Διαβάζω το αγαπημένο σου βιβλίο (Άνοιξη 2023)

@Σαώρη αγόρασα από την έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη το Ρουμπαγιάτ του Καγιάμ γιατί σχεδόν έπεσα πάνω του και μου άρεσε η έκδοση σαν παραμύθι από τα παλιά. Δεν ξέρω πότε θα μου έρθει η έμπνευση να το ξεκινήσω, θα σε ενημερώσω εννοείται όταν κηρύξω την έναρξη. Cheers σε όλους και καλές ανακαλύψεις 🍷😀
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Ωραία, βρήκαμε δύο :ντροπή::αγαπώ: (και γλυτώσαμε το ένα που δεν σου άρεσε). Το αντικαθιστώ με το Αόρατος Άνθρωπος του Ραλφ Έλισσον. Αν τυχόν το έχεις διαβάσει, για να κερδίσουμε χρόνο, το αντικαθιστώ με το Μπλε Δωμάτιο του Τζωρτζ Σιμενόν.

Από τα δικά σου έχω πάρει το Στην άλλη πλευρά του ονείρου της Ούρσουλα Λε Γκεν και θα το ξεκινήσω κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι.
 
@Ανυποψίαστη ξεκίνησα με το Γκίλιαντ... Θα το διαβάσω παράλληλα με του 3ο βιβλίο του Μουρακάμι.
Βλέπω ότι στα ελληνικά κυκλοφόρησαν και τα άλλα 3 της σειράς...
Θα ενημερώσω σχετικά με την εξέλιξη...
 
@Διχασμένη Εντέλει, κατασταλλαξα στο Φοβάμαι, ταυρομαχε. Το παρήγγειλα και το αναμένω αλλά θα το πιάσω μέσα στο καλοκαίρι λογικά. 😁
Με την ησυχία σου! Εγώ μόλις πάρω το μισθό στο τέλος του Μαίου θα παραγγείλω τον Πολεμοφόρο στα αγγλικά, μαζί με κανένα άλλο ξενόγλωσσο.
 
@Ανυποψίαστη λίγα κεφάλαια μέσα στην ιστορία και μπορώ να πω ότι δεν είναι του γούστου μου. Δεν μπορώ να καταλάβω πως θα μπορούσε να είναι γράμμα προς τον μελλοντικά ενήλικο γιο του... Ίσως απομνημονεύματα;
Είναι από τα βιβλία που ουσιαστικά δεν έχουν πλοκή, αλλά καταγραφή γεγονότων. Συνήθως σε τέτοιου είδους βιβλία νιώθω αποκομμένη από την πλοκή και τους χαρακτήρες γιατί σε όλα τα γεγονότα παρατίθενται.
 

Σαώρη

Θεραπεύτρια Μαγικών Πλασμάτων
@Σαώρη αγόρασα από την έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη το Ρουμπαγιάτ του Καγιάμ γιατί σχεδόν έπεσα πάνω του και μου άρεσε η έκδοση σαν παραμύθι από τα παλιά. Δεν ξέρω πότε θα μου έρθει η έμπνευση να το ξεκινήσω, θα σε ενημερώσω εννοείται όταν κηρύξω την έναρξη. Cheers σε όλους και καλές ανακαλύψεις 🍷😀
Μάλλον ήταν καρμικό να το βρεις. :χαχα:
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
@Νικόλας Δε Κιντ, για να συνοψίσω, εγώ η Σελεφά και η Διχασμένη έχουμε δηλώσει για να γίνουμε ταίρια σου στο παιχνίδι. Σφύρα μας κλέφτικα :)))), για το πότε, πως κτλ να γίνει η κλήρωση.
 
@Ανυποψίαστη Λοιπόν...
Το Γκίλιαντ δεν μπόρεσα να το αντέξω...
Μου ητάν πάρα πολύ κουραστικό και βαρετό.
Το έφτασά κάπου μετά την 100η σελίδα και σερνόμουν στις γραμμές.
Ευτυχώς το είχε η βιβλιοθήκη...

Θα παραγγείλω μέσα στο επόμενο διάστημα το Όλιβ Κίτριτζ.
Θα το διαβάζω παράλληλα με τη σειρά, στην οποία παίζει η Frances McDormand που πάντα έχει εξαιρετικές ερμηνίες.
 

