Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…

[Αντίβαρο]

Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι υπάρχει ταμπού. Όπως επίσης δηλώνω κατά του κινήματος body positivity, τουλάχιστον με την έννοια που της έχουν προσδώσει τα κοινωνικά δίκτυα. Ήθελα να κάνω νήμα για την παχυσαρκία, αλλά παρά την εμπειρία μου με δίαιτες και με το γυμναστήριο, δεν θεωρώ τον εαυτό μου αυθεντία. Όμως, στο κομμάτι που γενικεύεις λίγο τα πράγματα (αν και είμαι σίγουρη ότι έχεις τις καλύτερες των προθέσεων!!) θα διαφωνήσω μαζί σου. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι σαν τα αυτοκίνητα. Άλλα λειτουργούν με αμόλυβδη, άλλα με πετρέλαιο κ.λπ. Η λίγο διατροφή και η λίγο κίνηση δεν μου λέει κάτι. Δεν γνωρίζουμε το σωματότυπο του ανθρώπου στον οποίο απευθυνόμαστε. Ούτε τα σημεία συσσωρευμένου λίπους όπως βραχίονες, κοιλιά, μηροί κ.λπ.
Οπότε για να μην επηρεάζουμε ανθρώπους που ενδεχομένως διαβάζουν νήματα στη λέσχη και πάσχουν από την παχυσαρκία ή τους άλλους ανθρώπους που κατατάσσονται στους ελλιποβαρείς, ας αποφεύγουμε τέτοιου είδους δηλώσεις. Δεν μπορούμε να πούμε σε κάποιον φάε μπανάνα, η οποία ενώ δίνει φουλ ενέργεια έχει 130 θερμίδες. Οπότε ας αφήσουμε τους ειδικούς να φτιάξουν διατροφές και δίαιτες (της μόδας τα τελευταία χρόνια είναι οι κλινικοί διαιτολόγοι, που βγάζουν δίαιτες σύμφωνα με αιματολογικές και λοιπές εξετάσεις του ασθενούς, αν δεν κάνω λάθος) ανάλογα με τις ανάγκες του ατόμου. Ας αφήσουμε τους γυμναστές να βγάζουν τα προγράμματα ανάλογα με τις απαιτήσεις ενός οργανισμού.


Εγώ το μόνο που μπορώ να πω, στους ανθρώπους που βρίσκονται σε στάδιο διατροφής/δίαιτας ή σκέφτονται να ξεκινήσουν κάτι ανάλογο με γυμναστική, είναι: να εξοπλιστούν με τόλμη, θάρρος και πειθαρχία. Σε αυτούς που ξεκινάνε δίαιτα, να μην έχουν στο μυαλό τους ότι στερούνται κάτι. Σε εκείνους που ξεκινάνε γυμναστήριο να έχουν υπομονή και επιμονή, το πρώτο καιρό θα πιαστείτε, θα νιώσετε τους μύες σας να καίγονται, ίσως να κλάψετε από τον πόνο. So what? Μάθετε να ζείτε με τον πόνο σας. Μην περιμένετε να σας χαϊδεύουν τα αυτιά. Μην περιμένετε ότι το πρόβλημα σας θα γίνει του διπλανού σας. Είστε μόνοι σας, και να είστε περήφανοι για την οποιαδήποτε προσπάθεια σας.


Κάποτε, κάποιος μου είπε: "να κάνετε τις σωστές ερωτήσεις στους σωστούς ανθρώπους. Ας κάνετε και λάθος ερωτήσεις. Δεν πειράζει. Τουλάχιστον θα πάρετε τις σωστές απαντήσεις".


Κλείνοντας, θα πω αυτό που είπε ο Φαροφύλακας και κάτι που λέω συχνά στον εαυτό μου. Να δαμάσετε το σώμα σας, όπως δαμάζετε την σκέψη σας. Δεν πειράζει να διαβάσετε και δέκα λιγότερα βιβλία από τον διπλανό σας, ο άνθρωπος είναι από τη φύση του παραμυθάς και το έχει στο dna του να εξιστορεί τρελά πράγματα. Οπότε αφού "χάσατε χρόνο" πηγαίνοντας γυμναστήριο, ζητείστε από κάποιον γνωστό να σας διηγηθεί εκείνο το βιβλίο το οποίο δεν είχατε χρόνο να διαβάσετε.


Θα μοιραστώ και ένα βιντεάκι που έτυχε να εμφανιστεί στο feed του yt προχθές και όπου σε πολλά σημεία συμφωνώ με την κυρία Γιούλη. Αξίζει να το δείτε, παθόντες και μη.

 

[Φαροφύλακας]

Το πρόβλημα με την παχυσαρκία, η οποία μπορεί να έχει την αρχή της στον τρόπο ζωής, στην ψυχολογία κ.α., εδράζει σε δύο απλά πράγματα: την διατροφή σου και την κίνησή σου. Κάποιος θα μπορούσε να το πει απλοϊκά: πόσες θερμίδες λαμβάνεις και πόσες καις.

Αυτό που είπα, και ίσως δεν το εξέφρασα καλά, είναι πως ο καθένας μπορεί να φροντίσει για τον εαυτό του τα δύο αυτά πράγματα. Να βάλει στην ζωή του την έστω ήπια κίνηση (εάν δεν έχει ήδη) και να μάθει περισσότερα για τους μηχανισμούς που διέπουν την διατροφή ώστε να μπορεί να την ρυθμίζει καλύτερα. Και φυσικά, και δεν ξέρω γιατί φάνηκε πως είπα κάτι άλλο, αν μπορεί μακάρι να πάει να συμβουλευτεί ειδικούς καί για την διατροφή (π.χ. κάποιον διατροφολόγο) καί για την κίνηση (π.χ. κάποιον γυμναστή).

Σε καμία περίπτωση δεν είπα πως υπάρχει μία συνταγή που ταιριάζει σε όλους. Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός σε κάποια, όμως και ίδιος σε άλλα.

Π.χ. το βράδυ που πέφτεις για ύπνο, κι άρα θα είσαι σε ακινησία για ώρες, δεν χρειάζεσαι τροφές οι οποίες παράγουν πολλή και άμεση ενέργεια (π.χ. πλούσιες σε υδατάνθρακες) γιατί δεν την κάψεις αυτήν την ενέργεια και μάντεψε τί θα γίνει (λίπος). Με μελέτη, δεν θα γίνεις διατροφολόγος, αλλά θα βοηθηθείς να κάνεις καλύτερες διατροφικές επιλογές. Και έτσι π.χ. μπορεί να αρχίσεις να αποφεύγεις τα μακαρόνια καρμπονάρα βραδιάτικα και να τα αντικαταστήσεις από π.χ. μια σαλάτα μαρούλι με τόνο. Και να γνωρίζεις και τους συγκεκριμένους λόγους που αυτή είναι μια καλύτερη επιλογή για το βράδυ.

 

[Σαώρη]

Όπως είχαμε ξανασυζητήσει δεν είναι τόσο απλό, όταν στην ζωή σου κάποια πράγματα δεν είναι σε μία σταθερή ρότα, η διατροφή πάει περίπατο είτε στο ένα άκρο (ανορεξία) είτε στο άλλο (παχυσαρκία). Όταν η ποιότητα ζωής είναι παραπάνω από ανεκτή και όχι μια φούσκα πρόσκαιρη ή παρατεταμένη φτώχεια ειδικά, ο λογισμός ενός ανθρώπου δεν θα βρίσκει αποκούμπι στο σώμα του και στο φαγητό.

Είναι απλό να λες ότι είναι απλά πράγματα λίγο περπάτημα, λίγη γυμναστική. Είναι διαολεμένα δύσκολο να αλλάξεις ολόκληρη λογική πού έχει ένας άνθρωπος με το φαγητό, πού έχει καταντήσει εθισμός.

