Τίτλος: Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε
Πρωτότυπος τίτλος: Questa Sera Si Recita a Soggetto
Συγγραφέας: Λουίτζι Πιραντέλλο (Luigi Pirandello)
Μετάφραση: Δημήτρης Μυράτ
Εκδόσεις: Δωδώνη
Έτος πρώτης έκδοσης: 1929; (Ιταλικά)
ISBN:960-248-253-2
Διάβασα το θεατρικό "Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε" (Questa Sera si Recita a Soggetto, 1929*) τού μεγάλου Σικελού και νομπελίστα (1934) Λουίτζη Πιραντέλο (Luigi Pirandello).
Το έργο πρωτοπαίχτηκε στο Τορίνο τον Απρίλιο τού 1930 και στην Ελλάδα παρουσιάστηκε σε μετάφραση και σκηνοθεσία Δημήτρη Μυράτ τον Οκτώβριο τού 1961. Σε αυτήν την μετάφραση τού Μυράτ το διάβασα κι εγώ από τις κλασικές στο θέατρο Εκδόσεις Δωδώνη.
Ο Πιραντέλο είναι ένας συγγραφέας που τον διαβάζω διαχρονικά από παιδί. Έχει γράψει θεατρικά αλλά και μυθιστορήματα και πιστεύω πως είναι κυρίως γνωστός για την θέση του πάνω στην υποκειμενικότητα τής ανθρώπινης εικόνας. Ο Πιραντέλο θεωρεί πως ο άνθρωπος δεν έχει μια αντικειμενική υπόσταση παρά μονάχα εικόνες υποκείμενες προς τον εαυτό του και τον καθένα έξω από αυτόν.
Στα θέατρικά του έργα δοκιμάζει νεωτερισμούς και το "Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε" είναι μια τέτοια περίπτωση όπου ο σκηνοθέτης παρεμβαίνει μέσα στην παράσταση και οι ηθοποιοί κάποιες στιγμές γίνονται ο εαυτός τους πριν επιστρέψουν και πάλι στον ρόλο τους.
Κατά τον Μυράτ το συγκεκριμένο έργο είναι μια "διαμαρτυρία κατά τής παντοδυναμίας και των αυθαιρεσιών των σκηνοθετών τής εποχής" κι ίσως αυτός είναι ο λόγος που δυσκολεύει τον σύγχρονο αναγνώστη, ογδόντα χρόνια μετά, να παρακολουθήσει το έργο.
Διότι τελικά πρωταγωνιστής τού έργου είναι τα τρικ τού Πιραντέλο και όχι η πλοκή η οποία μοιάζει περιστασιακή. Μια πλοκή που δεν προλαβαίνει καν να αναπτυχθεί και μήτε να κερδίσει τον αναγνώστη.
Είμαι μαθημένος στον θεατρικό λόγο: το θέατρο είναι από τα πρώτα είδη που διάβασα παιδί. Επιπλέον δεν έχω καμία επιφύλαξη σε αντισυμβατικές προσεγγίσεις. Το συγκεκριμένο έργο όμως δυστυχώς δεν μου είπε τίποτα και θέλω να πιστεύω πως στην σκηνή βγαίνει καλύτερο.
Για την μετάφραση τώρα: η γλώσσα τού Μυράτ πολύ λαϊκή κι αναρωτιέμαι εάν είναι τόσο λαϊκή και στο πρωτότυπο ("Να σου φύγει το τσέρβελο", "το κόψανε λάσπη" κτλ.) καθώς κι αν μετέφρασε το έργο απευθείας από τα Ιταλικά ή από κάποια άλλη γλώσσα.
* Η βικιπαίδια το δίνει το 1930 αλλά θα πιστέψω τον Μυράτ και τον Πλωρίτη που δίνουν 1929.
Last edited by a moderator:
