Θα ηθελα σιγουρα να ειμαι η ταπεινης καταγωγης ανερχομενη σοπρανο ΚΡΙΣΤΙΝ ΝΤΑΕ που αγαπηθηκε τοσο ολοκληρωτικα απο την τραγικοτερη ισως φιγουρα της Παγκοσμιας Λογοτεχνιας ,τον παραμορφωμενο, μυστηριωδη και παθιασμενο μέντορά της, Ερικ στο ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ.
Τι μοναδικη εμπειρια να περιηγηθεις σε ενα τοσο αλλοκοτο,μυστηριωδες ΑΒΑΤΟ για τους πολλους βασιλειο(το υπογειο "σπιτι του ΕΡΙΚ στα Υπογεια της ΟΠΕΡΑΣ)
Νομιζω οτι μια τετοια,παραφορη λατρεια απο εναν τοσο ξεχωριστο αντρα καταξιωνει υπερτατα τη θηλυκοτητα μιας κοπελας!Τι καλυτερο!
Ασε που ειναι συναρπαστικο να εχεις τη "δυναμη"να μετατρεψεις την κολαση ενος τοσο ιδιαιτερου πλασματος σε ευτυχια, απλως με το να του προσφερεις την τρυφεροτητα σου,χωρις ομως να εχεις να "αποδειξεις"τιποτα, χωρις ψυχοφθορα πεισματα!!! Ο,τι βαθυτερο...
Γιατι,προσωπικα, σε αυτο το αισιο και ρομαντικο τελος θα οδηγουσα την ιστορια αν ημουν ΚΡΙΣΤΙΝ ΝΤΑΕ,ασχετα αν θεωρω αψεγαδιαστη και ιδανικη την καταληξη του εργου απο τον ΓΚΑΣΤΟΝ ΛΕΡΟΥ που ανεδειξε το μεγαλειο του ΕΡΙΚ οπως δε θα μπορουσε ποτε να φανει σε ενα happy end.
Πολυ ιδεατος ερωτας...
Δυστυχως, απο την ΚΡΙΣΤΙΝ ΝΤΑΕ εχω την αφελεια της,την περιεργεια,την τρυφεροτητα της,αλλα οχι το συμβατικο της γουστο και την εξαισια φωνη της...Ετσι η Οπερα εχει χασει ενα ταλεντο κ ο ΕΡΙΚ γλυτωσε τα βαρη της οικογενειακης ζωης!!!Χαχαχα!