 

[Φαροφύλακας]

Δεν έχεις άδικο σε αυτό, Σαώρη. Καταρχήν να πω πως αυτά που έγραψα δεν αφορούσαν αποκλειστικά τους παχύσαρκους αλλά τον καθένα μας. Και περιπτώσεις σαν τον Ιαβερη που λέει πως ενώ είναι σχετικά λεπτός έχει αρχίσει να στοιβάζει λίπος στη περιοχή της κοιλιάς. Μια καλή διατροφή και η κίνηση είναι απαραίτητα για ένα καλύτερο σώμα.

Επίσης, προσωπικά δεν προσπαθώ να αλλάξω κάποιου την λογική. Κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος ο ίδιος για τον εαυτό του, το πώς σκέφτεται, το πώς λειτουργεί, το πού βαδίζει. Κι ο καθένας ξέρει καλύτερα για τον εαυτό του.

Η συζήτηση δεν γινεται για να επιβάλουμε σε κάποιον κάποια άποψη. Αλλά μέσα από αυτήν μπορεί κάποιος να βρει κάτι που είναι χρήσιμο για τον ίδιο.

 

[Αντίβαρο]

Αλίμονο, σε όλους εμάς που είπαμε στους καπνιστές "φτάνει με την κάπνα...το πνευμόνι σου έχει καταντήσει σαν μπριτζολα στο γκριλ. Δεν θυμάσαι τις φωτογραφίες στο βιβλίο βιολογίας;"
Και εντελώς απαξιωτικά, αλά τύπου Ο Μήτσος ο σοφέρ, απαντάνε "όχι" βγάζοντας ένα ντουμάνι αέρα.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως ενδομυχα ο καθένας μας γνωρίζει ότι η καρμπονάρα "κάνει κακό". Και η κάθε καρμπονάρα.

Δεν προσπαθώ να σε βγάλω κακό. Ούτε να αλλάξω τα λόγια σου. Εξάλλου οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν μαζί μου, ότι είσαι ένα εκτιμητεο πρόσωπο στο φόρουμ.
Το να καταργήσω την κόκα κόλα εδώ και χρόνια έγινε μέσα από τη Συνήθεια της δίαιτας (οκ και όταν είδα ένα βιντεάκι που ξεβουλωνανε νεροχύτη με κόκα κόλα και εκεί ήταν που είπα "δεν ξανά βάζω αυτό το πράγμα στον οργανισμό μου"). Αντικαταστάθηκε από νερό. Η συνήθεια να τρώω πατάτες τηγανητές και ρύζι, αντικαταστάθηκε από μπόλικη σαλάτα. Πετάς κάποιες συνήθειες και υιοθετείς κάποιες καινούργιες. Σε βάθος χρόνων όμως τα απέκτησα αυτά, δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα "τέλεια μέρα...ας βγω για δέκα χιλιόμετρα" και "ας ξεκινήσω κινόα με κοτόπουλο".

Οκ. Κατά γενική ομολογία ναι μαζι σου... ξεκινήστε βάδισμα. Ξεκινήστε σαλάτες, φρούτα και ξηρούς καρπούς. Έχει κάποια σημασία τι θα πω εγώ...αν ο άλλος δεν συσκεφτει με τον ίδιο του τον εαυτό; Όχι.

Ναι έχω τρεις λύσεις που δεν χρειάζονται λεφτά.
1) pacer αγαπημένη εφαρμογή. Λειτουργεί χωρίς δεδομένα. Μετράει θερμίδες, βήματα και χιλιόμετρα.
2) freeletics είδος άσκησης
3) tabata είδος άσκησης

Έχει κάποια σημασία όσες λύσεις και να δώσω;

 

[Φαροφύλακας]

Εγώ πιστεύω πως έχει. Και αυτή η συζήτηση όπως και κάθε άλλη για όποιο κοινωνικό θέμα. Για το κάπνισμα, για την δημοκρατία κτλ. Δεν λέμε πως η κουβέντα εδώ θα αλλάξει τον καθένα που διαβάζει το νήμα. Αλλά όταν κάποιος αλλάξει στα μικρά ή στα μεγάλα του είναι από ένα σύνολο πραγμάτων και μέσα σε όλα κι αυτά που διάβασε, κι οι συζητήσεις στις οποίες συμμετείχε κτλ.

