Διαγώνια ανάγνωση: Ζητούνται οδηγίες προς αναγνώστες

[Ανάγνωση]

Αν και το παρωνύμιό μου είναι Ανάγνωση, και μου αρέσει πολύ να διαβάζω θυμήθηκα ότι κάποιος, κάπου, κάποτε είχε κάνει μια νύξη για την ύπαρξη της διαγώνιας ανάγνωσης.

Πριν από αρκετές δεκαετίες είχα διαβάσει κάποια μεθοδολογία γενικότερα για τον τρόπο ανάγνωσης, αλλά αφορούσε περισσότερο το πως να κρατάς σημειώσεις αυτών που διαβάζεις.

Τώρα που ελέω Λέσχης ) μου ξανάρχεται η διάθεση για διάβασμα μεν, αλλά ο διαθέσιμος χρόνος είναι αρκετά λιγότερος δε, υπάρχει κάποιος/α που να μπορεί να περιγράψει ή να αναλύσει τη συγκεκριμένη τεχνική;

Θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα.

 

[Δεινομάχη]

Μια φίλη πριν 3 ή 4 χρόνια μου είχε περιγράψει τη μέθοδο που χρησιμοποιούσε για να μπορέσει να διαβάσει τον μεγάλο όγκο συγγραμμάτων στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, όπου ήταν φοιτήτρια.

Διάβαζε λοιπόν, λέξεις του κειμένου που βρίσκονταν πάνω στην διαγώνιο ξεκινώντας από πάνω αριστερά κ καταλήγοντας στην κάτω δεξιά γωνία της σελίδας. Έκανε το ίδιο κ με την άλλη διαγώνιο από πάνω δεξιά ως την κάτω αριστερά. Με αυτή τη μέθοδο υποστήριζε ότι έπαιρνε τα βασικότερα στοιχεία για το περιεχόμενο κ την εφάρμοζε σε όλα της τα μαθήματα.

Την μέθοδο αυτή δεν την ακολούθησα ποτέ, δεν ξέρω πως μπορεί να λειτουργεί. Σαν διαδικασία αναζήτησης κάποιας πληροφορίας μέσα σε μια σελίδα, θα μπορούσε να λειτουργήσει. Σαν διαδικασία μάθησης όμως δεν ξέρω και διατηρώ επιφυλάξεις. Μπορεί όντως σε κάποιους να λειτουργεί. Επίσης σαν μέθοδος ανάγνωσης όταν κάποιος διαβάζει λογοτεχνία δε βλέπω τι νόημα μπορεί να έχει αυτή η μέθοδος, αφού η χαρά είναι η ίδια η αργή και η προσεκτική ανάγνωση του λογοτεχνήματος!

Μας έδωσες όμως ερέθισμα να ψάξουμε για να βρούμε ακριβώς τι είναι η "διαγώνια ανάγνωση" και σε τι χρησιμεύει.

 

[Ανάγνωση]

Σε ευχαριστώ πολύ Δεινομάχη!

Ο τρόπος που σου ανέφερε η φίλη σου μου θύμισε έναν άλλο τρόπο που μου είχε πει πριν 2 χρόνια ένας γνωστός αλλά τον είχε αναφέρει ως μέθοδο ταχείας ανάγνωσης.
Πήγαινες στο κέντρο της σελίδας του βιβλίου και επέλεγες τη μέση της. Τοποθετούσες το μολύβι ή το δάκτυλό σου εκεί, στη μέση κάθε γραμμής, και στη συνέχεια 'διάβαζες' πολύ γρήγορα με τα μάτια/το νου και όχι κανονικά (αργά) τις 4 λέξεις που ήταν δεξιά και τις 4 που ήταν αριστερά του κέντρου αυτής γραμμής και προχωρούσες με τον ίδιο τρόπο προς τα κάτω κλπ.
Μου είχε πει ότι αυτή τη μέθοδο του την είχε υποδείξει ένας φίλος του που είχε φωτογραφική μνήμη.
Σύμφωνα με την άποψή του αυτός είναι ο τρόπος για να αποθηκεύεις και να συγκρατείς καλύτερα τις πληροφορίες σε ό,τι κι αν διαβάζεις.

