Καφές και βιβλίο ή καφές στο βιβλίο...

[Φαίη]

Κι εγώ το αγαπώ το Κασετόφωνο
Γενικώς προσπαθώ να τα προσέχω πολύ τα βιβλία μου και περιμένω κι από τους άλλους να τους... φέρονται ανάλογα. Για αυτό, για παράδειγμα, όταν δανείζω κάποιο βιβλίο, βάζω μέσα κι έναν σελιδοδείκτη για να μην αρχίσει ο άλλος και τσακίζει σελίδες
Μού έχει τύχει σε μένα βέβαια να χυθεί κάτι στο βιβλίο μου αλλά προσπαθώ να συμβιβαστώ με τη ζημιά. Καμιά φορά, πάντως, είναι όντως προτιμότερο τα βιβλία να σού θυμίζουν μια όμορφη στιγμή του παρελθόντος παρά να είναι αποστειρωμένα!...

 

[Κόμης]

Ακριβώς αυτό. Μπορεί να μην έχει να κάνει με βιβλία αλλά με CD αυτό που θα πω: γενικά πάντα τα πρόσεχα μην πέσει κόκκος σκόνης πάνω (και σε εξώφυλλα, στα πάντα) αλλά έχω ένα εξώφυλλο που έχει σημάδια από δόντια ενός παλιού φίλου που το δάγκωσε γιατί ενθουσιάστηκε όταν το άκουσε (!) και ένα με καφέδες που έριξε ένας άλλος φίλος μια μέρα που είμασταν σπίτι. Τότε είχα φάει τρελή φρίκη, αλλά τώρα αυτά τα σημάδια φέρνουν πεντακάθαρα στο νου εκείνες τις συγκεκριμένες στιγμές! Θεωρώ λοιπόν ότι ένα σημάδι* σε βιβλίο, ή γενικά, μπορεί να είναι κάτι εκνευριστικό τώρα, αλλά μετά από κάποια χρόνια θα λειτουργεί σαν αποθηκευτικό μέσο μία ανάμνησης, π.χ. στην ιστορία της Ιωάννας, θα θυμίζει εκείνο το πρωινό.

* Αυτό προφανώς ισχύει για όσους προσέχουν τα βιβλία τους, για τους εντελώς χύμα δεν λειτουργεί, όταν το βιβλίο έχει γεμίσει καφέδες, σάλτσες, στυλό, σκισίματα και ποιος ξέρει τι άλλο...