Θυμάστε όσα διαβάσατε;

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Έχω διαβάσει κάμποσα βιβλία μέχρι τώρα στην ζώη μου.

Μεχρι πρότινος θα έπαιρνα όρκο πως τα θυμόμουν όλα (πλοκη, ηλικία οταν τα διάβασα κτλ) ειμαι και περηφανη για την μνημη μου..

Μεχρι που προχθες επεσα στο περιπτερο στην προσφορα που δινει "Μεγαλες προσδοκιες".

Και εκει που ημουν ετοιμη να το παρω, σκεφτομενη οτι την ταινια την ειχα δει, ας διαβασω και το βιβλιο, μιας και αρκετοι λενε καλα λογια, θυμηθηκα οτι το ειχα διαβασει πριν δυο χρονια :μαναι: και.. δεν το θυμομουν :ωιμέ:

Ισως λόγω της αναγνωστικής ταχύτητας που εχω καθε φορα (και αν ειναι αυτο θα πρεπει να το λάβω σοβαρά υπόψιν), μου ήρθε στο μυαλο μόνο μια φράση απο ολοκληρο το βιβλιο, που να αποδεικνύει πως το διάβασα. Δεν θυμομουν τίποτα αλλο.. :( (την πλοκή την θυμομουν απο την ταινια).

Ας μην αναλυσω και τα υπολοιπα που μου περασαν απο το μυαλο (που δεν ηταν και τα καλυτερα..) ηθελα να ρωτησω : εχει συμβει σε κανεναν αλλον κατι παρομοιο; (για να παρηγορηθω πως δεν ειμαι η μονη :ουχ:)
 
Εμένα προσωπικά μου συμβαίνει συνεχώς. Μπορεί να ξεχάσω τίτλο, συγγραφέα, υπόθεση και να χρειαστεί να ανατρέξω στη βιβλιοθήκη μου για να διαπιστώσω αν έχω διαβάσει κάτι ή όχι. Είναι ακριβώς αυτό που λες, η αναγνωστική ταχύτητα. Λογικό μου ακούγεται αν διαβάζεις πολλά βιβλία κάπου να τα μπλέκεις, ή ακόμη και να τα ξεχνάς. :)
 
Το παθαίνω με ομοειδή βιβλία -πχ αστυνομικά- του ιδίου συγγραφέως, όταν τα διαβάζω το ένα μετά το άλλο. Στα εφηβικά μου χρόνια διάβαζα μανιωδώς Τζαίημς Τσέηζ (50 μυθιστορήματα περίπου), σήμερα δεν θυμάμαι κανένα! Το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι μου άρεσαν πολύ!
 
Λορένα, Ρεγινόρα, Φένια καταρχάς καλό μήνα και καλές αναγνώσεις! Μπήκε η άνοιξη, επιτέλους! :γιούπι:

Όσο για τον αν θυμόμαστε όλα όσα διαβάσαμε νομίζω ότι αυτό συμβαίνει σε όλους ή τουλάχιστον στους περισσότερους... :παρηγοριά: Δεν θα ξεχάσω μια περίοδο τριών χρόνων περίπου που διάβαζα μετα μανίας , σε βαθμό παράκρουσης! μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων αλλά όταν κάθισα να τα περάσω στο χαρτί δεν θυμόμουν ούτε τα μισά! Θα συμφωνήσω λοιπόν στα περί αναγνωστικής ταχύτητας αλλά και στο ότι το πλήθος των βιβλίων χωρίς σωστή διαχείριση μπορεί να γίνει επαχθές...:(
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Εμενα δεν εχει συμβει ποτε, αλλωστε διαβαζω πολυ αργά, και γιαυτό επιλεκτικά, όχι για να περάσω την ώρα μου. Καθε βιβλιο που εχω διαβασει ειναι καποιο σπουδαίο γεγονός για μενα :ρ

Βέβαια ούτε ταινίες έχω ξεχάσει ποτέ.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Κι εγώ διαπιστώνω πως ξεχνάω... ακόμα και αγαπημένα βιβλία από αγαπημένους συγγραφείς όπως για παράδειγμα τους "Δαιμονισμένους" τού Ντοστογιέφσκη ή "το Εκκρεμές τού Φουκό" τού Έκο. Κατά κάποιον τρόπο μάλλον χαίρομαι γι' αυτό αφού λέω πως έτσι μπορεί να ξαναδιαβάσω το έργο σχεδόν σαν να 'ταν η πρώτη φορά, να ξαναζήσουμε τον έρωτά μας.
:)))
 
Δεν ξεχνάω την πλοκή απ' όσο ξέρω.
Βέβαια είχα διαβάσει κάποτε το Νούμερο του Βενέζη και θυμάμαι μόνο αποσπάσματα αλλά όχι το ζουμί. Το διάβασα όμως μικρός (στο γυμνάσιο) και δεν είμαι σίγουρος ότι το διάβασα όλο...
 