Θυμάμαι ότι είχα προσπαθήσει να την ακολουθήσω αυτή την τεχνική αλλά ίσως επειδή είχα συνηθίσει στην παραδοσιακή ανάγνωση προτίμησα να μην την εφαρμόσω στο τέλος.

Όσο για την απόλαυση του αργού διαβάσματος των λογοτεχνικών κειμένων, έχει πραγματικά άλλη χάρη αφού συνήθως σημαίνει κατανόηση και ίσως και νοητική 'συμμετοχή' στα περιγραφόμενα, αλλά ο χρόνος μου πλέον είναι ελάχιστος και σκέφτομαι να δοκιμάσω και τις άλλες μεθόδους.

 

[Φαροφύλακας]

Κάπου μέσ’ στην δεκαετία τού ’80 θυμάμαι πως είχα δει σε κάποια σειρά (είτε στο «Απίστευτα κι όμως Αληθινά» είτε στο «Εσείς μας το Ζητήσατε» ) κάποιον που διάβαζε ένα χοντρό βιβλίο μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Το έβλεπες απλά να γυρίζει τις σελίδες και να τις κοιτάει. Έπειτα έκανε μια σύντομη περίληψη, δυο λόγια, για να μας αποδείξει πως όντως διάβασε το βιβλίο και θυμάμαι πως σκέφτηκα πως θα το είχε διαβάσει από πριν (από τότε ήμουν υποκείμενο κακής πίστης ).

Ακόμη είμαι πολύ επιφυλακτικός ως προ αυτό, πως δηλ. γίνεται τάχα κάποιος απλά να ρίχνει ματιές σε μια σελίδα και να διαβάζει όλο το κείμενο. Από την μία, θα μπορούσαμε να πούμε πως ίσως έχει βάση αφού τελικά δεν διαβάζουμε τα γράμματα μιας λέξης αλλά την εικόνα αυτής. Από την άλλη το χαρακτηριστικό τής λέξης είναι πως επιστρέφει και γι’ αυτό έχεις καταγραμμένη την εικόνα της ενώ κάθε σελίδα είναι ένας μοναδικός συνδυασμός λέξεων.

Όπως και να ‘χει συμφωνώ με την Χρυσηίδα πως το διάβασμα είναι μια απόλαυση την οποία στερείσαι αν απλά ρίχνεις ματιές στις σελίδες. Αν δεν έχεις χρόνο, ίσως είναι καλύτερα να διαβάσεις ένα βιβλίο απολαυστικά αντί για πέντε στα πεταχτά.

Βέβαια, η αναζήτηση άλλων τρόπων ανάγνωσης είναι, αν μη τι άλλο, ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα. Με πολύ ενδιαφέρον να διαβάσουμε εδώ τα συμπεράσματά σου.

 

[Δεινομάχη]

Ανάγνωση, πολύ ενδιαφέρουσα κ αυτή η μέθοδος ανάγνωσης που περιγράφεις κ θα λειτουργεί για κάποιους ανθρώπους! Ίσως να λειτουργεί σε αυτούς που έχουν φωτογραφική μνήμη όπως λες κ εσύ.

Φαροφύλακα, αυτή την την απορία, δηλαδή: πως είναι δυνατόν κάποιος να γυρνάει απλά τις σελίδες ενός χοντρού βιβλίου κ μέσα σε λίγα λεπτά να το έχει τελειώσει κ να είναι σε θέση να δώσει κ περίληψη, την είχα κ εγώ. Το βρίσκω από δύσκολο ως αδύνατο να γίνει.

