Τρεις ώρες χτες βόλτα στο Παζάρι και οι...πατούσες πήραν φωτιά !!! Παρέα μαζί με πολύτιμη και "διαβαστερή" φίλη "οργώσαμε" τους πάγκους και "ξεψαχνίσαμε" τα πάντα !!! Η συντροφιά μου για να τιμήσει τη γιορτή μου (δεν έχουν περάσει ακόμη...40 μέρες) !!! μου πήρε δώρο τα εξής 4 έργα :
- "Ο Ηγεμόνας" του Νικολό Μακιαβέλι
- "Οι Δουβλινέζοι" του Τζέιμς Τζόυς
- "Η Μεταμόρφωση" του Φράντς Κάφκα
- "Περί του Καθήκοντος της Πολιτικής Ανυπακοής" του Χένρι Ντέιβιντ Θόρο
(ξέρει εκείνη ποιά είναι ) Μου έκανε δώρο το μοναδικό βιβλίο της Ντώρας Ρωζέττη που χάθηκε μυστηριωδώς και εκείνη και το βιβλίο ''Η ερωμένη της''. Το ξεκίνησα χθες και παροτι διάβασα λιγο μου άρεσε αυτός ο άμεσος, αφρόντιστος λόγος της που κρύβει και μια ποιητικότητα και μια ευαισθησία. Όμως πατάει και στον ρεαλισμό και ισορροπεί ιδανικά.
@Έλλη το '' Όπλα, μικρόβια κι ατσάλι – Τζάρεντ Ντάιαμοντ'' αν επιτρέπεται το αγόρασε από κανονικό βιβλιοπωλείο ή μήπως το βρήκες κάπου μεταχειρισμένο και άρα σε καλύτερη τιμή;
Ενόψει γενεθλίων, δύο πολύ αγαπημενες φίλες μου, μου δώρισαν το τελευταίο βιβλίο του Χάρι Πότερ (κλήροι του θανάτου) και Η επιστροφή από το σκοτάδι των N. French. Είπα να κάνω κι εγώ ένα δώρο στον εαυτό μου και πήρα Το μικρό παρισιανικο βιβλιοπωλείο (το οποίο πήρα ολίγον τι στα τύφλα κι ελπίζω να μου αρέσει) )
Χθες, ειδα την ταινια και επιστρεφοντας στο σπίτι, διαβασα και το βιβλιο. Εχουν καποιες διαφορες, η ταινια δεν αναπαραγει τυφλα το βιβλιο, ομως και τα δυο χρησιμοποιουν την υπερβολη για να αναπαραστησουν το παράλογο. Στην ταινία περασα παρα πολυ καλα και γελασα με την καρδια μου. Ακομη και που τους ακουγα να λενε "Jesus Christ", καθολου δε με ενοχλησε ουτε οτι ο καθε πρωταγωνιστης διατηρει την προφορα του (βλ. Μπουσεμι με την καπως νοτιομπαναλ εκφορα ή την αγφλικη προφορα του Palin) και μιλα αρετουσαριστα.
Μια κολεκτιβα αντρών που καμια διαφορε δεν εχει με μια εταιρεία δολοφόνων, να συνωμοτουν ποιος θα ειναι ο διάδοχος. Φυσικά, το βιβλιο εχει πολλη μυθοπλασία, ομως, οπως πολυ ευστοχα σχολιάζει καπου ενας ιστορικός που εχει ειδίκευση στην ιστορια της πρώην ΕΣΣΔ: "Αυτό που είναι σημαντικό εδώ δεν είναι η ακρίβεια των γεγονότων, αλλά η αυθεντικότητα της οπτικής γωνίας", πραγμα που αμφοτερα (ταινια και βιβλιο) πετυχαινουν, δηλαδη να αποτυπώνουν εικονες και γεγονότα με τροπο αληθοφανη, που θα μπορουσε να ειχε συμβει οτιδηποτε. Με τις οποιες υπερβολες (προσωπικα δε με ενοχλησε κατι, ισως μονο ο κινηματογραφικος χαρακτηρας της κορης του Σταλιν που μου φανηκε αδιαφορη) και τις οποιες ατελειες.
Τα σκιτσα του βιβλιου αναπαριστουν πιστα τις μορφες των "ηρωων" και μου αρεσε που, ανα περισταση, πότε μοιαζαν πιθηκόμορφοι, πότε παλιοτελευταίοι κακουργοι μαφιόζοι.
