Στο σκάκι με κερδίζουν και τα εξάχρονα
Ενώ ξέρω τις βασικές κινήσεις των πιονιών, δε ξέρω να κάνω ματ. Επίσης μετά από καιρό έμαθα ότι υπάρχουν όροι όπως «υποστηρίζω», «θυσιάζω» κλπ.
Πρώτο αγαπημένο μου παιχνίδι- πάνω από όλα μάλλον στη λίστα- είναι το Ticket to Ride. Όταν μάθαμε απέξω όλες τις διαδρομές αγοράσαμε και την επέκταση της Ευρώπης (το 1912) για να έχουμε και επιπλέον επιλογές.
Δεύτερο στη λίστα μου είναι η Άβυσσος (Abyss). Έχει τέλεια εικονογράφηση, το έχουμε παίξει άπειρες φορές και δεν το έχουμε βαρεθεί γενικά, αλλά με δεδομένο ότι έχω αγοράσει όλες τις επεκτάσεις μέχρι στιγμής (Kraken και Leviathan). Σκοπός σου είναι να κατακτήσεις τη «Βουλή» των Λόρδων του βυθού και να αποκτήσεις όσο περισσότερους πόντους γίνεται -εξερευνώντας το βυθό, αντιμετωπίζοντας τέρατα, ψάχνοντας υποστήριξη από το συμβούλιο των φυλών και δωροδοκώντας Λόρδους.
Επίσης πολυαγαπημένο το Dixit. Το αγαπώ και για τις απίστευτες εικονογραφήσεις του. Κατάφερα να αποκτήσω μέχρι και την 8η νομίζω επέκταση, μετά λόγω οικονομική δυσκολιών δεν κατάφερα να συνεχίσω τη συλλογή μου.
Καταφερα να φτιάξω μια συλλογή από επιτραπέζια, η οποία έχει μένει πίσω μέχρι να ξαναφτιάξουν τα οικονομικά μας.
Από αυτά τα πιο επιλεγμένα που μπορεί να μας απασχολούσαν για ώρες: Merchands and Marauders, Jaipur, Κάστορες και Ποντίκια, να μη ξεχάσω τα Κάστρα του Μυστρά (επίσης τέλειο). Το τελευταίο αν κάποιος θέλει να το αποκτήσει προτείνω αν αγοράζει κάποια συγκεκριμένη εκδόση (πχ της Κάισσας ή την αγγλική ή τη γερμανική) να αγοράζει τις επεκτάσεις της ίδιας έκδοσης γιατί αν και ταιριάζουν σε μέγεθος και σχήμα έχουν μικρές διάφορες στις εικονογραφήσεις. Όποτε εμένα με εκνευρίζει λίγο που δεν ταιριάζουν απόλυτα.
Το τελευταίο μου απόκτημα είναι ο Τακενόκο, που απλά το κοιτάω και το αγαπώ επειδή έχει να κάνει με πάντα. Δεν το έχουμε παίξει γιατί έπρεπε να μετακομίσουμε αιφνίδια και χάσαμε την παρέα μας που παίζαμε... Έκτοτε δεν έχουμε ξαναβρεί παρέα για παιχνίδια.
Θελω κάποιος να μου μάθει Munchkin και Τίτσου, γιατί παρόλο που τα έχω δεν έχω βρει κάποιον να μου τα εξηγήσει. Munchkin είχαμε προσπαθήσει να μάθουμε με μια από τις παρέες μου αλλά υπήρχε ένας αρκετά ανταγωνιστικός τυπάκος τότε στην ομάδα, χωρίς υπομονή όποτε το παρατήσαμε νωρίς.
Τώρα δεν έχουμε και παρέες πλέον διαθέσιμες όποτε δεν παίζουμε καθόλου πια...
Στη λίστα «όταν έχω λεφτά» υπάρχουν αυτή τη στιγμή: Mysterium, τα Dixit που δεν έχω, ίσως κάποια ticket to ride ακόμα. Έχω σταματήσει να παρακολουθώ και τις εξελίξεις στον τομέα όποτε δε ξέρω αν έχουν βγει καινούρια και ενδιαφέροντα.
Αλλά όταν κερδίσω το τζόκερ και αν υπάρχει ακόμη στο eBay ή οπουδήποτε κι αν υπάρχει, θα αγοράσω το «Ticket to Ride, 10th Anniversary». Έχει τρενάκια με καμηλοπαρδάλεις και κάρβουνο και επιβατηγά. Τώρα θα κυκλοφορήσει και αυτό της 15ης επετείου αλλά δε ξέρω αν με ενθουσιάζει τόσο όσο το προηγούμενο επετειακό.
), γιατί ειδικά τις στιγμές που πρέπει να συνδυάσεις άκυρες έννοιες μεταξύ τους με έναν χαρακτηρισμό, μπορείς να χάσεις στο τσακ από λάθος συνεννόηση και αντίληψη.
παρομοίως. Μικρή δεν μου άρεσε να χάνω (στα αθλήματα), αλλά μικρή ήμουν και πεισματάρα. Μεγαλώνουμε, αλλάζει η προσέγγιση. Κατά την άποψή μου, οι ανταγωνιστικοί, εκτός από κουραστικοί άνθρωποι, είναι και λίγο τρομαχτικοί (δεν αναφέρομαι στους παιχνιδιάρηδες ανταγωνιστικούς). Αυτό που παρατήρησα είναι πως θα γίνω ανταγωνιστική, σα να μου γυρίζει διακόπτης, αν ο άλλος το έχει πάρει ζεστα, για να του κόψω τον αέρα. Σε φάση, φάε το γειωματάκι σου, και καλή χώνεψη 
