Γνωστός δημοσίευσε στο fb μια τηλεοπτική συζήτηση ανάμεσα σε καθηγητές της φιλοσοφίας με αντικείμενο ένα βιβλίο του Καστοριάδη. Ο Καστοριάδης παρών. Εξαιρετικός. Καθήλωσε την κουβέντα εκεί που εκείνος ήθελε. Με μαεστρία φοβερή. Ο λόγος τους; Ναι η μαμά μου θα το έκλεινε στα δυό λεπτά. Ο παρουσιαστής έφτιαχνε προτάσεις διάρκειας μακροσκελούς παραγράφου, θέτοντας σωρεία ζητημάτων που έπρεπε ο άνθρωπος να τοποθετήσει πάνω τους τη δική του σκέψη. Ήταν σαν κάποιος να του είπε πως έπρεπε να τα θέσει όλα μονομιάς γιατί θα πέθαινε και δεν θα προλάβαινε ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Ο ένας συνάδελφός του φιλόσοφος καθηγητής παραδόθηκε γεμάτος θαυμασμό. Λιτός με λόγο ξύλινο. Ο άλλος με εμφανή ιδεολογική διαφορά κι αρκετά νεώτερός τους, με το θράσος του ιδεολογικού αντίθετου και το πάθος της νιότης, τόλμησε να εκφράσει την αντίθεσή του μ’ έναν τρόπο όμως που δεν στεκόταν στην ουσία των νεωτερισμών που εισήγαγε το βιβλίο, αλλά στην επιστημονική μεθοδολογία. Ο Καστοριάδης βρέθηκε προφανέστατα στη θέση όπου, αν άφηνε την κουβέντα στα χέρια τους, η κουβέντα θα ναυαγούσε τραγικά μέσα στον πεπερασμένο τηλεοπτικό χρόνο. Ο παρουσιαστής εξαπόλυσε όλα όσα ήθελε η λίστα προφανώς των συμβούλων της εκπομπής σε χρόνο dt. Άντε τώρα ο Καστοριάδης ή όποιος Καστοριάδης να μαζέψει τα ασυμάζευτα. Σαν πλαστικός χειρουργός που μαζεύει ξεχειλωμένη κοιλιά...μάζευε τον ξεχειλωμένο λόγο...Ο λόγος του εξαιρετικός, χωρίς όμως να αποφεύγει κάποιους ειδικούς όρους κι εκφράσεις και γιατί να το κάνει άλλωστε. Γι’ αυτό τα άγνωστά μας όταν συναντάμε για πρώτη φορά τον λόγο και τη σκέψη κάποιου ιδιαίτερου ανθρώπου, οφείλουμε να τα κάνουμε στον εαυτό μας γνωστά, με όποιο τρόπο μπορούμε κι αυτό είναι το κέρδος που έθιξα πιο πάνω...
Ζουραρισμός
- Thread starter Στράτης
- Start date
Κι εμένα μου την σπάνε αυτοί που μιλάνε με αυτόν τον τρόπο και γενικότερα προβάλλουν αλαζονικά τις γνώσεις τους ή το παίζουν ανώτεροι από τους άλλους επειδή έχουν ένα δυνατό πτυχίο ή έχουν διαβάσει 5 βιβλία παραπάνω. Μεγάλη αρετή η ταπεινότητα χωρίς ωστόσο να φτάνει στα όρια της αυτοϋποβάθμισης. Οσον αφορά στον Ζουράρη, τι να πω είναι ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου από το λίγο που τον έχω παρακολουθήσει.
