Εσύ διαβάζεις το οπισθόφυλλο;

[Λέτρω]

Συμφωνώ με τον Υπεράνθρωπο. Στα μυθιστορήματα συνήθως δε διαβάζω το οπισθόφυλλο, φοβάμαι για το τι θα αποκαλύπτει. Όμως καμιά φορά μπορεί να διαβάσω 2-3 σειρές ή να ρίξω μια γρήγορη ματιά. Αφού τελειώσω το βιβλίο το διαβάζω!!))

 

[Τζο]

Πάντα διαβάζω το οπισθόφυλλο

 

[Χανκ Μουντυ]

Καποτε το διαβαζα. Πλεον τα βιβλια που αγοραζω ειναι στοχευμενα (κατα καποιο τροπο), οποτε δεν χρειαζεται να το κανω.

 

[Χρυσόστομος]

Παντοτε. Δεν ειναι βεβαια αυτο το κριτηριο επιλογης αλλά παντα το διαβάζω.

 

[Μπέιζιλ Γκραντ]

Πάντα το διαβάζω και πάντα το ξεχνάω.

 

[Φαντινα]

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ για να δω αν με ενδιαφερει το θεμα του βιβλιου-εκτος αν ΗΔΗ γνωριζω περι τινος προκειται,αν ειναι καποιο κλασσικο βιβλιο η αν ειναι κατι στοχευμενο.πχ βιογραφια ενος ιστορικου προσωπου, ιστορικο λευκωμα...Δε με απασχολει εκει το οπισθοφυλλο ΗΔΗ γνωριζω ΤΙ θα διαβασω κι ηδη με ενδιαφερει!
Επισης διαβαζω τις παρουσιασεις η τα σχολια για ενα βιβλιο κ συγκρινω με τον τροπο που το εξελαβα /βιωσα εγω

 

[Τοστογεύσκυ]

άν με τη λέξη ''οπισθόφυλλο'' εννοούμε το ίδιο πράγμα, δηλαδή το τυπωμένο κριτικό κείμενο για το έργο στο οπίσθιο εξώφυλλο, τότε νομίζω ότι δέν αποκαλύπτει ποτέ κάτι για το δολοφόνο ή τον απο μηχανής θεό !
ο ίδιος ξεκινάω απ' αυτό : με κατατοπίζει επαρκέστατα με τη οξυδέρκεια, την εμβρίθεια, τη συντομία σε συνδυασμό με την εμβάθυνση (ή όλα αυτά μέν, αλλα με το πρόθεμα ''μή -''), για το πόσο στα σοβαρά έχει πάρει ο εκδοτικός οίκος το έργο που έχει αναλάβει. Ένα πραγματικά τίμιο και αξιόλογο κείμενο στο οπισθοφυλλο κατα κανόνα εγγυάται μιά καλή μετάφραση, ή μιά καλή ποιότητα κειμένου.
αντιθέτως, αφήνω για το τέλος τον πρόλογο, καθώς και τα σχετικά κριτικά υπομνήματα, άν υπάρχουν, για να δώ άν συμφωνώ ή διαφωνώ με αυτά.

 

[Μαύρο τριαντάφυλλο]

και γω παντα διαβαζω το οπισθοφυλλο για να εχω μια ιδεα για το τι λεει το βιβλιο

 

[Αμνήμων]

Το οπισθόφυλλο, οι πληροφορίες για το βιβλίο δηλ. το έτος πρώτης έκδοσης, το πότε μεταφράστηκε, ο ξένος τίτλος και όλα αυτά που γράφονται πριν αρχίσει η διήγηση είναι το ορεκτικό, εγώ τα διαβάζω τουλάχιστο τρεις φορές στη αρχή.

Επίσης δεν βρίσκω τόσο άσχημο να ξέρεις την υπόθεση ή και το δολοφόνο, εκείνο που έχει σημασία είναι ο τρόπος που οδηγούμαστε στο τέλος και όχι το τέλος καθεαυτό, ούτος ή άλλως ξέρουμε ότι ο καλός θα κερδίσει τις περισσότερες φορές και δεν μου αρέσουν τα βιβλία που δεν κερδίζει ο καλός, θέλω κάθαρση με λίγα λόγια, και να μην ξεχνάμε ότι στην αρχαία τραγωδία οι θεατές ήξεραν την υπόθεση και το τέλος του έργου χωρίς να χάνεται τίποτα από τη μαγεία της αφήγησης.

 

[Ειρηνημιν]

Ανάλογα την περίπτωση. Εάν πάω να διαλέξω βιβλίο στην τύχη πάντα διαβάζω το οπισθόφυλλο, καθώς και το βιογραφικό του συγγραφέα, εάν μου είναι άγνωστος... Ομολογώ πως η πρόταση ή η παράγραφος που περικλείεται στο οπισθόφυλλο και θεωρητικά δίνει το στίγμα του βιβλίου δεν είναι πάντα αντιπροσωπευτική του περιεχομένου. Παρόλα αυτά μου είναι αδύνατον να αγοράσω βιβλίο χωρίς να ρίξω μια ματιά και να πάρω μια ιδέα της υπόθεσης... Υπάρχουν βέβαια και συγγραφείς τους οποίους παρακολουθώ και διαβάζω κάθε νέο τους βιβλίο. Σε αυτή την περίπτωση το οπισθόφυλλο το διαβάζω, αλλά στο τέλος.