Γνωρίζω όμως μια περίπτωση ατόμου που έχει αυτή την ικανότητα, οπότε θα υπάρχουν κ άλλοι, τηρουμένων των αναλογιών! Αναφέρομαι στον Kim Peek - χαρακτηρίζεται ως ο μέγας πολυμαθής - ο οποίος μπορεί να βρει τι ημέρα ήταν αν του δώσει κάποιος την ημερομηνία, και θυμάται απίστευτα μεγάλο όγκο βιβλίων. Διαβάζει απλά κοιτάζοντας για λίγα δευτερόλεπτα τις σελίδες και είναι σε θέση να ανακαλέσει οτιδήποτε διάβασε, με ελάχιστες εξαιρέσεις! Αποθηκεύει φωτογραφικά ολόκληρες τις σελίδες στο μυαλό του, μαζί και με την αρίθμησή τους! Ο Kim Peek έχει κάποιο πρόβλημα στον εγκέφαλο, δεν μπορεί να κάνει απλά πράγματα, μα έχει αυτό το τόσο ξεχωριστό χάρακτηριστικό! Σπάνια περίπτωση λειτουργίας εγκεφάλου!

 

[Ανάγνωση]

Σε μια αναζήτησή μου στο διαδίκτυο για τους τρόπους ανάγνωσης, μεταξύ άλλων βρήκα ότι γίνονται και σχετικά σεμινάρια ειδικά σε φοιτητές.

Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα αν υπάρχει κάποιος/α από τα μέλη που να έχει παρακολουθήσει σεμινάριο για στόχους ή τρόπους ανάγνωσης να κατέθετε εδώ την εμπειρία του έστω...

 

[Δροσούλα]

Σαρώνοντας ένα βιβλίο δεν μπορεί κανένας να αντιληφθεί την τέχνη του λόγου και τα μηνύματα που περικλείει το κείμενό του. Ακόμα και κατά την προσεκτική μελέτη η προσοχή μερικές φορές διασπάται ή ο αναγνώστης κουράζεται. Αυτό μπορεί να το καταλάβει και ο ίδιος, τις επόμενες φορές που θα διαβάσει το ίδιο βιβλίο. Εξάλλου, όταν θέλουμε να κρατήσουμε στο μυαλό μας τη ροή μιας υπόθεσης δε μας δίνεται πάντοτε ο χρόνος (θα έλεγα ταυτόχρονα και ο πνευματικός χώρος) για την απόλαυση της τέχνης του συγγραφέα.

 

[Φαροφύλακας]

ακριβώς έτσι. Η ανάγνωση είναι απόλαυση και όχι διεκπεραίωση. Το να διαβάζεις τόσο εξωφρενικά βιαστικά και πάνω-πάνω μου μοιάζει σαν να βλέπεις ταινία στο γρήγορο (φαστ-φόργουορντ).

 

[Λορένα]

Εξαρταται το βιβλιο...

Συνηθως σε μυθιστορημα, διαγωνια αναγνωση δεν εχω κανει ακριβως, αλλα.. σαρωνω με τα ματια το βιβλιο και πιανω στο περιπου το νοημα.
Πολλες φορες κομματια τα παραλειπω, αν η σαρωση, αποκλεινει καπως απο το κεντρικο νοημα το προσπερνω.
Το κανω για βιβλια που βιαζομαι να διαβασω.

Χαρακτηριστικο παραδειγμα, θυμαμαι σε μια συναντηση καποτε που εβγαλα ετσι ενα βιβλιο της Ηλιοτροπιο (αν το θυμαστε οσοι εισαστε εκεινη την μερα)

 

[Φένια]

Απίθανο θέμα θίξατε!! Ναι λοιπόν, υπάρχει ταχεία μέθοδος ανάγνωσης, και την εφαρμόζω από το Δημοτικό! Δεν θα την χαρακτήριζα "διαγώνια", μάλλον "συνολική". Ητοι, ρίχνεις μια ματιά στη σελίδα, εντοπίζεις τα σημαντικότερα σημεία και τα διαβάζεις πολύ γρήγορα. Παραλείπεις τα πολύ περιγραφικά, τα μακροσκελή και όσα δεν έχουν σημασία για την πλοκή. Πως εντοπίζεις τα τελευταία? Είναι θέμα πείρας, το ίδιο έκανε η γιαγιά μου όταν έλεγε ότι αλατίζει το φαγητό "με το μάτι". Ισως να μην μπορούν να το κάνουν όλοι, πάντως σε μένα δούλεψε και υπήρξε εποχή (στα γυμνασιακά μου χρόνια) που διάβαζα ένα βιβλίο την ημέρα - βέβαια δεν κοιμόμουν και πολύ! Εννοείται ότι πολλοί λάτρεις της λογοτεχνίας θα χαρακτήριζαν τη μέθοδο ιερόσυλη, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε? Ζούμε τόσο λίγο, και υπάρχει ποταμός γνώσης εκεί έξω.