Θυμάμαι είχα πετύχει μεσημεριανή εκπομπή που έδειχνε βίντεο στο οποίο μιλούσε με την Κατερίνα Στανίση και την εκθείαζε σαν τραγουδίστρια με τον...γνωστό του τρόπο. Μετά το βίντεο, ο πανελίστες της εκπομπής αναρωτήθηκαν αν η Στανίση κατάφερε να συνέλθει μετά απ' αυτό :χαχαχα:
Θυμάμαι είχα πετύχει μεσημεριανή εκπομπή που έδειχνε βίντεο στο οποίο μιλούσε με την Κατερίνα Στανίση και την εκθείαζε σαν τραγουδίστρια με τον...γνωστό του τρόπο. Μετά το βίντεο, ο πανελίστες της εκπομπής αναρωτήθηκαν αν η Στανίση κατάφερε να συνέλθει μετά απ' αυτό :χαχαχα:
Μεταλλαγμένη, δεν νομίζω ότι ο Ζουράρης ανήκει σ’ αυτό το είδος που περιγράφεις. Δεν το έχει ανάγκη. Νομίζω δε πως οι άνθρωποι που έχουν κατακτήσει κάποια πράγματα δεν στέκονται βιδωμένοι στο ότι τα έχουν κατακτήσει, απλά γιατί ψάχνονται παραπέρα κι αυτό δεν τους κάνει αλλαζόνες. Είναι το παιχνίδι της συνεχούς γνώσης αυτό. Μιλώ για όσους αλήθεια αξίζουν πάντα κι αξίζουν όχι γιατί έχουν κάποια πτυχία, αλλά γιατί συνέχεια μαθαίνουν και ψάχνουν και ψάχνονται και μέσα τους. Αυτοί δεν νομίζω ότι είναι αλλαζόνες. Πάλι απ’ την άλλη τι να κρύψει ένας Ζουράρης, που παρά τα όσα του καταλογίζουμε δεν είναι άχρηστος άνθρωπος. Τι να κρύψει ο Καστοριάδης πολύ περισσότερο και πόσο ταπεινός να γίνει δηλαδή. Όσον αφορά στη Στανίση, πρέπει να σου πω πως στη δεκαετία του ’80 έχαιρε του θαυμασμού πολλών ανθρώπων που δεν σύχναζαν σε νυχτερινά κέντρα και μόνο για τη φωνή της...Μην ξεχνάμε την κρίση του Χατζηδάκι για τον Φλωρινιώτη παρακαλώ...όχι αστεία...τον θεωρούσε ενδιαφέροντα...
Δεν εννοούσα ότι ο Ζουράρης ανήκει σε αυτή την κατηγορία, εξάλλου δεν τον έχω παρακολουθήσει πάρα πολύ οπότε δεν το γνωρίζω. Αντίθετα, κρίνοντας από το γεγονός ότι εμφανιζόταν σε μεσημεριανές εκπομπές μάλλον πιστεύω ότι δεν είναι δήθεν και άρα δεν ανήκει στην κατηγορία που περιέγραψα. Τώρα αν τα βιβλία του είναι δυσνόητα αυτό προσωπικά δεν με ενοχλεί, ίσως θέλει να απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό που κατανοεί αυτό το ύφος οπότε δικαίωμά του.
Μιλούσα για ανθρώπους που δεν χάνουν ευκαιρία να το παίζουν ξερόλες και να εκφράζονται λες και κάνουν διάλεξη στο Χάρβαρντ σε φάσεις που κάτι τέτοιο δεν "κολλάει". Εκεί καταλαβαίνεις ότι μάλλον το κάνουν για να προβληθούν. Εχω γνωρίσει σε φιλικές παρέες τέτοιους ανθρώπους. Εννοείται όμως ότι δεν είναι όλοι οι ψαγμένοι και μορφωμένοι άνθρωποι έτσι.
Τώρα για την Στανίση, δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που χαίρει θαυμασμού για την φωνή της. Προσωπικά, δεν ακούω τα τραγούδια της, αλλά την θεωρώ μια πολύ καλή λαική φωνή. Και ο Καζαντζίδης την είχε εκθειάσει. Ασε που μου είναι και εξαιρετικά συμπαθής σαν άνθρωπος!!
Μιλούσα για ανθρώπους που δεν χάνουν ευκαιρία να το παίζουν ξερόλες και να εκφράζονται λες και κάνουν διάλεξη στο Χάρβαρντ σε φάσεις που κάτι τέτοιο δεν "κολλάει". Εκεί καταλαβαίνεις ότι μάλλον το κάνουν για να προβληθούν. Εχω γνωρίσει σε φιλικές παρέες τέτοιους ανθρώπους. Εννοείται όμως ότι δεν είναι όλοι οι ψαγμένοι και μορφωμένοι άνθρωποι έτσι.
