Με λένε Γιάννη,
Θέλει, λέει, να ’ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον! (Νίκος Καζαντζάκης).
Αυτό κατάλαβα κάποια στιγμή στην παιδική και εφηβική ηλικία. Έκανα και "πλάκα" με τον κόσμο που μπορεί να σκέφτεται έτσι. Αν και καταλάβαινα την ένταση της ρήσης αυτής, δεν κατάλαβα ότι η ένταση ήταν ακόμα πιο μεγάλη από αυτή που πίστευα.
Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου, θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω. (Νίκος Καζαντζάκης).
Σιγά σιγά το συνειδητοποίησα και για τον εαυτό μου. Έτσι έπρεπε να σκέφτομαι.
Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ; (Νίκος Καζαντζάκης).
Έτσι αισθάνομαι τώρα. Γιατί από την απόρριψη των γύρω μου, κατέληξα να έχω κοινωνική φοβία, αγοραφοβία. Και είναι φαύλος, κύκλος, όσο σε αποφεύγουν τόσο περισσότερη κοινωνική φοβία νιώθεις, και τόσο δυσκολότερο είναι να γνωρίσεις ανθρώπους που δεν θα είναι τόσο προκατειλημένοι με την κοινωνική φοβία.
Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα. (Νίκος Καζαντζάκης).
Αυτό πιστεύω. Και σε βάθος, με πράξεις. Αλλά πραγματικά, κανείς δεν μπορεί να το καταφέρει μόνος του. Αλλά δυστυχώς είμαι μόνος. Εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι είμαι σε αναζήτηση -υπάρχει κανείς που να τα θεωρεί αυτά πρωταρχικές αξίες?
Βλέπετε την ομορφιά και έρχεται η αγάπη. Και τότε θέλετε να γίνει κτήμα σας, και τότε η αγάπη έχει φύγει από το παράθυρο. (J. Krishnamurti).
Δεν είναι κτήμα μου οι άνθρωποι, ούτε και εγώ θέλω να είμαι κτήμα κανενός.
Θέλει, λέει, να ’ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον! (Νίκος Καζαντζάκης).
Αυτό κατάλαβα κάποια στιγμή στην παιδική και εφηβική ηλικία. Έκανα και "πλάκα" με τον κόσμο που μπορεί να σκέφτεται έτσι. Αν και καταλάβαινα την ένταση της ρήσης αυτής, δεν κατάλαβα ότι η ένταση ήταν ακόμα πιο μεγάλη από αυτή που πίστευα.
Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου, θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω. (Νίκος Καζαντζάκης).
Σιγά σιγά το συνειδητοποίησα και για τον εαυτό μου. Έτσι έπρεπε να σκέφτομαι.
Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ; (Νίκος Καζαντζάκης).
Έτσι αισθάνομαι τώρα. Γιατί από την απόρριψη των γύρω μου, κατέληξα να έχω κοινωνική φοβία, αγοραφοβία. Και είναι φαύλος, κύκλος, όσο σε αποφεύγουν τόσο περισσότερη κοινωνική φοβία νιώθεις, και τόσο δυσκολότερο είναι να γνωρίσεις ανθρώπους που δεν θα είναι τόσο προκατειλημένοι με την κοινωνική φοβία.
Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα. (Νίκος Καζαντζάκης).
Αυτό πιστεύω. Και σε βάθος, με πράξεις. Αλλά πραγματικά, κανείς δεν μπορεί να το καταφέρει μόνος του. Αλλά δυστυχώς είμαι μόνος. Εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι είμαι σε αναζήτηση -υπάρχει κανείς που να τα θεωρεί αυτά πρωταρχικές αξίες?
Βλέπετε την ομορφιά και έρχεται η αγάπη. Και τότε θέλετε να γίνει κτήμα σας, και τότε η αγάπη έχει φύγει από το παράθυρο. (J. Krishnamurti).
Δεν είναι κτήμα μου οι άνθρωποι, ούτε και εγώ θέλω να είμαι κτήμα κανενός.