Διαβάζετε πολλά βιβλία συγχρόνως;

Εννοείται (Χρυς) οτι η ποίηση παίζει πάντα μπάλα, όπως ακριβώς το περιγράφεις. Οι ποιητικές συλλογές είναι τριγύρω, ανοίγω κάποια, διαβάζω, την αφήνω, την ξαναπιάνω. Απο την λίστα των βιβλίων που έβαλα στην πρώτη μου ανάρτηση, εννοείται οτι ο Μπουκόφσκι τελείωσε (υπέροχος!) και αντί να πιάσω κάτι απο τα υπόλοιπα χθες διάβασα ένα ολόκληρο βιβλίο (μικρό, 150 σελίδες), τις Αρρωστημένες ιστορίες για υγιείς αναγνώστες του Γιώργου Χασιώτη και μισό Μπάροουζ, τα Άγρια αγόρια (το οποίο θα τελειώσω σήμερα). Ω, τί μαγικό κομφούζιο! :)))
χαχαχχα και ελεγες πως δεν θα κανει κανεις το ιδιο!!!ολοι την ιδια αρρωστια εχουμε καμια φορα εχουμε τα ιδια συμπτωματα καμια φορα και οχι ομως η αρρωστια ειναι μια και δεν γιατρευεται!!
 
Δε μου αρεσει να τα μπλεκω. Προτιμω να επικεντρωθω σε ενα μονο και να απορροφηθω τελειως απο αυτο. Αλλα τωρα το κανω...Επειδη το ενα το διαβαζω στον υπολογιστη και ε, καποια στιγμη πιανομαι στην καρεκλα τοσες ωρες και ουτε μπορω να το κουβαλαω μαζι μου, διαβαζω ενα τελειως διαφορετικο τις υπολοιπες ωρες. Αν και παλι δεν ειναι το καλυτερο μου.
 
Σπάνια διαβάζω δυο βιβλία ταυτόχρονα, συνήθως αφιερώνω το χρόνο μου σε ένα και μόλις το τελειώσω συνεχίζω με το επόμενο. Εκτός κι αν βαρεθώ κάποιο ή δεν κυλά εύκολα η ανάγνωσή του και ξεκινήσω και κάποιο άλλο παράλληλα.(οπότε το αργό...αργεί ακόμα περισσότερο:χαχαχα:)
 
Αχ Οκτάνα! Ειμαι και γω το ιδιο χαοτική μερικές φορές.!Τώρα τελειώνω τον Τροπικό του Καρκίνου και έχω ξεκινήσει και ένα του Λακάν για την Γλώσσα και την Ψυχαναλυση και η ποίηση παρεμβάλλεται συνεχως! Συνηθως όταν το κάνω γινεται με αγαπημενα βιβλία που ξαναδιαβαζω αποσπάσματα.
 
Ξεκίνησα την "Οδύσσεια" του Νίκου Καζαντζάκη στις αρχές του Αυγούστου. Όμως 33.333 17σύλλαβοι στίχοι γραμμένοι με αρκετά δύσκολες και "γλωσσοπλαστικές" λέξεις του δημιουργού, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η ολοκλήρωση του έπους μου πήρε 4 μήνες! Στο μεταξύ διάστημα έπεσε στα χέρια μου "Το τρίτο στεφάνι", "Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια", "Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν", "Η Φόνισσα" και η "Ασκητική" (ίσως και κάποια άλλα αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ). Λογικό ήταν να τα διαβάσω ενώ παράλληλα τραβούσα μια Οδύσσεια (κυριολεκτικά και μεταφορικά!)
 