Τώρα για την Στανίση, δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που χαίρει θαυμασμού για την φωνή της. Προσωπικά, δεν ακούω τα τραγούδια της, αλλά την θεωρώ μια πολύ καλή λαική φωνή. Και ο Καζαντζίδης την είχε εκθειάσει. Ασε που μου είναι και εξαιρετικά συμπαθής σαν άνθρωπος!!
Εχεις δίκιο, κάτι δεν μου καθόταν καλά όταν το έγραφα 
)
)Αμ εγώ;
Ημουνα απολύτως βέβαιη για το η. Το τσακίσαμε. Πήρα το πρακτορείο πληροφοριών μου και έμαθα πως είναι δική του επιλογή το ι. Σεβαστόν!!! Δεν το συζητώ. Μερσί Στράτη. Καλή τύχη με τις παντόφλες...κι εγώ άναψα αιρκοντίσιον τα κατάλοιπα του κρυώματος+υγρασία=σπαστικός βήχας μέχρις τελικής πτώσεως! Θέλω κι εγώ στεγνωτήριο επειγόντως. Σιχάθηκα το σπίτι να γίνεται μια μεγάλη απλώστρα...Δυστυχώς όχι κάτω από 500 ευρώ...εκτός θέματος. Απαράδεκτη! Επιεικώς!
Ημουνα απολύτως βέβαιη για το η. Το τσακίσαμε. Πήρα το πρακτορείο πληροφοριών μου και έμαθα πως είναι δική του επιλογή το ι. Σεβαστόν!!! Δεν το συζητώ. Μερσί Στράτη. Καλή τύχη με τις παντόφλες...κι εγώ άναψα αιρκοντίσιον τα κατάλοιπα του κρυώματος+υγρασία=σπαστικός βήχας μέχρις τελικής πτώσεως! Θέλω κι εγώ στεγνωτήριο επειγόντως. Σιχάθηκα το σπίτι να γίνεται μια μεγάλη απλώστρα...Δυστυχώς όχι κάτω από 500 ευρώ...εκτός θέματος. Απαράδεκτη! Επιεικώς!
Last edited:
Εγώ πάλι πιστεύω πως ο Ζουράρις το έχει πολύ ανάγκη όλο αυτό. Αλλιώς και δεν θα το έκανε.
Το ανασύρω γιατί μόλις είδα αυτό και δεν μπορώ να μην το εισάγω εδώ...Και πείτε με αιρετική ή ό,τι άλλο σας αρέσει...Ξαφνικά ανάμεσα σε πολλές αλλαγές τελευταία...ξεχύθηκε ένας χείμαρος λέξεων απ’ τις αρχέγονες ρίζες της ελληνικής γλώσσας κι εννοιών παράξενων, αλλά ομολογουμένως μέσα από βαθιά σκέψη σ’ ένα χώρο που δεν διανοείτο ποτέ κανείς να εκφέρει τέτοιο λόγο...
Εγώ η αιρετική λοιπόν και μόνο γι’ αυτό, το απήλαυσα...χαίρε Ζουραρισμέ για την ώρα...
Εγώ η αιρετική λοιπόν και μόνο γι’ αυτό, το απήλαυσα...χαίρε Ζουραρισμέ για την ώρα...
Χοχο χο τώρα το είδα και δεν κρατιέμαι. Βαστάτε με Έλληνες.
Μετά την ωραία ανάρτηση από τη Διατσέντα δεν μπορείς να πεις πολλά. Όποιος κατάλαβε την ομιλία ας μου πει κι εμένα. Δώρο ένας αποχυμωτής και 2 μασαζοκαλσόν.
Σημ. Αξίζει να διαβάσετε το σημερινό άρθρο τού Ν. Σαραντάκου. Το παρακάτω κείμενο είναι από την πρώτη ομιλία του αγαπητού καθηγητή, που αν με διάβαζε τώρα, θα έλεγε και σε μένα: Μη βλακίζεις παιδί μου! (χαλαρά, η επόμενη υπογραφή μου χοχο χο).