Σαώρη

Θεραπεύτρια Μαγικών Πλασμάτων
Καλησπέρα,
@Αννετούσκα διάβασα το βιβλίο του Μωπασάν και νομίζω ότι έκανα μάλλον την πιο ταιριαστή επιλογή μέσα από τα βιβλία που πρότεινες, καθώς μου κράτησε το ενδιαφέρον και το απόλαυσα. Σίγουρα θα έπεφτε δύσκολα στα χέρια μου -καθότι είναι ξένη λογοτεχνία που δεν έχω ιδιαίτερα μεγάλη επαφή-. Αλλά χάριν στο παιχνίδι ευτυχώς γνώρισα συγγραφέα (ζόρικη κατάληξη είχε) και ανάγνωσμα. Ξεχώρισα κάποιες από τις ιστορίες, γιατί έκρυβαν μέσα τους κάποιες φράσεις με ουσία και μια πραγματικότητα παλαιά, αλλά και τόσο τωρινή:

«Ο κύριος Χ... πενήντα επτά ετών, ευκατάστατος, είχε ό,τι χρειάζεται ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος. Κανείς δεν γνωρίζει τα αίτια που τον ώθησαν στο απονεονημένο διάβημα.
Ποιος βαθύς καημός, ποιο συναισθηματικό τραύμα, ποια κρυμμένη απελπισία, ποια χαίνουσα πληγή οδηγεί στην αυτοκτονία ανθρώπους κατά τα λοιπά ευτυχισμένους; Οι τρίτοι προσπαθούν να βρουν ή φαντάζονται ερωτικά δράματα, υποψιάζονται οικονομικές καταστροφές και, καθώς δεν βρίσκουν ποτέ τίποτα συγκεκριμένο, βάζουν σε όλους αυτούς τους θανάτους την ταμπέλα «Μυστηριώδης». [...] |
Δεν κρύβει κάποιο από τα μεγάλα δράματα που ο κόσμος ψάχνει πάντα να βρει πίσω από τέτοιες απεγνωσμένες πράξεις, αλλά δείχνει πώς φθείρουν αργά αργά τη ζωή τα μικρά καθημερινά προβλήματα, πώς αποδιοργανώνεται, μοιραία, μια μοναχική ύπαρξη που βλέπει όλα της τα όνειρα να ματαιώνονται.»
σελ.23-24

«Είδα το φριχτό γήρας, τη μοναξιά που με περίμενε, την ανημποριά... Τέλος, τέλος, τέλος! Και ούτε ένας άνθρωπος πλάι μου!
Το περίστροφό μου είναι εδώ, πάνω στο τραπέζι... Το γεμίζω... Μη διαβάζετε ποτέ τα παλιά σας γράμματα.»
σελ.31

Ειδικά, όμως το διήγημα «Αυτοχειρίες» μου έφερε στο μυαλό αυτή την έκφραση που είχα δει σε μια κορεατικη σειρά (Summer Strike):

summerstrike.jpg
«Κανείς δεν επισκεπτόταν το δωμάτιό του, δεν ακουγόταν ποτέ εκεί ανθρώπινη λαλιά. Ήταν βουβό, νεκρό, χωρίς αντίλαλο ανθρώπινης φωνής. Οι τοίχοι κρατάνε κάτι από τους ανθρώπους που ζουν ανάμεσά τους, κάτι από το σχήμα τους, τη μορφή τους, τα λόγια τους. Τα σπίτια στα οποία μένουν ευτυχισμένες οικογένειες είναι πιο χαρούμενα από τα σπίτια των ανθρώπων που ζουν δυστυχισμένοι σ' αυτά.».

@Πεταλούδα και @Αννετούσκα, σας ευχαριστώ για το παιχνίδι και το βιβλίο αντίστοιχα.
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Μωπασάν, μεγάλη ανατριχίλα όμως ένιωσα με τον συνειρμό σου με το καρέ της ταινίας που έβαλες!..

Εγώ σε ευχαριστώ! :αγκαλιά: Ελπίζω να βρεθούμε πάλι σε κάποιο άλλο βιβλιοπαιχνίδι, πχ σε κάποια συνανάγνωση.
 
Εγώ πρόσφατα διάβασα το Μία Ζωή του Μωπασάν και μου άρεσε πολύ,μου θύμισε έντονα Μπαλζακ. Διάβασα και μια συλλογή με διηγήματά του όμως δεν μου έμεινε κανένα στο μυαλό, δεν ενθουσιάστηκα από τη μικρή φόρμα του.
 