Κι εγώ διαπιστώνω πως ξεχνάω... ακόμα και αγαπημένα βιβλία από αγαπημένους συγγραφείς όπως για παράδειγμα τους "Δαιμονισμένους" τού Ντοστογιέφσκη ή "το Εκκρεμές τού Φουκό" τού Έκο. Κατά κάποιον τρόπο μάλλον χαίρομαι γι' αυτό αφού λέω πως έτσι μπορεί να ξαναδιαβάσω το έργο σχεδόν σαν να 'ταν η πρώτη φορά, να ξαναζήσουμε τον έρωτά μας.
:)))
Χαχα, κάτι άσχετο! Πριν λίγα χρόνια, ενώ περίμενα το λεωφορείο, είδα να περνά από μπροστά ο άνδρας μου με τη μηχανή. Χάρηκα ότι θα με μεταφέρει στον προορισμό μου, του χαμογέλασα, εκείνος κοντοστάθηκε, με κοίταξε και... έφυγε! Τον παρακολούθησα κατάπληκτη να απομακρύνεται, αλλά ξέροντας ότι είναι πολύ αφηρημένος και υποθέτοντας ότι ήταν βιαστικός, δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Εκείνη τη στιγμή ήρθε το λεωφορείο, επιβιβάστηκα και πήγα στη δουλειά μου, όπου ξέχασα το γεγονός. Το βράδυ στο σπίτι, τον ρώτησα γιατί δεν σταμάτησε για να με μεταφέρει ή έστω να με χαιρετήσει. Εκείνος με κοίταξε χωρίς να καταλαβαίνει και ύστερα... η αλήθεια έλαμψε και ξέσπασε στα γέλια. Μου εξήγησε ότι δεν με είχε αναγνωρίσει, αλλά ότι πρόσεξε να του χαμογελά μία ωραία ξανθειά γυναίκα και φρέναρε ασυναίσθητα για να την παρατηρήσει. Διαπίστωσε ότι η χαμογελαστή γυναίκα στη στάση ήταν ολόιδια με τη δική του, μονολόγησε "πόσο σταθερό γούστο έχω" και έφυγε!!
Ετσι κρατάει ο γάμος μου Φάρε, λόγω αμνησίας!
 
Φένια διαβάζοντας την ανάρτηση σου γελασα πολυ και ξέχασα και ποιο ήταν το θέμα στο νημάτιο οπότε αναγκαστηκα να το ξανακοιτάξω :μουάχαχα:

Ξεχνάω όλη την ώρα. Ιδιαίτερα τα βιβλία που διάβασα μικρή που είναι και πολύ περισσότερα απο αυτά που διαβάζω τώρα... Ξεχνάω ακόμα και αυτά που έχω διαβάσει 2 η και 3 φορές ακόμα και τον διαχρονικό Χαρρυ Πόττερ τον οποίο έχω σιγουρα διαβάσει καμιά δεκαριά φορές. (πλέον δεν έχω καμιά όρεξη να το ξαναδιαβάσω)

Πάντα όμως θυμάμαι την αίσθηση που μου άφησε το βιβλίο. Συνήθως θυμάμαι τίτλους, μερικές φορές και συγγραφεις και μερικά σκηνικά από το βιβλίο που μου έκαναν εντύπωση. Συνήθως θυμάμαι, αν ένιωσα απογοητευση, ικανοποιήση, στεναχωρια κλπ

Και στο μυαλό μου πάντα υπάρχουν μερικά κορυφαία για μενα βιβλία τα οποία μπορεί και σ'αυτά να μη θυμαμαι το περιεχομενο αλλά να θυμαμαι ότι τα θεωρω κορυφαια :))))

Τώρα δεν ξέρω ακριβως τι φταίει. Πάντοτε διαβάζω γρήγορα είναι η αλήθεια, και περισσότερο ζώ το βιβλίο παρά το παρατηρώ απέξω. Πάντως δε με ενοχλεί ιδιαιτερα το γεγονός γιατι μου δίνει τη δυνατότητα να τα ξαναδιαβάζω όπως λές και εσύ Φάρε παραπάνω.
 