Για να σου δώσω ένα παράδειγμα, και μόνο που έγραψες, μέσα σε όλα, και τις μαγικές σου λέξεις εδώ πιο πάνω, κάποιος μπορεί να σπεύσει να δει τί είναι το pacer ή αν του ταιριάζει η ταμπάτα. Αυτο δεν είναι κάτι; Αύριο που θα δει ένα φυλλάδιο για tabata, ίσως σκεφτεί να πάει να κάνει. Έτσι συντελλούνται οι αλλαγές.

Κάποιες λίγες φορές είναι ένας τυφώνας που έρχεται και αλλάζει τα πάντα (π.χ. θυμαμαι περισσότερες από μία φοράς στο "Air Disasters" κάποιος επιζώντας, που είδε τον χάρο με τα μάτια του) να παραιτείται από την δουλειά κι από π.χ. την Νέα Υόρκη να πάει να ζήσει στο Μαϊάμι, αλλάζοντας την ζωή του ριζικά. Τις περισσότερες φορές όμως είναι πράγματα που επιδρούν συσσωρευτικά. Σταγόνες που γεμίζουν ένα ποτήρι.

Περισσότερο μου κάνει εντύπωση η απαξίωση που βγάζεις, αρχικά στον ίδιο σου τον εαυτό. Φυσικά κι έχει σημασία να δοκιμάσεις να δώσεις μια ιδέα ή μια λύση.

 

[Τσίου]

Να δαμάσετε το σώμα σας, όπως δαμάζετε την σκέψη σας.

Προσωπικα, ούτε στο θέρετρο του Όσσο στην Πούνα δεν θα μπορεσω να δαμασω το μυαλό μου, θα με πετάξουν έξω (και τους περισσότερους).

Τις περισσότερες φορές όμως είναι πράγματα που επιδρούν συσσωρευτικά. Σταγόνες που γεμίζουν ένα ποτήρι.

Σπόροι είναι αυτά που συζητάτε (και πολύ καλά κάνετε, για τους λόγους που ανέφερες πιο πάνω), οι οποίοι όμως θέλουν απαραίτητα κατάλληλο έδαφος, κι εδώ θα κάνω γέφυρα στην ανάρτηση της Σαώρη. Αν η ζωή σου είναι τρενάκι του τρόμου, δεν πρόκειται να κάνεις power through, διότι το μόνο που βλέπω να λειτουργεί συσσωρευτικα είναι το άγχος και η ανασφάλεια. Τις προάλλες έπλενα τα δόντια μου κρατώντας τσιγάρο, μέχρι κι εγώ είπα μλκ, τι κάνεις; Δεν θα ρίξω το φταίξιμο στο άγχος που καπνίζω, είμαι άνθρωπος που αγκαλιάζω τους εθισμούς μου, άσε που ο καπνός μου άρεσε από μικρή (γι' αυτό 6 χρόνων έκλεψα τσιγάρο από την μάνα μου) αλλά ότι του αλλάζω τα φώτα και χρειάζομαι καπνό σχεδόν κάθε μέρα, ναι, φταίει το άγχος. Η σύσκεψη με τον εαυτό δεν παίζει, ούτε το "έλα ρε μην αγχώνεσαι/μην στενοχωριεσαι". Άλλα πράγματα πρέπει να αλλάξουν πρωτα, που δυστυχώς δεν περνουν από τα χέρια μου/μας. Τις προάλλες έπιασα κουβέντα με έναν μικροπωλητη, μου λέει πήγα στον γιατρό για το στομάχι μου και μου είπε έχω άγχος, και του απαντω: το παράλογο θα ήταν να μην είχες άγχος (Ο άνθρωπος παρακαλούσε να αγοράσουν στυλό ή φακό για να πληρώσει το νερό).