Ανέλπιστο δώρο από παλιό φίλο και συμφοιτητή, εν μέσω μπύρας και μουσικής, από τον εκδοτικό οίκο στον οποίο δουλεύει : "Ο Κομμουνιστής της Μονμάρτης" του Μίκελ Κλίμπεργκ !!!
Πάντα χαίρομαι όταν παίρνω για δώρο βιβλία. Μου έτυχε να μου χαρίσουν βιβλίο σε είδος που δεν διάβαζα και να μου ανοιχτεί ένας καινούριος κόσμος. Προχτές ο αδελφός μου μου χάρισε το χιόνι ήταν βρώμικο του Σιμενόν και είμαι κατενθουσιασμένη.
Η συζυγος μου εκανε δωρο σημερα ετσι χωρις ιδιαιτερο λογο ενα βιβλιο του Τζειμς Ελροι, "Το μεγαλο πουθενά". Με εχει δει τελευταια που διαβαζω αρκετα αστυνομικα και εκει που με αφησε καγκελο ηταν οταν μου ειπε "Αν δεν εχεις διαβασει Ελροι δεν εχεις διαβασει τίποτα"! χαχα... Μιλαμε τωρα για ενα ατομο που το πιο σκληρο μυθιστορημα που εχει διαβασει ειναι το "Περηφανια και προκαταληψη". Παντως δεν τολμησα να ρωτησω περισσοτερα. ) Παρεπιπτοντως καποιος καμια γνωμη για τον Ελροι; Δεν εχω διαβασει τιποτα δικο του, ξερω παντως οτι θεωρειται απο τους κορυφαιους συγγραφεις αστυνομικης λογοτεχνιας.
Χρυσόστομε όταν αγόρασα τη 'Μαύρη Ντάλια' η συνάδελφος και φίλη βιβλιοφάγος μου είπε πως είμαι πολύ τυχερή που δεν το είχα διαβάσει γιατί είχα μπροστά μου την ευκαιρία να το απολαύσω. Το διάβασα σε δύο μέρες -αν και είναι αρκετά μεγάλο- που σημαίνει πως δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Όμως άν με ρωτήσεις τώρα, δεν είναι ούτε από τα αγαπημένα μου αστυνομικά , ούτε από τους αγαπημένους μου συγγραφείς , δεν ξέρω γιατί. Φταίει η ταινία που είχα δει προ της ανάγνωσης, φταίνε τα δύο επόμενα του Ελρόυ που διάβασα τα οποία ήταν πολύ σκληρά για τα γούστα μου -'Οι δρόμοι του δολοφόνου' και ο 'Ο νυχτερινός ταξιδιώτης' , πάντως δεν θέλω να διαβάσω προς το παρόν κάτι άλλο δικό του.
Η ταινία βέβαια 'Λος Άντζελες, εμπιστευτικό' μου άρεσε πολύ , ίσως στο μέλλον τολμήσω και το βιβλίο. Σε κάθε περίπτωση αναμένω τη γνώμη σου αναφορικά με το βιβλίο που θα διαβάσεις.
Χρυσόστομε δεν θέλω να σε αποθαρρύνω αλλα εμένα δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, το βρήκα απλά οκ. Πολλή λογοδιάρροια μεχρι να μπεί στο ψητό, και έχω διαβάσει αστυνομικά που η διαδικασία εύρεσης του δολοφόνου ήταν πιο συναρπαστική και ενδιαφέρουσα. Επίσης για ένα τοσο ανατριχιαστικό έγκλημα και μάλιστα αληθινό, ο δράστης μου φάνηκε τελείως εκτος τοπου και χρόνου, δεν με έπεισε. Αλλα θα το διαβάσεις και θα μας πείς εντυπώσεις.
Σμιλα και Στιλλ ευχαριστω για τα σχολια σας. Δεν με αποθαρρυνεις Στιλλ, ενταξει μου μετριαζεις καπως τις προσδοκιες αλλα ισως ειναι καλυτερα για να μην απογοητευτω. Καθε γνωμη ευπροσδεκτη βεβαια. Ευχαριστω και τις δυο σας, θα το διαβασω και θα επιστρεψω με εντυπωσεις.