Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…

Τσίου

Τσίου

Μ'αρεσει να τρώω, με κάποια φαγητα, ωμό σκόρδο ή ωμό κρεμμύδι.
Μ'αρεσει το κατσικίσιο γιαούρτι, συνήθως το τρώω με λιγο μέλι και ξηρούς καρπούς ή παξιμάδια. Μου αρέσουν τα χόρτα (εκτός από τα πικρά) σε υπερβολικό βαθμό, (προσφατα ανακάλυψα την αλμύρα!).
Μου αρέσει που τώρα τελευταία ο Τσίου κάθε φορά που βλέπει πως πάω να μπουρλοτιάσω, μου λέει με κακόμοιρο υφος: "Δεν είπε τίποτα το ανθρωπάκι". Με πιάνουν τα γέλια. Ειδικά όταν αναφέρεται στον εαυτό του, γονατιζω και χαλάει η στιγμή :γρμβ:
 
Στιλλ ιλλ

Στιλλ ιλλ

Αααχ χόρτα και βολβοί και φασολάκια για σαλάτα :αγαπώ:
(οδεύω προς επιλεκτική χορτοφαγία τον τελευταίο χρόνο)
 
Τσίου

Τσίου

Δεν μου αρέσουν οι συλλέκτες λαικ. Εντάξει, εγώ δεν χρεώνομαι, είναι και ένα κλικ υπόθεση, εσύ γιατι τα κυνηγάς λες και πληρώνεσαι; Και δωστου πάρτου οι ιδιες και οι ιδιες κριτικές ξανά και ξανά. Η λαχτάρα για αυτοπροβολή ρίχνει το IQ ε; Θυμάμαι μια κοπελιά που ανά δίωρο-τρίωρο μου μπούκωνε την αρχική σελίδα με παλιές και νέες κριτικές της. Στο τέλος αντί να την διαγράψω εγω, με διέγραψε εκείνη. Καταλαβα ότι με εστειλε όταν αναρωτήθηκα πως και το feed μου είναι καθαρό τόσο καιρό :))))
 
Αντέρωτας

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Εγω ανοιξα για πλακα ενα σινσταγκραμ που δεν με πολυενδιαφερει, το εχω απλα για να βλεπω κανα πωπουλη, καποια βιντεακια και κομικς που με ενδιαφερουν και να μιλαω με φιλους (κυριως φιλες)

Ειδα ομως οτι εχουν φαση καποια προφιλ που ειναι "θεματικα", δηλ ανεβαζουν κλασσικους πινακες, γατες, χημικα πειραματα, αστειες εφευρεσεις, αρχαιολογικα τοπια (μου αρεσει και ο archeostoryteller. Αν δεν τον ξερετε [πως???] ακολουθηστε τον.)

Ετσι κι εγω ανοιξα, ετσι πιο σοβαρα, ενα μη-προσωπικο θεματικο προφιλ και αρχισα να κανω ερευνα για εικονες τις οποιες ανεβαζω. Αρχισα να κανω φόλο καποια προφιλ που σχετιζονται θεματικα με το δικο μου και οντως σχηματιστηκε ενα "δικτυο" (με κανει φολο και ενας επισημος λογαριασμος της Ουνεσκο). Χρειαζεται καποια εμπνευση αλλα και μερακι για να βρω εικονες, να τις ερευνησω και να τις ανεβασω μαζι με καποια περιγραφη, ενιοτε και με εγκυκλοπαιδικες πληροφοριες. Και ναι εχουν υπαρξει φορες που βρισκω πολλες εικονες για ανεβασμα και τα λαικς πεφτουν απανωτα, και ναι, τοτε πορωνομαι. Τοτε λεω, υπαρχει καποιος λογος που σημερα πηρα 30 λαικς και χτες κανενα. Ολα γινονται για καποιο λογο. Κατι κανω καλα και πρεπει να συνεχισω! Με πιανει λαχταρα και απληστια για λαικς και φολοερς!!!