Παρ' όλα αυτά, τα μικρά βήματα είναι πολύ σημαντικά. Περπάτημα κάθε μέρα, ετσι για τις ενδορφινες. Το χιλιόμετρο θα γίνει χιλιόμετρα, ή περπάτημα με βαράκια στα πόδια. Δεν μιλάω καν για ελάττωση του φαγητού.
Όσοι μπορούν τα γυμναστήρια (για μένα είναι ανυπόφορο το κλίμα), προσοχή. Καλύτερα να συμβουλευτείτε πρώτα γιατρό. Μια φορά ενας μορφονιος μου το έπαιξε έξυπνος σε άσκηση που μου είχε υποδείξει ορθοπεδικός

 

[Πεταλούδα]

Ο καθένας μας έχει τα δικά του θέματα να αντιμετωπίσει και μέσα από την συζήτηση, όπως είπε και ο Φαροφύλακας, μια πληροφορία που στον έναν θα φαίνεται μηδαμινή, για έναν άλλο μπορεί να είναι το έναυσμα για αλλαγές.

αλλά ότι του αλλάζω τα φώτα και χρειάζομαι καπνό σχεδόν κάθε μέρα, ναι, φταίει το άγχος.

Επανέρχομαι στο κάπνισμα, επειδή "έκαψα" τον εγκέφαλό μου εκείνη την περίοδο που ήθελα να το κόψω, για να καταλάβω πως λειτουργεί ο εθισμός και να μπορέσω να το πολεμήσω.
Δεν φταίει το άγχος που καπνίζουμε περισσότερο, είναι, αν μπορώ να το πω έτσι, ο φαύλος κύκλος του εθισμού. Έχουν κάποιους ιδιαίτερους όρους αυτά τα άρθρα 1 και 2 , αλλά είναι κατατοπιστικά για το πως μεγαλώνει ο εθισμός και δημιουργεί αυτού του είδους το άγχος για περισσότερο κάπνισμα, γιατί δεν φτάνει πλέον στον οργανισμό η ευχαρίστηση που έπαιρνε από το ένα τσιγάρο στο τόσο.

Καπνίζουμε και στα καλά και στα άσχημα, έχουμε εκπαιδεύσει τον οργανισμό μας να λειτουργεί με τις συνθήκες που επιβάλλει το κάπνισμα. Είναι δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο όμως αν θέλουμε να ξεμάθουμε τον οργανισμό μας.

 

[Φαροφύλακας]

Συμφωνώ. Βλέποντας διαχρονικά διάφορους εθισμένους καπνιστές στο άμεσό μου περιβάλλον, πιστεύω πως δεν είναι το άγχος, το οποίο λειτουργεί κυρίως σαν άλλοθι. Ένας πολύ βασικός λόγος είναι ο ίδιος ο εθισμός, και η στέρηση της οποίας τα συμπτώματα ερμηνεύονται ως άγχος, το οποίο καταπραΰνεται έπειτα από την όποια εθιστική ουσία.

 

[Τσίου]

Συμφωνώ και πάλι, αλλά το γεγονός παραμένει πως όταν είμαι καλά καπνίζω λιγότερο και έχω νορμάλ διατροφή, δηλαδή είναι τσεκαρισμένο όχι μόνο απο εμενα. Επίσης! Πέρα από τις συνθήκες, σημαντικό ρόλο παίζει ο χαρακτήρας, αν μπορείς να είσαι συνεπής σε ένα πρόγραμμα. Η πειθαρχία για μένα είναι άγνωστο κονσεπτ, είχα κόψει για ένα διάστημα την κόκα κόλα και ξανακυλησα. Πάλι έφτασα στο εξευτελιστικο σημείο όπου θα τσιμπήσω κάτι για να πιω.
Τελος πάντων, σπόροι είναι οι ιδέες. Κάποια στιγμή που θα πάει, θα φυτρωσουν!

