Φάρε τώρα με μπέρδεψες.
Εγώ είχα ακούσει πως πρέπει πρώτα η υπόθεση να περάσει από δικαστήριο (δηλαδή δεν αρκεί, να συναινούν νύφη, γαμπρός και πεθερός/α). Δεν ισχύει αυτό; Έναν δικηγόρο βρε παιδιά να μας διαφωτίσει!!! 

Και ο Ιερός Λόχος της Θήβας είχε σχηματιστεί από τέτοια ζευγάρια και όπως λέει ο Πλούταρχος, στον Βίο του Πελοπίδα, τον αποκαλούσαν Ιερό γιατί ο Πλάτωνας είπε για τους εραστές πως είναι φίλοι εμπνευσμένοι από ένα θεό.Ο πατερας μου ελεγε, πως τους Σπαρτιατες τους εβαζαν να πολεμησουν διπλα διπλα (οσοι ειχαν σχεση δηλ), και σε περιπτωση που σκοτωνε ο εχθρος τον εναν, ο αλλος να πολεμουσε με περισσοτερη μανια για εκδικηση.
Οποτε.. ο Αχιλλεας να ειχε καρδια αγκιναρα, ή να ειχε μαθει να "αγαπα" με δυο τροπους;
Αυτό του Ησιόδου αναφέρεται και στον Πλούταρχο που διαβάζω. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι αφού η κατάλληλη ηλικία για να παντρευτεί ένας άντρας είναι γύρω στα 30, τότε τα 30 έτη δεν θεωρούνται "με το ένα πόδι στο λάκο".Η αρχαιότερη αναφορά στην ιδεώδη ηλικία γάμου βρίσκεται στον Ησίοδο (Έργα και ημέραι, 695-698):
Να είσαι σε κατάλληλη ηλικία, όταν φέρεις γυναίκα για σύζυγο στο σπίτι, μήτε πολύ κάτω από τριάντα ετών, μήτε πολύ πιο μεγάλος. Αυτός ο γάμος είναι στην ώρα του. Η γυναίκα όμως ας κλείσει τέσσερα χρόνια στην ήβη, και στο πέμπτο ας παντρευτεί.
Έλνεκ, αυτό το λινκ στο οποίο μας παραπέμπεις μιλάει για τους Βυζαντινούς. Και πάλι, όμως, δεν κάνει λόγο για μέσο όρο ηλικίας τα 30 ή τα 35!!!
Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί χαρακτηρίζεις άτοπη την συζήτηση. Τόσες μελέτες έχουν γραφτεί ακριβώς πάνω στο θέμα. Τις θεωρείς άτοπες; Η θνησιμότητα δεν έχει τίποτα να κάνει με το θέμα μας. Εμείς για τον έρωτα συζητάμε![]()
Πραγματικά δε θυμάμαι αν ήταν αυτό ή άλλο βιβλίο (Τι στην οργή; Γεροντική άνοια; ), αλλά θυμάμαι και αυτό που αναφέρεις και υπογράμμισα για το οποίο κι εγώ είχα απορία με ποιο κριτήριο κάποιους τους αποδέχοταν και κάποιους τους χλεύαζαν.Ένα καλό και αναλυτικό στο θέμα βιβλίο είναι αυτό.
Προσεγγίζει το θέμα με αναλυτικό και επιστημονικό τρόπο.
Ίσως εκεί να το είδες Νηρηίδα. Αυτό που λες είναι σωστό και μάλιστα ήταν αυτό που μου έλυσε την απορία, πως ενώ θεωρούσαν την ερωτική σχέση ενός μεγαλύτερου άντρα-μέντορα με έναν έφηβο φυσιολογική, αποστρέφονταν τους παθητικούς εραστές και τους θεωρούσαν θηλυπρεπείς.
Η σκηνή μάλιστα της ερωτικής αυτής πράξης από την οποία φαίνεται να απουσιάζει η διείσδυση, εικονίζεται σε πολλά αγγεία. Ήταν κι αυτό μία απορία μου που λύθηκε από το βιβλίο…