πηγή: Λεξιλογία
Ολόκληρη η ομιλία του βουλευτή των ΑΝΕΛ, Κ. Ζουράρι:
Κύριε πρόεδρε, τα σέβη μου.
Κυρίες και κύριοι βουλευταί και βουλευταί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και συν-αδελφοί.
Υπάρχει καιρός του λέγειν, υπάρχει καιρός του αντιλέγειν, υπάρχει καιρός του ψέγειν.
Σήμερα για μένα θα είναι ο καιρός του υμνείν αίνον, έπαινον, του υμνείν την Ιλιαδορωμιοσύνη.
Κύριες βουλευταί και κύριοι βουλευταί,
«Έρχομαι από μακριά. Οι συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας έρχονται δίπλα μου και παγεμένες δίπλα με τον βόρειο τον άνεμο οι Μυροφόρες με τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση».
Και επειδή, κύριοι βουλεταί και κυρίες βουλευτές ή βουλευτίνες ή σύντροφοι ή συντρόφισσες, κύριοι και κυρίες, επειδή σήμερα, αύριο, παραπέρα, αυτές τις μέρες, όπως πάντοτε, αείποτε και συνεχώς, θα βυσσοδομούν πάλι η κουστωδία των δυσσεβών Βρυξελλών και εκείνος ο αρχέκακος όφις, ο Αλεμανός, γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να ξαναγυρίσουμε στον καθ’ ημάς τρόπον. Ποιος είναι ο τρόπος μας; Αυτός: «Πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν ἐσβατὸν τῇ ἡμετέρᾳ τόλμῃ καταναγκάσαντες γενέσθαι, μνημεῖα ἀΐδια καλῶν τε καὶ κακῶν ξυγκατοικήσαντες».
Και επειδή θα επανέλθουν πάλι οι δυσσεβείς και οι άλλοι Αλεμανοί και ως αρχέκακος όφις, εμείς ξέρουμε ότι θα συμπαραταχθούμε, θα συμπορευθούμε, θα συμπολεμήσουμε τη Υπερμάχω Στρατηγώ, «που ’χει στα μάτια της ψηφιδωτό τον καημὸ της Ρωμηοσύνης».
Και βεβαίως εμείς διδάξαμε στην οικουμένη, εμείς διδάξαμε πάντοτε, εσαεί και αείποτε και ξανά και ξανά ότι σ’ αυτόν εδώ τον υπεράχρονο, τον χρονικώς υπεράχρονο τόπον, σ’ αυτόν τον τόπον, στην κορυφήν του Ομήρου και στο ακροθίνιον του Ολύμπου, εμείς οι Ολύμπιοι διδάξαμε εδώ ότι η Έρις γίνεται Έρως. Ναι, η έρις γίνεται έρως, έρως ελευθερίας. Και φυσικά ξέρουμε πολύ καλά ότι ξεκινούμε όπως πάντα εδώ και τρεις χιλιάδες [χρόνια] ηττημένοι, αλλά ως ηττημένοι είμαστε αυτοί οι οποίοι θα ξαναδώσουμε σ’ αυτόν τον πλανήτη των πεπλανημένων πλανητών και των πλανήτων, θα δώσουμε την «καθ’ ημάς καθεστηκυίαν πολιτείαν». Ποια είναι η «καθ’ ημάς καθεστηκυία πολιτεία»; Μία και μόνη. «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει».
Μετά την ωραία ανάρτηση από τη Διατσέντα δεν μπορείς να πεις πολλά. Όποιος κατάλαβε την ομιλία ας μου πει κι εμένα. Δώρο ένας αποχυμωτής και 2 μασαζοκαλσόν.
Σημ. Αξίζει να διαβάσετε το σημερινό άρθρο τού Ν. Σαραντάκου. Το παρακάτω κείμενο είναι από την πρώτη ομιλία του αγαπητού καθηγητή, που αν με διάβαζε τώρα, θα έλεγε και σε μένα: Μη βλακίζεις παιδί μου! (χαλαρά, η επόμενη υπογραφή μου χοχο χο).
πηγή: Λεξιλογία
Ολόκληρη η ομιλία του βουλευτή των ΑΝΕΛ, Κ. Ζουράρι:
Κύριε πρόεδρε, τα σέβη μου.