Δεν μου αρέσει η έλλειψη ενσυναίσθησης που τελικά είναι πιο σπάνια κι από την κοινή λογική.
Δεν μου αρέσει όταν ακούω για άστεγους το "Είναι επιλογή τους". Ξαφνιαζομαι τόσο, που δεν ξέρω από που να το πιάσω. Επιλογή ήταν για 10 πανκιά στο Λονδίνο των 80s. Και "η επιλογή" θεωρώ πως είναι μια επικίνδυνη εξηγηση, από τις κακές αμερικανιές, και πολύ κοντά στο: "ήταν άχρηστοι, γι'αυτο κατέληξαν εκει"

 

[Πεταλούδα]

Το λίγο και το πολύ του καθένα μας είναι διαφορετικό. Όταν έχει σωματοποιηθεί το κάπνισμα υπάρχει σχέση εξάρτησης με την διάθεση. Κατά πόσο επηρεάζει το ένα το άλλο, εξαρτάται από την φάση που βρίσκεσαι, τουλάχιστον αυτό κατάλαβα στην περίπτωσή μου.

 

[ΒασίληςΝ]

Μου αρέσει να κάθομαι σε χώρους αναμονής αεροδρομίων, λιμανιών, κτελ κτλ συνηθέστερα στις στάσεις λεωφορείων και να χαζευω με τις ώρες τον κόσμο που έρχεται και φευγει. Ειναι οι μόνες στιγμές που μπορώ να σκέφτομαι ξεκάθαρα.

Από τα αγαπημένα μου μέρη και εμένα οι σταθμοί τρένων/μετρό και τα αεροδρόμια. Άλλοι αναχωρούν άλλα φτάνουν, αυτό το συνεχές πήγαινε-έλα των ανθρώπων.

 

[Σαώρη]

Δεν μου αρέσει, όταν οι άνθρωποι σχολιάζουν την εμφάνιση ή τα κιλά (είτε πολλά είτε λίγα), ή και τα δυο, χωρίς να τους έχεις δώσει καν τον λόγο να σου μιλήσουν, δεν τους έχεις καν απευθυνθεί. Μπορεί να είναι σαν οδοπάνα οτωμαγ και όπως δεν έχω το δικαίωμα να σχολιάσω την εμφάνιση του άλλου, δεν είναι δυνατόν κάποιοι το πρώτο που να ξεστομίζουν είναι ό,τι αρνητικό για την εμφάνιση, λες και η θεματική συζήτησής τους ξεκινά και σταματά εκεί.
Κάποια στιγμή θα μου φέρνετε βιβλία στη φυλακή που θα έχω καταδικαστεί για δολοφονία σε κοινή θέα, για κάποιον/α που σχολίασε κάτι αντίστοιχο με το παραπάνω με περίσσια κακία και χωρίς να βουτήξει τη γλώσσα στο μυαλό του.

 

[Λευκή Σελίδα]

Μπορεί να είναι σαν οδοπάνα οτωμαγ

Ωραίο το γαλλικό

Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις είναι η δική σου αντίδραση και να την προσαρμόσεις ανάλογα με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου ώστε και αυτός να πάρει το μήνυμα και εσύ να μη χαλάσεις το υπόλοιπο της μέρας σου. Και το σημαντικότερο δείχνε ότι δεν τσιμπάς ακόμη κι αν βράζεις μέσα σου. Να θυμάσαι, μη αναμενόμενες αντιδράσεις κάνουν τους άλλους να προβληματίζονται. Και εσύ τους αφήνεις με τις σκέψεις τους και φεύγεις σφυρίζοντας ανέμελα...