Σαώρη

Θεραπεύτρια Μαγικών Πλασμάτων
@Πεταλούδα, αν το βρεις να το διαβάσεις σίγουρα. Είναι όμορφο ανάγνωσμα παρά το θέμα. Αλλά με τη σειρά (που αν σας αρέσουν τα κοινωνικό-δραματικά) έφαγα τον συνειρμό, μιας και την είχα δει πρόσφατα και είχα κρατήσει το screeenshot.

Τίποτα καλέ! Αλλά για συνανάγνωση δεν είμαι καθόλου καλή παρέα, καθ' ότι μη τυπική στις υποχρεώσεις μου λόγω ρυθμών. :μαναι: :φιρουλί:
 
Καλησπέρα,
@Αννετούσκα διάβασα το βιβλίο του Μωπασάν και νομίζω ότι έκανα μάλλον την πιο ταιριαστή επιλογή μέσα από τα βιβλία που πρότεινες, καθώς μου κράτησε το ενδιαφέρον και το απόλαυσα. Σίγουρα θα έπεφτε δύσκολα στα χέρια μου -καθότι είναι ξένη λογοτεχνία που δεν έχω ιδιαίτερα μεγάλη επαφή-. Αλλά χάριν στο παιχνίδι ευτυχώς γνώρισα συγγραφέα (ζόρικη κατάληξη είχε) και ανάγνωσμα. Ξεχώρισα κάποιες από τις ιστορίες, γιατί έκρυβαν μέσα τους κάποιες φράσεις με ουσία και μια πραγματικότητα παλαιά, αλλά και τόσο τωρινή:

@Πεταλούδα και @Αννετούσκα, σας ευχαριστώ για το παιχνίδι και το βιβλίο αντίστοιχα.
@Σαώρη χαίρομαι που σου άρεσε και τι ωραία που μου θύμισες αυτά τα αποσπάσματα. Ήσουν πολύ γρήγορη επίσης, εγώ φοβάμαι πως θα καθυστερήσω να διαβάσω το Ρουμπαγιάτ, θα σου'ρθει ξαφνικά στο μέλλον ένα feedback από μένα :ωραίος:

Εγώ πρόσφατα διάβασα το Μία Ζωή του Μωπασάν και μου άρεσε πολύ,μου θύμισε έντονα Μπαλζακ. Διάβασα και μια συλλογή με διηγήματά του όμως δεν μου έμεινε κανένα στο μυαλό, δεν ενθουσιάστηκα από τη μικρή φόρμα του.
Θα διαφωνήσω ελαφρώς, ο Μωπασάν είναι πολύ δυνατός στη μικρή φόρμα, αυτό είναι που τον ξεχώρισε περισσότερο (έγραψε περίπου 300 νουβέλες και 6 μυθιστορήματα νομίζω). Φυσικά σου θύμισε Μπαλζάκ καθώς μαζί με τον Φλωμπέρ υπήρξαν η δυνατή τριάδα του ρεαλισμού. Και ο Ζολά βέβαια.
Να πω ότι ο Μωπασάν είναι πεσσιμιστής (επηρεασμένος από τον Σοπενάουερ), έχει συνήθως δυσάρεστα αδειάσματα στο τέλος των ιστοριών του και χρησιμοποιεί πολύ προσεκτικά τη γλώσσα με δυνατές περιγραφές. Επίσης, το δικό του τέλος του ήταν δυσάρεστο επίσης, είχε οπτικές παραισθήσεις και κατέληξε σε τρελάδικο. Ένα πολύ καλό του διήγημα που ίσως να περιγράφει αυτό που ζούσε ο ίδιος σε αρχικό στάδιο είναι "Ο Οξαποδώ" (Le Horla)

Βρήκα πάτημα να φλεξάρω αυτά που ξέρω γιατί τον μελέτησα πρόσφατα :ευχαριστώ: Ελπίζω να βρήκατε ενδιαφέρον.

Σας χαιρετώ και καλά μας διαβάσματα!
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Να παίξεις και με τις τρεις μας, αλλά χρειάζεται να διαβάσεις τουλάχιστον τρία βιβλία, ένα από την καθεμιά μας. :χαχα:

Αν δεν υπάρχει κάποια άλλη ιδέα ή δεν θέλει να το αναλάβει κάποιος άλλος, το Σάββατο θα κάνω την κλήρωση για να βγει το ταίρι του @Νικόλας Δε Κιντ.
 
Top