Εμπειρίες από λογοτεχνικούς διαγωνισμούς
- Thread starter Χρυσηίδα
- Start date
Αν το σκεφτείς, Χρυσηίδα, εσύ είσαι κάποια που τα έζησε από κοντά όμως μήτε εσύ έκανες κάτι.. 
Μα εγώ είμαι το πλέον αδρανές και αδιάφορο άτομο για κάτι τέτοια. Εγώ μόνο εκείνη την ώρα τσαντίζομαι και μετά την κάνω... Αλλά υπάρχουν τόσοι που θα μπορούσαν να τον πιάσουν από το καρύδι...
Φυσικά και το ξέρω ότι πάνω σε αδράνειες σαν τη δική μου πατάει ο κύριος, αλλά τι να κάνουμε;
Φυσικά και το ξέρω ότι πάνω σε αδράνειες σαν τη δική μου πατάει ο κύριος, αλλά τι να κάνουμε;
Moυ κάνει εντύπωση που αναμιγνύεται και η Unesco
H Unesco Πειραιώς και νήσων είναι ένας φερέγγυος οργανισμός, έχω πάρει μέρος σε αρκετές εκδηλώσεις τους και ταξίδια και ουδέποτε προέκυψε κάποιο θέμα.
Κοιτάζω μάλιστα στις εκδηλώσεις τους στην επίσημη ιστοσελίδα και δεν αναφέρεται πουθενά ο διαγωνισμός Σικελιανά...
H Unesco Πειραιώς και νήσων είναι ένας φερέγγυος οργανισμός, έχω πάρει μέρος σε αρκετές εκδηλώσεις τους και ταξίδια και ουδέποτε προέκυψε κάποιο θέμα.
Κοιτάζω μάλιστα στις εκδηλώσεις τους στην επίσημη ιστοσελίδα και δεν αναφέρεται πουθενά ο διαγωνισμός Σικελιανά...
Καθώς άρχισε πρόσφατα να περνάει απ'το μυαλό μου η συμμετοχή σε διαγωνισμούς διηγήματος, και έχοντας άγνοια επί του αντικειμένου, θα ήθελα να επωφεληθώ της πείρας σας. Αν έχετε το χρόνο και τη διάθεση, λοιπόν, δώστε μου τα φώτα σας στις μικρές μου ερωτήσεις. :χμχμ:
1. Προτού υποβάλλετε ένα διήγημα, κατοχυρώνετε τα πνευματικά δικαιώματα; Και αν ναι, με ποιον από τους (λίγο-πολύ γνωστούς) τρόπους ;
(το ξέρω, για ένα απλό διήγημα μιλάμε, από τα χιλιάδες που γράφονται καθημερινά, αλλά όσο να'ναι, δημιούργημά μας είναι και δε λεει να έχουν το δικαίωμα να το σφετεριστούν άλλοι)
2. Είναι προτιμότερο να συμμετάσχει κανείς με το όνομά του ή με κάποιο ψευδώνυμο;
3. Αφού έχετε υποβάλλει κάποιο διήγημα, μετά τί γίνεται; Το ξεχνάτε, θεωρώντας πως ολοκλήρωσε τον κύκλο ζωής του; Το φτιασιδώνετε και το στέλνετε και σε άλλους διαγωνισμούς (ή, φυσικά το αναρτάτε εδώ); Ή το στέλνετε αυτούσιο;
Αυτές είναι κάποιες απορίες που μου γεννήθηκαν προσφάτως. Αν κάποιος θέλει να προσθέσει κάτι παραπάνω για να επωφεληθούμε και οι υπόλοιποι από τις εμπειρείες του, καλοδεχούμενος/-η.
)
1. Προτού υποβάλλετε ένα διήγημα, κατοχυρώνετε τα πνευματικά δικαιώματα; Και αν ναι, με ποιον από τους (λίγο-πολύ γνωστούς) τρόπους ;
(το ξέρω, για ένα απλό διήγημα μιλάμε, από τα χιλιάδες που γράφονται καθημερινά, αλλά όσο να'ναι, δημιούργημά μας είναι και δε λεει να έχουν το δικαίωμα να το σφετεριστούν άλλοι)
2. Είναι προτιμότερο να συμμετάσχει κανείς με το όνομά του ή με κάποιο ψευδώνυμο;
3. Αφού έχετε υποβάλλει κάποιο διήγημα, μετά τί γίνεται; Το ξεχνάτε, θεωρώντας πως ολοκλήρωσε τον κύκλο ζωής του; Το φτιασιδώνετε και το στέλνετε και σε άλλους διαγωνισμούς (ή, φυσικά το αναρτάτε εδώ); Ή το στέλνετε αυτούσιο;
Αυτές είναι κάποιες απορίες που μου γεννήθηκαν προσφάτως. Αν κάποιος θέλει να προσθέσει κάτι παραπάνω για να επωφεληθούμε και οι υπόλοιποι από τις εμπειρείες του, καλοδεχούμενος/-η.