Οκτάνα, δεν βλέπω κάτι το περίεργο ή αιρετικό ή οτιδήποτε άλλο...αξιοκατάκριτο : ) στη συνήθειά σου. Προφανώς είσαι πολυδιάστατη και κάθε άλλο παρά χαοτική, καθώς δεν έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα να καταδύεσαι εναλλάξ σε διαφορετικούς κόσμους και να ανασύρεις απο τον καθένα ό, τι όμορφο και συναρπαστικό έχει να σου προσφέρει, ζώντας κυριολεκτικά μέσα σ΄ένα καλειδοσκόπιο απο εναλλαγές καταστάσεων, εποχών, προσώπων, ρευμάτων κλπ, κλπ, κλπ...Η σχέση με το βιβλίο δεν μπορεί να καλουπωθεί σε τεχνικές ή συνταγές διαβάσματος. Είναι μια σχέση δυναμική, όχι στατική...και σε καμμία περίπτωση δε συνιστά "απιστία" ή επιπολαιότητα η εναλλαγή που κάνεις. Απλά προτιμάς να διαβάζεις εσύ τα βιβλία και όχι εκείνα εσένα : )
Σε ότι με αφορά, πάμπολλες είναι οι περιπτώσεις που διαβάζω δύο βιβλία ταυτόχρονα.
 
Και εγώ διαβάζω πολλά βιβλία ταυτόχρονα και συνήθως παρατάω αυτά που ξεκινάω και δε μου συγκρατούν το ενδιαφέρον τελικά. Το καλό έτσι είναι ότι μπορείς να διαβάζεις διαφορετικά πράγματα ανάλογα με το κέφι εκείνης της στιγμής. Αν έχεις ένα βιβλίο ποίησης για παράδειγμα, το αλλάζεις με δοκίμιο ή μυθοστόρημα, αν δεν έχεις την όρεξη εκείνη τη στιγμή να διαβάσεις ποίηση.
Εγώ όταν πάω στη δανειστική βιβλιοθήκη πάντα γυρνάω με 5-6 βιβλία, τα περισσότερα ομολογουμένως θα τα ξεφυλλίσω μόνο, παρά θα τα διαβάσω.
 
Επεσα παλι στο θανασιμο αμαρτημα της πολλαπλης αναγνωσης. Παλευω εδω και δυο μηνες την βιογραφια του Πουσκιν, τα ρωσικα μου, τα Ματωμενα Χωματα για τη λεσχη βιβλιου μου, το Ειναι και το Μηδεν... και ξαφνικα επεσα πανω στα διηγηματα του Φωκνερ και κολλησα. Για να μην αναφερω τους καπου 15 τομους της Ιστοριας του Ευρωπαικου Πνευματος του Κανελλοπουλου, που σκονιζονται στο κομοδινο μου. Τι λιγες ωρες που εχει η μερα!
 
Είστε τυχεροί στη Βέροια, μου είπαν πως η βιβλιοθήκη σας είναι από τις καλύτερες.
Ναι, ευτυχώς που υπάρχει κι αυτή, γιατί από βιβλιοπωλεία στις μικρές πόλεις είναι άστα να πάνε... βιβλιοχαρτοπωλεία ουσιαστικά, που δεν έχουν μεγάλους χώρους και μεγάλο στοκ βιβλίων για να ψάξεις και να χαζέψεις.
 
δεν μπορω με τιποτα να διαβαζω 2 βιβλια μαζι,ιδιως αν ειναι λογοτεχνικα και τα 2!!!δε τα χαιρομαι τα βιβλια ετσι.

στις μονες περιπτωσεις που διαβαζω πολλα βιβλια μαζι ηταν οταν διαβαζα λογοτεχνικα μαζι με βιβλια σχολειου και πανεπιστημιου,οταν αντιστοιχα ημουν σχολειο και πανεπιστημιο,αν κ αυτο δεν εχει καμια σχεση επειδη του σχολειου τα διαβαζαμε εξ αναγκης..
 
Με τίποτα δύο βιβλία μαζί: καταρχην θέλω να εστιάσω την προσοχή μου στον ήρωα, να δω τον χαρακτήρα του, τις πράξεις και τα κίνητρα που τον οδηγούν στις διάφορες αποφάσεις στην ζωή του , δεν γίνεται αν υπάρχει και δεύτερο βιβλιο στην μέση, κάτι θα χάσεις από την πλοκή του πρώτου βιβλίου και θα είναι πολύτιμο..
 
