λέγεται.
 
Στιλλ ιλλ χαίρομαι που πέρασες όμορφα με αυτό το μικρό βιβλιαράκι. :γιούπι: Ο λόγος που το πρότεινα ήταν ακριβώς ο τρόπος γραφής του Γκριν. Νομίζω ότι κατασκευάζει αυτήν την ατμόσφαιρα του παραμυθιού με έναν αριστοτεχνικό τρόπο. Το ίδιο το περιεχόμενο θεωρώ πως είναι επουσιώδες. Όμως κάτι ανάλογο συμβαίνει συχνότατα. Μου έρχεται αυθόρμητα στο νου το γεγονός ότι απολαμβάνω τη μουσική του Ριγκολέτο του Βέρντι, ή του Τριστάνου του Βάγκνερ και θεωρώ προσόν το γεγονός ότι ΔΕΝ καταλαβαίνω τα λόγια του λιμπρέτου! :χαχαχα:

Να σου πω κι εγώ ότι τελείωσα εδώ και κάποιες μέρες τη «Σοφίτα» του Κις και μου έκανε τόση εντύπωση ώστε την ξαναδιαβάζω! (Ξέρω, ξέρω...κάποιοι κακεντρεχείς θα πουν ότι δεν την κατάλαβα! Υπό το πρίσμα των παρατηρήσεων που ακολουθούν -και μόνο!- θα τους δώσω κάποιο δίκιο. :ρ ) Κατά θαυμαστή σύμπτωση κι εδώ νομίζω ότι το βάρος δίνεται στον τρόπο γραφής! Είναι η προσπάθεια του Κις να ανοίξει νέους λογοτεχνικούς δρόμους που γεννά αυτήν την αλληλοπεριχώρηση του φανταστικού με το πραγματικό την οποία συναντάμε στο βιβλίο. Ακριβώς επειδή πρόκειται για κάτι διαφορετικό από τον συνήθη (βλ. γραμμικό) τρόπο ανάπτυξης της πλοκής του μύθου, χρειάζομαι και μια δεύτερη ανάγνωση για να χωνέψω (η καλή τέχνη τρώγεται!) αυτό το ύφος. Όπως συμβαίνει και με πολλές ταινίες. Θέλουν το χρόνο τους για να μπεις στον δικό τους κόσμο τέτοια έργα. Σίγουρα θα διαβάσω και κάτι άλλο δικό του. Για την ώρα ευχαριστώ και πάλι θερμά για τη σύσταση του συγγραφέα και θα επανέλθω!
 
Πολύ χαρούμενη με κάνεις που το απόλαυσες και σε εντυπωσίασε ωστε να το ξαναδιαβάσεις. :γιούπι: Ναι συμφωνώ είναι ο τρόπος γραφής του που το κάνει ένα πολύ προχωρημένο βιβλίο. Χάρη στην σοφίτα επέσπευσα και την ανάγνωση του Μαγικού Βουνού, μιας και παρεμβάλλει ολόκληρο χωρίο μέσα. Μα τι αριστούργημα κι αυτό, μοναδικό.

Σωστά τα όσα λές συμφωνώ. Πολλές φορές τα λόγια σε αποσυντονίζουν και εστιάζεις εκεί αντι για την μουσική. Αυτό το παθαίνω και με την ροκ/ποπ που ακούω εγώ. Πρέπει να με κεντρίσει η μουσική πρώτα και κάψιμο στο κάψιμο θα μάθω και τους στίχους.
 
Το "A tomb for Boris Davidovich" (δεν αμφιβάλλω, απλώς φοβάμαι μην δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω)
 
Φίλε Κουακέρε ο "Αλμοσίνο" βρίσκεται στα χέρια μου, δανεικός ωστόσο. Μόλις τελειώσω με το Γκόγκολ, θα είναι το επόμενο (ή το πολύ το μεθεπόμενο) ανάγνωσμα!!!
 
Τελείωσα τελικά τον "Αλμοσίνο" κι έχω να πω πολλά!!! Διαθέτει ιδιαίτερες αρετές αλλά υπάρχουν επίσης απαράδεκτες καταστάσεις. Περισσότερα στο σχετικό νήμα!!!

Κουακέρε, αν μη τι άλλο, με ξεσήκωσες και με πώρωσες...
 
Ιωάννα, μετά από μια...αμελητέα αργοπορία, επιτέλους έγραψα την άποψή μου για τον Μαιτρ στο νήμα της παρουσίασης!
 
Top