)
Έχω λάβει κ εγώ μέρος σε λογοτεχνικό διαγωνισμό (ερασιτεχνικό) αλλά δόξα το Θεό έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Κέρδισα το 2ο βραβείο ενώ το πρώτο το κέρδισε μία φίλη μου, οπότε όπως καταλαβαίνετε η χαρά μου ήταν διπλή. Μάλιστα τα κορίτσια που το διοργάνωσαν (νεαρές κοπέλες) είχαν την υπομονή και τη διάθεση να φτιάξουν για όλους αναμνηστικά και για τους νικητές (ήταν 2 κατηγορίες) να φτιάξουν χειροποίητα βραβεία. Δε ζητούσαν χρήματα ούτε για τη συμμετοχή, ούτε για για την παραλαβή του βιβλίου, το μόνο που ζήτησαν ήταν όποιος ήθελε (δεν ήταν τίποτα υποχρεωτικό) να φέρει μαζί του κάτι -οτιδήποτε- για το κοινωνικό παντοπωλείο. Η πράξη τους για μένα ήταν υπέροχη και η ιδέα τους ευφυέστατη. Πίσω από το τραγούδι, έτσι ήταν η ονομασία του διαγωνισμού. 
Πίσω από το τραγούδι, έτσι ήταν η ονομασία του διαγωνισμού. Γιατί φέρνω το θέμα στην επιφάνεια.
Λοιπόν. Πριν από λίγο καιρό ολοκληρώθηκε η προθεσμία λογοτεχνικού διαγωνισμού από γνωστό εκδοτικό. Τα επικρατέστερα μυθιστορήματα που προκρίθηκαν (δεν ολοκληρώθηκε ακόμα, για τον νικητή) ήταν όλα από ήδη έτοιμους συγγραφείς (δηλ. έχουν εκδοθεί και στο παρελθόν).
Η πικρία όσων συμμετείχαν λέει: εμ, καλά τώρα. Επέλεξαν έτοιμους και τού χώρου, για “καλύτερη” δουλειά, κι άφησαν έξω έργα που άξιζαν, όμως δεν ήταν γνωστοί, μπλα μπλα μπλα.
Η ψυχραιμία όμως λέει: Μήπως τελικά ήταν καλύτερες και πιο δουλεμένες πένες; μήπως όλα έχουν πάντα μία αρχή;
Με λίγα λόγια: όσοι γράφουν, ΜΗΝ εγκαταλείπουν ποτέ. Το μυστικό είναι τα 3Δ (δουλειά, δουλειά, δουλειά).
Σημ. Δεν μιλάω σαν πονηρός ή οτιδήποτε άλλο, απλώς το είδα όλο αυτό και σκέφτηκα να το πω.
Λοιπόν. Πριν από λίγο καιρό ολοκληρώθηκε η προθεσμία λογοτεχνικού διαγωνισμού από γνωστό εκδοτικό. Τα επικρατέστερα μυθιστορήματα που προκρίθηκαν (δεν ολοκληρώθηκε ακόμα, για τον νικητή) ήταν όλα από ήδη έτοιμους συγγραφείς (δηλ. έχουν εκδοθεί και στο παρελθόν).
Η πικρία όσων συμμετείχαν λέει: εμ, καλά τώρα. Επέλεξαν έτοιμους και τού χώρου, για “καλύτερη” δουλειά, κι άφησαν έξω έργα που άξιζαν, όμως δεν ήταν γνωστοί, μπλα μπλα μπλα.
Η ψυχραιμία όμως λέει: Μήπως τελικά ήταν καλύτερες και πιο δουλεμένες πένες; μήπως όλα έχουν πάντα μία αρχή;
Με λίγα λόγια: όσοι γράφουν, ΜΗΝ εγκαταλείπουν ποτέ. Το μυστικό είναι τα 3Δ (δουλειά, δουλειά, δουλειά).
Σημ. Δεν μιλάω σαν πονηρός ή οτιδήποτε άλλο, απλώς το είδα όλο αυτό και σκέφτηκα να το πω.
Πρόσφατα έλαβα μέρος σε διαγωνισμό διηγήματος και πήρα το δεύτερο βράβειο . Βασικά δεν ήταν κάτι φοβερό η αναμονή απλώς στέλνεις την συμμετοχή σου και περιμένεις . Θα σας έλεγα το όνομα του διαγωνισμού αλλά έτσι θα ανακαλύπτατε το πραγματικό μου όνομα .))
))