Και εγώ διαβάζω πολλά βιβλία συγχρόνως αλλά διαφορετικού είδους. Δηλαδή, μπορεί να διαβάζω ένα μυθιστόρημα μαζί με μία ποιητική συλλογή και ένα φιλοσοφικό βιβλίο. Το ρεκόρ μου μέχρι στιγμής είναι τρία βιβλία συγχρόνως.
 

Οκτάνα

Ανάστροφη Ταξιδεύτρια
Χαίρομαι. Χαζά-χαμένα όλο και περισσότεροι γινόμαστε! Γειά σας χαοτικοί φίλοι! :))))
 
Δε το κάνω πολύ συχνά, αλλά όταν διαβάζω κάποιο πολύ μεγάλο βιβλίο που δεν μου προκαλεί πολύ αγωνία, το διακόπτω με κάποιο άλλο ελαφρύτερο..

Μια φίλη μου όμως διαβάζει πάντα τουλάχιστον δυο βιβλία.. Το θεωρώ πολύ φυσιολογικό και ωραίο γιατί εναλλάσσεται λίγο η σκέψη. Ιδιαίτερα μου αρέσει όταν τυχαίνει να μπλέκονται οι θεματολογίες, πχ ένα με φιλοσοφικό περιεχόμενο και ένα αστυνομικό μυθιστόρημα.

Ακόμα και όταν δε διαβάζω πολλά ταυτόχρονα μου αρέσει να αλλάζω θεματολογία όταν τελειώνω το ένα βιβλίο και πάω στο επόμενο.

Επίσης είναι εύκολο να διαβάζεις ένα που έχεις ήδη διαβάσει και ένα καινούργιο ταυτόχρονα :)
 
Τώρα τελευταία διαβάζω διαφορα ταυτοχρονα,γιατι προσπαθω να τελειωσω την Αννα καρενινα που αφησα στην μεση,τελειωνω ενα ψυχολογικο θριλερ (Το τελευταιο κοριτσι) και αρχισα το Σπουδη στο κοκκινο και σημα των τεσσαρων του Κοναν Ντουλ για σιγουρη αναγνωστικη απολαυση.Τελικα δεν ξερω τι μου γινεται!
 
Παλιά διάβαζα πολλά βιβλία ταυτόχρονα αλλά πρόσεξα πως με αυτόν τον τρόπο κάμποσα απέμεναν στην μέση. Τώρα τελευταία το έχω βάλει πείσμα και διαβάζω κάθε φορά ένα μονάχα και πράγματι, νομίζω πως το πράγμα πάει καλύτερα έτσι.

Βέβαια, αυτό όχι αυστηρά. Όσο να πεις βιβλιόφιλοι είμαστε, πάντα παίζει να ανοίξω κι ένα δεύτερο, όμως πάει πια εκείνο το κακό με τα 5+ βιβλία ταυτόχρονα.

Οκτάνα, κι εγώ όπως εσύ αλλά έχω μπει κι εγώ στον ίσιο δρόμο της μονογαμίας του Φαροφύλακος :))
 
κι εγω ειμαι στην ιδια κατασταση με τη Μια!αχολουμαι εδω και δυο σχεδον μηνες με την Αννα Καρενινα.συγχρονως ομως διαβασα και αλλα μικροτερα οχι λογοτεχνικου περιεχομενου ομως.την Ελληνικη Νομαρχια και το Η τεχνη του να εχεις παντα δικιο.ομολογω πως μου αρεσε αυτη η εμπειρια καθως μολις με κουραζε το ενα εφευγα στο αλλο.
 
Μέχρι σχετικά πρόσφατα διάβαζα από ένα βιβλίο τη φορά ή εκτός κι αν ήταν διαφορετικού περιεχομένου (π.χ. λογοτεχνία και ιστορία). Πλέον τυχαίνει καμιά φορά να διαβάζω ταυτόχρονα δύο λογοτεχνικά βιβλία. Μάλιστα, αυτές τις μέρες σε αυτή τη φάση είμαι. Το ένα το βιβλίο που ξεκίνησα πρώτο το ψιλοβαριέμαι αλλά επειδή ούτε θέλω να το παρατήσω ούτε και να νιώθω ότι χάνω το χρόνο μου ξεκίνησα να διαβάζω και δεύτερο.
 
Top