Κυρίες και κύριοι βουλευταί και βουλευταί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και συν-αδελφοί.
Υπάρχει καιρός του λέγειν, υπάρχει καιρός του αντιλέγειν, υπάρχει καιρός του ψέγειν.
Σήμερα για μένα θα είναι ο καιρός του υμνείν αίνον, έπαινον, του υμνείν την Ιλιαδορωμιοσύνη.
Κύριες βουλευταί και κύριοι βουλευταί,
«Έρχομαι από μακριά. Οι συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας έρχονται δίπλα μου και παγεμένες δίπλα με τον βόρειο τον άνεμο οι Μυροφόρες με τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση».
Και επειδή, κύριοι βουλεταί και κυρίες βουλευτές ή βουλευτίνες ή σύντροφοι ή συντρόφισσες, κύριοι και κυρίες, επειδή σήμερα, αύριο, παραπέρα, αυτές τις μέρες, όπως πάντοτε, αείποτε και συνεχώς, θα βυσσοδομούν πάλι η κουστωδία των δυσσεβών Βρυξελλών και εκείνος ο αρχέκακος όφις, ο Αλεμανός, γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να ξαναγυρίσουμε στον καθ’ ημάς τρόπον. Ποιος είναι ο τρόπος μας; Αυτός: «Πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν ἐσβατὸν τῇ ἡμετέρᾳ τόλμῃ καταναγκάσαντες γενέσθαι, μνημεῖα ἀΐδια καλῶν τε καὶ κακῶν ξυγκατοικήσαντες».
Και επειδή θα επανέλθουν πάλι οι δυσσεβείς και οι άλλοι Αλεμανοί και ως αρχέκακος όφις, εμείς ξέρουμε ότι θα συμπαραταχθούμε, θα συμπορευθούμε, θα συμπολεμήσουμε τη Υπερμάχω Στρατηγώ, «που ’χει στα μάτια της ψηφιδωτό τον καημὸ της Ρωμηοσύνης».
Και βεβαίως εμείς διδάξαμε στην οικουμένη, εμείς διδάξαμε πάντοτε, εσαεί και αείποτε και ξανά και ξανά ότι σ’ αυτόν εδώ τον υπεράχρονο, τον χρονικώς υπεράχρονο τόπον, σ’ αυτόν τον τόπον, στην κορυφήν του Ομήρου και στο ακροθίνιον του Ολύμπου, εμείς οι Ολύμπιοι διδάξαμε εδώ ότι η Έρις γίνεται Έρως. Ναι, η έρις γίνεται έρως, έρως ελευθερίας. Και φυσικά ξέρουμε πολύ καλά ότι ξεκινούμε όπως πάντα εδώ και τρεις χιλιάδες [χρόνια] ηττημένοι, αλλά ως ηττημένοι είμαστε αυτοί οι οποίοι θα ξαναδώσουμε σ’ αυτόν τον πλανήτη των πεπλανημένων πλανητών και των πλανήτων, θα δώσουμε την «καθ’ ημάς καθεστηκυίαν πολιτείαν». Ποια είναι η «καθ’ ημάς καθεστηκυία πολιτεία»; Μία και μόνη. «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει».
Τα έπαθλά μου παρακαλώ...
Στράτη, θέλω τον αποχυμωτή μου και τα μασαζοκαλσόν μου παρακαλώ... τα δεύτερα σε large petit...αντιφατικό, αλλά ναι! LARGE-PETIT.
Απόλαυσα κάθε λέξη, δεν ένιωσα πως δεν καταλαβαίνω ούτε ένα λεπτό και συν τοις άλλοις έπαθα μιαν ανυπέρβλητη ευφορία και γέλασα με την καρδιά μου, σκεφτόμενη πού και ποιοί ήταν γύρω του και τι έκανε αυτός...
Υπογραφή: Αιρετική ως το μεδούλι...για όποιον κάνει καλά το σπορ της αίρεσης...