 

[Βιβλιόφιλος]

Εννοείται οτι διαβάζω το οπισθόφυλλο. Αλλωστε αποτελεί ένα απο τα κριτήρια για να δω αν μ' ενδιαφέρει η θεματολογία. Βέβαια όταν αποκαλύπτονται πολλά αυτό με ξυνίζει λίγο αλλά τί να κάνεις

 

[Βιβλιολάγνος]

Πάντα διαβάζω το οπισθόφυλλο. Είναι πολύ σημαντικό να παίρνω μια πρώτη γεύση από το βιβλίο, για να δω άμα το βρίσκω ενδιαφέρον. Φυσικά υπάρχουν και οι άνθρωποι που φοβούνται για spoilers.

 

[Αμάντα]

Αποφεύγω να διαβάζω το οπισθόφυλλο, διότι συνήθως το βρίσκω υπερβολικό κι ανακριβές. Πολλές φορές μου δίνεται η εντύπωση πως εκείνοι που έγραψαν την περίληψη παρέλειψαν να διαβάσουν το βιβλίο

 

[Τσίου]

Όχι μόνο διαβάζω οπισθόφυλλο, τα τελ. χρόνια διαβάζω και την πρώτη σελίδα.

 

[Φιλιπ]

αποφεύγω να το διαβάζω γιατί πολλές φορές περιέχουν σπόιλερς,μέχρι και τί γίνεται στο τέλος γράφουν κάποιες φορές

 

[Σμίλα]

Άν πάω καρφωτή για κάποιο βιβλίο -που μου σύστησαν ή άκουσα ότι είναι καλό από ανθρώπους που εμπιστεύομαι ή το διάβασαν- δεν διαβάζω το οπισθόφυλλο. Θέλω να μην ξέρω τίποτε, να είμαι λευκό χαρτί ώς αναγνώστης.
Αν βέβαια ψάχνω τίτλους στη βιβλιθήκη, εννοείται πως διαβάζω το οπισθόφυλλο για να σχηματίσω άποψη και να αποφασίσω αν θα το πάρω.

 

[ΘοδωρήςΘοδωρής]

Πάντα το διαβάζω, αλλά πολλές φορές μου δίνει απαντήσεις που θέλω να ανακαλύψω στη διάρκεια του βιβλίου και χαλάει το σασπένς

 

[Μεταλλαγμένη]

Κι εγώ το διαβάζω ακριβώς για τον ίδιο λόγο που βλέπω πάντα τα τρέιλερ μιας ταινίας/σειράς. Θέλω να έχω ιδέα για το τι παίζει. Εννοείται ότι όταν αποκαλύπτει πράγματα, όπως πχ στο Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν της Σράιβερ, ξενερώνω αγρίως. Με τα τρέιλερ το ελέγχω γιατί συνήθως δεν τα βλέπω ολόκληρα ακριβώς για τον λόγο αυτό.

 

[Βιβλιοπαρμένη]

εγω παντα το διαβαζω για να ξερω τι παιζει, δεν μπορω να διαβασω βιβλιο χωρις οπισθοφυλλο γιατι απο αυτο κρινω αν θα το διαβασω και αν δεν το διαβασω νιωθω εκτος κλιματος. Εμενα ομως μου συμβαινει ομως κατι πολυ περιεργο, οταν αρχιζω να διαβαζω ενα βιβλιο ξεχναω το οπισθοφυλλο εκτος απο καποια βασικα πραγματα. Τι να πω μπορει να το αποθω υποσυνηδητα για να μην μου χαλασει την εκπληξη. Παντως οπως και να'χει θα μπορουσες να πεις οτι αυτο ειναι θετικο γιατι και εχεις διαβασει το οπισθοφυλλο και δεν θυμασαι την πλοκη.

 

[Ασάρα]

Πάντα το διαβάζω και τσαντίζομαι όταν το οπισθόφυλλο περιέχει γενικότητες και αοριστίες αντί για παραθέτει συνοπτικά την πλοκή. Π.χ. ένα βιβλίο που είναι στην ενότητα κατασκοπευτικά, έχει εξώφυλλο που δείχνει κάτι γενικό και αόριστο, έχει πιασάρικο τίτλο, το παίρνεις, το γυρνάς από την άλλη και θες να μάθεις σε ποιά εποχή εκτυλλίσσεται η πλοκή, εαν ο πρωταγωνιστής είναι άντρας ή γυναίκα και το μόνο που βρίσκεις είναι κριτικές άλλων συγγραφέων-πάντα εγκωμιαστικές και μια περίληψη που το μόνο που λέει είναι ότι πρόκειται για μια συναρπαστική περιπέτεια...