 

[Πωλίνα]

Θα πατήσω πάνω σε αυτό που είπε η @Σαώρη και θα πω πως δεν μου αρέσει το γεγονός πως οι περισσότεροι συνδέουν το αδυνάτισμα με την ομορφιά. Συνέχεια η εξής έκφραση:
- Καλέ, εσύ ομόρφυνες! Αδυνατισες;
- Όχι μωρή παχυνα! Και παχυνα και ομορφυνα! Εσύ μπορείς; Ε; :φατσούλαμεφωτοστέφανο:

@ΒασίληςΝ χαίρομαι που εκτιμούν κι άλλοι τα μέρη που αισθάνομαι άνετα!

 

[Τσίου]

Δεν μου αρέσει η πλειονότητα των συμπολιτών μου. Αυτό το στυλ της μαντάμ Σουσού που είναι/το παιζει χαΐλα, στο τρίβει στην μούρη, ενώ παράλληλα ξέρεις (διότι φαίνεται, τουλάχιστον στο έμπειρο μάτι) ότι είναι ικανή να κάνει ζήτημα για ένα διφραγκο και δεν θα δώσει του αγγέλου της νερό, πω πωωωω!
Μου αρέσει που τον τελ. καιρό έχω κάνει στροφή στην "Τσίου, κάποια χρόνια πριν" και πλέον όχι μόνο δεν στρογγυλευω "ασήμαντες" καταστάσεις στο μυαλό μου για να αποφύγω συγκρούσεις και μη στενοχωρήσω κανέναν, αλλά βγάζω γλώσσα

 

[Ιαβερης]

Μ'αρεσουν τα τραγουδάκια του Sam Smith.
Δεν μου αρέσει που τα τραγουδάει αυτός.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Δεν μου αρέσουν οι ουρές αναμονής. Βαριέμαι αφάνταστα να περιμένω, θεωρώ πως χάνω χρόνο από τη ζωή μου!

Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που όταν καταλάβουν πως υπάρχει γιατρός (ανεξαρτήτου ειδικότητας) στην παρέα, ξεκινάν ερωτήσεις για την υγεία τους και καταλήγουν στο να αναφέρουν μόνο θανατηφόρες ασθένειες.

Δεν μου αρέσουν καθόλου οι άνθρωποι που κρίνουν τους άλλους μόνο από τα πτυχία τους! Και δυστυχώς νομίζω πως όλο και αυξάνονται.

Με εκνευρίζουν αφάνταστα οι συνωμοσιολόγοι κάθε κατηγορίας! Αυτοί που δεν πιστεύουν πως υπάρχει covid-19, που αμφισβητούν πως ο άνθρωπος δεν πάτησε στο φεγγάρι, που θεωρούν πως κάποια κρυμμένη οργάνωση ελέγχει τα πάντα και πάει λέγοντας. Δεν είναι μόνο εκνευριστικοί, αλλά έχουν το "χάρισμα" να συμπαρασύρουν τους συνομιλητές τους σε χαμηλού επιπέδου διαξιφισμούς και σε ανταλλαγή ανόητων επιχειρημάτων.
Παλιά ήταν απλά γραφικοί, πλέον με την πανδημία είναι και επικίνδυνοι.

Δεν μου αρέσουν οι αγκινάρες!!

Spoiler

Ξύπνησα κεφάτος!!

 

[Σαώρη]

Καλέ ξύπνησες με όρεξη και θετικότητα.

Και εγώ πάλι δεν μπορώ πλέον τις αγκινάρες σαν γεύση/φαγητό, αλλά για κάποιο σαδομαζοχιστικό λόγο μου αρέσει να τις καθαρίζω και να τις περνάω με λεμονάκι για να μην μαυρίζουν.

 

[Δομάζ]

Αυτοί που δεν πιστεύουν πως υπάρχει covid-19, που αμφισβητούν πως ο άνθρωπος δεν πάτησε στο φεγγάρι, που θεωρούν πως κάποια κρυμμένη οργάνωση ελέγχει τα πάντα και πάει λέγοντας.

Spoiler

Θεωρία συνωμοσίας μου μυρίζει...