Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…

Επίσης, το ότι κάποιος είναι καρφωμένος καί στο ίντερνετ, δεν σημαίνει πως δεν έχει υπόλοιπη ζωή. Το ίντερνετ δίνει μια αδιανόητη διάσταση στην ζωή, για εμένα.
Το πρώτο ισχύει για όσους είναι λίγο μεγαλύτερης ηλικίας κ έχουν ζήσει κ στην προ ίντερνετ εποχή.
Για τα πιτσιρίκια γύρω στα 20 η ζωή είναι στα λαϊκ κ στις πόζες.
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Το θεμα ειναι οτι κατα τη γνωμη μου εχει γινει υπερβολικα μεγαλη επενδυση ενεργειας, πορων, ερευνας κλπ αποκλειστικα στο θεμα "τηλεπικοινωνιες", με αποτελεσμα οταν λεμε "τεχνολογια" το μυαλο μας να πηγαινει σχεδον παντα σε κινητα, καμερες και σοσιαλ μιντια.

Υπαρχει ενα καποιο disenchantment, γιατι στα προηγουμενα χρονια, οταν προχωρουσε η τεχνολογια και τα παιδια μεγαλωναν με τους υπολογιστες, οι μεγαλυτεροι ηλπιζαν οτι η νεα γενια θα ηταν εξοικειωμενη με προγραμματισμο, επιστημες, ερευνα, τεχνο-λογία. Εκτος του οτι εχει μπει η ρομποτικη στα σχολεια, η περισσοτερη ενεργεια πηγε στην απλοποιηση των swipe και στο τσαταρισμα των emojis. Η τεχνολογια εχει παρει μια συγκεκριμενη ρότα, που νομιζω κανενας συγγραφεας ΕΦ δεν ειχε προβλεψει αλλιως θα ξενερωναμε (και αυτοι που λενε οτι ο Γκιμπσον "προφητεψε το ιντερνετ" μαλλον δεν εχουν διαβασει Γκιμπσον)

Τα 20χρονα που συναντησε ο Κριτων πιθανοννα ηταν προσκολλημενα στην οθονη επειδη εψαχναν για καποια κατασκευη στο αρντουίνο οι καποια λυση για την ασκηση στο μαθημα ρομποτικης, αλλα το πιο πιθανο, να σχολιαζαν το ινσταγκραμ μιας συμμαθητριας τους.
 
Last edited:

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Μου αρέσουν αυτά τα κλάσματα δευτερολέπτου που αισθανομαι απόλυτη πληρότητα. Είναι απερίγραπτο το συναίσθημα και επειδη συμβαίνει αραιά και
κρατάει ελάχιστα το καθιστα ανεκτίμητο.
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
@Χρυσένια όπως αυτο που θα γραψω τωρα;

Μου αρεσει, μετα απο διακοπη ρευματος τη νυχτα, εκεινο το κλασμα δευτερολεπτου που αναβει το φως και δεν ξερεις αν πρεπει να πιστεψεις στα ματια σου, ακους ενα "σμπουφ" απο την τηλεοραση και ενα "χχχχχΧΧΧΧΡΡΡΡ" απο το ψυγειο. Και εκεινο το δευτερολεπτο νιωθεις ενα μομεντουμ, λες "Α τι ωραια, η ζωη μπορει να συνεχιστει τωρα. Θα σβησω το φακο/κερι και θα κανω ολα οσα δεν μπορουσα να κανω αυτο το μισαωρο"
 
Μου αρέσουν αυτά τα κλάσματα δευτερολέπτου που αισθανομαι απόλυτη πληρότητα. Είναι απερίγραπτο το συναίσθημα και επειδη συμβαίνει αραιά και
κρατάει ελάχιστα το καθιστα ανεκτίμητο.
Όταν νιώθω αυτή τη πληρότητα συνήθως ακολουθεί η γκρίνια της γυναίκας μου επειδή έφαγα όλο το γλυκό....
 
Μου αρέσουν αυτά τα κλάσματα δευτερολέπτου που αισθανομαι απόλυτη πληρότητα. Είναι απερίγραπτο το συναίσθημα και επειδη συμβαίνει αραιά και
κρατάει ελάχιστα το καθιστα ανεκτίμητο.
@Χρυσένια όπως αυτο που θα γραψω τωρα;

Μου αρεσει, μετα απο διακοπη ρευματος τη νυχτα, εκεινο το κλασμα δευτερολεπτου που αναβει το φως "
Όταν νιώθω αυτή τη πληρότητα συνήθως ακολουθεί η γκρίνια της γυναίκας μου επειδή έφαγα όλο το γλυκό....
Και εγώ που νόμιζα ότι αναφερόσασταν στην πληρότητα μετά το σεξ και προσπαθούσα να ανατρέξω κάτι δεκαετίες πίσω!
Τελικά σε σχέση με αυτό που αναφέρεστε ούτε με το ρεύμα καλύπτομαι (διότι εκείνο το δευτερόλεπτο υπάρχει περισσότερο άγχος για το αν θα μείνει ή θα ξαναδιακοπεί), ούτε με το γλυκό (αφού δεν είμαι των γλυκών) - άντε να ψιλοσυμφωνήσω με τον @Μοκαντάσα αλ Σάφερ με ένα καλό κρασί όμως ή ένα καλό μαλτ. Αυτό, μαζί με καλή παρέα, πλησιάζει. Τελικά μετά τον προβληματισμό που βάλατε θα έλεγα ένας καλός τερματισμός μαραθωνίου ειδικά μπαίνοντας στο καλιμάρμαρο μετά από 42,2 χλμ (ξέρω, μην με βρίζετε, βίτσια είναι αυτά) - και κρατάει λίγο πιο πολύ από κλάσματα δευτερολέπτου.
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Η απολυτη πληρότητα αποτελει γήινη αισθηση. Κινειται στα όρια του ανθρώπινου. Τη βιώνεις σε ανύποπτες , άνευ προβλημάτων και αντιξοοτήτων στιγμες.
Μετα το καλο σεξ βιώνεις ενα είδος θέωσης.
Όποτε τα μεγεθη δεν συγκρινονται.

Στη λτβ μπηκα και κοίτα , κατέληξα να μιλάω! Ντροπή!! Moνο αυτο έχω να πω!:γρμβ:

Φάνηκα αρκετά πουριτανή;:)))) Λέω να αρχισω, να λανσάρω το προφιλ της συντηρητικΙΑΣ!!:φρύδια::))))
 
αφού δεν είμαι των γλυκών
Αίσχος...

θα έλεγα ένας καλός τερματισμός μαραθωνίου ειδικά μπαίνοντας στο καλιμάρμαρο μετά από 42,2 χλμ
Όποιος δεν έχει μυαλό και δεν είναι του γλυκού, έχει ποδάρια

Φάνηκα αρκετά πουριτανή;
Σόλομον Κέιν;
 
Δεν μου αρέσει που χάνω συνεχώς τα κλειδιά μου. Πραγματικά δε με μπορώ άλλο, θα τα κολλήσω στο κούτελό μου, να τελειώνουμε. Θυμάμαι κάποια στιγμή που είχα εξηγήσει μέσα στην απελπισία μου σε έναν φίλο πως λογικά τα κλειδιά χάνονται σε κάποια άλλη διάσταση, για να τα χρησιμοποιήσει ο παράλληλος εαυτός μου και επιστρέφουν παλι, όταν δεν τα χρειάζεται πια.
Ουτε τώρα ξέρω πού βρίσκονται παντως.:κατάρα:

Μ'αρέσουν οι φρέζιες (οι κίτρινες).
 
Top