Σημείωση: μακράν απέχω από ψηφοφόρος ή φίλη ή μέλος ή οπαδός των ΑΝΕΛ...βαθιά ανεξίθρησκη και αναζητούσα το φως παντού πλην της κακίας...(προσεγγίζω Ζουραρισμό ή απέτυχα;;;) )
Στράτη, θέλω τον αποχυμωτή μου και τα μασαζοκαλσόν μου παρακαλώ... τα δεύτερα σε large petit...αντιφατικό, αλλά ναι! LARGE-PETIT.
Απόλαυσα κάθε λέξη, δεν ένιωσα πως δεν καταλαβαίνω ούτε ένα λεπτό και συν τοις άλλοις έπαθα μιαν ανυπέρβλητη ευφορία και γέλασα με την καρδιά μου, σκεφτόμενη πού και ποιοί ήταν γύρω του και τι έκανε αυτός...
Υπογραφή: Αιρετική ως το μεδούλι...για όποιον κάνει καλά το σπορ της αίρεσης...
Σημείωση: μακράν απέχω από ψηφοφόρος ή φίλη ή μέλος ή οπαδός των ΑΝΕΛ...βαθιά ανεξίθρησκη και αναζητούσα το φως παντού πλην της κακίας...(προσεγγίζω Ζουραρισμό ή απέτυχα;;;) )
Last edited:
Γελούσα όλη την ώρα. 
Πράγματι, κατέχει πολύ καλά την Ελληνική γλώσσα, αλλά θα προτιμούσα ίσως να καταλαβαίνω τι λένε οι πολιτικοί μου. Καλή η ποίηση, αλλά λίγη δημοτική και λίγα λόγια για την πολιτική δεν θα έβλαπταν.
Πράγματι, κατέχει πολύ καλά την Ελληνική γλώσσα, αλλά θα προτιμούσα ίσως να καταλαβαίνω τι λένε οι πολιτικοί μου. Καλή η ποίηση, αλλά λίγη δημοτική και λίγα λόγια για την πολιτική δεν θα έβλαπταν.
Εγώ δεν νομίζω πως κατέχει καλά την ελληνική γλώσσα. Το να ανακατεύεις λέξεις για τις λέξεις, κι όχι για το νόημα, δεν είναι γλώσσα, είναι... λέξεις. 
Του έπαιρνε πριν συνέντευξη ο Μπογδάνος και μέσα σε όλα τον ρωτάει εάν είναι του ψηφιακού ή του αναλογικού; Και ο Ζουράρις έδειχνε σαν να μπορεί να απαντήσει την ερώτηση, σαν να τον μπέρδευε και προσπαθεί να τον βοηθήσει ο Μπογδάνος: πικάπ έχετε; λέει ο Ζουράρις πως έχει και προσπαθεί να τον βοηθήσει να καταλάβει ο Μπογδάνος: το πικάπ είναι αναλογικό. Λέει ο Ζουράρις: εγώ λίγο πιάνο έπαιζα μονάχα, και συνεχίζει να προσπαθεί να εξηγήσει ο Μπογδάνος: το πιάνο είναι αναλογικό. Και απαντά ο "κορυφαίος" χρήστης της γλώσσας: όχι, είναι με κλειδιά! και απαγγέλει με στόμφο άλλη μια τιμαλφή λέξη: κλειδοκύμβαλον!
Αυτές κι αν δεν είναι δυο λέξεις που σημειώνουν σημαντικές όψεις του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε.
Έπειτα, συνέχισε να λέει λέξεις: ανοικειώνεται, αποικειώνεται κτλ. και χαρά σε όσους καταφέρνουν να θαμπώνονται με τέτοια (γλυκιά Διατσέντα ;) )
Του έπαιρνε πριν συνέντευξη ο Μπογδάνος και μέσα σε όλα τον ρωτάει εάν είναι του ψηφιακού ή του αναλογικού; Και ο Ζουράρις έδειχνε σαν να μπορεί να απαντήσει την ερώτηση, σαν να τον μπέρδευε και προσπαθεί να τον βοηθήσει ο Μπογδάνος: πικάπ έχετε; λέει ο Ζουράρις πως έχει και προσπαθεί να τον βοηθήσει να καταλάβει ο Μπογδάνος: το πικάπ είναι αναλογικό. Λέει ο Ζουράρις: εγώ λίγο πιάνο έπαιζα μονάχα, και συνεχίζει να προσπαθεί να εξηγήσει ο Μπογδάνος: το πιάνο είναι αναλογικό. Και απαντά ο "κορυφαίος" χρήστης της γλώσσας: όχι, είναι με κλειδιά! και απαγγέλει με στόμφο άλλη μια τιμαλφή λέξη: κλειδοκύμβαλον!