 

[Πολυξενη]

Ειναι ικανοτητα να μπορεις να σκαναρεις ενα κειμενο και να μπορει να εντοπιζεις τα πιο σημαντικα πραγματα. Γενικως υπαρχουν πολλες σαλτσες, ειδικα στις πληροφοριες, στις εφημεριδες και διαφορα εντυπα αλλα και σε βιβλια που εινα ογκωδη για την ποσοτητα.

Αυτο μαλλον το αποκτας με τα χρονια και αναλογα τι ατομο εισαι. Παντως με τοσον ογκο πληροφοριων καλο ειναι να το κατεχει κανεις το αθλημα.

Αλλωστε.. αυτο δεν καναμε τοσα χρονια, οταν υπογραμμιζαμε τα πιο σημαντικα στοιχεια ενος κειμενου; Μια μορφη περιεκτικης αναγνωσης δεν ειναι και αυτη;

 

[Φαροφύλακας]

Η αλήθεια είναι πως ενίοτε, σε επιστημονικά βιβλία, υπογραμμίζω με πολύ προσοχή τμήματα που θα μπορούσα να διαβάσω επιλεκτικά σε δεύτερη ανάγνωση ώστε να έχω με την μία την περίληψη.

 

[Βάγγυ]

Πως έτυχε και έτσι όπως έψαχνα στην αρχική, βρήκα αυτό το νήμα. Πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις θα έλεγα, αλλά τάσσομαι κι εγώ της άποψης ότι καλύτερα να διαβάζω ένα κι ολοκληρωμένο παρά να διαβάσω κάτι βιαστικά, γιατί προσωπικά αν το κάποιο βιβλίο (οποιουδήποτε περιεχομένου) το διαβάσω γρήγορα και δεν εμβαθύνω, μέσα σε ένα μήνα θα το έχω ξεχάσει.

Η αλήθεια είναι πως ενίοτε, σε επιστημονικά βιβλία, υπογραμμίζω με πολύ προσοχή τμήματα που θα μπορούσα να διαβάσω επιλεκτικά σε δεύτερη ανάγνωση ώστε να έχω με την μία την περίληψη.

Είπες τη φράση κλειδί Φαροφύλακα, δεύτερη ανάγνωση.

 

[Γιωργ Σταμ]

Φαίνεται πως οι παραπάνω "ιδιαίτεροι" τρόποι ανάγνωσης μπορούν να λειτουργήσουν μόνο σε κείμενα που είναι γραμμένα στη μητρική γλώσσα του αναγνώστη. Επίσης, πιθανότατα να λειτουργούν καλά σε άτομα με δυσλεξία.

 

[Δυσδαιμόνα]

@Γιώργο Σταμ ή σε άτομα που κατέχουν πάρα πολύ καλά μια ξένη εννοείται. Πάντως, αυτή την γρήγορη ανάγνωση μπορώ μόνο να τη δικαιολογήσω στα πλαίσια μιας κατάστασης στην οποία υπάρχει ανάγκη να "βγάλεις" ένα κείμενο πολύ γρήγορα όπως για κάποιο επαγγελματικό λόγο ή για εξεταστική!

 

[Μακρυγιάννης]

Τη διαγώνια ανάγνωση την έμαθα από το υπέροχο βιβλίο "Ιστορία της ανάγνωσης στον δυτικό κόσμο". Είναι συλλογικό έργο. Να εφαρμόζεται μόνο όπου δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Φυσικά, χάνεται όλη η λογοτεχνική αξία του έργου.