δυστυχώς κι εγώ ξεχνάω πολλά από αυτά που διαβάζω,εξαρτάται βέβαια και από το βιβλίο.
υπάρχουν κάποια που τα διάβασα πριν 15 ή 20 χρόνια και δεν έχω ξεχάσει ούτε λεπτομέρειες
και άλλα που τα έχω δανειστεί από τη βιβλιοθήκη 2η ή 3η φορά χωρίς να τα θυμάμαι ούτε τώρα.
πέρα από το τι μου δίνει το κάθε βιβλίο και από το αν θα μου επιτρέψει το ίδιο να το ξεχάσω
είναι και ο τρόπος της ανάγνωσης.
όταν πω "ώρα για διάβασμα" και μπω στην ατμόσφαιρα των σελίδων δύσκολα ξεχνάω το ταξίδι μου,
όταν το κάνω για να περάσει η ώρα και το μάτι απλά τρέχει στο κείμενο συγκρατώ από ελάχιστα εως καθόλου:ουχ:
 
Χαχα, κάτι άσχετο! Πριν λίγα χρόνια, ενώ περίμενα το λεωφορείο, είδα να περνά από μπροστά ο άνδρας μου με τη μηχανή. Χάρηκα ότι θα με μεταφέρει στον προορισμό μου, του χαμογέλασα, εκείνος κοντοστάθηκε, με κοίταξε και... έφυγε! Τον παρακολούθησα κατάπληκτη να απομακρύνεται, αλλά ξέροντας ότι είναι πολύ αφηρημένος και υποθέτοντας ότι ήταν βιαστικός, δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Εκείνη τη στιγμή ήρθε το λεωφορείο, επιβιβάστηκα και πήγα στη δουλειά μου, όπου ξέχασα το γεγονός. Το βράδυ στο σπίτι, τον ρώτησα γιατί δεν σταμάτησε για να με μεταφέρει ή έστω να με χαιρετήσει. Εκείνος με κοίταξε χωρίς να καταλαβαίνει και ύστερα... η αλήθεια έλαμψε και ξέσπασε στα γέλια. Μου εξήγησε ότι δεν με είχε αναγνωρίσει, αλλά ότι πρόσεξε να του χαμογελά μία ωραία ξανθειά γυναίκα και φρέναρε ασυναίσθητα για να την παρατηρήσει. Διαπίστωσε ότι η χαμογελαστή γυναίκα στη στάση ήταν ολόιδια με τη δική του, μονολόγησε "πόσο σταθερό γούστο έχω" και έφυγε!!
Ετσι κρατάει ο γάμος μου Φάρε, λόγω αμνησίας!
Απίστευτο!Φοβερή ιδέα για ένα χιουμοριστικό ερωτικό φλασάκι,αν μου επιτρέπεις!:))))

Εγώ είμαι αρκετά αφηρημένος, γενικά, οπότε ξεχνάω πολλά. Ισχύει αυτό που λέει ο Φάρος, ότι μπορείς να το διαβάσεις ξανά σαν να ήταν η πρώτη φορά!
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Μου εξήγησε ότι δεν με είχε αναγνωρίσει, αλλά ότι πρόσεξε να του χαμογελά μία ωραία ξανθειά γυναίκα και φρέναρε ασυναίσθητα για να την παρατηρήσει. Διαπίστωσε ότι η χαμογελαστή γυναίκα στη στάση ήταν ολόιδια με τη δική του, μονολόγησε "πόσο σταθερό γούστο έχω" και έφυγε!!
Νομίζω πως σου έκανε από τα πιο όμορφα κοπλιμέντα που μπορεί να κάνει άντρας στην γυναίκα του. :)
 
Μετά από λίγο καιρό δεν θυμάμαι τι διάβασα. Αυτό που μου μένει είναι μια πολύ αόριστη πλοκή χωρίς λεπτομέρειες, η γενικότερη ατμόσφαιρα του βιβλίου, κάποιες αποσπασματικές σκηνές που μου εντυπώθηκαν και η τελική εντύπωση που μου άφησε.