Παντως παροτι εχω βρει ατομα που κυμαινονται πανω κατω στα θεματα μου, δεν εχω βρει κανενα προφιλ ακριβως σαν το δικο μου. Πραγματικα νομιζω οτι καλυπτει ενα κενο (που κανεις δεν ηξερε οτι υπηρχε αυτο το κενο)
 
Last edited:
Τσίου

Τσίου

Αντέρωτα, δεν καταλαβαίνω αν απλώς λες την δική σου εμπειρία, όσον αφορά τα λαικ στα σόσιαλ ή μιλάς από αμυντική θέση, και επειδή δεν καταλαβαίνω, γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να απαντήσω, τουλάχιστον συμπληρωματικά στην #1.474. Μιλάω για λογαριασμούς σαν το δικό μου, οι οποίοι κανένα κενό δεν καλύπτουν, καμία έμπνευση δεν βλέπω, κανένα μεράκι δεν φαίνεται, καμία έρευνα δεν υπάρχει. Προσωπικές σκέψεις μόνο (που στο τέλος της ημέρας, δεν ενδιαφέρουν κανέναν, εκτός αν σε ξέρουν προσωπικά και σε συμπαθούν), πασπαλισμένες με πολλή ευαισθησία (διότι μην ξεχνάμε ότι όποιος χρησιμοποιεί τη λογοτεχνία για αυτοπροβολή είναι αυτόματα woke), σερβιρισμένες πάρα πολύ καλά και γενναιόδωρα, τις οποίες είσαι αναγκασμένος να βλέπεις μέχρι και 3 φορές την ημέρα, κάθε ημέρα, γιατί αν ο τύπος ή τυπίσσα δεν πάρει 50+ λάικ, δεν θα ησυχάσει.
Και μη χειρότερα.
 
Τσίου

Τσίου

:αργκ: Πλοτ τουιστ!
Και αυτό να γίνει Ιπποπόταμε, είμαι καταδικασμένη να αποζητώ λάικ μόνο από τον εαυτό μου.

Πρέπει να το έχω ξαναπεί, μου αρέσουν οι υποβρύχιες λήψεις. Κάποιες φορές κάθομαι και χαζεύω τέτοια βιντεάκια στο γιούτουμπ για να χαλαρώνω. Τις προάλλες, ενώ έκανα δουλειά στον υπολογιστή, είχα ανοιχτή την τηλεόραση και εκεί που κάνω ένα μικρό διάλειμμα, βλέπω ένα ριάλιτι που είχε "δοκιμασία" κάτω από το νερό. Σχεδόν ήξερα τον λόγο που μου αρέσουν τέτοιες λήψεις, και λέω σχεδόν διότι ο λόγος ποτέ δεν με είχε χτυπήσει τόσο δυνατά. Η εξήγηση υπήρχε κάπου μέσα στο μυαλό μου, μάλλον την είχα αναφέρει και αυτή, αλλά ποτέ δεν είχε ολοκληρωθεί (με ΔΕΠΥ σχεδόν τίποτα δεν ολοκληρώνεται :χαχα:) και δεν είχε συνδεθεί τόσο καλά. Λονγκ στόρυ σορτ, το σώμα του δύτη στην συγκεκριμένη στάση που το έπιασα, μου θύμισε το εντοιχισμένο ενυδρείο σε ένα σπίτι, που επισκεπτόμουν συχνά στο μακρινό παρελθόν. Ήταν ένα ενυδρείο τεράστιο, χωρίς ψάρια, μόνο με έναν δύτη, φυτά, βότσαλα, και ένα σεντούκι. Βρισκόταν στον τοίχο που χώριζε το μικρό σαλόνι από το μεγάλο, και σχεδόν πάντα τα μόνα φώτα ανοιχτά ήταν του ενυδρείου. Δημιουργούσε τρελή ατμόσφαιρα, και στο παιδικό μυαλό μου γινόταν χαμός κάθε φορά. Ήταν το αγαπημένο μου μέρος, ακόμη είναι, αν και έχω να βρεθώ εκεί πάρα πολλά χρόνια. Οπότε, αυτό το καταραμένο ενυδρείο φταίει που με μαγνητίζουν οι υποβρύχιες λήψεις.
Μου αρέσει να βάζω τον εαυτό μου στο μικροσκόπιο. Μου αρέσει να με αναλύω, και να με μαθαίνω καλύτερα.
Δεν μου αρέσει που χάνω τις κάλτσες μου συνέχεια. Σήμερα να πάω να αγοράσω, σε λίγες μέρες πάλι με αταίριαστες θα κυκλοφορώ, και το περίεργο είναι ότι χάνω μόνο τις δικές μου. Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται.
 
Τσίου

Τσίου

Μπορεί να είχε πριν γεννηθώ, και μετά να το έχτισαν (?), λίγο απίθανο βέβαια, διότι το πάχος του ενυδρείου ήταν περίπου όσο μια μεσοτοιχια. Δεν νόμιζαν. Είναι διακοσμητικό. Και μάλιστα το καλύτερο που έχω δει.
 
You must log in or register to reply here.
Top