Μπραντ Μέλτζερ (Brad Meltzer) : "Ο Δέκατος Δικαστής" (The Tenth Justice)

[Πνεύμα]

Τίτλος: Ο Δέκατος Δικαστής
Πρωτότυπος τίτλος: The Tenth Justice
Συγγραφέας: Μπραντ Μέλτζερ (Brad Meltzer)
Γλώσσα: Αγγλικά
Μετάφραση: Γιάννα Αναστοπούλου
Εκδόσεις: BELL
Έτος έκδοσης: Οκτώβριος 2007
Έτος πρώτης έκδοσης: 1997 (Αγγλικά)
Αριθμός σελίδων: 458
ISBN: 978-960-450-912-6

Οπισθόφυλλο: Ο Μπεν Άντισον, απόφοιτος της νομικής σχολής του Γέιλ, δουλεύει στο γραφείο ενός από τους πιο αξιοσέβαστους δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου. όταν, όμως, από δικό του λάθος, μια κρίσιμη απόφαση του δικαστηρίου διαρρέει πρόωρα, κάποιοι κερδίζουν εκατομμύρια, ένας εκβιαστείς τρίβει τα χέρια του και ο Μπεν αρχίζει να ιδρώνει...

Ο Μπεν στρέφεται για βοήθεια στην συνάδελφό του, τη Λίζα, και στους τρεις συγκατοίκους του: τον Νέιθαν, τον Έρικ και τον Όμπερ. Από τα καλύτερα μυαλά της Ουάσινγκτον, φιλόδοξοι και ανερχόμενοι, του προσφέρουν πρόσβαση ο καθένας σε ένα διαφορετικό τομέα-κλειδί. Στο υπουργείο Εξωτερικών, σε μία μεγάλη εφημερίδα και στη Γερουσία. Αλλά πριν το καταλάβουν, οι καριέρες τους -και οι ζωές τους- βρίσκονται σε κίνδυνο...

Ως που είναι διατεθειμένοι να φτάσουν για να βοηθήσουν τον Μπεν; Που τελειώνει η αφοσίωση; Που αρχίζει η απληστία; Και μέχρι ποιο σημείο μπορεί κανείς να βασίζεται στους φίλους;


Πρόκειται για ένα βιβλίο που διάβασα εντελώς τυχαία, αφού ήταν προσφορά σε μια εφημερίδα που κάποτε, για κάποιο λόγο, πήρα!
Ο Μπεν Άντισον από τότε είναι από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες ενώ με έκανε να δω με άλλο μάτι τους δικηγόρους και γενικά το νομικό σύστημα!

Είναι ένα βιβλίο γεμάτο δράση και τρομερή αγωνία που, εμένα τουλάχιστον, δεν με άφηνε να κοιμηθώ. Όμως, ενώ ασχολείται με εκβιασμούς και υποκλοπές τολμώ να πω πως κινείται σε ρυθμούς χαλαρούς, χωρίς να σου δημιουργεί στεναχώρια! Μόνο αγωνία! Αυτό όμως σταματάει λίγο μετά την μέση όταν πεθαίνει ένα από τους ήρωες του βιβλίου χωρίς καμιά προειδοποίηση! Ξαφνικά, μια μέρα... πουφ!!


Δεν έχω διαβάσει καμία αναφορά στο έργο αυτό , οπότε υπέθεσα πως ή δεν το έχει διαβάσει χριστιανός μέσα στη λέσχη ή όποιοι το διάβασαν δε συγκλονίστηκαν και απλά το ξεπέρασαν!! Για να μου λυθεί όμως η απορία έκανα αυτή την μίνι απόπειρα παρουσίασης!!

 

[Παρωνύμιος]

Αν και αποφεύγω ως ο Διάολος (θού Κύριε!) το λιβάνι τα βιβλία στα οποία η γραμματοσειρά του συγγραφέα είναι τετραπλασίου μεγέθους από αυτήν του τίτλου του βιβλίου, τολμώ να πω πως μου άρεσε η παρουσίασή σου..

 

[Στράτης]

Αν και αποφεύγω ως ο Διάολος (θού Κύριε!) το λιβάνι τα βιβλία στα οποία η γραμματοσειρά του συγγραφέα είναι τετραπλασίου μεγέθους από αυτήν του τίτλου του βιβλίου, τολμώ να πω πως μου άρεσε η παρουσίασή σου..

Χοχο χο θεούλης!
Σωστός, εγώ βέβαια εδώ και μέρες έβγαλα τα μάτια μου με γραμματάκια μια σταλιά. Κόλαση αλλά όμορφη η εικόνα τους. Μια σταλιά μπομπιράκια.

Πνεύμα, όμορφη παρουσίαση (για το κλίμα / αν κατάλαβα καλά είναι κάτι σαν δικαστικό θρίλερ; )

 

[Πνεύμα]

Ακριβώς, είναι δικαστικό θρίλερ! Αλλά όχι όσο βαρύ μπορεί να ακούγεται.
Είναι ένα ανάλαφρο δικαστικό θριλερ θα έλεγα καλύτερα!

 

[Στράτης]

Ευχαριστώ.
(Αν δεν είμαι εκτός θέματος της όμορφης παρουσίασης). Ξέρεις τώρα τι μου θύμησες; Αχ και βαχ, ωραία χρόνια καρπαζιάς και χάρακα.
Θυμήθηκα μια ξένη σειρά (όλα για το πτυχίο), χρόνια πίσω. Την λάτρευα. / Αργότερα πήρα τυχαία και το βιβλίο «Η Τάξη», Έριχ Σήγκαλ (Erich Segal), μετάφραση: Μαρία Μάντζιου, εκδόσεις: Καρρέ (1985). Αν το βρεις είμαι σίγουρος πως θα σου αρέσει (όχι σαν δικαστικό θρίλερ / δεν είναι / αλλά η ατμόσφαιρα των “εκλεκτών” κάθε γενιάς).

 

[Πνεύμα]

Δεν έχω ακουστά ούτε το βιβλίο ούτε την σειρά. Θα ψάξω όμως να βρω το βιβλίο τουλάχιστον, γιατί φαίνεται ενδιαφέρον!
Με την σειρά λέω να κρατήσω επιφυλάξεις, γιατί, αν είναι, όπως λες, παλιά, δε θα μου αρέσει, γιατί είμαι και περίεργος άνθρωπος !!)