Νομίζω όμως ότι όταν διαβάζεις πολλά βιβλία είναι λογικό να ξεχνάς. Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου δικαιολογία ;)
 
Κι εγω συμβαινει να μενω με μια αοριστη αναμνηση ή με να το θυμαμαι αποσπασματικα και με ενοχλει αυτο.Το παθαινω για δυο λογους νομιζω: Ειτε τα διαβασα αρκετα χρονια πριν και μεσα σε ολα τα αλλα βιβλια καπου θαμπωνει η υποθεση τους, ειτε καποια απο αυτα ηταν εξαρχης ψιλοαδιαφορα και δεν εντυπωθηκαν στην μνημη μου(που γενικα εχω μνημη καμηλας!)
 
θυμαμαι πολυ καλα συνηθως τα κλασσικα βιβλια,επειδη εμβαθυνω πιο πολυ σ'αυτα.δεν υπαρχει περιπτωση δηλαδη να εχω διαβασει καποιο βιβλιο του χεμινγουει για παραδειγμα και μετα απο χρονια να μη θυμαμαι περι τινος επροκειτο μεσα σ'αυτο.τωρα οσον αφορα την πιο αναλαφρη λογοτεχνια,π.χ της σειρας bell,που τα διαβαζα μανιωδως πριν χρονια,μου εχει τυχει να τα ξεφυλλιζω μερικα στη βιβλιοθηκη,να διαβαζω μερικες παραγραφους και να εχω την αμυδρη εντυπωση οτι ΙΣΩΣ-ΜΑΛΛΟΝ,τα εχω διαβασει καποτε αλλα να μην θυμαμαι πολλες λεπτομερεις...
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Αν καποιος θελει να συγκρατει λεπτομερειες, ενας καλος τροπος ειναι να κρατάει σημειώσεις με ονόματα ή γεγονότα, ή χρονοδιάγραμμα ή βιογραφία κάποιου χαρακτήρα. Ή να γράφει ταυτόχρονα μια δική του περίληψη, κυρίως με λεπτομέρειες που ξέρει οτι θα του διεφευγαν.

Αντιλαμβάνομαι βέβαια οτι ειναι πιο πολύ αγγαρία παρά απόλαυση, αλλά εξαρτάται απο το πόσο θέλει να το κρατήσει δικό του. Με αυτό το τρόπο μάλιστα θα μπορούσε να οφεληθεί και κάποιος τρίτος με αυτή τη διαδικασία, ο οποίος ή θέλει να θυμηθεί, ή δεν μπορεί να μπει στον κόπο να διαβάσει κάποιο βιβλίο.

(Σε αυτο το σημειο να αναφερω το http://www.wikisummaries.org/ που είναι μια πολυ καλη πρωτοβουλια, αλλα δεν εχει αρκετη συμμετοχη. Τουλαχιστον εγω προσπαθω να συμμετέχω όσο μπορώ)
 
Last edited:
Κάποια τα θυμάμαι, κάποια όχι (κυρίως όσα διάβαζα πιο μικρή, όταν πήγαινα σχολείο).
Ανθρώπινο και λογικό μου φαίνεται,ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι τί να πρωτοθυμηθεί!
Γιαυτό λένε μάλλον πως σημασία δεν έχει το διάβασμα αλλά το ξανα-διάβασμα.
 
Αντέρωτα, τα βρήκα τα δύο σάιτς .Είναι πολύ ενδιαφέροντα. Πες μας τί έκανες εσύ ακριβώς για να βάλεις τις σημειώσεις σου και σε ποιά βιβλία. Γίνεται και στα ελληνικά βιβλία? Βάζεις περιληψεις στα αγγλικά? Η στα ελληνικά?
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Είναι αγγλικές ιστοσελίδες, οπότε η γλώσσα που γράφεις μάλλον πρέπει να είναι η αγγλική.

Η διαδικασία είναι απλά να εγγραφείς, να ξεκινάς μια νέα σελίδα και να γράψεις ενα δικο σου κείμενο, όπως το θες, ή να διορθώσεις-επεκτείνεις μια υπάρχουσα
 
Top