Αυτές κι αν δεν είναι δυο λέξεις που σημειώνουν σημαντικές όψεις του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε.
Έπειτα, συνέχισε να λέει λέξεις: ανοικειώνεται, αποικειώνεται κτλ. και χαρά σε όσους καταφέρνουν να θαμπώνονται με τέτοια (γλυκιά Διατσέντα ;) )
Last edited by a moderator:
Μάριε είσαι μια χαρά...
Εξαιρετικός, με συγχωρείτε...και να η απάντηση για το ανύπαρκτο ζήτημα αναλογικό ή ψηφιακό ... δεν είναι παρά “θεραπαινίδες"... δεν είναι αυτά το ζήτημα αγαπημένοι ...
επίσης 1237 Άγιος Ιωάννη Βατάτζης...ωραίος...περί συνέχειας κι ασυνέχειας κλπ κλπ κλπ ... ταπεινός και μη ταπεινός ... καρδιωμένος ή αδρανής ... όλα ήταν πάντα εκεί ... και πάντα υπήρχαν αυτοί που θα έβγαζαν τον κόσμο μας απ’ την αθλιότητα κι εύχομαι κάποτε οι εξαθλιώνοντές μας να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους, με κάθε τρόπο, έτσι που οι επόμενοι να βρούν φραγμό στις καταστροφικές τους προσπάθειες...
Αυτά για καλημέρα σήμερα...
Εγώ ξεκίνησα με το ποίημα του Δασοφύλακα στα αγαπημένα ποιήματα, για τα καλέσματα του Δάσους κι αυτό θα με οδηγεί σήμερα...στη ζωή που έξω τρέχει...
Εξαιρετικός, με συγχωρείτε...και να η απάντηση για το ανύπαρκτο ζήτημα αναλογικό ή ψηφιακό ... δεν είναι παρά “θεραπαινίδες"... δεν είναι αυτά το ζήτημα αγαπημένοι ...
επίσης 1237 Άγιος Ιωάννη Βατάτζης...ωραίος...περί συνέχειας κι ασυνέχειας κλπ κλπ κλπ ... ταπεινός και μη ταπεινός ... καρδιωμένος ή αδρανής ... όλα ήταν πάντα εκεί ... και πάντα υπήρχαν αυτοί που θα έβγαζαν τον κόσμο μας απ’ την αθλιότητα κι εύχομαι κάποτε οι εξαθλιώνοντές μας να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους, με κάθε τρόπο, έτσι που οι επόμενοι να βρούν φραγμό στις καταστροφικές τους προσπάθειες...
Αυτά για καλημέρα σήμερα...
Εγώ ξεκίνησα με το ποίημα του Δασοφύλακα στα αγαπημένα ποιήματα, για τα καλέσματα του Δάσους κι αυτό θα με οδηγεί σήμερα...στη ζωή που έξω τρέχει...
Θα συμφωνήσω απόλυτα και δεν θα τον δικαιολογήσω αυτή την φορά τον αγαπητό κύριο Ζουράρι. Στα βιβλία του ας γράφει όσο δυσνόητα θέλει και ας απευθύνεται στο κοινό που αρέσκεται σ' αυτά. Η Βουλή όμως είναι άλλο πράγμα. Οσο ξύλινη μου φαίνεται η γλώσσα ενός οποιουδήποτε άλλου πολιτικού τόσο ξύλινος και απρόσιτος μου φάνηκε και ο Ζουράρις στην πρώτη του ομιλία. Σχεδόν μου την έσπασε. Δεν έδινε ακαδημαική διάλεξη, στο Κοινοβούλιο μιλούσε και θα έπρεπε να είναι απλός και κατανοητός ο λόγος του για να τον καταλαβαίνει και ο απλός λαός που δεν έχει πτυχίο φιλολογίας.